ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่178 ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่เคยชอบกู้อานหยานเลย



บทที่178 ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่เคยชอบกู้อานหยานเลย

บทที่178 ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่เคยชอบกู้อานหยานเลย

เสียงกริ๊งก็ดังขึ้น

กู้อานหยานตะลึง รีบถอยไปที่ด้านนอกประตู หยิบโทรศัพท์ ออกมา

สายของเสี่ยวหมี่ …….

ตอนเช้าตรู่ ฟ้ายังไม่สว่าง ซูเสี่ยวหมี่โทรมาตอนนี้ ในใจกู้ อานหยานก็ไม่สบายใจทันที

เธอกดรับสาย : “เสี่ยวหมี่ เกิดอะไรขึ้น ? ”

ที่ปลายสายนั้น มีเสียงร้อนรนของซูเสี่ยวหมี่ : “อานหยาน ฉินโจวเกิดเรื่องแล้ว

.……..อานหยานหันไป มองไปด้านใน

มู่จ้านเป่ยยังคงยืนอยู่ข้างเตียง ไม่รู้คุยอะไรกับหมอ
ดูท่าทาง ที่ร้ายแรงที่สุดของกู้เวยจือก็คือคาง ที่อื่นไม่มีอะไร และก็ไม่อันตรายถึงชีวิต

เธอก็แค่ลังเลเล็กน้อย ออกมาจากห้องรักษา

พอดี เห็นห้องรักษาข้างๆ นายท่านใหญ่กับเย่หานออกมา ด้วยกัน

“เย่หาน คุณย่าเป็นไงบ้าง ? “ตอนนี้เธอร้อนใจ ก็ไม่สนที่จะ ทักทายนายท่านใหญ่

เย่หานพูดเรียบๆ : “ยังไม่มีอุปสรรคชั่วคราว ก็แค่ร่างกาย อ่อนแอ ไม่รู้จะฟื้นเมื่อไหร่

“มีเรื่องอะไรกะทันหันไหม ?

“ไม่น่าจะมี

“ขอบคุณค่ะ”มั่นใจว่าคุณท่านหญิงไม่มีปัญหาอะไร กู้อานห ยานพูดไปที่นายท่านใหญ่ว่า : “คุณท่าน ที่มหาวิทยาลัยฉันมี เรื่องด่วน ฉันต้องไปก่อนค่ะ”

นายท่านใหญ่ไม่พูดอะไร ในเวลานี้ ใครจะไปใครจะอยู่ เขาไป น ก ด

กู้อ่านหยานก็รู้ ตอนนี้คุณท่านหญิงเป็นแบบนี้ จิตใจนายท่าน ใหญ่ก็ไม่ดี ไม่สนตัวเองก็ไม่แปลกอะไร

เธอพยักหน้าให้นายท่านใหญ่ แล้วกลับไปที่ข้างนอกห้อ งเวย อ

เดิมทีอยากบอก จํานเป่ยสักหน่อย แต่ เขายังฟังหมอพูดอยู่

กู้อานหยานไม่อยากไปรบกวน ได้แต่ส่งข้อความให้เขา แล้ว รีบไปที่โรงจอดรถ

ที่โรงจอดรถมีคนขับรถทำงานตลอดเวลา เพื่อสะดวกต่อไป ส่งคนในบ้านตลอดเวลา

พอกู้อานหยานไป ปูเสี่ยวหย่านกับมู่เสงี่ยนเอ๋อรีบไปล้อม ตรงหน้านายท่านใหญ่

“คุณปู่ คุณย่าเป็นไงบ้าง ? ไปดูเธอได้ยัง ? ”

เย่หานรีบพูด : “เมื่อกี้คุณท่านกับคุณผู้ชายใหญ่เพิ่งไปดูมา ตอนนี้ เลยให้ คุณท่านหญิงพักอย่างสงบไปก่อน

คนยังไม่ฟื้น พวกเธอเข้าไปก็ไม่มีความหมายอะไรมากนัก

ที่สําคัญคือทุกคนเข้าไปต้องทำลายเชื้อโรค และยังเพิ่มภาระ ของความช่วยเหลือทางการแพทย์กับพยาบาลด้านในด้วย

ปูเสี่ยวหย่านพยักหน้า ไม่พูดอะไร

มู่เสงี่ยนเอ๋อกลับมองทางที่กู้อานหยานออกไป อย่างไม่ พอใจ !

“คุณย่ารักเธอขนาดนั้น คิดไม่ถึงตอนนี้คุณย่าจะเกิดเรื่อง เธอ ก็ไม่ไปดูคุณย่าสักนิด ออกไปแบบนี้เลย

สายตามู่เสี่ยวหย่านก็เยือกเย็น ถึงท่าทางจะไม่ล้นหลามเท่า มู่เสงี่ยนเอ๋อแต่ ก็ยังดูถูก

“ยังไงก็ไม่ใช่ลูกหลานของตระกูลมู่ คุณยังเชื่อว่าเธอรัก คุณย่าเรามากอีกเหรอ ? นั่นไม่ใช่ญาติเธอเลย

“พวกคุณสองคน รีบกลับไปพักเถอะ”คุณผู้ชายใหญ่มู่ชื่อหรูออกมาจากด้านใน เหล่มองทั้งสอง

“รู้แล้ว ไปละ มู่เสี่ยวหย่านพยักหน้า

มู่เสงี่ยนเอ๋อกลับบ่นพึมพำ : “พวกเราอยากดูคุณย่า เราเป็น ห่วงคุณย่า”

“รู้ว่าคุณสองคนเป็นเด็กดี แต่สภาพคุณย่าแบบนี้ ไปดูเธอก็ไร้ ประโยชน์”

มู่ซื่อหรูโบกมือ พูดเรียบๆ : “กลับไปพักก่อน รอแม่ตื่น จะรีบ

ให้คนไปแจ้งพวกคุณ

สองพี่น้องหลบมุมไปอีกครั้ง ในที่สุดก็ออกไป

ซูหยานออกมาจากห้องรักษาข้างๆพอดี เห็นนายท่านใหญ่

กับคุณผู้ชายใหญ่ ก็รีบเข้าไป

“พ่อ ชื่อหรู”

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นไงบ้าง ? “นายท่านใหญ่ถาม

ถึงแม้ใบหน้ายังไร้ความรู้สึก แต่ ซูหยานก็มองออก นายท่านใหญ่เห็นใจกู้เวยจือแล้ว

เธอพูดไปตรงๆ : “สูดควันไปเยอะ แต่ไม่อันตรายถึงชีวิต

หมอบอกว่าผักสองสามวันก็ดีแล้ว แต่ ..…….

แต่อะไร ? ”มู่ซื่อหรูรีบถามทันที

ซูหยานถอนหายใจเบาๆ : “คางเธอถูกเผาไหม้ไป ไม่ใหญ่ สามารถผ่าตัดซ่อมแซมได้

จากเทคโนโลยีของแพทย์ตอนนี้แล้ว โดยพื้นฐานก็มองไม่ เห็น และก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้

แต่ บาดเจบก็บาดเจ็บ ที่มากที่สุดคือมองบนพื้นฐานไม่เห็น ใกล้มากไป ก็สามารถมองเห็นรอยแปลที่ซ่อมแซม

“ได้ยินเด็กนี่ถูกเรียกว่าสตรีหมายเลขหนึ่งของเมืองเป่ย หลิง”ซูหยานมองทั้งสอง ก็ลังเล

คำต่อมา ถึงไม่พูด ทุกคนก็เข้าใจ

สตรีหมายเลขหนึ่ง มีคุณธรรมเปล่าๆก็ไม่พอ ต้องงดงาม แน่นอน
ส่วนตอนนี้ ความงดงามที่มีความเสียหาย ชื่อสตรีหมายเลข หนึ่งนี้ น่าจะเก็บไว้ไม่อยู่แล้ว

หญิงสาวแข่งกันแบบนี้ สำหรับพวกเขาแล้วไม่มีอะไร แต่ เธอก็เพื่อช่วยคุณท่านหญิง จึงเป็นแบบนี้

“ผู้หญิงคนนี้พักที่ของเป่ยมาตลอดเหรอ ? “นายท่านใหญ่

ถาม

ซูหยานพยักหน้า : “คุณท่านหญิงเหมือนจะชอบกู้เวยจึ อมาก เพื่อที่กู้เวยจือจะดูแลคุณท่านหญิงสะดวก ก็พักที่ห้อง พักว่างเจียงเก๋อของเป่ย”

“ทำไมเลือกไปที่ของเป่ย ? “นายท่านใหญ่ขมวดคิ้ว

ซูหยานพูด : “น่าจะเพราะ อานหยานก็อยู่ที่ห้องพักว่างเจียง เก๋อ พี่สาวคิดว่าน้องสาวอยู่นั่น ค่อนข้างสะดวก

นายท่านใหญ่ไม่พูดอะไรอีก หันไปมอง มู่ล้านเป่ยกำลังออก มาจากด้านใน

สองสามคนมองกันไม่พูดอะไร มู่บ้านเป่ยก็เห็นข้อความ อานหยานแล้ว ออกไปตอนนี้ จะต้องมีเรื่องด่วนแน่
เขากําลังให้หลีเย่ไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น

“ต่อไป ผู้หญิงคนนี้ก็อยู่ที่ห้องพักว่างเจียงเก๋อ จนทุกอย่าง ฟื้นตัวเรียบร้อย

นายท่านใหญ่เดิมทีคิดว่ามู่บ้านเป่ยจะปฏิเสธ ก็คิดคำขอโทษ ดีแล้ว จะพูดโน้มน้าวเขา

ไม่คิดว่า คุณชายใหญ่ขู่เอาแต่พยักหน้า ไม่พูดอะไร

พอทักทายทุกคนเสร็จ ก็ออกไป

“ดูท่าทาง เป่ยเหมือนจะไม่อยากต่อต้านกู้เวยจือเท่าไหร่ ห ยานมองหลังเขา ก็มีความคิดออกมา

คุณชายใหญ่มู่รำคาญผู้หญิงเข้าใกล้ที่สุด นี่คือเรื่องที่ทุกคนรู้

แต่เมื่อก่อน เขาก็ให้กู้เวยจืออยู่ที่ห้องพักว่างเจียงเก๋อ ตอน นี้ ก็ไม่มีผิดปกติกับสิ่งที่นายท่านใหญ่จัดการ

หรือที่ว่ากันจะจริง คุณชายใหญ่คู่กับคุณหนูรองตระกูลกู้คน

…..เคยมีอะไรกัน ?
มองนายท่านใหญ่อีกที ดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

ซูหยานพูด : “พ่อ เวลานี้แล้ว คุณควรไปพักผ่อนก่อน ที่นี่ฉัน

ดูเอง”

มู่ซื่อหรูก็พูด : “ให้เธอเฝ้าก็พอ พ่อ คุณรีบไปพักเถอะ”

นายท่านใหญ่หันกลับไปมอง เย่หานพยักหน้าให้เขา : “ไม่ เกิดอะไรขึ้นแน่ คุณท่านวางใจเถอะ”

นายท่านใหญ่จึงออกไป เย่หานพอทักทายเมู่ซื่อหรูสามี ภรรยาเสร็จ ก็กลับไปดูคุณท่านหญิง

ม่ซื่อหรูมองแผ่นหลังที่นายท่านใหญ่ออกไป พอเขาไปไกล พอสมควรแล้ว จึงพูด : “พ่อปฏิบัติต่อผู้หญิงแบบกู้เวยจือ ดูจะ ให้ใจมาก

“ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะดูแลเธอ ให้เธอรีบดีขึ้น”ซูหยานพูด

ทันที

“เตรียมของสักหน่อย พอเธอเข้าไปอยู่ที่ห้องพักว่างเจียงเก๋ อ รีบเอาไปให้”มู่ชื่อหรูสั่งไป
คนที่นายท่านใหญ่กับคุณท่านหญิงชอบ ก็คือคนที่เขาชอบ

ตอนนี้นายท่านใหญ่ให้กู้เวยจื่อเข้าพักที่ห้องพักว่างเจียงเก๋อ เป็นพิเศษ ความคิดของนายท่านใหญ่ มู่ซื่อหรูก็ทายออกได้

สตรีหมายเลขหนึ่งของเมืองเป่ยหลิง ถึงที่คางจะมีตำหนิเล็ก น้อย ก็ไม่แน่ว่ายังจะเป็นหญิงสาวที่สวยอยู่

คนสวย จิตใจดี และยังได้รับความรักจากหญิง จะดีกว่าคุณผู้ หญิงในอนาคตที่มีชื่อเสียงไม่ดีและนิสัยแย่ทั้งได้ไง

นายท่านใหญ่ก็ทำเพื่ออนาคตของลูก ถึงอย่างไรก็ตาม เขา ไม่เคยชอบกู้อานหยานเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ