บทที่128 พี่ใหญ่ ชอบยัยโง่นั่นแล้ว เหรอ ?

บทที่128 พี่ใหญ่ ชอบยัยโง่นั่นแล้วเห

รอ ?

ถ้าหากเป็นแค่สาวสวยที่ไม่สำคัญอะไร ถึงจะสวยแค่ไหน พวกเขาก็ไม่เชื่อว่าคุณ ชายใหญ่มู่จะทำเพื่อผู้หญิงคนนั้น แล้ว ยอมขัดใจกับParadise Island

พวกเขารู้จักกันสิบกว่าปี ตั้งแต่ยังวัยรุ่น จนเป็นพี่น้องกันแล้ว

มู่จ้านเป่ยมีท่าทีเมินผู้หญิงเสมอมา หลายปีมานี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เข้าตา เขาเลย

แต่ถ้าเป็นคู่หมั้นที่หายตัวไปนั้น ไม่ เหมือนกัน

อีกอย่าง เป็นคู่หมั้นในนาม ถึงจะไม่ ชอบ ก็ไม่สามารถให้เธอถูกคนเอาไป ประมูลด้านนอกได้

ความเจ็บนี้ เป็นหน้าของมู่บ้านเป่ย

ดังนั้น ถ้าบอกว่าผู้หญิงคนนั้นคือกู้อาน หยาน กลับพูดไปได้

“แต่ว่า ไม่ใช่สิ”หนานกงอี้ขมวดคิ้ว เหล่ ตาสํารวจผู้ชายที่ดื่มเหล้าอยู่

“ได้ยินว่า….คู่หมั้นคุณคนนั้น หน้ามีกระ หน้าตาน่าเกลียดมาก …..

สายตาเย็นชามองมาหนานกงอี้เหมือน จะเห็นโกลใบใหม่ แม้แต่เกมก็ไม่สนใจ ทิ้งเมาส์ลง รีบเข้าไปนั่งข้างๆที่โซฟา หนัง จ้องหน้าบึ้งๆของมู่จ้านเป่ย ที่ไม่ แสดงสีหน้าใดๆบนหน้าเขา

“พี่ใหญ่ พี่ปกป้องภรรยาน่าเกลียดนั่น จริงๆเหรอ ? แค่ก ผมไม่พูดว่าเธอน่า เกลียดก็ไม่ได้ ? ”

ก็พูดแล้วว่าได้ยินมา พวกเขาก็ไม่เคย เจอ ยังไงซะ ตามที่พูดคือน่าเกลียด มากนี่

คิดไม่ถึงว่าตอนที่พี่ใหญ่ได้ยินคนอื่น พูดถึงคุณหนูน่าเกลียดตระกูลกู้ ตอบ สนองใหญ่ขนาดนี้

เพื่อผู้หญิง สายตาเยือกเย็นมองพี่ น้อง ? หึ ! นี่คือครั้งแรกเลย ! ดูท่าทาง พี่ใหญ่มีต่อภรรยาน่าเกลียด นั่น ดูเหมือนจะต่างไปจริงๆ

“ผมแค่พูดความจริงไง พี่ใหญ่ คุณ อยากมาตีผม ถ้าไม่ใช่สาวสวย คน ของParadise Islandไม่มีทางเอาไป ประมูลแน่”

ถ้าสาวน่าเกลียด เอาไปไม่ใช่แค่จะ ประมูลไม่ได้ แต่ยังเสียชื่อของParadise Islandด้วย

มู่จ้านเป่ยทำเสียงในลำคอ ดื่มหมดไป แก้วเดียว

การตอบสนองนี้ กลับมีความหมายลึก

ซึ้ง

เจียงนานเหล่มองเขา จากนั้นพูด ยิ้มๆ : “คงไม่ใช่ว่า ภรรยาน่าเกลียดของ พี่นั่น ความจริงแล้วเป็นสาวสวยสุดๆใช่ ไหมล่ะ ? ”

มู่บ้านเป่ยยังคงไม่พูด แต่หลังจากที่เท เหล้าให้ตัวเอง ก็ยกให้แก้วให้พวกเขา

ตอนนี้เอง ไม่ใช่แค่สายตาเจียงนานที่มี ประกายความประหลาด แต่หนานกงอี้ รวมถึงลู่ฉินที่พูดน้อยกว่ามู่บ้านเป่ยเสมอ มา ก็ดูประหลาดใจ

ภรรยาน่าเกลียดกลายเป็นสาวสวย นี่ คือเรื่องแปลกใหม่เชียว

มู่จ้านเป่ยวางแก้วลง จ้องขอบถ้วยสี แดงที่ถูกเปื้อนไปด้วยไวน์แดง

ยัยโง่นอนอยู่ใต้ร่างเขา ท่าทางที่ ร้องไหัวนอยู่ในหัวเขา สายตาเขา ค่อยๆมีประกายความสุข ออกมา

“อือ”ในที่สุด มู่จ้านเป่ยก็พยักหน้า เท ให้ตัวเองอีกแก้ว

แม้แต่มู่บ้านเป่ยยังบอกว่าสาวสวย งั้น คงเป็นคนสวยที่มีอยู่น้อยในโลกนี้ !

จากท่าทางที่เขาปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่าง คาดไม่ถึง เขาพูดว่าสาวสวย เป็นเรื่องที่ มีอยู่หนึ่งเดียว

“สวยขนาดนี้เชียวจริงเหรอ ? “หนานกง อี้ทนไม่ค่อยไหว แทบอยากจะเอาภรรยา คนสวยของเขาออกมา ดูว่าเป็นสาวสวย ปานนางฟ้าแค่ไหน

“ใช่สิ พี่ใหญ่ คืนนี้ผู้หญิงที่ปรากฏ คือคู่ หมันคณไหม ?” หนานกงอี้แป๊บหนึ่งก็คิดได้ ปลายสาย นั้นที่รายงานมู่บ้านเป่ย ผู้หญิงที่บอกว่า จะออกไปร้องเพลง

“โอ้โหพี่ใหญ่ ความจริงคนนี้คุณถูกสาว ทิ้ง จึงยอมออกมาหาพวกเราคนโสด นี่เอง ? ”

คุณชายใหญ่มู่ถูกสาวทิ้ง ? เป็นข่าวที่ แปลกจริง

สายตาของเจียงนานกับลู่ฉินมองมา เจียงนานพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ : “เป็นไป ได้ไง ? ”

“ก็ไม่อะไร เดิมทีผมอยากนัดพี่ใหญ่ ออกมา พี่ใหญ่ปฏิเสธทันที คิดไม่ถึงว่า ตอนนั้น ภรรยาคนสวยจะวิ่งไปบอกเขา ว่า เธอจะไปข้างนอกกับเพื่อน และยังไม่ กลับมาด้วยคืนนี้ !”

ตอนนั้นคนสวยมา พี่ใหญ่ก็ไม่สน โทรศัพท์ โทรศัพท์น่าจะถูกวางทิ้งข้างๆ เขา

โทษที่เขาไม่ทันระวัง ได้ยินเรื่องพวกนี้

มา

ต่อมาก็คิดว่าเรื่องส่วนตัวของเขา เลย ตัดสายไปก่อน

แต่ว่า ที่ควรฟังก็ฟังหมดแล้ว

“พี่ใหญ่ อะไรคือสัญญาไปว่าจะไม่ไป ก้าวก่ายชีวิตเธอ ? การหมั้นของคุณ ก็ แค่รูปแบบอย่างหนึ่ง ? ”

มู่ล้านเป่ยอยากจะเอาปากขี้เม้าท์นี่ของ หนานกงอี้ฉีกให้ขาด ! เจ้านี่ฟังไปมาก แค่ไหนเนี่ย ?

หนานกงอี้ยักไหล่ เหมือนตอนที่เขาพูด ได้ยินอะไรก็ได้ยินหมด

พอคิดถึงคำนั้นของกู้อานหยาน “ไม่ ก้าวก่ายชีวิตของเธอ”มู่จ้านเป่ยก็ หงุดหงิดอย่างพูดไม่ถูก

เดิมทีตัวเองเป็นคนตั้งกฎ พอถึงตอนนี้ กลับดูเหมือนกลายเป็นเชือกที่มัดเท้า เขาไว้ !

เขามู่บ้านเป่ยเคยพูด ไม่มีทางเสียใจ ภายหลัง

บอกแล้วจะไม่ก้าวก่าย ก็ไม่ต้องไป รบกวนมาก แต่ นับประสาอะไร ดูเหมือน…….ในใจ ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ

ในบรรดาสี่คนเจียงนาน อ่อนโยนที่สุด และก็ละเอียดอ่อนที่สุด

เห็นสายตามู่บ้านเป่ยเป็นประกายหม่น ลง จู่ๆเขาก็เหมือนจะเดาอะไรออก

“พี่ใหญ่ คงไม่ใช่ว่า ทำเพื่อเอาใจคุณ ท่านหญิงเรื่องหมั้น แต่ไม่คิดว่าจะชอบ ยัยนั่นจริงๆใช่ไหม ?

“เปล่า”ชอบอะไร ?

ก็แค่ยัยโง่คนหนึ่ง เขาจะเอาจิตใจไปไว้ ที่ยัยนั่นได้ไง ?

มู่ล้านเป่ยดูหงุดหงิดยิ่งขึ้น แม้แต่หนาน กงอี้ก็มั่นใจที่เจียงนานเดา “ให้ผมเดาอีกนะ พี่ใหญ่ ตอนแรกมีกฎ กับเธออย่างภูมิใจมากใช่ไหม หมั้นหล อกๆ พอหมั้นเสร็จก็ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วน ตัวของอีกฝ่ายกัน ? ”

“จากนั้น คิดไม่ถึงว่าภรรยาคนสวยจะน่า ดึงดูดขนาดนี้ ตอนนี้ อยากจะก้าวก่าย เธอ คงถูกปฏิเสธสินะ ? ”

“จะจบได้ยัง ? “จู่ๆมู่บ้านเป่ยก็ลุกขึ้น เดินออกไปที่ประตู

“เห้อ ผมก็แค่…… “คำของหนานกงอี้ยัง พูดไม่จบ คุณชายใหญ่มู่ก็ไปแล้ว

หนานกงอี้อยากตามไป เจียงนานพูด ขำๆ : “คุณไปสะกิดเท้าที่เจ็บของพี่ใหญ่ ยังไม่รู้ตายรู้รอดอีก อยากเห็น พระอาทิตย์พรุ่งนี้อีกไหม ? ” หนานกงอี้คิด ก็รู้สึกว่าตัวเองเพิ่งทำไป เหมือนว่าหาเรื่องตายจริงๆ

แต่ว่า แปลกมากจริงๆ ผู้หญิงแบบไหน กันแน่ แม้แต่คุณชายใหญ่มู่ที่เป็นดอกไม้ เหล็กอย่างนั้น ก็ยังบานเพื่อเธอ

“ไม่ได้ ผมว่าผมต้องไปอธิบายกับพี่ ใหญ่ ผมไม่ได้มีเจตนาจะแหย่เขาเลย

“ผมไปเองละกัน”เจียงนานลุกขึ้น เดิน ไปทางประตู

ผมยาวสลวยถูกรวบไว้ด้านหลังศีรษะ มองจากด้านหลัง ต้องเป็นสาวสวยคน หนึ่งแน่นอน

แน่นอนว่าความสูงก็ไม่ได้มากนัก

“งั้นผม…..หากไม่ให้หนานกงอี้ไป แมลงที่อยากรู้อยากเห็นในท้องเขาจะทำ เขาตายแล้ว !

“ไป”ลู่ฉินก็ลุกขึ้นมา ผ่านตัวเขาไป

“ดูสิ คุณก็แปลกใจใช่ไหม ? “หนานกง อี้รู้ รักครั้งแรกของพี่ใหญ่ ใครไม่แปลก ใจบ้าง !

เรื่องที่ยากจะเชื่อ ไม่ใช่ว่าเวลาไหนก็จะ เห็นได้ บางคนที่จน ก็ไม่มีทางเห็นได้

พี่ใหญ่ใจเต้นเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง เรื่อง นี้ ไม่สนใจได้เหรอ ?

ไม่มีทางแน่นอน !

“ถ้าคุณพูดอะไรไม่น่าฟังอีก แม้แต่ผมก็ ช่วยคุณไม่ได้”ตอนออกมา ลู่ฉินก็ทนไม่

ไหวต้องพูดเดือน ยังไงก็เป็นพี่น้องกันมานานหลายปี ก็ ไม่อยากเห็นเขาถูกพี่ใหญ่ทำจนเข้าโรง พยาบาลหลายเดือนกับตาตัวเอง

“รู้รู้ ผมจะหุบปาก ไม่พูดอะไรทั้ง นั้น”หนานกงอี้ยกมือขึ้น สาบาน

ลู่ฉินไม่สนเขา เพิ่งออกมาจากคลับ ก็ มองเห็นร่างสูงของมู่จ้านเป่ย ยืนตรง หน้าประตูคลับ

เจียงนานยืนอยู่ข้างหลังมู่บ้านเป่ยไม่

ไกล

ส่วนสายตาพวกเขาจ้องอยู่ที่นั่น เป็น ประตูใหญ่ของ KTVร้านนั้นที่อยู่ตรงข้าม ไม่ไกล

ในนั้น ชายหนุ่มหญิงสาววัยรุ่นสามสี่คน ออกมาจากKTV เดินไปตามถนนที่ไม่ ไกลออกไป ……

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ