บทที่238 ผู้หญิงข้างๆคุณชายใหญ่

บทที่238 ผู้หญิงข้างๆคุณชายใหญ่มุ่

สองทุ่ม งานเลี้ยงกำลังเริ่ม

ถึงแม้จะเป็นคำเชิญที่ส่งไปกะทันหัน แต่เพราะว่าคนเชิญคือ คุณชายรองเจียง คนที่มาก็ไม่น้อย

คืนนี้เจียงนานถือว่าให้หน้ากู้อานหยานมาก สองทุ่มสิบห้า คนก็ มาที่สถานที่แล้ว

คุณชายรองเจียงที่อ่อนโยนสง่างามทำให้คนเห็นแล้วเหมือน

สายลมในฤดูใบไม้ผลิ คืนนี้ใส่เสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวสีขาว

สีนี้ที่ไม่ระวังอาจจะสกปรกง่าย สวมไปที่ร่างกายเขา ไม่ใช่แค่ไม่ เชยสักนิด แต่ยัง สง่างามราวกับเทพบุตร

ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงมากมายแค่ไหนที่หลงใหลเขา สายตาไปอยู่ที่ ร่างกายเขา ไม่สามารถละออกได้

คืนนี้อารมณ์ของคุณชายรองเจียงก็ดูจะไม่เลว มุมปากมีรอยยิ้ม

นิดๆ
เป็นรอยยิ้มที่เหมือนจะมีก็ไม่มี และยังทำให้หัวใจของสาวๆ เคลิบเคลิ้ม อยากจะพุ่งเข้าใส่ ฉีกเขาใส่เข้าท้อง

ตอนสองทุ่มครึ่ง บรรยากาศของทุกคนถูกดันไปที่จุดสูงสุดใหม่

นั่นเป็นเพราะว่า คุณชายใหญ่มู่มาแล้ว

กู้เวยจือโกรธไปทั้งตัว ได้รับข่าว หลังจากได้ยินกู้อานหยานจัด งานแถลงข่าวตอนหนึ่งทุ่ม

ไม่ง่ายเลยที่เธอจะอยู่จนคุณชายใหญ่มู่เลิกงาน ยอมรับ โทรศัพท์เธอ

มู่ล้านเป่ยก็ตอบรับแล้ว พรุ่งนี้จะให้เธอไปจัดสรรเงินที่แผนก บัญชีเอง หลีเย่ก็จะประทับให้เธอ

เธอคิดว่าความเร็วของตัวเองไวมากพอแล้ว สองวันนี้ก็สามารถ แถลงข่าว ประกาศการสร้างแผนกแอนิเมชันของเธอ

แต่คิดไม่ถึง ความเร็วที่ไวขนาดนี้ ทำให้กู้อานหยานที่มาถึงก่อน

ก็ได้ก่อน !

สรุปเธอใช้เทคนิคอะไรให้คุณชายรองเจียง ถึงทำให้คุณชายรองเจียงฟังเธอได้ถึงขนาดนี้ !

ความโกรธนั้น ตอนที่เธอกับมู่บ้านเป่ยเดินเข้างานเลี้ยงไปด้วย กัน ในที่สุดก็ทลายลง

เพราะว่า เธอมองเห็นสายตาที่สวยงามของชายคนนี้ ก็รู้สึกถึง ความเกลียดชังและความหึงหวงรุนแรงของพวกผู้หญิง

เวลานั้น ก็พึงพอใจอย่างมาก

“จ้านเป่ย คุณย่าบอกว่าช่วงนี้ชอบกลิ่นของดอกหอมหมื่นลี้ งั้น พวกเราปลูกป่าดอกหอมหมื่นลี้ที่ห้องพักว่างเจียงเก๋อสักหน่อย ให้คุณย่ามาพักผ่อนใจเวลาว่างๆ คุณว่าดีไหม ? ”

เธอไม่กล้าใกล้ชิดกับมู่บ้านเป่ยมากไป ผู้ชายคนนี้ปฏิเสธผู้หญิง

มากๆมาตลอด

ไม่ใช่แค่ไม่ให้เธอคล้องแขนเดินไป แต่ยังไม่ให้เธออยู่ห่างจาก เขาน้อยกว่าสามก้าว

แต่ ตอนที่เขาทั้งสองคุยกัน ความสัมพันธ์ดูสนิทชิดเชื้อ แน่นอน ว่าทำให้ผู้หญิงกลุ่มนั้นอิจฉากันอย่างคลุ้มคลั่ง

“อือ”มู่บ้านเป่ยตอบรับเรียบๆ ธรรมดา ไม่แยแสอย่างเคย
แต่ ที่พวกเขากำลังคุยคือเรื่องที่บ้าน !

ถึงเสียงของกู้เวยจือจะไม่ดัง แต่ก็ไม่เบาสักนิด

ทางที่พวกเขาผ่าน ผู้หญิงรอบๆต่างได้ยินชัดเจน

กู้เวยจือเพิ่งพูด พวกเรา ! มากเกินไปแล้ว พวกเขาอยู่ด้วยกัน

จริงๆ !

กู้เวยคือรู้ว่าคำพูดของตัวเอง ส่งผลต่อหัวใจสาวๆมากแค่ไหน

แต่เธอก็ชอบความรู้สึกถูกริษยาแบบนี้ ยิ่งพวกเอโกรธแค้น ก็ หมายความว่า เธอยิ่งได้รับความนิยม

“จ้านเป่ย ตอนกลางคืนกลับไป ผ่านก็ไปดูสักหน่อยว่ามีพันธุ์ ของดอกหอมหมื่นลี้ใหม่ๆหรือเปล่า คุณว่าดีไหม ? ”

คำถามนี้ มู่บ้านเป่ยไม่ตอบ

กู้เวยจ๋อก็ไม่ขายหน้า ยังคงยิ้มเข้าไปที่เขาที่ไม่พูดอะไร

“จ้านเป่ย คุณย่าบอกว่าไม่ได้ไปดูทะเลนานแล้ว สองสามวันนี้รอ คุณว่าง พวกเราพาคุณย่าไปทะเล ดีไหม ? ”
มู่ล้านเป่ยขมวดคิ้วเบาๆ ในหัวมีภาพคุณท่านหญิงตกหายไปแบ

เข้ามา

ตั้งแต่ที่เธอป่วย นอกจากโรงพยาบาลกับตระกูลมู่ ก็ไม่ได้ไปที่ อื่นเลย

บางที ควรพาเธอออกไปเดินสักหน่อยจริงๆ

เขาพยักหน้า ยังคงเดินไปสถานที่ที่มีคนเบียดเสียดที่ล็อบบี้ของ ห้องจัดเลี้ยงอย่างไม่รีบร้อน

กู้เวยจ๋อยิ้มอย่างสง่างามและภูมิใจ พวกนี้แม้แต่พวกผู้หญิงที่ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะคุยกับคุณชายใหญ่มู่ประโยคเดียวได้ยินหรือ ยัง ?

เธอพูดอะไร คุณชายใหญ่มู่ก็พยักหน้า

บอกว่าเธอไม่มีที่อยู่ในหัวใจของคุณชายใหญ่มู่เป็นพิเศษ ใคร เชื่อ ?

“คุณชายใหญ่มู่มาแล้ว ? “เจียงนานเอาแก้ววางไว้ที่ถาดบริกร มาต้อนรับด้วยตัวเอง

“คุณชายใหญ่มู่ ให้หน้าจริงๆ”
“คุณชายรองเจียงโทรมานัดด้วยตัวเอง จะไม่ให้หน้าได้ด้วยเห

รอ ? ”

ปูจ้านเป่ยรับแก้วทรงสูงจากมือของบริกร

เจียงนานก็รับแก้วขึ้นมาใหม่ ชนแก้วกับเขา : “ได้ยินว่าบริษัท ชื่อกรุ๊ปของพวกคุณก็อยากทำแอนิเมชัน ? ขอโทษนะ ที่ตัดหน้า คุณไปก่อน”

ทำไม ? “มู่บ้านเป่ยยักคิ้วขึ้น ”

บริษัทมู่ชื่อกรุ๊ปจะทำแอนิเมชัน ? ดูเหมือนจะไม่มีความประทับ

ใจเท่าไหร่

ก่อนหน้านี้มีความคิดนี้ เพราะว่ากู้อานหยานอยากทำ

แต่ว่า ตอนที่ยัยสาวน้อยนั่นเลือกร่วมมือกับเจียงซื่อกรุ๊ป เขาก็ ไม่มีความคิดนี้อีก

“คุณไม่รู้ ? “เจียงนานยิ้มบางๆ นี่มันทำให้เหนือความคาดหมาย

จริงๆ

ตอนเช้าคนของเขามาทะเลาะกันที่บริษัทเขา บอกว่าจะให้เจียง

ชื่อกรุ๊ปของเขาโชคร้าย
เดิมทีเรื่องนี้ พี่ใหญ่ไม่รู้

แต่ว่า เสียงนานก็ไม่ใช่คนที่ชอบรายงานอะไร โดยเฉพาะอย่าง ยิ่ง เรื่องเล็กๆแบบนี้

กลับเป็นกู้เวยจือที่เบะปากพึมพำ อย่างไม่ค่อยพอใจ : “จ้านเป่ย ตอนเย็นคุณเพิ่งจะตอบรับให้จัดสรรเงินไปทำแอนิเมชัน แป๊บ เดียวก็ลืมแล้วเหรอ ? ”

มู่บ้านเป่ยเหลือบมองเธอ ไม่ได้เอาเรื่องนี้ใส่ใจเลย

เขาพยักหน้า แต่ไม่อยากสนเธอ มองเจียงนานแล้วพูด : “เดือน หน้ามีเวลาไหม ออกไปดูหน่อย”

“คุณพูด มีแน่นอน อยากไปที่ไหน ? ”

“อาลีข่าน”มู่บ้านเป่ยพูดเรียบๆ

เจียงนานกลับขมวดคิ้ว : “ที่ไหน……..นวายมาก อยากไปจริงเห รอ ? ”

“อยากไป”บางเรื่อง ก็ต้องรีบจัดการ

วุ่นวาย บางครั้งก็ไม่ใช่เรื่องแย่
เวลาวุ่นวายมักจะมีฮีโร่ปรากฏตัว บางทีครั้งนี้ไป อาจจะได้เจอ คนที่เจ๋งกลับมาก็ได้

“ผมจะไปถามเจ้าสี่”ถ้าพี่ใหญ่ไปอาลีข่าน เรื่องสำคัญแบบนี้ ถ้า ไม่ให้เจ้าสี่รู้

พอกลับไป เจ้าสี่ต้องบ้าคลั่งแน่

“อือ”มู่บ้านเป่ยพยักหน้า แก้วเปล่าวางกลับไปที่ถาดเสิร์ฟ แล้ว หยิบแก้วใหม่มาอีกครั้ง

สายตาของเขา ก็มองไปรอบๆ ไม่ได้ตั้งใจมองอะไร เหมือนแค่ มองไปงั้นๆ

แต่ ในฐานะที่เป็นพี่เป็นน้องของเขา อย่างน้อยเจียงนานก็เดา ความหมายจากการกระทำเขาออก

“คนยังไม่ถึงเลย ทำไม ? อยากเจอ ? “สายตาเขามีรอยยิ้ม

มู่ล้านเปียกลับเหลือบมองเขา พูดเสียงฮึดฮัดใส่ : “ช่วงนี้ ว่าง มาก ? –

เจียงซื่อกรุ๊ปก็แค่ตั้งแผนกแอนิเมชัน คุ้มค่าที่เขาดิ้นรนช่วย

เหลือแบบนี้ ?
เขาเป็นถึงมือหนึ่งของเจียงชื่อกรุ๊ป ภายใต้นายท่านใหญ่ เจียง ชื่อกรุ๊ปก็เป็นตำแหน่งที่สูงสุดของเขา

คนเจ๋งขนาดนี้ เพื่อสร้างแผนกเล็กๆขึ้นใหม่ ต้องเสียเวลาเสีย แรงกาย พอถูๆไถๆไปได้ ?

“คุณชายใหญ่มู่ ก็ไม่เห็นว่าคุณยุ่งเท่าไหร่ ใช่ไหม ? “เจียงนานก็

ไม่ยอม โต้กลับไป

ถ้ายุ่งจริงๆ ทำไมต้องมางานเลี้ยงเล็กๆนี้ด้วย ?

ถึงแม้จะเป็นเขาที่โทรไปชวนด้วยตัวเอง แต่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

อะไร

เขาลงทุนสามร้อยล้าน สำหรับพวกกู้อานหยานแล้ว คือจำนวน

มหาศาลมาก

แต่สำหรับคนแบบพวกเขาแล้ว ก็เป็นแค่ค่าใช้จ่ายเอาไปเที่ยว

นานๆครั้ง

งานเลี้ยงแบบนี้ ไม่ใช่คนที่มีค่าแบบคุณชายใหญ่มู่นี้ จะเต็มใจที่ จะมาร่วมงาน

กู้เวยจือฟังที่พวกเขาพูดไม่เข้าใจ อีกอย่าง ทั้งสองคนก็ลืมว่าเธออยู่ด้วยแล้ว เลยไม่สนเธอเลย !

*จํานเป่ย ฉันเหนื่อยแล้ว งั้นพวกเรา…….

มู่บ้านเป่ยไม่สนใจ สายตายังคงมองไปรอบงานเลี้ยง

สุดท้าย ก็หยุดไปที่ร่างหนึ่ง !

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ