บทที่ 80 คุณชายใหญ่ พวกเขากําลังดูอยู่นะ

บทที่ 80 คุณชายใหญ่มู่พวกเขากำลังดูอยู่นะ

ตอนที่รอกู้อานหยานดึงเข็มออกจากกายของมู่บ้านเป่ย ทั้ง ไปที่ถังขยะข้างๆ เย่หานกับหลีเย่แทบจะไม่กล้าเชื่อตาของ พวกเขาเองจริงๆ

คุณผู้หญิงทำได้แล้ว!เธอทำได้แล้วจริงๆ!

ตั้งแต่พวกเขาติดตามอยู่ข้างคุณชายใหญ่มา สิบปียี่สิบปีแล้ว ก็ไม่เคยได้เห็นคุณชายใหญ่ฉีดยามาก่อน

เรื่องที่เขาไม่ยินยอม ใครก็ไม่สามารถบังคับได้ แม้แต่คุณ ท่านหญิง นายท่านใหญ่มู่จนถึงบิดาของเขาก็เช่นกัน

แต่ตอนนี้ คุณผู้หญิงเพียงแค่จูบหนึ่ง ก็ทำให้คุณชายใหญ่

ยินยอมหมดจดเลย!

สุดยอด!

สุดยอดจริงๆเลย!

แต่ว่า ถ้าหากว่าใบหน้าของคุณผู้หญิงนี้หน้าตาดีกว่านี้หน่อย ภาพวาดนี้อาจงดงามกว่านี้…โอว้!

“อู๋!” ตอนที่ฉีดยาเสร็จ กู้อานหยานกำลังจะลุกขึ้นมา นึกไม่ ถึงว่าผู้ชายที่อยู่บนเตียงดึงเธอกลับไปอีกครั้ง

พลิกตัวครั้งหนึ่ง จนกระทั่งล้มทับอยู่ใต้กายโดยตรง

นิ้วยาวของมู่บ้านเป่ยวางอยู่ที่บนเสื้อของเธอ ฉีก เสียงหนึ่ง ในทันทีนั้นชุดเดรสของกู้อานหยานถูกฉีกออกมาเป็นเส้นยาวๆ

ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง!

เธองงตาแตกเลย เย่หานกับหลีเย่ก็เหมือนถูกปีศาจควบคุม แล้ว เดี๋ยวดูเดี๋ยวไม่ดูเงาร่างทั้งสองที่อยู่บนเตียงนั้น มองจน

ตาโตเลย

นี่คือ….คุณชายใหญ่นี่คือจะแสดงสด…แสดง…อันนั้นหรือ?

ฉีก เสียงหนึ่งอีกแล้ว ผิวบนกายกู้อานหยานปรากฏออกมา แผ่นใหญ่อยู่กลางอากาศ

เธอกว่าจะหลบริมฝีปากของมู่บ้านเป่ยได้ หลังจากสูบลมหายใจลึกๆ ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเรียกอย่างเสียงต่ำว่า “อย่า

ดู อย่า…”

หลีเย่ ควับ หนึ่งเสียงหมุนตัวไป รีบเดินไปที่ข้างหน้าต่าง สไตล์ฝรั่งเศส ดึงผ้าม่านขึ้นไป

เย่หานรีบเก็บเข็มฉีดยาที่อยู่ในถังขยะขึ้นมา เริ่มเก็บของ

ขยะทางแพทย์เหล่านี้ กับขยะทั่วไปไม่ควรวางอยู่ด้วยกัน จะ

ต้องจัดการเป็นพิเศษ

มือทั้งคู่ของกู้อานหยานดันอยู่ที่กายของมู่บ้านเป่ย ร้อนใจ เหลือเกินว่า “คุณชายใหญ่มู่ คุณชายใหญ่มู่!อย่าทำเช่นนี้ เธอยังป่วยอยู่!”

ผู้ชายที่อยู่บนกายไม่ได้รับผลกระทบจากคำพูดของเธอ แม้แต่นิด ควรจะทำอะไร ก็ทำเช่นนั้น สุดท้าย ยังก้มหัวปิดตาย

ริมฝีปากของเธอ

“อืม…”

หลีเย่นั่งย่องๆลงมา เก็บผ้าม่านต่อ
ผ้าม่านของหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสนี้ทำไมล้วนไม่เรียบแม้แต่

นิด ควรจะเปลี่ยนใหม่แล้วใช่หรือไม่?

เย่หานดึงหัวเข็มที่ทิ้งแล้วออกจากสลิ้ง เก็บไปไว้ในกล่อง เครื่องมือเก็บขยะแพทย์โดยเฉพาะ

แต่ว่า กล่องเครื่องมือนี้น่าจะไม่ได้จัดเรียงมานานแล้ว มีที่ไม่ ค่อยเรียบร้อยบ้าง ดังนั้น เขาค่อยๆทยอยเก็บให้เรียบร้อยขึ้น

มา

ถือโอกาส เขาไอเบาๆเสียงหนึ่ง ตักเตือนว่า “คุณชายใหญ่ ยังเป็นไข้อยู่ ตอนนี้ทำอันนั้น …อะฮฺ ไม่ค่อยดี จะทำร้าย

ลมปราณ”

ใจที่คิดอยากจะตายของอานหยานล้วนมีแล้ว ผู้ชายที่อยู่ บนกายเอาแต่ใจขึ้นมาก็เหมือนดั่งวัวตัวหนึ่งเช่นนั้น ผลักยังไง

ก็ผลักไม่ออก

ในห้องยังมีผู้ชายอีกสองคน กลับไม่ใช่อยากอยู่ดูความ คึกคัก ให้ความกล้าหาญเท่าฟ้าแก่พวกเขาก็ยังไม่กล้า

กู้อานหยานย่อมรู้ สภาพของคุณชายใหญ่มู่ในตอนนี้ ไม่ เหมาะ…ไม่เหมาะกับการออกกำลังกายที่รุนแรง
พวกเขาห่วงใยคุณชายใหญ่มู่ แต่ก็ไม่กล้าไปห้าม จะให้พวก เขาออกไป พวกเขาก็ไม่วางใจ

ดังนั้นตอนนี้ เรื่องที่สามารถทำได้ก็คือ รอ!

รออ่านหยานค่อยคิดวิธีอะไรได้อีก สามารถห้ามการกระทำ

ที่บ้าคลั่งนี้ของคุณชายได้

แต่ว่ากู้อานหยานตอนนี้เอาตัวไม่รอด ยังจะสามารถคิดวิธี อะไรได้อีกล่ะ?

” เธอดิ้นอย่างรุนแรง แต่ว่า ผู้ชายที่อยู่บนกายไม่ยอม

ปล่อยมือเลย

เธอยิ่งดิ้น เขาก็กอดยิ่งรุนแรง!

“อา!”

ไม่ทันระวัง เสื้อผ้าครึ่งท่อนตัวถูกเขาฉีกลงมาหมดเลย

กู้อานหยานมือวุ่นเท้าวุ่นทันที สามารถปิดที่นี่ ปิดไม่ได้ที่นั่น !
ผลักมือข้างนี้เขาออกไป มือข้างนั้นก็ขึ้นมาอีกแล้ว!

ในห้องยังมีผู้ชายคนอื่น แต่ว่าเขา กำลังฉีกกระโปรงของเธอ

แล้ว…

กู้อานหยานอยากร้องกรี๊ดมาก แต่ว่าพบเห็นอย่างผิดหวัง มาก ตามสภาพตอนนี้ของคุณชายใหญ่มู่ เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเขา เองกำลังทำอะไรอยู่ จะเชื่อฟังเธอได้อย่างไรหรือ?

เธอหมดหนทางแล้วจริงๆ

ฉีก เสียงหนึ่งอีกแล้ว กระโปรงถูกฉีกออกมาแผ่นใหญ่แผ่น

หนึ่ง

นี่เนื้อผ้าแย่ๆอะไรเนี้ยะ? ยังพูดว่าเป็นยี่ห้อสากลต่างๆนานา กระโปรงชุดละหลายแสน อยู่ในมือของคุณชายใหญ่ ไม่ได้ ต่างกันอะไรกับกระดาษเลย แทบจะขาดได้ง่ายๆเหลือเกิน

“ไม่… กู้อานหยานยื่นมือไปปิดกายของตัวเธอเอง อยากจะ ร้องไห้แล้วจริงๆ!

อยู่ระหว่างมือของมู่บ้านเป่ยจับที่เนื้อผ้า ระหว่างเอวของเธอ เธอปล่อยเสียงร้องกรี๊ดออกมาว่า “คุณชายใหญ่มู่ ฉันจะถูกคนอื่นมองจนหมดเกลี้ยงแล้ว!”

หลีเย่นั่งย่องๆอยู่ในมุม หันหลังใส่พวกเขาวาดวงกลม

ในที่สุดเย่หานก็เก็บกล่องเรียบร้อยแล้ว ก้มลงไม่รู้เก็บอะไร อยู่บนพื้น

พวกเขาล้วนไม่เห็นอะไร แต่ว่า คุณชายใหญ่ร้อนจนถึงสี่สิบ

กว่าองศา ตอนนี้ไม่ควรกระทำสิ่งรุนแรงเกินไปจริงๆ

แต่ว่า จะให้หยุดนิ่งได้ยังไงหรือ?

พวกเขา…ไม่มีประสบการณ์ นี่ยังเป็นครั้งแรกที่เจอสภาพเช่น

นี้ ตอนนี้ ไม่มีวิธีอะไรเลย

มือของมู่บ้านเป่ยวางอยู่ที่ระหว่างเอวกู้อานหยาน จู่ๆยึดตัว

ขึ้นก้มหัวจ้องมองเธอ

ใบหน้าของเด็กผู้หญิงที่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ในสายตา

ก็ยังเลือนรางมากเหมือนเดิม เขามองไม่ค่อยชัด แต่ว่า คำพูด ของเธอเมื่อกี้นั้น เขากลับเหมือนได้ยินชัดเจนมาก

เธอพูดว่า เธอจะถูกมองจนเกลี้ยงแล้ว…
จับผ้าห่มที่ข้างๆอย่างมั่วซั่ว หุ้มเธอจนหนาแน่น มู่ฐานเป่ย เสียงแหบๆกล่าวว่า “ใครกล้ามองหรือ?”

“ไม่มีอย่างแน่นอน!

ชายทั้งสองส่ายหัวปฏิเสธทันที ยืนหยัดกล่าวว่า “ไม่ได้มอง

แม้แต่คาเดียว!”

จริงอย่างแน่นอน!

กู้อามหยาบเงยหน้าขึ้น สบสายตาที่เลือนรางของมู่บ้านเป่ย อัดริมฝีปากไว้ว่า “คุณชายใหญ่ พวกเขาล้วนอยู่

มู่ล้านเป่ย ฮิฮิ แล้ว ศีรษะยังวินเวียนมาก

ไข้สูงบวกเมาเหล้า แม้ว่ามีจิตสติเข้มแข็งเช่นไรอีก ก็มีการ

ล้านไม่ไหวบ้าง

จู่ๆเขาปล่อยแขน ทั้งตัวทับกลับไปที่บนกายของอานหยาน แต่กลับเพียงแค่กอดเธอไว้ จะไม่มีการกระทำเกินควรใดๆอีก

เลย
“เย่หาน เขา…”

“คุณก็ให้คุณชายใหญ่กอดไว้ รอเขาเหงื่อออกเต็มตัว ก็จะดี ขึ้นอย่างรวดเร็วแล้ว” เย่หานรีบกล่าว

คุณชายใหญ่มีอย่างน้อยสองปีไม่เคยเป็นไข้ตัวร้อนแล้ว

แท้จริงแล้วบางครั้งตัวร้อนสักหน่อย ต่อรูปร่างอย่าง แข็งแกร่งเช่นนี้ของคุณชายใหญ่มากล่าวแล้ว ก็เพียงแค่ขับ พิษสักหน่อยเท่านั้น ไม่เป็นอะไรจริงๆ

คนที่มักจะป่วยเล็กน้อยจะไม่ได้รับการเจ็บป่วยร้ายแรง ถ้า หากว่าแม้แต่การป่วยเล็กๆล้วนไม่มีโดยตลอดนี่ จึงน่ากลัว ที่สุดล่ะ

“คุณผู้หญิง ผมจะเฝ้าไว้ คุณวางใจนอนเป็นเพื่อนกับคุณชาย

ใหญ่สักครู่ก็ได้แล้ว

คุณชายใหญ่มู่ไม่ได้ลงไม้ลงมือกับเด็กผู้หญิงข้างตัวอีกเลย ไม่เพียงแค่กู้อานหยานโล่งใจหน่อย เย่หานกับหลีเย่ก็เช่นกัน

นอนกอดอย่างสงบด้วยกันเช่นนี้ก็พอแล้ว อย่าพลิกความคิด

ที่ไม่ดีอะไรออกมาอีกเลย
กู้อานหยานถอนหายใจหนึ่งครั้งไม่กล้าทำให้มู่ล้านเป่ยตื่น ก็ เพียงสามารถให้เขากอดไว้ในอกนิ่งๆเท่านั้น

ลมหายใจของเขาเริ่มกลายเป็นสงบนิ่งและสม่ำเสมอ หน้า หลังเพียงแค่เวลาไม่กี่วินาที ก็นอนหลับอย่างสนิทแล้ว

กู้อานหยานมีความลำบากเล็กน้อยหันหน้าไป จ้องมองเย่

หาน

เย่หานให้สัญญาณมือ OK กับเธอ กู้อานหยานจนใจ เพียง

สามารถหันศีรษะกลับไปเท่านั้น

ตอนเวลาตื่นนอนกอดกันกับคุณชายใหญ่ สองชาติรวมกัน

ขึ้นมา นี่ยังเป็นครั้งแรก

ระยะห่างของทั้งสองคนใกล้เช่นนี้ เพียงแค่ลืมตาขึ้น ล้วนคือ ใบหน้าของเขา คิ้วของเขา จมูกโด่งริมฝีปากบางๆอย่างเซ็กซี่

ของเขาเต็มดวงตา

ขนตายาวชัดเจนทุกเส้น ทั้งยาวทั้งดก แม้กระทั่งยังงอนนิดๆ ที่เด็กผู้หญิงทั้งหลายฝันอยากได้มากที่สุด

ใบหน้าสมบูรณ์แบบเช่นนี้ ก็ไม่รู้ว่าชาติก่อนได้ทำเรื่องดีอะไร

ไว้ ทำให้ฟ้าดแลเป็นพิเศษเช่นนี้ช่างน่าดูจริงๆ……

เธอปิดตาลงทันที ไม่อนุญาตให้ตัวเธอเองมองต่อไปอีก

มองอีก จะอดไม่ได้ต้องไปจูบใบหน้าของเขาแล้วจริงๆ

จูบไม่ได้ มีการสั่นไหวไม่ได้ ตกหลุมรักไม่ได้

เขาคือคุณชายใหญ่มู่ คุณชายใหญ่มู่ที่หัวใจเย็นชาไร้น้ำใจ ไม่เคยให้ความรักแก่ผู้หญิงใดๆตลอดไปเลย

จะไม่คาดหวังใดๆกับเขาอีกอย่างเด็ดขาด

หลับตาไว้ พยายามทำให้ตัวเธอเองสงบสติลงมา ก็ไม่รู้ว่า ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว หนังตาของกู้อานหยานเริ่มกลายเป็น หนักอึ้ง

ในที่สุด ค่อยๆเข้าไปในฝัน….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ