บทที่ 7 เจอครั้งแรก น่าตะลึงที่สุด

กู้อานหยานคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะทิ้งใคร

ทิ้งคุณชายใหญ่ของตระกูลมู่หรอ? จะเป็นไปได้ยังไง? มีผู้ หญิงคนนี้ยอมทิ้งเขา?

เธอแค่ไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับผู้ชายคนนี้อีก

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนรถเมื่อสักครู่เป็นแค่เหตุสุดวิสัย

เท่านั้น และเป็นความผิดพลาดอย่างหนึ่ง ตอนนี้เธอมีสติรู้ ตัวแล้ว ความผิดนี้เองก็ต้องจบลง!

แต่ว่า ฝนที่ตกใหญ่นี้หมายความว่าไง? นี่จะทำให้มู่จ้านเป่ ยกับเธอมีความแค้นต่อกันหรอ?

พอยิ่งนึกถึงสิ่งที่มู่จ้านเป่ยต้องเจอตอนนี้ มือของกู้อานห ยานก็สั่น ลนจนเกือบจะรถชน

เธอแค่ไม่อยากมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับมู่จ้านเป่ย แต่คิดไม่ถึงว่ามู่จ้านเป่ยจะเกลียดเธอ

เขาเป็นใคร? ถ้าทำให้เขาโกรธ ก็ไม่ทางจบดีแน่นอน

ทางถนน จนลงในคฤหาสน์ตระกูล กู้ กู้อานหยานเหยียบ เบรค ให้รถจอด

เธอตากฝนออกจากที่จอดรถวิ่งไปทางบ้านอย่างเร่งรีบ น้ำฝนเปียกเต็มหน้าเธอล้างเครื่องสำอางที่อยู่เต็มหน้าเธอ

บนหมด

ทันใดนั้น เสียงปีก เวลากลางคืนมองไม่ขัด แต่กลับชน เจอคน

เธอกระแทกเข้าจนล้มลงบนพื้น คนที่โดนชนเองก็ถอย หลังไปหลายก้าว

“เธอ.. มู่เจ๋อหนานที่กางร่มไว้สีหน้าเปลี่ยนไป กำลังโทษ

สาวใช้ที่ไม่ดูทาง

แต่หลังจากที่ดูหน้าของสาวใช้ชัดเจน เขาเองก็ตกใจตะลึงในความงาม!

ตระกูลกู้มีสาวใช้ที่หน้าตาสวยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ใบหน้าใหญ่พอๆกับมือ องค์ประกอบของหน้าครบ

ร่างเล็กที่ตากฝนจนตัวเปียกไปทั้งหมดอ่อนแอมาก ทำให้ คนที่เห็นอยากจะกอดไว้ ดูแลดีๆ!

แม้แต่หญิงสาวที่สวยที่สุดในเมืองเป่ยหลิง กู้เวยจือ ก็สวย สู้เธอไม่ได้

“สาวน้อย เธอ…” มู่เจ๋อหนานกำลังจะไปพยุงเธอ

ใครจะรู้ว่าเธอลุกขึ้นเอง ไม่มองเขาเลย และวิ่งไปอย่าง เร็ว

ที่นี่คือสวนข้างหน้าของโรงจอดรถ กระถางดอกไม้ที่ทำให้ มีหลายทาง แค่แวบเดียว ก็มองสาวน้อยคนสวยไม่เห็นแล้ว

เต่ว่าใบหน้าที่ขาวเนียนนั้น ก็จดจำลงในใจส่วนลึกของมู่เจ่อหนานแล้ว

ในตระกูลกู้คนที่สวยที่สุดก็คือคุณหนูสอง กู้เวยจือ คุณ หนูใหญ่เองก็สวยเช่นกัน แต่ก็สู้กู้เวยจือไม่ได้

คุณหนูสามยิ่งแล้วใหญ่ วันๆก็แย่งแต่หน้าจัดๆ แค่เห็นก็ อยากจะอ้วก

สาวใช้คนนี้ คือใครกันแน่?

ไม่ไกลนัก กู้เวยจือที่ลงจากรถถือร่มเดินมา: “เจ๋อหนาน ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาหลีเย่บอกว่สยกเลิกงานแต่ง ไม่รู้ ว่าตอนนี้กู้เว่ยจื่อจะดีใจแค่ไหน อารมณ์ดี แน่นอนที่บน ใบหน้าจะมีรอยยิ้ม

ทั้งๆที่เมื่อก่อนมู่เจ่อหนานชอบกู้เวยจือมาก เห็นเธอยิ้มก็ เหมือนว่าโลกทั้งใบสดใสขึ้นมาเลย

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนนี้เห็นเธอยิ้ม กลับรู้สึกว่าขาดอะไรไปหน่อย

แต่ว่า ไม่ว่ายังไงเธอก็คือคุณหนูสองของตระกูล กู้ ฐานะนี้ ไม่ใช่สิ่งที่สาวใช้จะเทียบได้

“นึกว่าเธอกลับไปแล้ว กำลังจะไปหาเธอ…กับคุณกู้”

งานหมั้นถูกยกเลิก วันนี้เธอไม่มีเรื่องอะไร ก็แค่อยากจะ มาหากู้เวยจือ

กู้เวยจื่อรู้ว่าเขาคิดอะไร? หลายวันมานี้มู่เจ๋อหนานทำตัว ติดเธอมาก เกือบจะทิ้งตัวลงใต้กระโปรงเธอ

ครั้งแรกกะจะหลอกใช้เขาในการเข้าหามู่จ้านเป่ย แต่คืน นี้ งานหมั้นของเขาถูกยกเลิก เธอยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้อง ทำ

แล้วคุณชายสองของตระกูลมู่ ถึงแม้จะสูงส่งมาก แย่ว่า ถ้าเธอสามารถคบกับคุณชายใหญ่ได้ มู่เจ๋อหนานก็ไม่มีค่า อะไรให้ใช้แล้ว
“พวกคุณพ่อจะถึงแล้ว เจ๋อหนานคืนนี้บ้านของเราคงจะ ไม่สงบ นาย…นายกลับไปก่อนเถอะ”

กู้อานหยานหนีจากงาย ตอนนี้ คุณพ่อต้องใจร้อนมากๆแน่

เธอมีเรื่องอะไรต้องทำอีกเยอะจริงๆ มู่เจ๋อหนานอยู่ตรงนี้ ไม่สะดวกจริงๆ

“เจ่อหนาน พรุ่งนี้ฉันค่อยไปหานาย”

ครั้งแรกคิดว่าต้องเสียเวลาบอกให้มู่เจ่อหนานกลับไปนาน หน่อย แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามู่เจ๋อหนานจะรับปากเร็วขนาดนี้

“งั้นผมกลับก่อนนะ แล้วค่อยมาหาเธอ” แล้วก็มองไปทาง บ้านอีกครั้ง ในแววตาของมู่เจ๋อหนานมีความผิดหวัง

หน้าของสาวใช้เมื่อกี้ วนเวียนอยู่ในหัวของเขาตลอด ตอน นี้ดูที่กู้เวยจือ กลับยิ่งดูยิ่งน่าเบื่อ
แล้วก็ดูเวยซื้ออีกครั้ง เขาพยักหน้า หันหลังแล้วก็เดินไม

Lau

คู้เวยจือรู้สึกแปลกๆนิดหน่อย เมื่อก็เธอดูในสาย เขา ทำไมมันเหมือนขาดความกระสือรือร้นใบ”

แต่เธอไม่มีมีอารมณ์ไปคิดมาก เพราะว่า คุณพอผู้หมิง ห้าวกลับมาแล้ว