บทที่140 ถ้าหาก พวกเธอมีความ สัมพันธ์พิเศษ

บทที่140 ถ้าหาก พวกเธอมีความ สัมพันธ์พิเศษ

“ทำไมเธอไม่เจอใคร จะเจอแค่กู้อานห ยานคนเดียว ? ”

คำถามนี้ ทั้งตระกูลมู่ ทุกคนนอกจาก คุณท่านหญิง ก็อยากที่จะรู้

คุณหนูตระกูลมู่สองคนก็นั่งไม่อยู่

ถ้าคนที่คุณย่าอยากเจอเป็นพี่ใหญ่ หรือ พี่สองพี่สาม พวกเธอก็พอรับได้

แต่ทำไมต้องเป็นกู้อานหยาน ?

ยัยนี่ที่เพิ่งเข้ามา ไม่สิ คณผู้หญิงที่ ไม่ทันเข้ามา ทำไมได้รับความเอ็นดูจาก คุณท่านหญิง ?

คำถามนี้ ทำให้กู้เวยจือคิดอยู่นาน

“ท่านคะ คุณท่านหญิงตระกูลมู่เหมือน จะชอบกู้อานหยานเป็นพิเศษ หรือจะไม่มี สาเหตุพิเศษอะไรจริงๆเหรอ ? ”

ผู้ชายปลายสายเงียบลงพักหนึ่ง จึง พูด : “กู้อานหยานเป็นลูกสาวของ ตระกูลกู้พวกคุณจริงๆใช่ไหม ? ”

“ท่านคะ คำนี้หมายความว่าไง ? “กู้ เวยจือตะลึง คิดไม่ถึงว่าเขาจะถาม คำถามนี้ หรือว่า ……

“ท่านคะ ท่านสงสัยว่าคุณท่านหญิงกับ กู้อานหยานมีความสัมพันธ์ที่แตกต่าง ? ” “ครึ่งปีก่อน คุณท่านหญิงหานักสืบ เอกชน แต่คนของผมสืบสิ่งที่เธอจะ หาไม่ได้”

กู้เวยจือได้ยินเสียงทุ้มต่ำนี้ พักหนึ่ง จึง พูดอย่างหงุดหงิด : “กู้อานหยานคือ ลูกสาวนอกกฎหมายของพ่อ เธอถูกพาก ลับมาเมื่อเธอเกิดที่ต่างประเทศ”

“ส่วนแม่ของเธอ ฉันไม่มีความทรงจำ ใดๆ หรือว่า แม่เธอกับคุณท่านหญิง…….

ก่อนคุณท่านหญิงเข้ามาที่ตระกูลมู่ จะมี ลูกนอกกฎหมายที่ต่างประเทศหรือไม่ ใครจะไปรู้ ?

เธอแต่งเข้ามาที่ตระกูลมู่ก็สามสิบแล้ว อายุเท่านี้ อย่าว่าแต่ลูกนอกกฎหมาย หนึ่งคนเลย หลายคนก็น่าจะเป็นไปได้ ชายหนุ่มที่ปลายสายพูด เรียบๆ : “อยากสืบความสัมพันธ์พวกเขา สองคน ไม่ยากเลย”

“ท่านคะ ให้ฉันไปเอาของของกู้อานห ยานไหม ? “ถ้าอยากตรวจDNA ก็ไม่ยาก อะไร

ถ้ากู้อานหยานเกี่ยวข้องทางสายเลือด กับคุณท่านหญิงจริงๆ ก็ไม่แปลกว่าทำไม คุณท่านหญิงต้องการให้คุณชายใหญ่มู่ที่ เลิศที่สุดของตระกูลมู่แต่งกับกู้อานหยาน

หลังจากคุณท่านหญิงแต่งเข้าตระกูลมู่ มีแค่ลูกชายคนเดียว แต่ลูกชายคนนั้น ตายไปตอนวัยรุ่น

หมายความว่า ที่จริงคุณท่านหญิงกับ คุณชายของตระกูลมู่ไม่กี่คนนั้น ไม่ เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลย ถ้าหากกู้อานหยานเป็นหลานสาวนอก สมรสของคุณท่านหญิงจริงๆ งั้นท่าทาง ผิดปกติของคุณท่านหญิงนี้ก็สมเหตุสม ผล

คิดไม่ถึงว่ายัยแพศยากู้อานหยานนี้ จะ เจอเรื่องโชคดีอย่างนี้ได้

“คุณคะ วางใจได้ค่ะ ฉันจะไปเอาของ ของกู้อานหยาน ส่วนทางด้านคุณท่าน หญิง…………..”

“แค่เอาของของกู้อานหยานมาให้ผม เรื่องตรวจดีเอ็นเอผมจัดการเอง”

“รับทราบค่ะ”

พอวางสาย กู้เวยจือจับโทรศัพท์ เข้าสู่ ความคิด ทำไมกู้อานหยานโชคดีขนาดนี้ ทำไม เรื่องดีๆต้องไปอยู่ที่เธอตลอด ?

เมื่อก่อนไม่เข้าใจเสมอมา กู้อานหยาน ทั้งน่าเกลียด ชื่อเสียงก็แย่ คุณท่านหญิง ตาบอดแค่ไหน ถึงมองเห็นหลานสะใภ้ คนนี้ได้ ?

ตอนนี้คิดๆดู ทุกอย่าง เหมือนจะเริ่ม ชัดเจนแล้ว

ตอนกู้เวยจือลงมา กู้หมิงห้าวก็อยู่ที่ ห้องโถงพอดี

เธอคิด จู่ๆก็ถาม : “พ่อ เมื่อก่อนแม่ขอ งอานหยานทำอะไร ? รู้จักกันได้ไงเหรอ คะ ? ”

กู้หมิงห้าวตะลึง คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเธอจะ ถามเรื่องนี้ขึ้นมา หลายปีผ่านไป หรือว่า ในใจเธอตอนนี้ ยังโกรธ ?

“พ่อ ฉันแค่คิดว่า ตอนนี้อานหยานกับ คุณชายใหญ่มู่อยู่ด้วยกัน ส่วนฉันกับ คุณชายรอง……ช่วงนี้ก็พัฒนาไปบ้าง

“คุณชายรองขอลูกแต่งงาน ? “กู้หมิง ห้าวตาเป็นประกาย

ถ้าหากแม้แต่คุณชายรองหมั้นกับ ลูกสาวเขา งั้นบริษัทเขา ต่อไปก็ไม่ต้อง กังวลเรื่องคำสั่งซื้ออีก ?

ลูกสาวสองคนแต่งเข้าตระกูลมู่ ก็เพียง พอ ที่จะทำให้พวกเพื่อนร่วมงานของเขา ชื่นชม

เพื่อไว้หน้าตระกูลมู่ ทุกคนจะต้องดูแล บริษัทเขาเป็นพิเศษแน่ กู้หมิงห้าวยิงคิด ก็ยิ่งมีความสุข

กู้เวยจือแค่มองสีหน้าเขา ก็รู้ว่าเขาคิด อะไรแล้ว

ถึงแม้ในใจก็จะดูถูกพ่อตัวเองคนนี้ แต่ รอยยิ้มที่ใบหน้ากู้เวยจือ เริ่มอ่อนโยนขึ้น มา

“ต่อไป ฉันกับอานหยานอาจจะ เกี่ยวข้องกันอีกขั้นหนึ่ง แต่พ่อก็รู้ ช่วงนี้ อานหยานเหมือนจะเข้าใจฉันผิด

“ลูกกับอานหยานเป็นอะไรกัน แน่ ? “ตอนนี้กู้อานหยานกลายเป็นคู่หมั้น ของคุณชายใหญ่มู่ กู้หมิงห้าวก็ไม่กล้า อะไรกับเธอ

กู้เวยจือพูดขำๆ : “ก็ไม่อะไร ต่อไปฉัน แค่อยากรู้จักอานหยานให้ดีขึ้น ดังนั้น เลยอยากเข้าใจเธอเยอะๆ”

ไม่อยากพูดถึงยัยแพศยาต่อ กู้เวยจือจึง เปลี่ยนเรื่อง แล้วถามอีกครั้ง

“แม่ของอานหยานเป็นคนแบบไหนกัน แน่คะ ? เธอคือคุณหนูตระกูลไหน ? ”

“คุณหนูอะไร ? ก็แค่ลูกสาวครอบครัว ธรรมดา ตอนนี้อยู่ที่บาร์ แล้วก็ .….…….

เรื่องเก่าๆ กู้หมิงห้าวเหมือนจะไม่อยาก พูดถึง

“เธออยู่มาตั้งหลายปีแล้ว จะพูดถึงอะไร อีก ? แค่กลัวว่าแม้แต่อานหยานก็จะลืม ว่ามีคนนี้”

“หรือว่า เธอไม่เคยพูดกับพ่อเรื่อง ครอบครัวของเธอ ? บ้านเธออยู่ไหน ? ที่บ้านมีใครอีกบ้าง ? ”

“เธอคือคนขายเหล้า บ้านไม่ได้อยู่ที่ เมืองเป่ยหลิง ใครจะไปรู้ว่าที่บ้านมีใคร บ้าง ? ”

“พ่อ…….

“อย่าพูดถึงคนนี้เลย ต่อไปอย่างพูดต่อ หน้าอานหยานด้วย

กู้หมิงห้าวทนไม่ค่อยไหว ยืนขึ้น มอง เธอแล้วพูด : “ดึกแล้ว รีบนอน พรุ่งนี้ไป เยี่ยมคุณท่านหญิงกับพ่อ”

คุณท่านหญิงมู่ ตอนนี้ยัยอยู่ห้องป่วย หนัก จะไปเยี่ยมไม่ได้หรอก แต่ ส่งใจไป ให้

อย่างน้อยต้องให้คนของตระกลม่รู้ พวก เขามีใจให้คุณท่านหญิงมาก

กู้เวยจือมองหลังเขาขึ้นไป ทำไมพ่อพูด ถึงแม่ของกู้อานหยานแล้วโมโห ?

แต่ฟังจากน้ำเสียงเขา ผู้หญิงคนนั้นน่า จะไม่ใช่ลูกสาวคนรวยอะไรจริงๆ

ไม่อย่างนั้น จากท่าทีของกู้หมิงห้าว ไม่รู้ว่าชื่นชมคนรวยแค่ไหน ถึงได้ไม่มีน้ำ เสียงดูถูกดูแคลน

แม่ของกู้อานหยาน สรุปคือลูกนอกกฏ หมายของคุณท่านหญิงหรือไม่ ?

เช้าวันที่สอง กู้อานหยานตื่นมา ท่ามกลางความอบอุ่น ลืมตาขึ้น ที่เข้ามาในสายตาไม่ใช่ตุ๊ตา หมีที่เมื่อคืนตัวเองกอดไว้ แต่เป็น…..

“คุณชายใหญ่มู่ ? ”หญิงสาวตกใจ รีบ หนีออกจากอ้อมแขนเขา

มู่จ้านเป่ย ขมวดคิ้วเล็กน้อยถูกเสียงดัง ของเธอตื่นมาจากความฝัน

ตอนลืมตา ยัยโง่ในอ้อมขาก็ลุกลงจาก เตียงแล้ว วิ่งออกไป

แต่ว่า เมื่อคืนมีของอย่างหนึ่งในอ้อม แขน ถึงแม้ไม่ได้ทำอะไร แต่ช่วงหน้าอก ก็รู้สึกถึงความแน่น

เหมือนว่า พอใจมาก ดังนั้น หลับไป อย่างหอมพิเศษ

ไม่นาน กู้อานหยานก็แปรงฟันเสร็จ เปลี่ยนชุดออกมาจากห้องน้ำ

“ไปเรียน ? “มู่บ้านเป่ยยังคงนอนอยู่ที่ เตียง เหล่มองหน้าที่มีกระของเธอ

“อือ”กู้อานหยานหลังชนเขา เริ่มจัด กระเป๋าตัวเอง

“หลังเลิกเรียน ฉันจะไปเยี่ยมคุณย่าเอง คุณไม่ต้องให้คนไปรับฉัน”

ทั้งวันมารับส่งที่หน้าโรงเรียน ไม่แน่อา จะจะเกิดการวิจารณ์ขึ้นมาใหม่ ว่าเธอ รวยมีเงินล้นฟ้า

ถ้าได้ เธอก็คิดอยากเป็นแค่นักเรียน ธรรมดา ใช้ชีวิตผ่านไปอย่างสงบ

ยังไงซะ อีกสองปีก็จะเลิก ถึงตอนนั้น การใช้ชีวิตกับคุณชายใหญ่มู่จะไม่ เกี่ยวข้องกัน

ดังนั้น ตอนนี้ก็ไม่ควรเคยชินที่มีเขาแบบ นี้ ถ้าเป็นแบบนี้ อีกสองปี ก็คงอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีเขา