บทที่257 ยังมีคน ที่เจอเธอ

บทที่257 ยังมีคน ที่เจอเธอ

“ชุ่ยเอ๋อ ฉันไม่ได้ทำร้ายคุณย่า ฉันไม่ใช่คนเลว ฉันจะฆ่า คุณได้ไง ? ”

กู้อานหยานจับสองมือเธอแน่น ร้อนรนจนเหงื่อออกเล็ก น้อยที่ใบหน้า

“ชุ่ยเอ๋อ ฉันไม่ใช่คนเลวจริงๆ คุณเชื่อฉันนะ ! ”

ชุ่ยเอ๋อยากที่จะใจเย็นลง มองเธอ และก็ไม่แน่ใจว่าเป็น คนดีหรือคนเลว

แต่ ตอนนั้นมีแค่คุณท่านหญิงกับกู้อานหยานสองคนจริงๆ

ไม่มีคนอื่นเลย

ถ้าไม่ใช่กู้อานหยาน แล้ว รถเข็นจะไถลลงไปเองได้เห

รอ ?

“ผมว่าตรงนี้แดดส่องมาก หาที่อื่นคุยกันดีกว่า”เจียงนาน

เงยหน้ามอง
แดดเปรี้ยงอย่างนี้ หน้าเล็กๆของกู้อานหยานถูกแดดส่อง จนแดงแล้ว

กู้อานหยานมองชุ่ยเอ๋อ แววตาดูร้อนรน และ

วิงวอน : “เชื่อฉันนะ ! ”

ชุ่ยเอ๋อลังเลอยู่สักพัก จึงพยักหน้า

ใต้ร่มไม้ หญิงสาวทั้งสองนั่งอยู่ด้วยกัน

เจียงนานยืนอยู่ไกลๆ ไม่ได้ไปร่วมพูดคุยกับพวกเธอ

“ฉันไม่ได้ทำร้ายคุณย่าจริงๆ ถ้าคุณเชื่อฉันไม่ได้ ที่ฉันจะ พูดต่อไป ไม่มีทางคุยกับคุณได้แน่”

กู้อานหยานถอนหายใจ จ้องชุ่ยเอ๋อ ใบหน้าจริงใจ

เรื่องนี้ ต้องให้ชุ่ยเอ๋อเชื่อตัวเอง จึงจะสามารถพูดต่อไป ได้

ชุ่ยเอ๋อก็ถอนหายใจยาวๆ ทำอะไรไม่ถูก
“ที่จริงแล้ว คุณผู้หญิง ฉันเชื่อคุณค่ะ”

ในใจของเธอ กู้เวยจืออะไรนั่น ไม่ใช่คุณผู้หญิงของตระกู ลมในอนาคต

คุณผู้หญิงใหญ่ของตระกูลมู่ มีแค่กู้อานหยานคนเดียว เท่านั้น

“คุณท่านหญิงชอบคุณมาก ฉันมองออก ส่วนกู้เวยจือ ที่ จริงคุณท่านหญิง……

เธอหยุดไป แล้วมองไปรอบๆอย่างอดไม่ไหว

รอบๆ มีแค่เจียงนานอยู่คนเดียว ถึงจะอยู่ไกลกัน แต่ ก็ ต้องรอบคอบ เสียงของฮุ่ยเอ๋อก็ยังทุ้มเบา

“ที่จริงแล้วคุณท่านหญิงกลัวกู้เวยจือหน่อยๆ กู้เวยจือดู เหมือน…….ดูท่าทางน่ากลัวมาก

“ทำไม ? “เรื่องนี้ หรือว่าเกี่ยวข้องกับกู้เวยจือจริงๆ ?

“คุณผู้หญิง……
“เรียกฉันว่าอานหยานเถอะ ฉันไม่ใช่คุณผู้หญิงของตระกู ลมู่แล้ว”กู้อานหยานพูด

ชุ่ยเอ๋อกัดริมฝีปากล่าง แต่แค่ไม่ถึงหนึ่งเดือน ทุกอย่าง ก็ กลายเป็นว่าคนเปลี่ยนไปหมด

“อานหยาน”ชุ่ยเอ๋อเรียก แล้วจึงพูดเรื่องเมื่อคืนนั้น

“พอคุณไป ถึงแม้คนของกู้เวยจือจะแยกย้ายไปด้วย แต่ เธออยู่ในห้องของคุณท่านหญิงทั้งคืน”

“ต่อมาฉันเลยแอบไปดูคุณท่านหญิง ก็ไม่พบอะไร แต่กู้ เวยจือเอาแต่อยู่ในนั้น ฉันรู้สึกว่า….ไม่ปลอดภัยมาก

ชุ่ยเอ๋อคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนั้น จนตอนนี้ ในใจก็ยังหวาด กลัว

ถึงบอดี้การ์ดของกู้เวยจือจะไม่อยู่ แต่ คนใช้ทั้งสองยัง อยู่ตลอด

ความรู้สึกแบบนั้น เหมือนกับถูกคนจับจ้องตลอด โดย เฉพาะอย่างยิ่ง สองสาวใช้คนนั้นดูท่าทางโหด น่ากลัวมาก
“เดิมทีเช้าวันถัดมาฉันว่าจะไปหาคุณชายใหญ่”

ความสัมพันธ์ของคุณท่านหญิงกับคุณชายใหญ่มู่ดีมาก ตรงนี้ ชุ่ยเอ๋อรู้ดี

“แต่ไม่รู้ทำไม เช้าวันที่สอง ก็เห็นกู้เวยจือคุกเข่าต่อหน้า คุณท่านหญิง ร้องไห้

“เดิมทีฉันอยากฟังว่ากู้เวยจือกับคุณท่านหญิงคุยอะไร แต่ไม่มีโอกาส สองสาวใช้ไล่ฉันออกไป

“จากนั้น กู้เวยจือก็ออกไป คุณท่านหญิงก็เหมือนเดิมไม่มี อะไรแปลกไป ฉันก็เลยไปเตรียมอาหารเช้าให้คุณท่าน หญิง รอเธอลุกขึ้นมา

“ตอนคุณท่านหญิงทานข้าวเช้า อารมณ์ดีมาก ต่างกับคืน ก่อนสุดๆ”

“คุณท่านหญิงยังบอกว่า ทุกอย่างได้คลายออกแล้ว รอ คุณท่านกลับมา เรื่องทุกอย่าง จะถูกเปิดเผยความจริงออก มา เธอบอกว่าในที่สุดตัวเองก็โล่งใจสุดๆ”

“เธอได้บอกไหม จะคุยอะไรกับคุณท่าน ? “นี่คือจุดที่กู้อานหยานใส่ใจที่สุด !

และก็เป็นความสงสัยที่สุดของเธอในตอนนี้

“ตรงนี้ คุณท่านหญิงไม่ได้บอก บอกแค่ว่า เธอโง่มาก ถูก คนหลอก ทําร้ายคุณ………. คุณน้อยใจมากๆ

“ฉันเหรอ ? “กู้อานหยานชี้ไปที่ตัวเอง

ที่แท้เรื่องนี้ เกี่ยวกับตัวเองจริงๆด้วย

เกี่ยวข้องอะไรกันแน่ ?

“ค่ะ คุณท่านหญิงบอกแบบนั้น ว่าฉันทำร้ายอานหยาน

ถูกคนหลอก ทำให้เธอน้อยใจ ……พูดถึงแล้ว หรือว่าเรื่อง ที่ไปหลงเชื่อกู้เวยจือ เข้าใจผิดว่าเธอคือคนเลว ?

แต่ ก็ยังรู้สึกว่า ไม่ง่ายขนาดนั้น

“ต่อมาคุณท่านหญิง ยังพูดอะไรอีกไหม ? ”
“พูดค่ะ”ความจำชุ่ยเอ๋อที่มีต่อเรื่องวันนั้นยังชัดเจนดี คุณ ท่านหญิงบอก รอคุณท่านกับคุณชายใหญ่มู่มา ก็จะคืน ความยุติธรรมให้คุณ

กู้อานหยานยังไม่เข้าใจ แต่ชุ่ยเอ๋อไม่สามารถให้ข้อมูล มากไปกว่านี้ได้แล้ว

เรื่องนี้ เกี่ยวข้องอะไรกับที่คุณท่านหญิงถูกทำร้ายไหม ?

ให้เธอเชื่อว่านี่คืออุบัติเหตุ เธอทำไม่ได้

นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุแน่นอน ต้องมีคนทำแน่ !

“ใช่สิ ! “ทันใดนั้นชุ่ยเอ๋อก็คิดอะไรได้ มองอานห ยาน : “ฉันคิดออกแล้ว ก่อนที่คุณจะเจอคุณท่านหญิง คุณ ท่านหญิงยังเจออีกคนค่ะ !!

“ใคร ? “กู้อานหยานร้อนใจ ออกแรงจับมือเธอ

ชุ่ยเอ๋อถูกเธอจับไว้จนเจ็บ แต่เธอรู้ เรื่องนี้สำคัญมาก
“คุณผู้หญิงใหญ่ค่ะ”

“ซูหยาน ? “จะเป็นเธอได้ไง ?

ชุ่ยเอ๋อพยักหน้า มั่นใจมาก “เป็นคุณผู้หญิงใหญ่ค่ะ

“พวกเขาพูดอะไร ? “อานหยานถามต่อ

“ฉันไม่รู้ค่ะ คุณผู้หญิงใหญ่บอกว่ารอบสระลมแรงมาก ให้ ฉันกลับไปเอาผ้าห่มบางๆให้คุณท่านหญิง ฉันก็เลยไป

“หมายความว่า ซูหยาน กับคุณท่านหญิงอยู่ตามลำพัง สองคนช่วงหนึ่งเหรอ ? ”

จากริมทะเลสาบไปห้องด้านหลัง ก็ถือว่าเป็นระยะทางที่ ไม่สั้นมากนัก

ตามความเร็วของคนเดินปกติแล้ว อย่างน้อยสิบนาที

หมายความว่า ชุ่ยเอ๋อออกไปคุณท่านหญิง เหลือแค่คุณ ท่านหญิงกับซูหยานเพียงลำพัง อย่างน้อยก็ประมาณสิบนาที

ในสิบนาทีนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

กู้อานหยานถามอีก : “งั้นต่อมา พอคุณกลับไป คุณผู้ หญิงใหญ่กับคุณท่านหญิงทำอะไร ? ”

ชุ่ยเอ๋อส่ายหน้า : “ไม่ได้ทำอะไร พอฉันกลับไป คุณผู้ หญิงใหญ่ก็ไปแล้ว เรื่องของเจ้านายฉันก็ไม่กล้าถามมาก

กู้อานหยานไม่พูดอะไรอีก เงียบสักพัก จึงพูดว่า : “คุณ กลับไปก่อนเถอะ ออกมาในเวลานี้ คนจะมองไม่ดีได้

“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่ได้งาน วันนี้จงใจมาเคารพ หลุมศพของคุณท่านหญิงโดยเฉพาะค่ะ

คุณท่านหญิงดีต่อคนอื่นมาก ปฏิบัติต่อคนใช้ ก็ไม่เคยมี การวางมาดและชั้นเชิง

คนใช้ทั้งหมดของตระกูลมู่ ไม่เกลียดคุณท่านหญิง
แต่ประโยคของชุ่ยเอ๋อ กลับทำให้กู้อานหยาน ตะลึง : “คุณ……..ไม่ได้ทำงานที่ตระกูลมู่แล้ว ? ”

“คุณผู้หญิงใหญ่บอกว่าฉันดูแลคุณท่านหญิงไม่ดี ทำให้ คุณท่านหญิงเกิดอุบัติเหตุแบบนี้ ก็เลย..…….…..

ชุ่ยเอ๋อก้มหน้าลง สักพัก จึงเงยหน้าขึ้น ยิ้มให้เธอ

“ไม่เป็นไร ฉันหางานแล้วค่ะ คุณไม่ต้องห่วงฉัน”

กู้อานหยานพยักหน้า อยากหาอะไรจากในกระเป๋า ชุ่ยเอ๋ อพูดทันที : “อานหยาน ไม่ต้องให้เงินฉันนะคะ ฉันรับไว้ไม่ ได้

“ทําไมคุณ…….

“คุณชายใหญ่จะให้เงินฉัน แต่ฉันปฏิเสธ เพราะฉันไม่ได้ ดูคุณท่านหญิงดีๆเอง พวกเขาไม่ให้ฉันรับผิดชอบ ก็โชคดี มากแล้วค่ะ”

“คุณชายใหญ่มู่ ? “คุณชายใหญ่มู่ก็จะให้เงินเธอ
“ค่ะ ถึงคุณชายใหญ่จะดูเย็นชา แต่ ที่จริงเขาเป็นคนดี

ชุ่ยเอ๋อมองเวลา รีบยืนขึ้น : “ฉันต้องไปเคารพหลุมศพ คุณท่านหญิงสักหน่อย ตอนบ่ายต้องไปสัมภาษณ์ คุณหนู กู้ ฉันไปก่อนนะคะ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ