ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่ 67 พวกเธอ ……เหมือนจะโดนหลอกแล้ว ?



บทที่ 67 พวกเธอ …..เหมือนจะโดนหลอกแล้ว ?

อานหยานที่แบกกระเป๋าออกมาเร็วขนาดนี้ ที่จริงมีเหตุผล

ตะกี้เธอยังไม่ทันดูกระเป๋าเสร็จ คุณชายใหญ่ของโทรติดๆขึ้นมา

ดังนั้นเธอเลยถามไปตรงว่ามีกระเป๋าที่ล้านขึ้นไปไหม ฝั่งตรงข้ามบอกมี ก็ เลยซื้อเลย

แต่ว่า เดี๋ยวกลับไปต้องคุยกับคุณชายใหญ่ กระเป๋าหลังจากเสร็จเรื่อง แล้วสามารถคืนให้เขา ยังไงสามล้านหยวนนี่เธอต้องไม่ยอมจ่ายเองแน่

จริงๆ แพงจนให้คนอยากอาเจียนเป็นเลือด

เชื่อว่าใช้รอบนี้แล้ว กลับไปน่าจะเก็บไว้อย่างดีขึ้นมา เป็นตัวอย่างเลย

นอกจาก ครั้งหน้ายังมีงานเลี้ยงแบบนี้

ผู้จัดการพาพนักงานหญิงสองคนไล่ตามออกมา ที่จริงเธอไม่อยากสนใจ แต่ว่า เขียนเซียนที่ยืนอยู่ตรงร้านแสบตาจริงๆ

ทันใดนั้นเธอก็ยิ้ม เดินไปร้านนั้น

ผู้จัดการเหมือนถูกรางวัลที่หนึ่งอย่างนั้น รีบให้คนไปเอากระเป๋าที่โกดังออก

มา เธอรินน้ำให้กู้อานหยานเอง ก้มเอวไว้ เกือบจะเคารพให้เลย

“คุณผู้หญิง คุณนั่งรอแปบ กระเป๋าของพวกเราใกล้ถึงแล้ว หรือว่า คุณ หญิงคุณดูรองเท้าของพวกเราไปก่อนไหม?

“ไอสารเลว พี่ฉันลองรองเท้าไปได้ครึ่ง เธอก็ไม่สนใจแล้วหรอ?

มู่เซียนเซียนโกรธมากๆเลย ทำไมคนยากจนนี้มีเงินเยอะขนาดนี้?

เปฟางฟางบอกว่าเธอถูกคนรวยเลี้ยง หรือว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือ?

แต่ว่า คนมีตังค์นั้นไม่ใช่ตาบอด? ไม่เห็นผู้หญิงคนนี้ทั้งจนทั้งขี้เหร่หรอ?

ได้เพียงบอกว่า ปกติกอ่านหยานอยู่ในมหาวิทยาลัยไม่พูดถึงบ้านตัวเองเลย บวกกับใบหน้าที่ให้คนอื่นจำไม่ได้ ฐานะเธออยู่ในคนหมู่ใหญ่ไม่ชัดเจน

คราวที่แล้วถึงแม้มู่เซียนเซียนกับมู่ฟางเฟยจะได้ไปร่วมงานหมั้นของคุณชาย ใหญ่ แต่ว่า พวกเขารู้แค่ว่าหมั้นกับเขาคือน้องสาวของเวยจือไฮโซหญิง ที่สวยอันดับหนึ่งในเมืองเป่ยหลิง

บวกกับเวลานั้นกู้อานหยานแต่งหน้าหนาเกิน ผีที่ไหนจะรู้ว่าคือใคร ?

มหาวิทยาลัยมีแซ่กู้ขี้เหร่อยู่ กับคู่หมั้นคุณหนูรองตระกูลกู้ของคุณชายใหญ่ มู่ นอกจากญาติฝั่งตระกูลแล้ว มีหลายคนที่ไม่สามารถเอาพวเธอมาประ ติดต่อกัน

ผู้จัดการฟังมู่เซียนเซียนแล้ว ค่อยนึกขึ้นได้ตัวเองได้ทิ้งคุณหนูปูไป เธอรีบ รีบพูดว่า “อาหลิง รีบไปดูแลคุณหนู ลองรองเท้าเร็ว!

มู่ฟางเฟยกลับเตะรองเท้าออกไป ลุกขึ้นมาเดินไป

ผู้จัดการรู้ว่าเธอไม่พอใจแน่เลย แต่ว่า ข้างหน้ามีเปอร์เซ็นสามหมื่นกว่ารอ เธออยู่ ทิ้งไปไม่ได้เ

ยิ่งกระทั่ง ลูกค้าที่ร่ำรวยแต่โง่แบบนี้ มีรอบหนึ่งก็ต้องมีอีกรอบสอง

บริการดีกับเขา ได้มากกว่าที่ได้จากตัวคุณหนูแน่

ดังนั้น ฟางเฟยไปแล้ว ส่วนมากผู้จัดการได้แค่เสียดายไปแปบ แต่ก็ไม่ ได้ใส่ใจเยอะ

มู่เซียนเซียนกลับโกรธมาก พูดด้วยความโกรธ : “พวกเธอใจกล้ามาก! ไม่รู้หรอพี่สาวฉันฐานะคืออะไร? พวกเรากลับบริการแบบนี้ ร้านนี้ยังอยากจะ เปิดอีกไหม?”

“ผู้จัดการ” ทันใดนั้นกู้อานหยานพูดขึ้น

ผู้จัดการรีบก้มเอวยิ้มรับว่า “คุณผู้หญิง มีอะไรให้รับใช้ ? ”

“ร้านของพวกเธอทำการค้าแบบนี้หรอ? ส่งเสียงดังรบกวนแบบนี้ ให้แขก ที่ไหนมีใจดูสินค้าละ? ”

กู้อานหยานมองกระเป๋าในมือตัวเอง กระเป๋าแพงขนาดนี้ เธอเอาไว้ไม่มี ความทะนุถนอมสักนิด ก็เหมือน กระเป๋าแบบนี้มีที่บ้าน เธอเยอะเลย เพิ่มอีกหนึ่งอันไม่เยอะ ลด อีกหนึ่งอันไม่น้อย

ตะกี้ดูผู้หญิงยังรู้สึกทั้งขี้เหร่ทั้งจน แต่ตอนนี้ดู กลับรู้สึกรูปลักษณ์ เธอมี ความเป็นผู้ดี ไม่ได้แพ้ให้กับไฮโซหญิงอันดับหนึ่งของเมืองเป่ยหลิงเลย!

ว่าไปอีก ก็คือไฮโซหญิงอันดับหนึ่งในเมืองเบี้ยหลิง ก็ไม่เห็นจะมีเงินได้ เยอะแบบนี้ไม่ใช่?

“อานหยาน เธอหมายความว่าไง ? ” เขียนเขียนสีหน้าตก เริ่มโกรธ

เธอกลับกล้าส่ง ให้ผู้จัดการไล่เขาออกไป? เธอกล้า

อานหยานขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าโดนเสียงดังรบกวนถึง เห็นได้ชัดว่า เริ่มจะลุกออกไป

ผู้จัดการเห็น ใจร้อนเป็นบ้าเลย ตัดสินใจ มองไปทางมู่เซียนเซียน “คุณ หนูปู ร้านค้าวันนี้จะปิดแล้ว รบกวนเชิญคุณหนูมาครั้งหน้าเถอะ

เธอพูดอะไร?” มู่เซียนเขียนไม่กล้าเชื่อที่ได้ยินมากับหูตัวเอง “

มีครั้งไหน เธอกับมู่ฟางเฟยมาที่นี่ ผู้จัดการคนนี้ต้องบริการดูแลอย่างดี?

ตอนนี้ เธอกลับไล่ตัวเองออกไปจริงๆ เพื่อผู้หญิงขี้เหร่คนนี้?

ในเมื่อ คนมีเงินอย่าง ฟางเฟยออกไปแล้ว สำหรับทุกครั้งได้แต่มาเป็น เพื่อน ตัวเองกลับไม่เคยซื้ออะไรเลยอย่างมู่เซียนเขียน ผู้จัดการไม่มีสีหน้าดี ให้แน่นอน

“ในเมื่อคุณหนูฟางเฟยก็ไปแล้ว ทำไมคุณไม่กลับไปกับเธอก่อนละ?” เธอ ยิ้มแบบไม่รู้สึกยิ้ม

เพื่อเปอร์เซ็นหลายหมื่นของตัวเองแล้ว คุณหนูปข้างหน้านี้ คงต้องล่วงเกิน แล้วละ

“เห้ย เข้ามาประตูก็เป็นแขกหมด ถ้าเธอชื่อของ พวกเธอก็ทําแบบนี้กับ เธอไม่ได้นะ? ”

อานหยานพิงที่เก้าอี้ มองไปยังเซียนเซียน : “ถ้าเธออยากซื้อจริง งั้นก็ ซื้ออะไรแพงๆหน่อย ถ้าแค่อยากเดินเข้ามาดูเฉยๆ ไม่งั้นกลับไปดีกว่า “

“ใช่แล้ว คุณหนู เธอต้องการซื้ออะไร พวกเรารีบรุดการ์ดให้เธอ

ตะกี้พนักงานหญิงที่เอาโทรศัพท์เดินเข้ามา ยิ้มอย่างหัวเราะเยาะ

ครั้งที่แล้วถ้าไม่ใช้ผู้หญิงคนนี้มายุ่ง ผู้หญิงคนนี้ก็น่าจะซื้อกระเป๋าสมบัติชั้น

ดีของร้านพวกเขาแล้ว

พูดขึ้นมา เพราะผู้หญิงคนนี้ทำเสียเรื่อง !

ทำให้พวกเขาเกือบเสียแขกสูงส่ง ตอนนี้ยังโวยวายอยู่ตรงนั้น รังเกียจ จริงๆ ควรโกรธไหม?

มู่เขียนเขียนถึงแม้ไม่ใช่เชื้อสายตรงของคุณหนูตระกูล แต่ว่า อย่างน้อย

ก็ได้นามสกุล) ไม่เคยได้เจอแบบนี้เลย ? ในใจเธอทั้งโกรธทั้งร้อน น้ำตาเกือบจะไหลออกมาแล้ว !

“เธอ ! พวกเธอ!เธอ ผู้จัดการกับพนักงานขายหญิง แล้วกระทืบเท้า: “ฉันให้ พี่สาวไม่มาร้านพวกเธออีกตลอดไป พวกเธอรอร้านปิดได้เลย!

ผู้จัดการไม่อยากพูดเยอะอะไร ถึงแม้คุณหนูจะมีเงิน แต่ว่า เธอก็แค่ เป็นลูกสาวของตระกูลคุณชายรอง

ญาติกับเชื้อสายตรงแตกต่างเยอะไหม ? มองไปในเมืองเบี้ยหลิง มีเงิน เยอะกว่าเชื้อสายตรงอย่างตระกูลคุณหนู ไม่ค่อยมีไม่กี่คน

แต่ว่า มีเงินเยอะกว่าพวกญาติ ไม่เยอะ

ทุกครั้งก็มาซื้อรองเท้าแสนกว่าบาท กระเป๋าสองสามแสน ขาดเธอคนเดียว ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย

ดูแลคนข้างหน้านี้ดีๆ ดีกว่าใครทั้งนั้น

พนักงานหญิงก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ดังนั้น เพื่อได้ใจอ่านหยาน เธอชัก สีหน้าต่อ เขียนเขียน

“ในเมื่อไม่ซื้อของ งั้นเชิญกลับเถอะ อย่ารบกวนการทำธุรกิจของพวกเรา

เลย !”

พวกเธอกล้าทำแบบนี้ ! พวกเธอ! พวกเธอรอไว้เลย !” ”

วันนี้เป็นวันที่มู่เซียนเซียนน่าอับอายที่สุด แต่น่าอับอายนี้ เธอจะต้องเอา

คืนให้พวกเขาแน่ ! “โดยเฉพาะเธอ!” เธออ่านหยาน “เธอไม่รู้ว่าได้คนแก่ที่ไหนมารับเลี้ยง ยัยขี้เหร่ เธอรอกับฉันไว้เลย!

มู่เซียนเซียนโกรธจนหันหลัง ครั้งนี้ ออกไปจริงๆ

กู้อานหยานกลับรถเข้าออกไปแล้ว ลุกขึ้นมาทันที

ผู้จัดการใบหน้าเต็มไปด้วยความร้อนรน รีบพูดขึ้นว่า “คุณผู้หญิง……

“ช่างเถอะ กระเป๋าพวกเธอถูกเกินไป ไม่เหมาะสำหรับฉัน เธอให้สองคนนี้ ไปตามคุณหนูมู่กลับมาเถอะ

เธอไม่มีเวลาแล้ว สายมากแล้ว เดี๋ยวคุณชายใหญ่แค่ใช้สายตาก็ฆ่าเธอ ได้แล้ว !

ทั้งประโยคนี้ไว้ เธอก้าวออกไป หน้าก็ไม่หันกลับมา

ผู้จัดการกับพนักงานหญิงที่ถูกทิ้งไว้งงไปหมด ตอนนี้แบบนี้ คืออะไร?

แขกใหญ่ไม่มีแล้ว แม้กระทั่งคุณหนูมู่ทั้งสองคนก็ล่วงเกินไปแล้ว ? ต่อไป จะอยู่ต่อยังไง ?

“จัดการ ผู้จัดการ ทำไมฉันรู้สึก พวกเราเหมือนโดนหลอกแล้ว ? ” พนัก งานหญิงเปปาก เกือบจะร้องไห้แล้ว

ต่อไปคุณหนูมู่ไม่มาแล้ว เธอยังรอผลงานดีเปิดข้าวกินอยู่เลย !

ผู้จัดการก็คิดไปพักหนึ่ง ตอนนี้ไปตามคุณหนู กลับมาอีก ก็ไม่ทันแล้ว วันนี้ ทำไมซวยขนาดนี้?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ