บทที่ 359 ผู้ชายคนนี้ เป็นของฉัน

บทที่ 359 ผู้ชายคนนี้ เป็นของฉัน

รถมายบัคจอดลงที่หน้าห้องโถงห้องพักว่างเจียงเก่อ หลิเย่ลงจากรถ เปิดประตูรถให้สองคนที่นั่งด้านหลัง ขายาวของมู่บ้านเป่ย ร่างสูงๆปรากฏต่อหน้าทุกคนทันที กู้เวยจืออยู่ที่ประตูรถด้านซ้าย และลงมาด้วยท่าทางสง่างาม แต่ กู้เวยจือวันนี้ดูอ่อนแอมากที่มือยังพันผ้าก๊อซ แค่เดินยังดู สะเปะสะปะ

เหมือนกับ บอบบางอ่อนแอจนถูกกลมพัดไปได้ตลอดเวลา

“คุณหนูเวยจือ แผลยังเจ็บไหมครับ? “ฉินอี้เห็นเธอขมวดคิ้ว ตลอด ในใจก็รู้สึกแย่เล็กน้อย

“เจ็บ……”กู้เวยจือเหลือบมองมู่บ้านเป่ย

คุณชายใหญ่มู่กลับเดินไปที่ห้องโถง เหมือนจะไม่สนว่าเธอ

เจ็บ

ในใจกู้เวยจือรู้สึกไม่ค่อยดีหน่อยๆ แต่ วันนี้คุณชายใหญ่มู่ยอมให้เธอพักในห้องทํางานได้ทั้งวัน สําหรับเวยจ่อแล้ว

ถือว่ามีความก้าวหน้า

เดิมทีว่าจะกินข้าวกับพวกกู้หมิงห้าว แล้วก็ค่อยกลับไปที่หลิง โจวกับนายท่านใหญ่

แต่ตอนนี้ เธอบาดเจ็บ อยากอยู่ข้างกายคุณชายใหญ่มู่อีก สองสามวัน ได้เคลิบเคลิ้มกับความรู้สึกที่ถูกเอาใจ

“เตรียมมาให้คุณชายใหญ่กับคุณหนูกู้”หลีเย่เข้ามา ก็พูด คนรับใช้รีบไปชงชา แล้วมาเสิร์ฟให้ทั้งสอง

หลังจากมู่บ้านเปียกลับมา ก็ชินกับการดื่มชาในห้องโถงก่อน

แต่คืนนี้ กลับอยากขึ้นไปข้างบนทันทีอย่างแปลกๆ

แต่ เขายังระงับความต้องการที่จะขึ้นไปชั้นบนอย่างร้อนใจ นั่งบนโซฟา ลิ้มรสชาอย่างช้าๆ

หลีเย่อยากจะพูดอะไร แต่กู้เวยจืออยู่นี่ เหมือนจะไม่ควรพูด ถึงเรื่องนี้เท่าไหร่

เขาไม่อยากให้กู้อานหยานอยู่ที่นี่อย่างน้อยใจ แต่ตอนนี้ เห็น ชัดว่าคุณชายใหญ่ยอมยืนอยู่ข้างกี้เวยจือ
อานหยานอยู่ที่ห้องพักว่างเจียงเก๋อ ก็ยังดูอ่อนแอเล็กน้อย เขาแค่หวังว่า ช่วงนี้ กู้อานหยานจะอยู่อย่างสบายใจ

“คุณชายใหญ่ ถ้าไม่มีอะไร….

คำพูดของหลีเยี่ยังพูดไม่จบ ที่หางตานั้นเอง มองเห็นที่มุม บันได ร่างบางๆกำลังค่อยๆลงมา

เธอสวมชุดนอนกระโปรงสีชมพูขาว คอVค่อนข้างลึก

ลําคอที่เหมือนหงส์สีขาวดูเซ็กซี่และบอบบาง ราวกับว่าแค่ บีบก็หักได้ บอบบางจนทำให้ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะกอดไว้ใน อ้อมแขน รักษาไว้ดีๆ

ไหปลาร้าของเธอปรากฏในชุดนอนบางๆ แม้แต่ผิวที่ใต้คอ อีกเยอะ ก็ยังมองเห็น

กู้อานหยาน…ไมถึงได้สวมกระโปรงชุดนอนเซ็กซี่ขนาด

หลีเย่เกือบจะตะลึง พอได้สติคืนมา ก็ละสายตาทันที

แอบมองมู่บ้านเป่ยแวบหนึ่ง โชคดี คุณชายใหญ่มองจนเหม่อ ลอย ยังไม่เห็นว่าตัวเองก็กำลังมอง
“คุณชายใหญ่ ผม เอ่อ…ผมกลับไปพักผ่อนก่อน”

กู้อานหยานสวมแบบนี้ หลีเย่คิดว่าถ้าตัวเองไม่รีบออกไป ก็ ไม่รู้ว่าตาทั้งคู่นี้จะรักษาไว้ได้อยู่ไหม

มู่บ้านเป่ยไม่พูด หลีเย่รีบก้มหน้า แล้วขึ้นไปที่บันได

ตอนประชันหน้ากับกู้อานหยาน เขาก็ยังไม่กล้าเงยหน้ามอง พูดเบาๆ : “คุณหนูอานหยาน ผมขึ้นไปก่อนนะครับ”

“อือ”กู้อานหยานพยักหน้า

หลิเย่รีบขึ้นไป แล้วก็โทรหาพ่อบ้าน: คนรับใช้ชายทั้งหมด

รีบออกไปจากห้องโถง รวมถึงพ่อบ้านด้วย

แป๊บเดียว ทั้งห้องโถง ก็เหลือแค่คนรับใช้สาวสองคน รวมถึง

กู้อานหยานกับมู่บ้านเป่ย และกู้เวยจือสามคน

กู้เวยจ๋อตะลึงอยู่หลายวิ แล้วจึงได้สติคืนมา

เธอยืนขึ้นอย่างกะทันหัน ชี้ไปที่กู้อานหยาน นิ้วมือ สั่น: “เธอ…ทำไมเธออยู่ที่นี่? หมายความว่าไง?

หรือว่า ไม่ใช่ว่ากู้อานหยานถูกพาไปที่คุก ออกมาไม่ได้อีก นานไม่ใช่เหรอ?
ทําไมตอนนี้เธอออกมา?

แค่ออกมาก็พอแล้ว แล้วนี่ทําไมตอนนี้มาอยู่ที่ห้องพักว่าง เจียงเก๋อ?

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? นี่มัน…….

ทันใดนั้น สีหน้าเธอก็หม่นลง รีบเดินไปที่กู้อานหยาน

“คุณมาหาอะไรทีนี่? อยากจะทําร้ายใครอีกเหรอ? อยาก ทําร้ายฉันอีกใช่ไหม? ”

กู้อานหยานมองเธอ สายตาราบเรียบไร้คลื่นใดๆ

กู้เวยจือรีบเดินไปตรงหน้าเธอ ดึงมือเธอ

ที่จริงแรงของกูเวยจือมีจำกัด แต่ความโกรธดุเดือดนั้น คว้า เธออย่างไว

กู้อานหยานไม่ได้ยืนอย่างมั่นคง ขาลื่น แล้วก็เกือบจะไถลลง ไปจากบันได

เธอคว้าที่จับไม้โบราณของบันไดอย่างแน่น ไม่ให้ตัวเองไถล ลงไป

ก็แค่ ชุดนอนที่ตัวนั้น ถูกกู้เวยจือดึงไป
ทันใดนั้นไหล่บางๆก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน และสวย จนไม่อาจพรรณนาได้

นอกจากนี้ยังมีสายเดี่ยวเดรสกระโปรงนอนที่เป็นชุดด้านใน สายรัดถูกขยับและเผยให้เห็นผิวสีขาวจำนวนมาก สายขยับ จนเผยให้เห็นผิวขาวขนาดใหญ่ และด้านบน แอบเห็นร่องรอย ที่ผู้ชายทิ้งไว้ให้!

กู้เวยจีออิจฉาแทบบ้าคลั่ง รอยด้านบนนี้ ใช่มู่จ้านเป่ยทิ้งไว้

ไหม?

โกรธสุดๆ เธอยกมือขึ้นอยากตบกู้อานหยานสักฉาด!

แต่ยื่นมือออกไป กลับละคืนกลับมาทันที

เธอลืมไป คุณชายใหญ่มู่ยังอยู่นี่

ต่อหน้าคุณชายใหญ่มู่ เธอไม่สามารถโชว์ความหยาบคาย ของตัวเองแบบนี้ออกมาได้

“ฉันแค่…..อยากลงมาหาอะไรกิน”

กู้อานหยานมองเธอนิ่งๆ แล้วก็มองมู่จ้านเป่ย แต่แป๊บเดียวก็

ละสายตา

ใครก็มองออกทั้งนั้น เธอกลัวคุณชายใหญ่ กลัวเหมือนกับไม่อยากปรากฏต่อหน้าเขา

กู้เวยถือโกรธจนกระทืบเท้า ยัยนี่ทำเป็นอ่อนแอ จงใจทำใช่

ไหม?

คุณชายใหญ่มู่ฉลาดขนาดนี้ มองไม่ออก?

“อย่ามาเสแสร้งที่นี่ คุณมาทำอะไรกันแน่? “นี่คือสถานที่ที่กู้ อานหยานมาได้ด้วยเหรอ?

เธอถูกคุณชายใหญ่มู่ไล่ออกไปนานแล้ว ยังมีหน้ากลับมาที่นี่

อีก?

กู้อานหยานผลักเธอเบาๆ เพื่อแสดงความอ่อนแอ กู้เวยจือจะ จับเธอไม่ปล่อยเลยไม่ได้

แต่แรงที่เอหลักออกมาน้อยขนาดนี้ ตัวเองอยากจะทําเป็นล้ม

ลงก็ไม่ได้!

ยังไง คุณชายใหญ่มู่ก็ไม่ใช่คนโง่เขลาอะไร

คิดว่ากู้อานหยานจะเหมือนเดิม ที่ทะเลาะกับตัวเองอย่างเย่อ หยิ่ง แต่คิดไม่ถึง หลังจากเธอแอบมองมู่จ้านเป่ยแวบหนึ่ง ก็ เหมือนกับจะตกใจ รีบหมุนตัวขึ้นข้างบนไป

กู้เวยจอดึงเธอไว้: “คุณไปไม่ได้ พูดให้ชัดเจน! คุณมาทำอะไรที่นี่?”

กู้อานหยานกัดปาก ไม่ตอบ สายตาที่เมินเฉยมองไปที่ร่างที่ นั่งตรงโซฟาอยู่ไกลๆ

“มานี่”

เสียงของมู่บ้านเป่ยฟังดูเย็นชามากขึ้น สายตามองไปที่ชุด นอนเธออย่างเฉียบคม

ตอนนี้ความประหลาดใจถูกเขาปกปิดไว้หมด เขาตอบอย่างไร้อารมณ์ : “เธอมาเป็นสาวใช้ทีนี่”

สาวใช้?

กู้เวยจือมองกู้อานหยาน กู้อานหยานก้มหน้า ค่อยๆเดินไปที่มู่ จ้านเป่ยช้าๆ

สาวรับใช้อะไร! เวยจือที่หนึ่งไม่เชื่อ!

สาวใช้สวมชุดแบบนี้ เดินวนไปมาต่อหน้าเจ้าของบ้านเนี่ยนะ?

นี่มันอ่อยคุณชายใหญ่มู่ชัดๆ!
อีกอย่าง ทําไมสาวใช้ไม่ทำงาน? ทำไมขึ้นไปชั้นสองได้?

กู้อานหยานมาที่นี่ไม่มีทางเป็นสาวใช้แน่!

กู้อานหยานเดินไปตรงหน้ามู่บ้านเป่ย กำมือ เห็นชัดว่ากังวล

“คุณชายใหญ่มู่ เรียกฉันมีอะไรไหม?

สายตามู่จ้านเป่ยยังคงล็อกไปที่ตัวเธอ

ริมฝีปากแดง ฟันขาว การแต่งหน้าโทนชมพู นุ่มเหมือน ทารก!

ผิวที่ละเอียดอ่อน เหมือนถูกคนบีบ ก็บีบออกมาเป็นน้ำ! ยัยนี่ สวมแบบนี้ ก็เพื่ออ่อยเขา!

อยากทำเป็นมองไม่เห็น แต่สายตาก็ทนไม่ไหวต้องไปหยุดที่

ร่างเธอ

กู้อานหยานรู้สึกถึงความเร่าร้อนของสายตาเขา จึงดึงชุด นอนของตัวเองที่ลื่นไหลลงไปขึ้นมา

ท่าทางถอยหลังเล็กน้อยอย่างจะหนีไป ทำให้ตัวชายหนุ่ม เกร็ง ลําคอเหือดแห้ง!
ยับ ! ยังอยากจะหนี?

เขายืนขึ้นทันที!

กู้เวยจือยังไม่ได้สติคืนมา หันไป ก็เห็นมู่บ้านเป่ยเอากู้อานห ยานมาพาดไหล่ เดินก้าวเท้าใหญ่ขึ้นไป

ส่วนกู้อานหยาน พาดอยู่ที่ไหล่มู่บ้านเป่ย เหมือนกับลูกแกะ

ตัวน้อย

ตอนที่มู่บ้านเป่ยขึ้นไป จู่ๆกู้อานหยานก็เงยหน้า มองกู้เวยจือ แวบหนึ่ง

มุมปากเธอมีรอยยิ้มเยือกเย็น ริมฝีปากบางๆค่อยๆอ้าออก ประกาศทำสงครามเงียบกับกู้เวยจือชัดเจน —— ผู้ชายคนนี้ เป็นของฉัน!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ