ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่297 คุณชายใหญ่มุ่



บทที่297 คุณชายใหญ่มุ่

บทที่297 คุณชายใหญ่

กลับไปที่อพาร์ทเมนท์ของเจียงนาน กู้อานหยานก็ยังรู้สึก ทรมาน

แม้แต่ตอนที่เข้าห้องไป ก็เกือบจะเดินไม่ได้ สุดท้าย เป็น เจียงนานที่อุ้มเธอเข้าไป

“ทุกครั้ง”เจียงนานมองเธอที่เอนตัวลงตรงเตียง คิดว่าเรื่องนี้ จริงๆแล้วยากที่จะพูดถึง ยังไงก็ไม่เคยเผชิญหน้าด้วย

แต่ เธอทรมานมากขนาดนี้ ยังต้องการเลี่ยงอะไรอีก?

“ทุกครั้งที่มา จะเจ็บขนาดนี้เหรอ? ”

ดูท่าทางเธอแบบนี้ เหมือนกับได้รับบาดเจ็บเลย ในฐานะ คุณชาย ไม่มีทางรู้สึกถึงได้

“ไม่ใช่ทุกครั้ง แค่ครั้งเจ็บมาก

เธอก็ไม่รู้ว่าทำไม เจ็บแปลกๆขึ้นมา ก่อนหน้านี้ไม่มีสัญญาณ อะไรมาทั้งนั้น

อีกอย่าง นี่ยังไม่ใช่ช่วงที่ประจำเดือนจะมาด้วย? เหมือนว่า ยังขาดอีกสองสามวัน
หรือว่าเดือนนี้มาก่อนกำหนด ผิดปกติหน่อยๆ ดังนั้น จึงเจ็บ

ได้ขนาดนี้?

ช่วงนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บก็ได้รับบาดเจ็บ สรุปคือการบาดเจ็บ ที่ร่างกายได้รับไม่น้อยเลย ถ้าบอกว่าประจำเดือนมาไม่ตรง ก็ ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

เธอกุมท้องไว้ โบกมือ “คุณไม่ต้องสนฉัน นอนแค่ตื่นเดียวก็ พอแล้ว”

เจียงนานอยากจะช่วยจริงๆ เขาคิด แล้วพูด “ผมเตรียมน้ำอุ่น ให้เอาไหม คุณลองไปแช่น้ำไหม? ”

กู้อานหยานคิด ประจำเดือนยังไม่มา ตอนนี้ไปแช่น้ำ เหมือน จะได้อยู่

ในที่สุด เธอก็พยักหน้า

เจียงนานทำตัวเหมือนได้รับคำสั่งจากราชินี ในที่สุดก็หาเรื่อง ที่สามารถทำให้เธอได้ รีบเข้าไปในห้องอาบน้ำ

ไม่นาน น้ำร้อนก็เต็มไปหมด เขากลับไปที่ห้อง มองกู้อานห

ยาน

น้ำโอเคแล้ว ผมประคองคุณเข้าไป
“ไม่ต้อง ฉันไปเองได้”กู้อานหยานลุกขึ้นมาจากเตียง ค่อยๆ เข้าไปในห้องน้ำ

เธอจะแช่น้ำ เจียงนานก็ไม่เข้าไปดู ได้แต่เฝ้าอยู่ด้านนอก ห้องอาบน้ำ

ไม่ง่ายเลย ในที่สุดกู้อานหยานก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง นั่งอยู่

ในอ่าง

ผู้ชายด้านนอกได้ยินเสียงน้ำก็ถามทันที “เข้าไปแล้วใช่

ไหม? ”

“คุณน่ารำคาญมาก”ปิดประตูก็ถาม ล้างหน้าก็ถามถอด เสื้อผ้าก็ถาม ตอนนี้ก้าวเข้าไปในอ่างก็ถาม

แต่มุมปากของกู้อานหยาน กลับค่อยๆมีรอยยิ้มออกมา

ถึงเขาจะน่ารำคาญจริงๆ แต่มีคนน่ารำคาญแบบนี้ อย่างน้อย ก็ไม่โดดเดี่ยว

ตอนนี้เธอ กลัวความรู้สึกโดดเดี่ยว ความรู้สึกแบบนั้น จะ ทำให้เธอจมน้ำตาย!

“เป็นไงบ้าง? ดีขึ้นไหม? “สองนาทีถัดมา ผู้ชายด้านนอกก็ ถามอีกครั้ง
กู้อานหยานแช่ตัวเองในน้ำ ไม่สนเขา

เธอมองเพดานของห้องน้ำ คิดถึงคนที่พบเจอทั้งหมด เรื่อง ทั้งหมด หลังจากที่เกิดมาในชาตินี้

อารมณ์รู้สึกมึนงง และแปรปรวนเล็กน้อย

จนตอนนี้ ในที่สุดก็สงบลง

ที่จริงในสถานการณ์แบบนั้น สงสัยว่าเธอทำอะไรต่อคุณ ท่านหญิงได้ ถือเป็นเรื่องปกติ

เธอก็แค่เอาแต่พูดประโลมตัวเองและบอกเป็นนัยอยู่ตลอด เวลา รู้สึกว่าที่คนอื่นสงสัย มันคือปกติ

แต่ คนที่สงสัย ไม่สามารถเป็นมู่บ้านเป่ยได้

แต่ว่า ทำไมเป็นเขาไม่ได้ล่ะ? ตอนนั้นเขาก็ไม่อยู่ใน เหตุการณ์ และเขาก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลมู่

ใช่ จะไม่สามารถเป็นเขาได้อย่างไร?

เป็นเธอเอง หวังสูงเกินว่าตัวเองจะมีที่อยู่ในใจเขา คิดว่า เขา จะเชื่อตัวเองตลอดไป

เธอเอาตัวเองจมไปในอ่างน้ำ
คนที่ว่ายน้ำไม่เป็นนี้ ในหนึ่งวินาทีนี้ สามารถกลั้นหายใจใน

น้ำได้

ที่แท้หลายๆเรื่อง แค่กลัวว่าจะเผชิญหน้า คิดว่าตัวเองจะ เผชิญหน้าไม่ได้

ความจริง คุณลองไปเผชิญหน้า ทุกอย่างก็ไม่น่ากลัวและ ลำบากขนาดนั้น

เขาไม่ใช่ของตัวเองอีกแล้ว ทั้งสองไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน นานแล้ว ต้องเรียนรู้การเผชิญหน้าสิ่งนี้บ้าง

“กู้อานหยาน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไม่พูด? ”

“กู้อานหยาน คุณหมดสติหรือเปล่า? จมน้ำเหรอ? อย่าจม นํ้าตายในที่ของผม!

“กู้อานหยาน พูด!

“อานหยาน.……..

“แค่ก แค่กๆๆๆ ! “กู้อานหยานขึ้นมาจากน้ำ ผลของการบังคับ ให้ตัวเองเรียนกลั้นลมหายใจ ตอนที่ลุกขึ้นมา ก็ยังสำลักน้ำ

ได้ยินเสียงเธอไอ เจียงนานก็ร้อนใจยิ่งขึ้น และยัง ตบประตู!

“อานหยาน พูด หรือจะให้ผมเข้าไป!”

“อย่า อย่าเข้ามา แค่ก…ไม่ได้…แค่กๆ! ไม่ได้ใส่ เสื้อผ้า”

กู้อานหยานกลัวตานี่จะพุ่งเข้ามาจริงๆ ไม่ง่ายเลยที่จะหายใจ ได้อย่างปกติ เธอรีบพูด “ฉันไม่เป็นไร”

เจียงนานโล่งอก จากนั้น ก็ไม่พอใจทันที!

“ผมเรียกอยู่นาน ไม่เป็นไรก็ไม่รู้จักตอบหรือไง? ”

“คุณน่ารำคาญไปแล้ว ฉันไม่อยากสน”

“ยัยนี่! “อยากเข้าไปเขกหัวเธอจริงๆ!

แต่ว่า เห็นวันนี้เธอไม่ค่อยสบาย ก็เลยช่างละ

แน่ใจว่าเธอไม่เป็นไร เจียงนานก็ดูโทรศัพท์ต่อ ค้นหา บทความที่ว่าจะดูแลผู้หญิงที่เป็นประจำเดือนอย่างไร

ไม่นานจากนั้น ก็ส่งข้อความให้เวินซี “ซื้อของให้ผม หน่อย……………ยานไม่กี่สิบนาทีถัดมา สวมชุดเสร็จออกมาจาก ห้องน้ำ

แช่น้ำอุ่นแล้ว ท้องเหมือนจะไม่เจ็บมากขนาดนั้น แต่ ก็ยังรู้สึก

ไม่ค่อยดีหน่อยๆ

เธอไปที่เตียงก็อยากจะล้มตัวลงไป เจียงนานกลับดึงเธอ

กลับมา

“ทำไร? “กู้อานหยานดันเขาออก“ฉันเหนื่อยมาก อยากนอน”

“หัวคุณยังเปียกอยู่เลย จะนอนยังไง? “เจียงนานประคอง เธอ กดเธอไปที่เก้าอี้เบาๆ

“รอแป๊บ”

พูดจบ ก็เข้าไปในห้องน้ำทันที หยิบไดร์เป่าผมมา

เสียบปลั๊ก แล้วเป่าไปที่ศีรษะเธอ

กู้อานหยานถูกเป่าจนใบหน้าชาไป เกือบทนไม่ไหวเตะเขา ออกไป

“คุณเป๋าเป็นไหมเนี่ย? ร้อนมาก!
“ก็กดใช้แบบนี้ไม่ใช่เหรอ? “ครั้งแรกที่เป่าผมให้ผู้หญิง มัน

ง่ายหรือไง?

“ถือไกลๆหน่อย มันร้อน”

“อ้อโอเค”

“ฉันไม่สบาย คุณทำตัวดีๆหน่อย ฉันคือคนป่วย ฉันใหญ่สุด”

“..….….……. เขาทำไม่ดีตรงไหน น่าน้อยใจจริงๆ!

“อ่อนโยนหน่อย!

…บ่นให้น้อยหน่อย!

“ทำตัวดีๆหน่อยนะ”

..แบบนี้ได้หรือยัง? “

“พอได้”

สิบกว่านาทีถัดมา กู้อานหยานเอนตัวไปที่เตียง ยังคงกุมท้อง

ตัวเองอยู่

ก็ยังเจ็บหน่อยๆ เมื่อก่อน แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเจ็บขนาดนี้ครั้งนี้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

เจียงนานไปที่ห้องโถง ไม่รู้ว่ายุ่งอะไรอยู่ ไม่กี่นาทีถัดมา ก็

หยิบของออกมา

“ให้”เขาเอาของวางไว้ที่ข้างมือเธอ

“อะไรน่ะ? “กู้อานหยานเงยหน้ามองเขา จึงเห็นของที่วางอยู่ ข้างๆ”ถุงน้ำร้อน? ”

“ผมไปดูมา เวลาที่ประจำเดือนมา เอาถุงน้ำร้อนนี่วางบนท้อง ทำให้คลายความปวดได้

“อีกอย่าง”เขาคิด หันกลับเดินไปข้างนอกทันที

ไม่นานนัก ก็เสิร์ฟของอะไรบางอย่างเข้ามา “น้ำขิงน้ำตาล ทรายแดง รีบดื่ม

“มีประสบการณ์ดีจังนะ”กู้อานหยานขำ นั่งลง แล้วชิมน้ำตาล ทรายแดงไปสักคำ

กลิ่นขิงร้อนๆเผ็ดๆ รสชาติอ่อนๆ หลังจากดื่มน้ำตาลทราย แดงไป ก็ไม่รู้ว่าเพราะได้ผลหรือไม่ รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย

แต่ …..เธอพูด “ตอนคุณหา จะต้องอ่านไม่ชัดเจนแน่ ขิงตอน ดึกกินไม่ค่อยดี ส่งผลให้นอนไม่หลับได้
“อะไรนะ? “ตรงนี้ เขาไม่รู้จริงๆ ก็อยากจะเอาชามจากเธอมา “งั้นไม่ต้องดื่ม ผมทำให้คุณอีกชาม ไม่ใส่ขิง”

“ไม่ต้อง ฉันนอนหลับได้”

เพราะว่าเขาไม่รู้อะไรเลย น้ำขิงน้ำตาลทรายแดงนี้เข้าท้อง ไป จะทำให้อบอุ่นขึ้น

ดื่มจนหมด ก็เอาถ้วยให้เขา กู้อานหยานเอนตัวลงที่เตียง มุม ปากยังมีความรู้สึกหวานๆหน่อย

“ไม่เจ็บแล้ว ผมอยากนอนสักพัก คุณไปทำธุระเถอะ”

“ไม่เจ็บจริงๆเหรอ? “เจียงนานยังไม่ค่อยวางใจ

เธอส่ายหน้า “ไม่เจ็บ”

เจียงนานจึงหยิบถ้วยเปล่า เดินออกไป ปิดประตูให้เธอเบาๆ

กู้อานหยานเพิ่งลืมตา เสียงโทรศัพท์กลับดังขึ้นมาในเวลาไม่

เหมาะสม

เธอหยิบโทรศัพท์ไป ในใจรู้สึกช็อก

คุณชายใหญ่มู่?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ