บทที่263 ผมคิดว่า พวกเราคือเพื่อนกัน
บทที่263 ผมคิดว่า พวกเราคือเพื่อนกัน
รถของมู่เจ๋อหนานถูกให้จอดระหว่างทาง เพราะว่าเพียง นานมาแล้ว
“ผมไปส่งเธอเอง”เจียงนานลงจากรถเอง มารับอาห
ยาน
เสื้อสีขาวของเขา ทำให้เจ๋อหนานรู้สึกเกลียดสภาพโท รมๆของตัวเองในสองวันที่ผ่านมา และสภาพที่ดูอนาถเล็ก น้อยขึ้นมาทันที
“อานหยาน…เขามองอานหยาบที่จะลงจากรถ พูด อย่างลังเล
อยากส่งเธอกลับไปด้วยตัวเองมาก แต่กลัวว่าดันทุรังต่อ ไป จะทำให้เธอไม่ชอบตัวเองได้
“ฉันยังต้องกลับไปทำธุระอีกนิดหน่อยที่เลี้ยงชื่อกรุ๊ป นั่ง รถของคุณชายรองเจียงก็ผ่านทางพอดี
กู้อานหยานหันไปมองเขา
ถึงแม้ว่าคุณชายรองมู่ในวันนี้จะล้มล้างภาพลักษณ์เมื่อ ก่อนไปหลายอย่าง แต่ เวลาแค่หนึ่งคืน ความรู้สึกมากมาย ยังคงไม่มีทางแก้
มู่เจ๋อหนานรู้ว่าเธอไม่ชอบตัวเอง เพราะว่าเรื่องที่เขาเคย ทำต่อเธอเมื่อก่อน มากเกินไปจริงๆ
ไม่รู้ว่าต้องชดเชยอย่างไร ถึงจะทำให้เธอเปลี่ยนความคิด ต่อตัวเองได้
มองกู้อานหยานลงจากรถ เขาก็รีบลงไปอีกด้านทันที แล้วรีบเดินมาตรงหน้ากู้อานหยาน
“คุณชายรองม่มีอะไรอีกไหม ? ”
“ผม……ยังมาหาคุณได้ไหม ? “เขาดูระวังตัวเล็กน้อย แต่ก็ ไม่ยอมให้พลาดโอกาสนี้ไป
กู้อานหยานหันไปมองเจียงนานแวบหนึ่ง แล้วรีบพูด ทันที : “ฉันมีบางอย่างจะคุยกับคุณชายรอง
เจียงนานเม้มปากบางๆ พยักหน้า กลับไปรอเธอที่รถ
ทันใดนั้นมู่เจ๋อหนานก็ประหม่าขึ้นมา จะปฏิเสธหรือเปล่า
นะ ?
หรือว่า เธอยังจะยอมให้โอกาสอันน้อยนิดแก่ตัวเอง ?
ไม่รอให้กู้อานหยานพูด เขาก็ชิงพูดก่อน : “ผมเปลี่ยน ได้ ! ผมเปลี่ยนได้จริงๆ ! คุณเชื่อผมนะ ! ”
“ที่จริงคุณชายรองมู่จะเปลี่ยนอะไรหรือไม่ ไม่เกี่ยวอะไร กับฉันมากนัก”
คำบางคำพูดออกมาก็ทำร้ายจิตใจคน แต่เธอเชื่อว่า หลอกลวงต่างหากที่เป็นความเจ็บที่หนักที่สุด
ในเมื่อไม่อยากหลอกลวง งั้นก็เปิดอกอย่างตรงไปตรงมา พูดกับเขาให้ชัดเจนดีกว่า
“คืนนี้ฉันไปเจอคุณ เพราะว่าแม่คุณมาทำข้อตกลงกับฉัน แล้วฉันก็ตอบรับไป
“อ….ตกลง ? “ใจของมู่เจ๋อหนานสั่นหน่อยๆ
กระวนกระวายเล็กน้อย
“ใช่ เธอตอบรับคำขอบางอย่างของฉัน ส่วนฉัน ก็ตอบรับ ว่าจะไปเจอคุณ”
ความตรงไปตรงมาของกู้อานหยาน ทำให้ในใจของมู่เจือ หนานเหมือนถูกอะไรบางอย่างฉีกขาด รู้สึกเจ็บเข้าไปเล็ก น้อย
เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ไร้เมฆ ดวงดาวที่เบาบาง สะท้อนในดวงตาของเขา ความรู้สึกบาง อย่างที่เรียกว่าเหงา หลอกหลอนอยู่ในใจ
“คุณตอบรับอะไรเธอไป ? “จู่ๆเขาก็ถาม
“ฉันตอบรับไปว่า ช่วงนี้ ทุกวันจะพยายามมาทานข้าวเย็น กับคุณให้ได้”
“ถึงเมื่อไหร่ ? “เขาเชื่อความซื่อสัตย์ พยายามอย่างที่สุด ของเธอ แค่ไม่เป็นอะไร ก็ได้ทั้งนั้น
กู้อานหยานมองเขา สองวินาทีถัดมา จึงพูด : “เจ็ดวัน
มู่เจ๋อหนานถอนหายใจยาวๆ จู่ๆก็ก้มหน้าลง สายตามอง ไปที่หน้าเธอ
“หนึ่งอาทิตย์ บางที ยังมีโอกาสเปลี่ยนความคิดคุณที่มี ต่อผม
เขายิ้ม โตมาขนาดนี้ เป็นครั้งแรกที่เห็น ที่แท้แม่ดูแลเขา ได้อย่างลึกซึ้งมาก
ส่วนซูหยานตอบรับอะไรกู้อานหยานไป เธอไม่พูด เขาก็
ไม่ถาม
ทุกคนต่างมีความลับของตัวเอง ไม่มีอะไรดีที่ต้องถาม
เค้น
“โอเค พรุ่งนี้ผมจะไปรับคุณเลิกเรียนเขายิ้ม ครั้งนี้ ใน ที่สุดก็โล่งใจจริงๆ
“ขึ้นรถเถอะ ดึกแล้ว ต้องรีบกลับไป
มู่เจ๋อหนานเปิดประตูรถให้กู้อานหยานเอง
ก่อนกู้อานหยานขึ้นรถ ก็พูดอย่างทนไม่ไหว : “ฉันไม่ สามารถตอบรับเป็นแฟนคุณได้
แม้ว่า จะดูโหดร้ายไปหน่อย แต่ กลับเป็นความจริง
“คุณควรจะขอบคุณที่คุณมีแม่ที่ดี แต่ไหนแต่ไรมา คุณ อยากได้อะไร แม่ของคุณก็พยายามเติมเต็มอย่างเต็มที่ เธอรักคุณมากจริงๆ
แต่ การตามใจแบบนี้ สำหรับคู่เจ๋อหนานแล้ว เป็นเรื่องดี หรือเรื่องแย่ ก็ไม่มีใครบอกได้
คุณชายรองมู่เย่อหยิ่งและเอาแต่ใจ ที่จริงก็เป็นเพราะซูห ยานไม่น้อยทีเดียว
เบื้องหลังของลูกหมีทุกตัว ต่างมีพ่อหมีและแม่หมี แม่ ที่รักลูกมากไปจะทำให้ลูกเสียคนได้ คำนี้มันเป็นความจริง
“ฉันหวังว่า คุณจะเอาพลังงานของคุณไปไว้ที่แม่คุณให้ มาก ผู้หญิงที่อยู่เล่นกับคุณอาจจะมีนับไม่ถ้วน แต่ แม่ที่รัก คุณ มีแค่คนเดียวตลอดไป”
กู้อานหยานขึ้นรถ ปิดประตูรถลง
เจียงนานไม่พูด เท้าเหยียบบนคันเร่ง ขับรถออกไป
กู้อานหยานหันไป มองวิวยามค่ำคืนที่อยู่ด้านนอก หน้าต่างไม่หยุด ในใจก็รู้สึกเปรี้ยวใจและถูกห้อมล้อมทีละ น้อยๆ
ไม่ว่าซูหยานจะมีความคิดต่อคนนอกอย่างไร แต่อย่าง น้อย ต่อลูกชายแล้วก็เต็มไปด้วยความรักอันล้นทัน
ที่จริงเธออิจฉามาก เธอก็อยากปกป้องแม่ของตัวเองมา เสมอ
พอเธอโตขึ้นก็จะได้ไปปกป้องแม่สุดที่รักของเธอ
น่าเสียดาย ที่ชาตินี้ไม่มีโอกาส
แม่.
ทันใดนั้น ในหัวก็มีภาพบางอย่างผ่านเข้ามา
เธอขมวดคิ้วแน่น พยายามย้อนคิด !
มีบางภาพ ในที่สุดก็ปรากฏอยู่ในหัว ค่อยๆชัดเจนขึ้นมา
“อานหยาน ช่วงนี้ ทำให้คุณน้อยใจแล้ว ตอนเช้าคุณท่าน จะกลับมา ฉันจะพูดกับเขาให้ชัดเจน”
“อานหยาน มีบางเรื่อง ฉันไม่รู้ว่าแม่ของคุณได้พูดกับคุณ หรือไม่”
“คุณย่า รู้จักแม่ของฉันเหรอคะ ? ”
“ฉันรู้จักแน่นอน แม่คุณหน้าเหมือนคุณมาก เมื่อคืนที่ฉัน เห็นคุณ ฉันเกือบจะคิดว่า..…….
“อานหยาน แม่ของคุณ………จริงเธอ………
แม่ ? แม่กับคุณย่า ?
แม่เป็นอะไรกับคุณย่ากันแน่ ? ทำไมตั้งแต่ชาติที่แล้ว คุณย่าถึงได้ใส่ใจเธอขนาดนั้น ?
เมื่อนานมาแล้ว คุณย่าเจอเธอครั้งแรกที่ตระกูลมู่ ก็บอก กับเธอ ต่อไปต้องอยู่กับคุณชายใหญ่มู่
เพราะมีแค่คุณชายใหญ่มู่ถึงจะปกป้องเธอได้
ทำไมคุณย่าถึงกังวลกับอนาคตเธอขนาดนี้ ? เรื่องนี้ เกี่ยวข้องอะไรกับคุณย่ากันแน่ ?
จุดสำคัญของเรื่องนี้คือแม่……
กู้อานหยานหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที ส่งข้อความไปหา หยางอี : “เรื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน ถ้าตอนนี้ให้คุณไปสืบ จะสืบได้ไหม ? ”
หยางอีก็ตอบกลับมาอย่างว่องไว : “จะสืบเรื่องไร อินเทอร์เน็ตเมื่อสิบแปดปีก่อนไม่ได้ก้าวไกลมากขนาดนี้ มี หลายเรื่องที่หาข้อมูลไม่ได้แล้ว”
“หยางอี ช่วยฉันสืบเรื่องแม่ฉัน ซางชิง”
วางโทรศัพท์ลง กู้อานหยานหันหน้าไป กลับเห็นเจียง นานเอาแต่จ้องตัวเอง
แปลกๆ เอไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ : “มองฉันทำไม ?
“เห็นคุณสวย ก็เลยมองมากไปหน่อย”สายตาของเจียง นานละกลับไปที่ถนนตรงหน้าจะกลับไปเจียงชื่อกรุ๊ปจริงๆ เหรอ ? ”
“ไม่รู้ว่าจะไปไหน”สองสามวันนี้ทุกคนต่างยุ่งมาก กลับมา ที่โรงเรียน ที่หอมีแค่เธอคนเดียว
ไม่รู้ว่าไปที่สำนักงานดูว่าตัวเองจะช่วยอะไรได้บ้างไหม
“ปีนี้พวกเราแพลนไว้ว่าจะทำผลงานสองเรื่อง สามี ลึกลับของฉัน ) แล้วก็ ( แผนร้ายกับความรัก ) ฉินโจว เตรียมการไว้แล้ว ส่วนบทสคริปต์ของฉันก็ต้องคอยตามให้ ทันด้วย”
“คุณกำลังรายงานเรื่องงานให้ผมเหรอ ? “เจียงนานยิ้ม บางๆ เขายังคิดว่า เวลานี้ทุกคนต่างเป็นเพื่อนกันแล้ว
“ไม่ใช่ แค่คุยกับคุณ หรือว่า เพื่อนคุยเรื่องงานกันไม่ได้เหรอไง ? ”
ความจริงแล้ว ตอนที่ตัวเองหมดสติไปสิบวันสิบคืนแล้ว ฟื้นขึ้นมา แล้วพบว่าคนที่อยู่ดูแลตัวเองอยู่ข้างๆด้วยความ กังวลก็คือเขา กู้อานหยานก็มองเขาเป็นเพื่อนแล้ว
รอยยิ้มของเจียงนาน ในที่สุดก็มีความยินดีสุดๆ
แต่พอมองไปที่กระจกมองหลังแวบหนึ่ง รอยยิ้มที่มุมปาก เขาก็ตึงขึ้น
“ยัยโง่ จับไว้แน่นๆนะ
“ทำไม ? “ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ กู้อานหยานก็ยัง เชื่อฟัง จับตรงราวมือจับบนศีรษะด้านข้างไว้แน่นๆอย่าง เชื่อฟัง
“ไม่มีอะไร จู่ๆก็อยากแล่นรถเล่น
เจียงนานมองไปที่กระจกมองหลังอีกครั้ง ที่กระจก สะท้อนคือ รถคันหนึ่งที่สีพื้นๆ
ทันใดนั้น เท้าของเขาเหยียบคันเร่ง รถเหมือนกับลูกศร แล่นออกไปด้วยความไว้ว…….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
