บทที่396 ทําไม คล้ายกับเพื่อนเก่าเธอขนาดนั้น

บทที่396 ทําไม คล้ายกับเพื่อนเก่าเธอขนาดนั้น

*อีนังสารเลว เธออย่ามาแกล้งตายนะ”

เห็นกู้อานหยานเป็นลมล้มลงไปต่อหน้าต่อตา ทั้งหน้าขอ งกู้เวยจือก็เกิดความอึ้ง

เธอแค่กระชากกู้อานหยานทีหนึ่ง ถึงกับทำให้เธอเป็นลมไป เลยเหรอ

“อีนังสารเลว ลุกขึ้นนะ “กู้เวยจือยื่นเท้าออกมา เตะลงไปที่ขา ของกู้อานหยาน

กู้อานหยานยังคงไม่มีการตอบสนองเช่นเดิม

กู้เวยจือไม่เชื่อ ยกปลายส้นสูงขึ้นมา แล้วเหยียบลงไปที่ขา ของกู้อานหยานอย่างแรง

ครั้งนี้ กู้อานหยานมีการตอบสนองเล็กน้อย โดยร้องฮ็ออกมา อย่างอัดอืด

“อีนังสารเลว เธอแกล้งจริงๆด้วย ลุกขึ้นมานะ ถ้าไม่งั้น ฉันจะ ฆ่าเธอให้ตายไปเลย”

กู้เวยจือเหยียบเท้าลงไปอีกครั้ง จนที่สุดกู้อานหยานก็ลืมตาขึ้นมาเล็กน้อย

เจ็บตรงที่ขามาก เป็นความเจ็บอย่างปวดแสบปวดร้อน

แต่ว่า ในใจยิ่งเจ็บ เจ็บจนกระเพาะเธอรู้สึกปั่นป่วน

จู่ๆเธอก็พลิกกาย แล้วเกิดการคลื่นไส้จะอ้วก

กู้เวยจือเกลียดผู้หญิงเสแสร้งคนนี้จนจะตายแล้ว

เมื่อเห็นเธอคลื่นไส้ เธอก็แสยะยิ้ม “คุณชายใหญ่คู่กับคุณปู่ ไม่อยู่ เธอแกล้งทำน่าสงสารให้ใครดูเหรอ”

กู้อานหยานเมื่อกี้แค่เป็นลมไประยะสั้นเท่านั้น ตอนนี้ได้สติ

ครบแล้ว

“อีนังสารเลว….

” เธอกล้าทําอะไรบ้าๆอีก ฉันตะโกนแน่”

กู้อานหยานจ้องเขม็งเธอ เพิ่งจะดีขึ้นมาอย่างไม่ง่าย เธอ พยายาม ลุกขึ้นมา

ขาเจ็บมาก เหมือนจะได้รับบาดเจ็บ

กู้เวยจ่ออยากจะเตะเธอต่ออีกจริงๆ แต่ว่า ถ้าตอนนี้นังสารเลวนี่ร้องตะโกนขึ้นมา สำหรับเธอแล้วไม่ใช่เรื่องดีแน่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อกี้กู้อานหยานได้รับโทรศัพท์อะไร ดู

แล้ว เหมือนจะผิดหวังเป็นอย่างมาก

กู้เวยจือประหลาดอย่างมาก เรื่องราวจะเกี่ยวข้องกับเธอไหม

กู้อานหยานไม่อยากสนใจเธอ ตอนนี้เธอ ไม่มีอารมณ์เลยสัก นิด

หี ทุกอย่างที่คิดไปไว้ เป็นการเพ้อฝันของตัวเองเท่านั้นเอง

เธอยังจะยืนหยัดทำต่อไปทำไมกัน

ไม่ใช่สิ คุณท่านไม่ใช่คุณปู่ของเธอ กู้เวยจือสิถึงเป็นคุณหนู หลานของตระกูล

เธอ คนที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรเลย กลับที่จะ อยากแย่งทุกอย่าง ของคนอื่น

กู้อานหยานหันหลังเดินจากไป กู้เวยจืออยากจะตามไป

แต่ท่าทีผิดหวังเศร้าใจของกู้อานหยาน กลับทำให้เธอรู้สึก ประหลาดใจเป็นอย่างมาก
คุณชายใหญ่มู่ยังอยู่ที่ห้องโถง หาได้ยากที่คุณชายใหญ่มู่ วันนี้ปฏิบัติต่อเธออ่อนโยนแบบนี้ เธอตอนนี้ อยากจะรีบกลับ ไปอยู่ข้างกายเขาเร็วๆ

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา รอตอนไม่มีคนสังเกต กดโทรออก

ไป

“กู้อานหยานมาที่หลิงโจวแล้ว ตอนนี้ ยังพักอยู่ที่ตระกูลกู้ พวกแกคิดแผนเลย ฉันกลัวว่าเรื่องนี้จะปิดไม่อยู่แล้ว

“ถ้าไม่ได้จริงๆ งั้นก็….ฆ่าเธอซะ”

กู้อานหยานเดินมาข้างริมทะเลสาบ แล้วนั่งลงตรงใต้ร่มไม้ เล็กน้อย สมองมีความว่างเปล่า ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

เธอมองพื้นผิวน้ำทะเลสาบ ทั้งคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ได้แต่จ้องมองความสงบของพื้นผิวน้ำทะเลสาบ เหม่อลอย

และไม่รู้ว่าตัวเองนั่งคนเดียวตามลำพังมานานแค่ไหนแล้ว เธอถอนหายใจไปทีหนึ่ง แล้วยืมขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
ในเมื่อผิดแล้ว ถ้างั้น ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะไปพิสูจน์อะไรต่อ ไปอีก

กู้เวยจื่อคือหลานสาวของคุณท่านกู้ แม้เธอจะไม่เคยรู้สึกดี อะไรกับผู้หญิงเลวๆคนนั้น แต่อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้หลอกคุณ

ท่าน

แค่คุณท่านไม่โดนหลอก แค่นั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ

เธอจะไม่สับสนอะไรอีก

เพิ่งหมุนตัวจะเดินกลับไปที่บ้าน จู่ๆก็รู้สึกกระเพาะไม่สบาย ขึ้นมา

กู้อานหยานปิดปากไว้ อดทนอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็ทนต่อไป ไม่ไหว จับลำต้นใหญ่ไว้แล้วคลื่นไส้จะอ้วกออกมา

“แหวะ……”

ทรมานจังเลย สิ่งที่น่ากลัวสุดคือ คือความรู้สึกที่ทรมานจะ การคลื่นไส้แบบนี้ ทำไมถึงได้…..คุ้นเคยขนาดนี้

“เธอเป็นอะไรเปล่า”

ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาจากด้านหลัง มาที่ข้างๆกู้อานหยาน แล้วตบหลังให้กับเธอ
กู้อานหยานค่อยๆรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ก็หันไปดูผู้หญิงคนนั้น “ขอบ….คุณค่ะ”

ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองใบหน้าของเธอ แล้วตะลึงงันไปชั่วครู่

“เธอ…..”ทําไมเป็นแบบนี้ เธอเหมือน….เหมือนได้พบกับคนที่ รู้จักมานานหลายปีคนหนึ่ง”

กู้ชิงเหอสะบัดหัวเบาๆ แล้วมองกู้อานหยานอีกครั้ง ถึงจะนึก ขึ้นมาได้ ว่าอีกฝ่ายเป็นแค่ยัยเด็กสิบแปดสิบเก้าเอง

อายุแบบนี้ ไม่ใช่คนที่เธอรู้จักมาก่อนอย่างแน่นอน

และยิ่งไปกว่านั้น คนที่รู้จักมากก่อนนั้นได้จากไปนานแล้ว

“คุณ…….รู้จักหนูเหรอคะ”กู้อานหยานกดที่หน้าอกเบาๆ ไม่

ทรมานขนาดนั้นเสียที

กู้ชิงเหอส่ายหัว เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของบริษัทตระกูลกู้

เรียนรู้การเก็บซ่อนความในใจไว้ได้ตั้งนานแล้ว

การช็อกเล็กน้อยในเมื่อกี้ ก็ไม่อยู่แล้ว

เธอเอ่ยเบาๆ”เธอเป็นอะไรกัน ทำไมอ้วกจนเป็นแบบนี้ คง ไม่ใช่ตั้งท้องมั้ง”
ตั้งท้อง

“สองคำนี้ ทำกู้อานหยานตกใจจนหน้าซีดไปหมด

“เป็นเรื่องไม่จริงนะคะ”เธอส่ายหัวรัวๆ ปฏิกิริยาการตอบ สนองนี้ มีความประหลาดที่พูดไม่ออก

กู้ชิงเหอหรี่ตามอง ประเมินใบหน้าตาของเธอ ในตระกูลกู้ ของพวกเขาไม่มีสาวใช้แบบนี้อย่างแน่นอน

ใบหน้านี้ ถ้าเคยพบเจอในที่ตระกูลกู้นะ

เธอต้องไม่ลืมอย่างแน่นอน

“เธอเป็นใครกัน ทำไมมาอยู่ที่บ้านพวกฉันได้ มาเป็นแขกเห รอ”

“หนูมากับคุณชายใหญ่มู่ค่ะ”กู้อานหยานยังไม่หายจากการ ช็อกและกลัวกับคำว่า “ตั้งท้อง”สองคำนี้ ให้สติกลับมาได้

“คุณชายใหญ่มู่เหรอ เธอพูดว่า คุณชายใหญ่มู่ใช่ไหมแห่ง เมืองเป่ยหลิงใช่ไหม”

กู้ชิงเหอเคยได้ยินว่าคุณชายใหญ่มู่จะมา แค่คิดไม่ถึงว่าจะ มาในวันนี้”
“คนอยู่ไหนล่ะ ฉันกำลังคิดจะเข้าพบเขาอยู่พอดี”

เธอต้องมองกู้อานหยานอีกครั้ง แล้วยังคงสงสัยเช่นเดิม “เธอ……คือแฟนของคุณชายใหญ่มู่เหรอ”

“หนูไม่ใช่ค่ะ”การปฏิเสธนี้ เร็วยิ่งกว่าเมื่อกี้เสียอีก เหมือนจะ กลัวว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดเช่นนั้น

เมื่อเริ่มรับรู้ว่ากิริยาของตัวเองจะเวอร์เกินไปนิดน้อย

กู้อานหยานจึงหันไปยิ้มเจื่อนๆให้เธอ เมื่อคลายสถานการณ์ ที่น่าอึดอัดนี้

“ฉันแค่ติดรถมากับเขาด้วย ฉันมาพบพี่สาวของฉันค่ะ”

“พี่สาวเธอ”

“กู้เวยจือ”

…กู้ชิงเหอกับกู้อานหยานเดินเข้ามาที่ห้องโถงด้วยกัน มู่ จ้านเป่ยกับคุณท่านและกู้จิ้งหย่วนยังคงพูดคุยกันอยู่เช่นเดิม

กู้เวยจือนั่งอยู่ตรงด้านข้างของคุณชายใหญ่มู่

แม้ระหว่างทั้งสองจะมีระยะห่างอยู่ แต่การกระทำของกู้เวยจ๋อ กลับทําให้คนอื่นดูออกไม่ยาก ว่าเธอกับมู่จ้านเป่ย นั้นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

“คุณชายใหญ่มู่มาจริงๆด้วย

กู้ชิงเหอจ้องมองกู้เวยจือแป๊บหนึ่ง ก็หันกลับมาดูกู้อานหยาน ที่อยู่ข้างกาย

จากนั้น ก็ยิ้มอย่างออกมาอย่างมีเลศนัย แล้วเดินไปหามู่ จ้านเป่ย

“ได้ยินจิ้งหย่วนพูดตั้งนานแล้วว่าคุณชายใหญ่มู่จะมา ไม่คิด เลยว่าจะมาวันนี้ เลยไม่ทันเตรียมการต้อนรับ ล้างฝุ่นให้คุณ ชายใหญ่มู่ ยังไงก็อย่าถือโทษโกรธกันนะคะ”

” คุณหญิงกู้พูดเกินไปแล้วครับ”มู่บ้านเป่ยลุกขึ้นยืน แล้วเดิน 11 ไปจับมือกับกู้ชิงเหอที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง แม้ผู้ชายที่กู้ชิงเหอ แต่งกันด้วยจะไม่ได้แซ่กู้ แต่เพราะสามีเธอเป็นฝ่ายแต่งเข้ามา บ้านแทน เพราะฉะนั้น โดยปกติคนที่อายุมากจะเรียกเธอว่า คุณหญิงกู้ อายุน้อย ก็เรียกคุณ

กู้ชิงเหอยิ้มเบาๆ ด้วยสีหน้าอ่อนโยน “คุณชายใหญ่มู่ เชิญนั่ง

ค่ะ”

ทั้งสองนั่งลง โดยกู้ชิงเหอนั่งลงข้างๆกู้จิ้งหย่วน

คุณท่านเห็นก้อานหยานก็กลับมาด้วย ก็รีบเอ่ยทักอานหยาน เธอมานั่งข้างๆ ”

กู้เวยจือจ้องเขม็งกู้อานหยานทีหนึ่ง แต่ว่า ในสถานการณ์ที่มี คนเยอะแบบนี้ ตอนนี้เธอจะพูดอะไรก็คงจะไม่เหมาะ

ทำได้เพียง เก็บความเกลียดชังทั้งหมดไว้ในใจ

กู้อานหยานยังคงเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายเหมือนเดิม โดยนั่ง ข้างคุณท่าน ไม่เอ่ยพูดสักคำ

กู้ชิงเหอมองกู้เวยจือกับมู่บ้านเป่ย เหมือนกำลังคิดอะไรบาง อย่าง

“เวยจือ เธอกับคุณชายใหญ่…….สนิทกันมากเหรอ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ