บทที่189 เธอไปแล้ว

บทที่189 เธอไปแล้ว

เจ็ดโมงเช้านิดๆกู้อานหยานก็ไป ตอนที่ไป มู่บ้านเป่ยยังคงไม่ กลับมา

“รอเขากลับมา” คํานี้ สําหรับกู้อานหยานแล้ว กลายเป็นฝันร้าย

เธอรอถึงหนึ่งคืนเต็มๆ ตั้งแต่ตีหนึ่งยันเจ็ดโมงเช้า

สุดท้าย เอาไฟล์เอกสารส่งไปที่เมลตัวเอง แล้วลบเอกสารเก่า

ปิดเครื่อง ออกไป แล้วไม่กลับมาอีก

ตอนที่ จํานเป่ยกลับมา ในห้องก็เยือกเย็น ไม่มีเงาของเธอ

หลีเย่เดินไปข้างๆ ไม่ทันสังเกตว่าคุณชายใหญ่ยืนแข็งที่หน้า ประตู เขายังจะรายงานเรื่อง

“คุณชายใหญ่ เนื้อหาของประชุมคอลเร่งด่วนเมื่อคืนนั้น เดี๋ยว ผมจะให้ผู้ช่วยจัดการแล้วส่งให้คุณ
“แต่ว่า ที่หลิงโจวเกิดปัญหาหนักขนาดนั้น คุณจะไม่ไปดูจริงๆเห รอ ? ”

เมื่อคืนคุณชายใหญ่ไปดูเวยจ๋อ ความจริงอยู่ในห้องขอ งเวยจ่อไม่กี่นาที

พอออกมา คิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายของผู้จัดการโครงการที่หลิง โจว มีโครงการเกิดปัญหา เกิดอุบัติเหตุของพนักงานบางส่วน

คุณชายใหญ่จัดประชุมทางวิดีโอชั่วคราว ทุกคนพูดคุยถึงเมื่อกี้ ในที่สุดก็จบลง

จากความเคยชินของคุณชายใหญ่ เรื่องร้ายแรงขนาดนี้ เขาควร จะไปดูสถานการณ์ที่หลิงโจวด้วยตัวเอง

แต่พอประชุมเมื่อครู่จบ เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้น ก็รีบกลับมาอย่าง

ร้อนใจ

“คุณชายใหญ่..…………..

ในที่สุดหลีเย่ก็พบสิ่งผิดปกติของมู่บ้านเป่ย เขายืนตรงหน้า ประตู แต่ไม่เข้าไป ไม่รู้อยากจะทําอะไร ?
หลีเย่ค่อยๆมองมาด้านใน ในห้องไม่มีคน .……….ใช่สิ เมื่อคืน คุณผู้

หญิงอยู่ที่นี่

ตอนที่คุณชายใหญ่ออกไป ยังพูดกับคุณผู้หญิง ให้เธอรอเขา กลับมา

แต่คิดไม่ถึง คุณผู้หญิงก็…….ไปแล้ว

คุณชายใหญ่ตอนนี้ ผิดหวังมาก ?

หลีเย่ถอยหลังไปสองสามก้าว ค่อยๆโทรหาพ่อบ้านฉิน

แป๊บหนึ่ง เขาจึงกลับมาที่ด้านหลังมู่บ้านเป่ย มองหลังที่เยือก เย็นของเขา พูดเบาๆว่า : “คุณผู้หญิงไปแล้วครับ”

มู่เดิมทีจ้านเป่ยแค่ยืนข้างประตู บางทีแม้แต่ตัวเองคิดอะไรยัง ไม่รู้ว่าคิดอะไร

พอได้ยินหลีเย่ เขาเดินเข้าไป ดึงเนกไทของเชิ้ต

“คุณชายใหญ่…..หลังโจว…

“จองตั๋ว ตอนนี้ไปเลย
กู้อานหยานย้ายกลับมาที่หอพักของมหาวิทยาลัย หกวันติดกัน ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษ พริบตาเดียว ก็ถึงวันศุกร์

มู่ล้านเป่ยตั้งแต่วันนั้น ก็ไม่มาหาเธอเลย

นี่คือการแข่งขันรอบแรกของการประกวดการ์ตูนรอบชิงชนะเลิศ วันนี้เช้าแข่งสคริปต์

“ถามคำถามครั้งนี้เข้มงวดมาก ไม่รู้ว่าใคร ก็ไม่มีโอกาสได้ สัมผัสเลยสักนิด

เห้อหลิงจ๋อหงุดหงิดหน่อยๆ เมื่อก่อนไม่ว่าเป็นการแข่งแบบ

ไหน ก็ได้มาแค่ข่าวนิดเดียว

แต่ครั้งนี้ ข่าวสักนิดก็ไม่ได้ยิน

แม้แต่อาจารย์ที่ถามคำถามคือใคร ก็ไม่แน่ชัด
จะเห็นว่า การแข่งครั้งนี้ ผู้จัดเข้มงวดแค่ไหน กฎระเบียบเข้ม งวดแค่ไหน

“ไม่แคร์ คุณต้องเชื่อใจอานหยาน สคริปต์ที่อานหยานเขียน จะ แย่ได้เหรอ ? ”

ซูเสี่ยวหมี่เชื่อมั่นกู้อานหยานสุดๆ สามารถบอกได้ว่า บูชาอย่าง

ตาบอด

“ไม่เป็นไร ทุกคนต่างไม่รู้ ยุติธรรมดี”กู้อานหยานกำลังเก็บ โน้ตบุ๊กของตัวเองใส่กระเป๋าถือ

“กลัวว่าบางคนจะได้ยินมา มีแค่พวกเราที่ไม่ได้”หยางอีพูดเบาๆ

“ไม่มีทาง ! “เห้อหลิงจือไม่พอใจ”ฉันเห้อหลิงจือข่าวที่ไม่ได้ยิน พวกเขาก็ อย่าหวังว่าจะได้ยินอะไรมาเลย

“โอเค เชื่อความสามารถของคุณ แต่ว่า ผมไม่สนเรื่องนี้จริงๆ

กู้อานหยานจับไหล่เธอ ให้เธอสงบสติอารมณ์

“ไม่มีอะไรความแตกต่างระหว่างเวลาที่มากขึ้นกับเวลาที่น้อยลงที่จะไปคิด เดี๋ยวก็เริ่มแล้ว อย่างกังวล ผ่อนคลายกันนะ

เธอคือคนที่ต้องไปแข่ง กลับปลอบพวกเขา

วันนี้เช้าคือแข่งเขียนสคริปต์ในงาน ตอนบ่ายคือนักเขียนวาด

ร่างกับลงสีคือพรุ่งนี้

ส่วนวันสุดท้ายแข่งยังไง ยังไม่มีกฎออกมายันตอนนี้

กู้อานหยานมองฉินโจวที่นั่งข้างๆ : “ช่วงนี้คุณเป็นไงบ้าง วันนี้ ไม่สบายตรงไหนไหม ?

วันนี้สำคัญ คะแนนของนักวาดสำคัญมาก ไม่สามารถทำโซ่ ตกในเวลานี้ได้

“ไม่เป็นไร”ฉินโจวส่ายหน้า

หยางอีกลับพูด : “สองสามวันก่อน คุณไม่รู้ อันตรายมากๆ !!

“อันตรายอะไร ? “กู้อานหยานหันกลับไปมองเขา เรื่องนี้ทําไมเธอไม่เคยได้ยินเลย ?

ฉินโจวจ้องหยางอี จึงมองกู้อานหยาน : “ไม่มีอะไร เรื่องที่คาด ไม่ถึงนิดหน่อย”

หยางก็รู้ว่าตัวเองพูดผิด รีบปิดปากไม่พูด

แต่กู้อานหยานจะเป็นคนยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้ได้ไง แค่มองก็รู้ว่า สองคนนี้มีอะไรปิดบังตัวเอง

แต่ พวกเขาไม่พูด เธอยังสามารถถามอีกคนได้

“เทียนโย่ว คุณว่า เกิดอะไรขึ้น ? “เทียนโย่วช่วงนี้ นอกจากเข้า เรียน เวลาที่เหลือโดยทั่วไปจะอยู่กับ ฉินโจว

เรื่องที่ฉินโจวเกิดขึ้น เขาน่าจะชัดเจนดี

มู่เทียนโย่วปฏิบัติต่อกู้อานหยาน แทบจะไม่เคยเก็บไว้เลย

เขาพูดเรียบๆ : “ก็แค่คนบางคนอยากจะมาก่อกวนน่ะ แต่ ถูกอีก กลุ่มไล่ไปแล้ว”

“ยังมีคนมาก่อกวน ? “
เจียงนานเคยสัญญาว่าจะปกป้องฉินโจว ทำไมยังมีคนมาก่อกวน

ได้อีก ?

“คนที่เจ๋งเหรอ ? จำนวนคนเยอะ ? ”

“น่าจะกลุ่มเล็กๆน่ะ แต่ เบื้องหลังก็ยังมีคนมีอำนาจช่วยพวกเรา ดังนั้น..…….

ตอนนั้นมู่เทียนโย่วไม่แคร์ อำนาจพวกนั้นที่ช่วยพวกเราจาก เบื้องหลัง เขาไม่วางใจ

อานหยานคือคู่หมั้นคุณชายใหญ่มู่ คุณชายใหญ่มู่ส่งคนมาแอบ คุ้มกัน ไม่มีอะไรแปลก

กู้อานหยานพยักหน้า ไม่ได้ถามต่อ

ดูจากเวลาแล้ว เธอก็คิดอะไรออกทันที มองฉินโจวแล้ว พูด : “คนพวกนั้นที่ปกป้องพวกเรา วันนี้น่าจะเอาออก

ข้อตกลงของเธอกับเจียงนาน คือเริ่มจากวันแข่งวันนี้

การแข่งขันเหลืออีกหนึ่งชั่วโมงจึงเริ่ม ส่วนพวกเขาตอนนี้ก็อยู่ ในรั้วของมหาวิทยาลัยเจียงโจวแล้ว
เข้าไปในเขตมหาวิทยาลัย จากเหตุผลแล้ว ไม่มีอันตรายแน่ๆ

แต่ ประโยคนั้น ทำอะไรต้องระวังดีๆ

“เทียนโย่ว คุณต้องมองเขา

“ตอนนี้ คุณให้ความสำคัญกับการปกป้องคนรักแล้ว ? ”

ซูเสี่ยวหมี่กะพริบตาไปที่กู้อานหยาน กลับไม่รู้สึกถึงความร้าย แรงของเรื่อง

อีกอย่างช่วงนี้ ก็เงียบสงบเสมอมา

“ฉันจะมีปัญหาอะไรได้ ? “กู้อานหยานไม่สนใจสักนิด

มือขอวเอไม่มีค่าใดๆ ถ้าบอกว่าแพงจริงๆ งั้น แพงก็คือสมอง ยังไง มือได้รับบาดเจ็บ ก็ยังพูดได้ แล้วให้คนเขียนออกมา

ฉินโจวไม่เหมือนกัน มือเป็นมือวาดสุดเทพไปแล้ว ยังจะสามารถ ไม่สนใจปกป้องสองมือนั่นได้เหรอ ?
“โอเค ให้ฉันสงบลงหน่อย ฉันพักแป๊บ”กู้อานหยานฟุบที่โต๊ะ ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่อาคารเรียนของมหาวิทยาลัยเจียงโจว

เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้เข้าแข่งขันในวันนี้ อาคารเรียน ของมหาวิทยาลัยเจียงโจวจัดห้องเรียนหนึ่งห้อง ให้ทุกทีมที่เข้า ร่วมรอบชิง

รอบชิงชนะเลิศมีทั้งหมดสิบทีม วันนี้เช้ามีสิบเลือกแปด ตอน บ่ายมีแปดเลือกห

พรุ่งนี้เช้าและบ่ายรวมกัน จะเลือกห้าทีมสุดท้าย วันมะรืน เป็นวันของรอบชิงชนะเลิศของทั้งห้าทีม “อานหยาน ฉันได้รับข่าว เกี่ยวกับกรรมการตัดสิน

พอเห้อหลิงจือรับสาย ก็รีบเข้ามาบอกทุกคน

“กรรมการตัดสินนอกจากผู้บริหารของเจียงซือกรุ๊ป มหาวิทยา ลัยหนิงปอกับคณบดีสาขาการ์ตูนของมหาวิทยาลัยเจียงโจว ยังมี อีกหนึ่ง กรรมการตัดสินที่เพิ่มเข้ามาชั่วคราว คนของบริษัทมู่ซื่อ กรุ๊ป”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ