ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่ 33 ไอ้ตัวน้อย หมดเวลาแล้ว



บทที่ 33 ไอ้ตัวน้อย หมดเวลาแล้ว

เรื่องของเขายังไม่จบ?

เขายังมีเรื่องอะไรอีก?

ไม่ใช่ว่า…

ผู้หญิงที่เคยมีผู้ชายมาแล้วก็จะไม่เหมือนกัน สายตาของ มู่จ้านเป่ย ทำให้กู้อานหยานอ่านข้อมูลที่ซ่อนอยู่ได้อย่างง่ายดาย

เธอตื่นตระหนกเล็กน้อยจริงๆ สายตาของมู่จ้านเป่ยต่อหน้าเธอ แตกต่าง กันสิ้นเชิญจากคนที่ใจเย็น และเย็นชาต่อความต้องการในชีวิตชาติก่อน

ของเธอ

ในช่วงเวลานี้ ในสายตาของเขามีความต้องการที่ทำให้คนหายใจไม่

ออก!

เธอต้องการจะหลบหนีอย่างรวดเร็ว แต่ร่างกายของเธอถูกขังไว้อย่าง

สมบูรณ์

ใบหน้าหล่อและหล่อเหลาต่อหน้าของเธอ ถูกขยายออกไปอย่างไม่มีที่

สิ้นสุด การเต้นหัวใจของเธอพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

สวรรค์และโลกมโนธรรม เธออยากจะหนีอย่างแท้จริง! สติบอกให้เธอว่า ต้องหนีออกไปให้ได้

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเข้าใกล้สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือ..หลับตา แล้วยกริมฝีปากบางขึ้นเล็กน้อย

หล่อจริงๆ ผู้ชายคนนี้ จะดูดีถึงระดับนี้ได้อย่างไร?

ขนตายาวปกคลุมลงมา และเงาที่มีรูปร่างคล้ายพัดลม ทำให้เขาดู

เหมือนกับคำใบ้ของเจ้าชายที่เศร้าโศก

แต่เขานั้น ดูเป็นกษัตริย์องหนึ่งอย่างชัดเจน!

ความเหงาเล็กน้อย ที่เต็มไปด้วยความเฉยเมยในร่างกาย ทำให้ผู้หญิง รู้สึกเป็นทุกข์ และบ้าในเวลาเดียวกัน

เขา…อยากจะจูบเธอเหรอ?

กู้อานหยานไม่รู้ว่าเธอหลับตาไปตอนไหน แต่เธอรู้อย่างชัดเจนว่า เธอ กำลังคาดหวังอะไรอยู่

การสั่น ปั่นป่วนระหว่างทรวงอกของเธอ “ไอ!” ไม่รู้ว่ากระจกรถถูกลดลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทันใดนั้น ข้างนอกก็มี เสียงไอของหลีเยดังขึ้น

กู้อานหยานตื่นขึ้นมา และลืมตาขึ้นมาทันที แต่เขาเห็นว่าเขายังอยู่ใน อ้อมแขนของปู่จ้านเป่ย

ใบหน้าของคุณชายใหญ่มู่นั้นเย็นชา และดวงตาที่ลึกของเขาก็ไม่มี ความแปลกใจเลย

ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกไดๆ!

ปรากฏว่า เมื่อกี้นั้นมีแต่ตัวเองเท่านั้นที่จมลงไปเอง!

น่ารำคาญ เธอผลักอย่างหนัก และในครั้งนี้ เธอหนีออกจากบนขาของ

เขาได้อย่างง่ายดาย

เพิ่งกลับไปที่นั่งอื่นและนั่งลง แต่ไม่มีเวลาจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย ก็ เห็นมีเงาหลายร่างกำลังเดินเข้าใกล้จากนอกกระจกรถ

พวกซูเสี่ยวหมี่และหยางอีและมู่เทียนโย่วที่สีหน้าที่เศร้าโศก

กู้อานหยานกำลังจะเปิดประตูออกไปในทันที แต่ข้างหลังเธอ มีเสียงอัน ดังของมู่จ้านเป่ย : “คุณจะออกไปเช่นนี้เหรอ?” เสียงนี้ ฟังดูแล้วไม่พอใจเล็กน้อย

ออกไปข้างนอกเช่นนี้ มันไม่ถูกที่ไหน?

ตอนนี้กู้อานหยานมีความคิดเห็นกับเขาเยอะมากขึ้น ราวกับว่าเขามี อารมณ์กับตัวเอง แต่ใครจะรู้ ในพริบตาเขาก็เป็นคนที่เย็นชาไร้ความรู้สึก อีกครั้ง

ความรู้สึกอันว่า มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น

รู้สึกโดนดูถูกเล็กน้อย

เธอเห้อะ มองลงมาตามสายตาของเขา และในทันใดนั้น ก็หันหน้าหนีไป ทางด้านหน้าของเธอ รีบจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย

กระดุมเสื้อของเธอทั้งหมดถูกปลดออกตั้งแต่เมื่อไร เสื้อผ้าหลวมใน ร่างกาย เขาเกือบมองเห็นทุกอย่างบนร่างกายเธอ!

ไอบ้า

ใส่ชุดเดรสเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เธอจัดผมของเธอ และจับมือเธอ

ไว้ที่มือจับประตู

“ห้านาที” ซายข้างหลังพูดเบาๆ “คุณหมายถึงอะไร ” เธอจ้องกลับมาที่เขา

มูจ้านเป่ยเอนหลังพิงเก้าอี้ แล้วหลับตาและพักผ่อน เหมือนครั้งแรกที่มา

ถึง

ริมฝีปากที่เรียวสวยทั้งสองขยับขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับประโยคที่ไม่ต้อง

สงสัย : “อย่านอนข้างนอกกับคนที่ยุ่งเหยิง”

“พวกเขาเป็นเพื่อนของฉัน พวกเขาไม่ใช่คนที่ยุ่งเหยิง!”

แต่อย่างไรก็ตาม กู้อานหยานขี้เกียจที่จะคุยกับเขาตอนนี้

ด้วยนิสัยของเขาแล้ว ถ้าตัวเองยังยืนยันว่าจะนอนอยู่ข้างนอกกับพวก เสี่ยวหมีในคืนนี้ เขาอาจจะสั่งให้ใครบางคนมาแบกพาเธอกลับไปแน่ๆ?

ฮีแบบเย็นๆ แล้วเธอก็ผลักประตูรถเปิด และก้าวลงไป

“รถคันนี้….ยอดเยี่ยมมาก!” ความสนใจของซูเสี่ยวหมื่อยู่บนรถทั้งหมด

เมื่อ กู้อานหยานเปิดประตูรถ เขาเห็นรูปเงาตอนอยู่ด้านในรถอย่าง ชัดเจน มันดูเหมือนแตกต่างจากตอนที่เห็นในร้านอาหาร

คุณชายใหญ่มู่ที่อยู่ในรถตอนนี้เป็นเงียบและเงียบสงบ ดูเหมือนว่าจะมี กลิ่นอายของอารมณ์เล็กน้อย มันมีเสน่ห์จริงๆ!

อานหยานเธอโชคดีมากนะ อิจฉามากที่ได้แต่งงานกับชายที่ยอดเยี่ยม เช่นนี้!

“มองอะไร? ไม่เคยเห็นผู้ชายเหรอ?” กู้อานหยานก้าวไปข้างหน้าปิดกั้น

มุมมองของเธอ

ในความเป็นจริง เธอไม่ทราบว่าเธอปิดกั้นอะไร แต่มู่จ้านเป่ยผู้เมาเหล้า ไวน์ มีความเงียบสงบแตกต่างกันจากเติม

เขาในคืนนี้ ดวงตามีกลิ่นแอลกอฮอล์ และมีบรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว ใน ด้านนี้ของคุณชายใหญ่มู่เธอไม่อยากจะให้ผู้หญิงคนอื่นเห็น

“เอ็มม่า แค่มองก็ไม่ได้ กู้อานหยานเธอนั้นขี้เหนียวจริงๆ”

แม้ว่าซูเสี่ยวหมี่จะบ่นอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้โกรธจริงๆ

คุณชายใหญ่ เป็นคนของอานหยานยังไงก็ทำได้เพียงมองได้จากระยะ ไกลเท่านั้น “คุณจะกลับบ้านกับเขาใช่หรือเปล่า?” ตอนแรกกู้อานหยานบอกว่าจะพบ คุณชายใหญ่ปูและเธอกับหยางอีก็คิดถึงเรื่องทั้งหมดแล้วจริงๆ และพวก เขาก็อยากกลับบ้านอย่างแน่นอน

แต่ว่า เทียนโป่วรู้สึกไม่วางใจ และรอนานขนาดนั้นแล้วยังไม่กลับมายัง

ไงก็ต้องมาดูให้ได้

ตอนนี้เห็นว่าคู่สามีภรรยาในอนาคต อยู่ด้วยกัน ยังจะกังวลอะไรอีก

“พวกคุณจะกลับบ้านแล้ว งั้นเราจะกลับไปเล่นต่อ!” ซูเสี่ยวหมี่จับมือของ

หยางอีและกำลังจะจากไป

ห้องสวีทของโรงแรมหรูหราเกินไป และมีสระว่ายน้ำแบบอินฟินิตี้ส่วนตัว

ด้านนอก พวกเขายังเล่นไม่พอ

มู่เทียนโย่วกำลังจ้องมองที่กู้อานหยานโดยไม่ได้ตั้งใจที่จะจากไป

สายตาของเขาอ้อมมองเธอไป และตกอยู่บนรถที่อยู่ข้างหลัง

หน้าต่างรถถูกปิด และมองจากภายนอกแล้ว ทุกสิ่งที่อยู่ภายในรถจะ มองไม่เห็นเลยสักนิด

แต่ดูเหมือนเขาจะเห็นเงาร่างเย็นชาหยิ่งของชายคนนั้น แม้เขาดูเหมือนจะเห็นดวงตาของชายคนนั้น และตอนนี้ เขากำลังจ้อง มองตัวเองด้วยตาที่จับจ้องอยู่

ฝานหน้าต่างพิเศษที่มองไม่เห็นได้อย่างชัดเจน ดวงตาของซายทั้งสอง พบกันอย่างเฉยเมย ภาคภูมิใจ และพวกเขาต่างก็หาที่เปรียบมิได้

“เทียนโย่ว..

ซูเสี่ยวหมี่เรียกออก

มู่เทียนโป่วยังคงไม่พูดเหมือนเดิม

กู้อานหยานไม่รู้ว่าเขากำลังมองอะไรอยู่ประตูรถปิดไปแล้ว และมองไม่

เห็นคนข้างใน

เธอเดินไปที่ : “เทียนโย่วคืนนี้ฉัน….”

“เขาดีต่อคุณหรือเปล่า?”

สายตาของมู่เทียนโย่วมองกลับมา จ้องอยู่ที่เด็กผู้หญิงยืนอยู่ข้างหน้าตัว

เอง

“เขา. กู้อานหยานเหลือบมองกลับไป โดยรู้ว่าเขาหมายถึงมู่จ้านเป่ย

แต่อย่างไรก็ตาม คุณชายใหญ่มู่ดีต่อเธอหรือไม่ มันเป็นเรื่องยากที่จะ

มา พูดถึง

คนอื่นแค่ไม่ชอบเธอเท่านั้น และมันยากมากที่จะชอบ การแต่งงานที่รุ่น

ปู่เขาตัดสินใจมา

แต่นอกเหนือจากนี้ ผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถให้เธอได้ นอกจากความรู้สึก อย่างอื่นเขามอบให้หมดแล้วจากชีวิตในชาติก่อน

“ดี” เธอพยักหน้าเบาๆ

เงิน อยากได้เท่าไหร่มีเท่านั้น แต่เธอไม่ต้องการมันแค่นั้น

คุณชายใหญ่มู่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความรุนแรงในครอบครัว และไม่ได้มี ส่วนร่วมในความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง นี้คงเรียกได้ว่าดีแล้วมั้ง?

มู่เทียนโย่วขยับริมฝีปากล่างของเขา ราวกับมีบางสิ่งที่อยากจะพูด แต่ ท้ายที่สุด เขาก็กลืนทุกอย่างกลับเข้าไปในท้องของเขา

เมื่อเห็นเส้นผมที่ตกลงมาบนใบหน้าของกู้อานหยานเขาเอื้อมมือออกไป และอยากจะตรึงผมของเธอไว้ข้างหลังหูของเธอ

ในสายตา เห็นประตูรถเปิดออกทันที ชายคนนั้นก็ก้าวออกจากรถด้วย ขายาว คุณชายใหญ่มผู้เมาไวน์ เวลาปกติมีแต่เป็นชาและไม่มีดวงตาดาว และ

คืนนี้มีสีสันสับสนเล็กน้อย

หน้าม้าสั้นๆ ยุ่งๆบนหน้าผากเล็กน้อย ในสภาพอากาศลดความหนาวเป็น ลงเล็กน้อย แต่มีรุนแรงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

ผู้ชายที่ดูดีและไม่มีเหตุผล มีเสน่ห์มากจนทำให้ซูเสี่ยวหมี่และคนของ เขาตกตะลึงเมื่อเห็นแวบแรก เดินไปหลังกู้อานหยานด้วยวิธีที่ครอบงำซึ่ง ผู้คนไม่สามารถปฏิเสธได้

เหยียดแขนยาวออกไป แล้วดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาโดยตรง

ไอ้ตัวน้อย ถึงห้านาแล้วนะ!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ