บทที่226 กลัวตัวเองจะสวยมากไป

บทที่226 กลัวตัวเองจะสวยมากไป

สามารถมีความรักได้อิสระแล้ว

ประโยคนี้ฟังดู ดูเหมือนจะไม่แย่

แต่ ตอนนี้เธอถูกผู้ชายทิ้งนะ ! ไม่ใช่ว่าควรจะเสียใจหน่อยเห

รอ ?

ซูเสี่ยวหมี่ยังตะลึง หยางอีกลับดีใจขึ้นมา

“พูดแบบนี้ ต่อไปจะจีบคุณก็ได้แล้ว ใช่ไหม ? ”

ทำไมช่วงคอรู้สึกเหมือนเยือกเย็น เขาหดตัว หันไปก็สบตาเข้า กับสายตาเย็นชาของมู่เทียนโย่ว

กระดูกด้านหลังรู้สึกเย็นยะเยือก หยางอีรีบพูดไปด้วยรอย ยิ้ม : “เอ่อ ผม……ผมแค่ล้อเล่นน่า ผมไม่ได้ชอบอานหยานเลย สักนิด แหะๆ”

“ฉันแย่มากเลยเหรอ ? “กู้อานหยานลงมาจากบนเตียงพับแล้ว

จ้องเขา
“ไม่ใช่ๆ ก็แค่……เอ่อ…….เหอะ ยังไงซะก็ไม่ชอบ

หยาง ชาแห้ง รีบหลบ

ไม่ใช่ไม่ชอบ ทุกคนต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน จะไม่ชอบได้ไง ?

ที่สำคัญคือ ไม่กล้าชอบ !

การปกป้องของเทียนโย่วต่ออานหยาน ใครต่างก็รู้ มีเทียนโย่วอ ยู่ เขาก็ไม่กล้าพุ่งเข้าไป

ดังนั้น ล้วนแต่เป็นเพื่อนกัน เหอะ…กอย่าง เสี่ยวหมี่ของเขา ยังสวยกว่าอานหยานไม่ใช่เหรอ ?

ก็ถึงแม้จะได้กินหญ้าข้างบ้าน ก็ควรจะกินเสี่ยวหมี่ให้เกลี้ยง จริงๆแล้วอานหยานหน้าตาก็ ยากที่จะกัดกินเข้าไปเล็กน้อย เหอะๆๆ……

กู้อานหยานเดินเข้าไปห้องน้ำ ปิดประตู เธอมองใบหน้าที่ดู ยุ่งเหยิงในกระจกนั่น

เมื่อคืนก็ไม่รู้ไปทำอะไร กระที่ใบหน้าเลือนรางแล้ว เหมือนกับใบหน้าสกปรกอะไรเลย

แต่ว่า กระบี่

กู้อานหยานยกมือขึ้น นิ้วยาวๆลูบไล้ไปที่หน้าตัวเอง

สรุปว่าเครื่องสําอางก็ยังมีผลเสียต่อผิว ใบหน้าสกปรกๆนี้ พูด

จริงๆแล้ว ตัวเธอเองก็ไม่ชอบ

ถอนหายใจอ่อนๆ เธอบีบโฟมล้างหน้าออก ในที่สุดก็ล้างหน้า ตัวเองอย่างสะอาด

“เสี่ยวหมี่ ช่วยฉันหาเสื้อผ้ามาชุดหนึ่งหน่อยสิ”เธอตะโกนอยู่ ด้านใน

“โอเค เพราะว่าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะต้องเร่งทำโอที ดังนั้น ในสตูดิ โอจึงมีทุกอย่าง

พอซูเสี่ยวหมี่เอาเสื้อผ้าให้ ด้านในก็มีเสียงน้ำฝักบัวไหล

ซูเสี่ยวหมี่มองประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท แล้วมองไปที่มู่เทียนโย่

วอีก

เทียนโย่วพูดเบาๆ : “เมื่อคืนเธอโทรมาหาฉัน ฉันเลยพาเธอกลับทาที่นี่”

“ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรที่พิเศษเหรอ ? ”

ประโยคนี้ซูเสี่ยวหมี่แค่อยากถามกู้อ่านหยานกับคุณชายใหญ่มุ่ ใบหน้ามู่เทียนโย่วก็ร้อนผ่าวนิดๆ

เขาเดินไปข้างหน้าต่าง มองวิวนอกหน้าต่าง ถือโอกาสหลบ สายตาซูเสี่ยวหมี่

“ก็แค่ดื่มเหล้าไปนิดๆ จากนั้น ก็หลับจนฟ้าสว่าง

แน่นอน คนที่หลับจนฟ้าสว่างนี้คือกู้อานหยาน ส่วนเขา……. พอได้ยินว่า “จ้านเป่ย สองคำนี้จากปากเธอ จู่ๆก็ลุกขึ้นจากตัวเธอ จากนั้นทั้งคืน คิดถึงลมหายใจของเธอ คิดถึงดวงตาเมาที่พร่ามัว ของเธอ แต่กลับคิดถึงชื่อที่เธอร้องออกมา

ก็เลยแบบนี้ นั่งไปทั้งคืนเงียบๆ

ซูเสี่ยวหมี่กับหยางอีสบตากัน ซูเสี่ยวหมี่ยังอยากถามอะไร หยาง รีบโบกมือ ส่งสัญญาณให้เธออย่าถามอะไรอีก
“ยังไงซะอานหยานก็คิดดีแล้ว สองปีจากนี้จะเลิกกับคุณชาย ใหญ่มู่ ตอนนี้ ก็แค่ก่อนกำหนดแหละ”

หยาง ขาออกไปสองที เรื่องนี้ เกิดก็เกิดขึ้นแล้ว ไม่จำเป็นต้อง ถามอะไรอีก

สามารถมองออกว่าอานหยานไม่มีความสุข แต่ว่า ต่างไม่รู้ว่า ไม่มีความสุขนี้มากแค่ไหน

งั้นก็เอาทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เวลาละกัน

ข้างในใจลึกๆ หยางก็คาดหวังว่าอานหยานกับเทียนโย่วจะคบ กัน

ทุกคนเป็นเพื่อนกันมาหลายปี ต่างรู้จักกันดีอย่างลึกซึ้ง

อานหยานกับเทียนโย่วคบกัน เทียนโย่วจะต้องรักอานหยานไป ทั้งชีวิตแน่ เขาสามารถเอาหัวไปเป็นประกันได้

ดังนั้น อยู่กับเทียนโย่ว ไม่ใช่ว่ายิ่งมีความสุขหรือไง ?

ก็แค่ ความลับระหว่างผู้ชาย มีแค่พวกเขาที่รู้ ซูเสี่ยวหมี่ก็ไม่รู้
เรื่องนี้ จะเปิดเผยก็ช่างละ

ด้านนอกมีคนกำลังเปิดประตู ไม่นานนัก เห้อหลิงจ๋อก็เดินเข้ามา

“พวกคุณอยู่นี่จริงๆด้วย เดิมทีคิดว่าจะโทรมานัดพวกคุณก่อน” เห้อหลิงจ๋อมีใหน้าถูกใจ รีบเดินเข้ามา : “เอ่อ อานหยานล่ะ ? ”

“อาบน้ำอยู่”ซูเสี่ยวหมี่ชี้ไปที่ห้องน้ำ

“ตอนเช้าได้สายของเจียงชื่อกรุ๊ป พวกเขานัดพวกเราไปพูด เรื่องสัญญา ระบุว่าจะให้อานหยานไปด้วยตัวเอง”

“เซ็นไวขนาดนี้เชียวเหรอ ? “ซูเสี่ยวหมี่กับหยางอีตกตะลึง มู่เทียนโย่วก็หันกลับมามองเห้อหลิงจือ

นี่คือความฝันของกู้อานหยาน เธอเคยพูด จะต้องให้ชมรมวาด ภาพเมษาเจริญรุ่งเรืองให้ได้

ตอนนี้เซ็นกับเจียงชื่อกรุ๊ป ก็เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ไปข้างหน้าอย่างน่าอัศจรรย์

“ใช่ เพิ่งได้รับสาย ฉันก็มาเลย

เห้อหลิงจือรีบมาจริงๆ จนได้ยินเสียงลมหายใจที่เร่งรีบของเธอ

“เซ็นได้ก็รีบเซ็น ยิ่งเวลานานจะได้ไม่ต้องมีอุปสรรคมาก

อีกอย่างก็ไม่เคยทำความร่วมมือกับบริษัทแบบนี้มาก่อน ถ้าหาก เขาจู่ๆเปลี่ยนใจกะทันหัน สตูดิโอเล็กๆของพวกเขา ก็คงไม่มีทาง ได้พวกเขามาไม่ใช่ใช่เหรอ ?

ระหว่างที่พูด จู่ๆประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก ผู้หญิงคนหนึ่งออก มาจากด้านใน

เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ทั้งตัวเธอมีแต่ไอน้ำ หยดน้ำบนผมยาวที่เปียก โชก พร้อมกับหมอกควันจางๆที่ออกมา

เธอหยิบผ้าขนหนู เช็ดผมตัวเองไป ก็ออกมาจากด้านในด้วย

ทั้งสี่คนในห้องพักผ่อนนี้ สายตาทุกคนต่างมองไปที่หน้าเธอ แค่แป๊บเดียว ก็ไม่สามารถละออกได้
สวยมาก !

ไม่ นี่มันนางฟ้า !

กระที่ใบหน้าเธอไม่หลงเหลืออยู่ ตอนนี้เป็นใบหน้าที่สะอาด สะอ้าน ขาวละเอียด เพราะว่าเพิ่งอาบน้ำร้อนมา ก็เลยแดง หน่อยๆ

ภายใต้ขนตายาวๆ ดวงตาคู่นั้นที่สวยงาม ภายใต้ผิวขาวนุ่มๆนั้น ก็กลมยิ่งขึ้น ใหญ่ยิ่งขึ้น เป็นประกายเงาดำยิ่งขึ้น

ริมฝีปากบางๆ แดงชมพูๆมีความมันวาว เหมือนดอกกุหลาบ สด นุ่ม และบอบบาง

ก็เหมือนกับวันที่เพิ่งเปิด เด้งดึง อวบอิ่ม อมชมพู !

ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนนั้น สวยงามสุดๆ ไม่มีกระมาปกคลุม ทันใดนั้นก็กลายเป็นใบหน้าที่มีมิติ เหมือนกับผลงานชิ้นเอกที่ ช่างฝีมือดีที่สุดในโลกแกะสลักออกมา !

สวยมากจริงๆ!

สวยจนทําให้คนไม่อาจละสายตาได้ สวยจนทำให้คนลืมหายใจ
“คุณ……คุณคือใคร ? “เห้อหลิงจือทนไม่ไหวเดินเข้าไปสองก้าว อยากจะเข้าไปใกล้ ก็ตื่นตระหนกหน่อยๆ

ผู้หญิงคนนี้ ยังเป็นเด็กสาวที่สวยกว่ากู้เวยคือนับไม่ถ้วน เธอ…..

รู้จักไหม ? ไม่รู้จักไหม ?

แต่พวกเขาบอกว่า…..พวกเขาบอกที่อยู่ในห้องน้ำ คืออานห

“หัวหน้า ตาบอดเหรอ ? แม้แต่ฉันก็ไม่รู้จัก

กู้อานหยานเหลือบมองเธอ ใบหน้าที่ราบเรียบนั้น ไม่มีความ อีนุงตุงนังและความเจ็บปวดของเมื่อคืนอีกแล้ว

แค่อาบน้ำ ก็เหมือนเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์แบบ เหมือนเกิดใหม่ อีกครั้ง

“คุณ…………….คือกู้อ่านหยานจริงๆ คุณคือกู้อานหยาน ! ”

เห้อหลิงจือเกือบจะคุกเข่าให้เธอ !

พระเจ้า เธอคือกู้อานหยานจริงๆ คือไอ้ขี้เหร่ในปากของทุกคน ผู้ หญิงขี้เหร่ที่คนทั้งโรงเรียนต่างรู้จัก กู้อานหยาน !
เป็นแบบนี้ได้ไง ? ลูกเป็ดขี้เหร่ กลายเป็นหงส์ ?

“คุณ……ไปศัลยกรรมมา ? “เห้อหลังจือยังรับความจริงนี้ไม่ ได้

“อานหยานไม่ได้ไปศัลยกรรม เธอ…..เธอน่าจะไปทำเล เซอร์Pico ลบกระออก

ซูเสี่ยวหมี่ก็ตะลึง แต่ว่า ถ้าไปทำเลเซอร์Pico ทำไมก่อนที่เธอ อาบน้ำเมื่อกี้ ยังมีกระที่หน้า ?

มากไปกว่านั้น ได้ยินว่าเลเซอร์Picoก็ไม่ใช่ว่าสามารถเอากระ ออกได้หมดจริงๆ พอเอาออกไปแล้ว ก็จะทิ้งรอยบางอย่าง

แต่ใบหน้ากู้อานหยานตอนนี้ มีรอยอะไรที่ไหนล่ะ ?

สมบูรณ์จนไม่มีข้อบกพร่องใดๆสักนิด โดยสิ้นเชิง

ในที่สุดหยางอีก็ได้สติ : “ผมว่า เพราะว่าอานหยานกลัวตัวเอง จะสวยมากไป ดึงดูดความวุ่นวายของสังคม ก็เลย……

เขาหายใจออก จึงพูดสรุป : “กระเมื่อก่อนคือจงวาดลงไปมา ทำให้ตัวเองขี้เหร่ใช่ไหม ? “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ