ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่ 421 ฉันตาย คุณก็จะไม่รอด



บทที่ 421 ฉันตาย คุณก็จะไม่รอด

บทที่ 421 ฉันตาย คุณก็จะไม่รอด

กู้อานหยานจ้องหญิงสาวที่ยืนตรงหน้าตัวเอง

โทรศัพท์ของเธอถูกคนของอีกฝ่ายแย่งไปแล้ว หลังจากปิด เครื่อง ก็โยนทิ้งไปในมุมๆหนึ่ง

“เหอะ กู้อานหยาน คุณนี่มันโง่จริงๆเลยนะ ถึงตอนนี้ ยังคิดจะ ใหมู่บ้านเป่ยมาช่วยคุณอีก?

กู้เวยจือยิ้มอย่างเยือกเย็น ดูถูกไม่หยุดหย่อนกับ การกระทำ โง่ๆนี้ของกู้อานหยาน

“คุณไม่ได้บอกเหรอว่าคุณได้เส้นผมของชายชรา ไปตรวจ

กับดีเอ็นเอของคุณแล้ว ? ”

หรือว่าจนถึงตอนนี้ เธอยังไม่เข้าใจอีก?

“คนที่จัดการ ก็คือมู่บ้านเป่ย คุณยังไม่เข้าใจอีก? ”

ผู้ชายที่เขาคำนึงหา ไม่มีแม้แต่ความจริงใจต่อเธอ!

“เขาไม่ยอมที่จะให้ผู้หญิงที่ไร้ประโยชน์อย่างคุณ ไปเป็น หลานสาวของตระกูลกู้ เพราะว่า คุณช่วยเขาไม่ได้สักนิด!
ผู้หญิงคนนี้ โง่ได้ถึงจุดนี้ ไม่มีแม้แต่ยาที่จะช่วยได้จริงๆ!

กู้อานหยานสบตากับเธอ ในความมืด ใบหน้าที่ดื้อรั้น ไม่มี ท่าทางหวาดกลัวสักนิด

“ปู่ฉันอยู่ไหน? “เธอถามนิ่งๆ

“ในที่สุดคุณก็ยอมรับ เขาคือปู่คือ? “เหอะ! ตอนนี้ จะเล่น บทรักของปู่กับหลานสาวหรือไง?

“กู้เวยจือ คุณไม่ใช่หลานสาวของตระกูลกู้ ถ้าคุณให้คุณปู่ โอนหุ่นให้คุณ ก็จะยิ่งเป็นการฉ้อโกง!”

“เหรอ? “กู้เวยจือไม่คิดอย่างนั้น

ตอนนี้ กู้จิ้งหย่วนไปหาชายชรานั่นที่ทะเลเปิดกู้ชิงเหลียนก็ ไปกับชายชรา ไม่แน่อาจจะตายในทะเลเปิดแล้วก็ได้

ใครจะกล้าพิสูจน์ว่าเธอไม่ใช่หลานสาวของตระกูลกู้?

ก่อนที่กู้จิ้งหย่วนยังหาคุณท่านไม่เจอ ก็ไม่กล้ากลับมาง่ายๆ แน่นอน

ที่บริษัทตระกูลกู้ ก็เหลือแค่กู้ชิงเหอคนเดียว

รอวันจันทร์ เธอก็จะเรียกประชุมกรรมการบริษัท ให้ปลดตำแหน่งของกู้ชิงเหอ แล้วบริษัทตระกูลกู้ก็จะตกอยู่ในมือของ

เธอ

“กูเวยจ่อ คุณก๋าลังทําผิดกฎหมาย! ”

กู้อานหยานก๋ามือแน่น จ้องเธอ : “รอ กลับมา คุณจะต้อง

“งั้นคุณบอกฉันสิ ชายชรานั่นอยู่ไหน? เขากลับมาได้จริงๆเห

รอ? ”

คำนี้ ทำให้หัวใจของกู้อานหยานเย็นขึ้นมาทันที

ก่อนมาก็คิดไว้แล้ว บางทีคุณปู่อาจจะอยู่ในทะเลเปิดจริงๆ

แต่เธอไม่กล้าเสี่ยง ถ้าหาก มีความเป็นไปได้น้อยนั้น คุณปู่ อยู่ในเงื้อมมือเธอล่ะ?

ตอนนี้ คำพูดของกู้เวยจือ สรุปได้ว่า คุณปู่ไม่ได้อยู่ในมือของ เธอจริง

“กู้เวยจือ คุณมาหาฉัน อยากจะทำอะไรกันแน่? ”

มือของเธออยู่ในความมืด ไปที่ช่วงเอวของตัวเอง

การกระทําเล็กน้อยแบบนี้ ไม่มีใครเห็น
มากไปกว่านั้นกู้เวยจือยังมีผู้ชายอีกสองสามคนด้วย ตัวเองมี ชัยชนะอยู่ในกํามือ เลยไม่สนใจว่ากู้อานหยานจะทำอะไรนัก “เราสองพี่น้อง นัดออกมาเจอกัน จะมีเหตุผลอะไรได้? ” เธอเดินเข้าไป เหลือบมองกู้อานหยานที่ดูไร้เรี่ยวแรง เสียงหัวเราะที่บ้าระห่ำ ทำให้ทั้งตัวเธอ ดูเหมือนปีศาจยาม ค่ำคืน

ปีศาจตัวหนึ่งที่ทําให้คนรังเกียจ!

“พูดไร้สาระให้มันน้อยๆหน่อย ถ้าไม่มีอะไร ฉันก็ไม่อยู่แล้ว ฉันไม่ได้ว่างเหมือนคุณ! ”

กู้อานหยานหมุนตัวจะออกไป ผู้ชายตัวใหญ่สองคนก็มาตรง

หน้าทันที ขวางทางเธอไว้

กู้อานหยานถูกบีบเข้ามาจนถอยหลัง ด้านหลัง กู้เวยจือ หัวเราะอย่างสบายใจ ในค่ำคืนแบบนี้ ต้องระวังเป็นพิเศษ!

“ฮ่าฮ่า คุณโง่ได้ขนาดนี้ ยังจะอยากให้อานหยานจากไปโดย ไม่มีอะไรเนี่ยนะ? ฉันบอกว่าคุณโง่ ก็โง่ได้ขีดสุดจริงๆ!”
เวย อกอดอก ด้วยท่าทางมีชัย

“ผู้หญิงที่โง่ขนาดนี้ มู่บ้านเป่ยกลับต้องการคุณ น่าเหลือเชื่อ

จริงๆ!

“คุณให้ฉันมา เพื่อจะพูดคำพูดน่าละอายพวกนี้เนี่ยนะ? “มือ ของกู้อานหยาน ยังคงไว้ที่เอว

ดูแล้ว เหมือนกลัวคนรอบๆ เลยจะปกป้องตัวเอง

แต่การกระทำแบบนี้ ในสายตากู้เวยจือ คือเรื่องน่าขัน

แค่สองมือของเธอ จะปกป้องร่างของตัวเองได้?

“แน่นอนว่าฉันไม่ใช่แค่จะพูดคำพูดน่าละอายต่อคุณ ฉัน……

เธอซะงัก ชี้ไปที่กู้อานหยาน ยิ้มอย่างเยือกเย็น: “จะให้พวก เขา ทำการกระทำที่น่าละอายต่อคุณ!

กู้อานหยานรู้ รู้นานแล้ว ว่าตัวเองอยู่ในมือเธอแบบนี้ จะต้องมี

จุดจบแบบนี้แน่!

แม้แต่คนของตระกูลกู้เธอยังกล้าเล่นงาน ผู้หญิงที่มือเปล่า มี อะไรไม่กล้าทำบ้างล่ะ?
ใบหน้าเธอตื่นตระหนก หันไปมองผู้ชายพวกนั้น ถอยหลังอีก ครั้ง

“พวกคุณอยากทําอะไร? อย่าเข้ามามั่วๆนะ! ”

พวกผู้ชายจ้องร่างของเธอที่เติบโตเต็มที่ ก็น้ำลายสอ

ตอนนี้ เห็นท่าทางของเธอที่ดูตื่นตระหนก ความใจร้อนที่มีอยู่ ก็ยิ่งทะยานขึ้น!

ยัยเด็กนี่ คิดไม่ถึงว่าจะสวยกว่ากู้เวยจือ แค่มองก็รู้ว่าถูกปาก แน่!

กู้เวยจือไม่ชอบสายตาที่ผู้ชายพวกนี้มองกู้อานหยาน

แต่ละคน เหมือนกับผึ้งที่เจอน้ำตาล!

ยัยกระจอกนี่ น่าดึงดูดขนาดนี้เชียว?

เธอระงับความไม่พอใจ หยิบโทรศัพท์ออกมา

“ทายสิ ว่าฉันจะทําอะไร? “เธอก้มหน้าลง เปิดถ่ายคลิปใน โทรศัพท์

“ไม่ใช่ว่าคุณใช้หน้าตาสวยๆของตัวเอง และก็ร่างกายที่ไม่ เลว ไปอ่อยผู้ชายได้ทุกที่เหรอ? ”
คุณชายใหญ่มู่ คุณชายรองเจียงต่างเป็นมังกรท่ามกลาง ผู้คน เธอมีสิทธิ์อะไรไปอ่อยพวกเขา?

“รอพวกเขาเห็นคลิปของคุณที่เน็ต ฉันอยากดูจริงๆว่า ใครยัง จะเอาคุณอีก”

กู้เวยจ่อยิ้มอย่างเยือกเย็น เห็นกู้อานหยานพยายามขยับไป

มาที่ตัวเอง

ไม่มีความป้องกันสักนิด แต่เธอกลับพอใจกับท่าทางที่เธอ

หวาดกลัว

“กู้อานหยาน สนุกได้เลยนะจ๊ะ พวกเขา จะต้องทำให้คุณพอ

…คุณ!

ไม่มีใครคิดว่า เด็กสาวที่ตัวสั่นเมื่อครู่ แค่หมุนตัว ก็พุ่งเข้าไป

ที่ข้างๆกู้เวยจือทันที

ภายใต้แสงจันทร์ มองเห็นแค่มีดคมกริบประกายเงิน กดไปที่

คอกู้เวยจือ

กู้อานหยานเกร็งข้อมือ กู้เวยจือรู้สึกแค่ว่าช่วงคอแสบ! เห็น

เลือด!

“กู้อานหยาน คุณจะทำอะไร? อย่าแตะต้องฉัน! ปล่อย!
เวยจ๋อตกใจจนกรีดร้อง นิ้วมือคลายออก โทรศัพท์ตกไปที่ พื้น มีเสียงดังออกมา ยิ่งทำให้ตกใจมากขึ้น!

“กู้อานหยาน ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะ กล้าทำฉัน! ”

“คุณไม่เชื่อ ก็ลองดูได้! ”

สายตากู้อานหยานหม่นลง ข้อมือเกร็งไว้

กู้เวยจ่อรู้สึกแค่ว่าความเจ็บบคอมากขึ้น มีของบางอย่างไหล ลงไปตามคอ เลือด!

“อย่า! อย่าทำอะไรมั่วๆ! กู้อานหยาน ย่าทําอะไรบ้าๆ!

อย่าฆ่าฉัน! ”

ความกลัวตาย ทำให้เธอตื่นตระหนกจนน่าเกลียด ท่าทาง ยโสเมื่อกี้ ตอนนี้ ได้ร้องขอต่อกู้อานหยานอย่างไร้ยางอาย

กู้อานหยานจ้องผู้ชายพวกนั้นที่จะเข้ามา พูดเสียงหม่นๆ เยือกเย็น: “อย่าเข้ามา เข้ามาอีก ฉันฆ่าเอแน่ พวกคุณก็จะไม่ ได้เงิน ไม่มีอะไรดีทั้งนั้น!

พวกผู้ชายชะงัก มองหญิงสาวทั้งสอง ไม่รู้ว่าต้องเข้าไปหรือไม่
ข้อมือกู้อ่านหยาบแน่นขึ้น กู้เวยถือตกใจจนกรีดร้องออกมา เหมือนเสียงหมูร้องทันที : “อย่าเข้ามา! ห้ามเข้ามา! ออก ไป! ออกไป!

เธออยากมองกู้อานหยาน แต่ ไม่มีทางมองเห็น

ได้แต่ยกมือทั้งสองขึ้น ทั้งกลัวทั้งเจ็บ น้ำตาไหลลงมา

“กู้อานหยาน ฉันบอกให้คุณไป ตอนนี้ฉันจะปล่อยคุณ! อย่า ทำร้ายฉัน ถ้าฉันตาย คุณก็ไม่รอด!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ