บทที่ 349 อานหยานต่างหากที่เป็นลูกของตระกูล

บทที่ 349 อานหยานต่างหากที่เป็นลูกของตระกูลกู้

ก่อนที่เจียงนานจะนั่งลงอ่านหนังสือพิมพ์ ก็ให้บัตรกู้อานห ยานหนึ่งใบ

“รูปไปล้านหนึ่ง รูดไม่หมดจะหักโบนัสสองคน “คุณชายรอง เจียงพูดแบบนี้

กู้อานหยานตาลอยแล้ว ล้านหยวน หนึ่งชั่วโมงกว่า?

อีกเดี๋ยวเขาจะไปกินข้าวเที่ยงกับเพื่อนของเขา หมายความ ว่า เหลือเวลาให้พวกเธอช้อปปิ้งหนึ่งชั่วโมงกว่า

หนึ่งชั่วโมงกว่ารูดหนึ่งล้านหยวน เวรกรรม!

“น้อยไป? งั้นก็สามล้าน รูดไม่หมดก็หักโบนัส”คุณชายรอง เจียงพูดนิ่งๆ

กู้อานหยานเกือบจะอ้วก อยากจะโต้กลับไป เห้อหลิงจือก็ คว้าเธอไว้

“อย่า อย่าพูดอีก ! “พูดต่อไป เดี๋ยวได้เป็นห้าล้าน จะใช้หมด

ได้ไง?
ถ้าใช้ไม่หมด โบนัสปีนี้ จะถูกหักหมดจริงๆแน่

ถึงแม้คุณชายรองเจียงจะดูอ่อนโยน แต่ ยังไงเขาก็คือบอส

แต่ไหนแต่ไรมา บอสพูด ก็พูดจริงทําจริง

เขาเอาใจอานหยาน แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาก็เอาใจเธอ กับเสี่ยวหมิ

ตอนนี้ ที่จะหักคือโบนัสของเธอกับเสี่ยวหมี่!

“ใช่ ยังไงซะก็หักเงินพวกคุณ คุณก็ต้องรีบไปจัดการ”กู้อานห ยานเอาบัตรยัดใส่มือของเห้อหลิงจือ

เห้อหลิงจือเกือบจะร้องไห้ เธอไม่เคยฟุ่มเฟือยมาก่อนในชีวิต หนึ่งชั่วโมงกว่า สามล้านหยวน แม่เอ๊ย! กําลังฝันอยู่หรือ เปล่านะ?

“เสี่ยวหมี่ล่ะ? รีบให้เสี่ยวหมีไปซื้อซื้อซื้อ” คาดว่า เสี่ยวหมี่ได้ยิน จะต้องตกใจจนบ้าแน่ แต่ ยัยนั่นไปไหนนะ?
เมื่อกี้ไม่ได้อยู่กับคุณหรือไง? “กู้อานหยานหันกลับไป ก็ไม่ “ เห็นร่างของซูเสี่ยวหมี่

ไปห้องน้ำหรือเปล่า? ”

“ฉันไปดูเอง”เวลาไม่มากแล้ว เห้อหลิงจือต้องรีบไปลาดเพื่อน กลับมา

“อานหยาน คุณรอฉันที่นี่ ฉันจะไปตามเธอกลับมา”

เห้อหลิงจือวิ่งไปที่ห้องน้ำ พร้อมกับพูดอธิบาย : “อ้อใช่ คุณ รีบไปเลือกก่อนสิ แล้วกลับมาก็ซื้อ เร็ว ! ”

..ซูเสี่ยวหมี่ไม่อยู่ในห้องน้ำ

ได้ยินตอนที่ผู้หญิงตรงหน้าพูดโทรศัพท์ เธอตามเข้าไปโย ไม่รู้ตัว

ผู้หญิงคนนั้นกำลังว่าอานหยาน!

เข้าใกล้อีกหน่อย ในที่สุดซูเสี่ยวหมี่ก็เห็นชัดเจน ว่าเป็นเยี่สุ่ย

เย่สุ่ยซิงกำลังสมรู้ร่วมคิดกับใครอีก อยากจะทำร้ายอานห

ยานเหรอ?
หลายปีมานี้ เย่สุ่ยซิงกับกู้เวยจือมักจะทำร้ายอานหยานด้วย

กัน เธอเห็นอยู่เสมอ

“วางใจเถอะ แม่ไม่มีทางให้ยัยนั่นมีโอกาสได้เจอนายท่าน ใหญ่ตระกูลกู้แน่ ไม่มีทาง

เย่สุ่ยชิงกลัวคนจะได้ยินที่ตัวเองพูด รีบเข้าไปที่บันได

ซูเสี่ยวหมี่ฟังไม่ค่อยได้ยิน จึงรีบตามไป ตามเธอไปที่บันได อย่างระมัดระวัง

เย่สุ่ยซิงเดินขึ้นไปที่มุมบันได ซูเสี่ยวหมี่อยู่ด้านล่าง หูแนบ กับกําแพง ฟังอย่างระวัง

“ลูกวางใจได้ กู้อานหยานจะรู้ได้ไงว่าตัวเองเกี่ยวข้องกับ ตระกูลกู้? ไม่มีทางๆ ลูกไม่ต้องห่วง

เกี่ยวกับตระกูลกู้? หมายความว่าไง?

ซูเสี่ยวหมี่ขมวดคิ้ว เดินไปข้างหน้าอีก

เย่สุ่ยซิงหยุดลง ซูเสี่ยวหมี่ก็ไม่ตามไป พิงกำแพงแอบฟัง

เย่สุ่ยซิงปลอบกู้เวยฉือตลอด: “ไม่ต้องกลัว เธอน่าจะเพราะ ว่าแม่ของลูกไปมีคนอื่นที่ข้างนอก แล้วคลอดลูกออกมากับ ผู้ชายของตระกูลกู้ เธอจะคิดได้ไง ว่าเกี่ยวข้องกับแม่ที่เสียไปของเธอ? ”

..ไม่มีทาง ลูกสาวแม่ ลูกไม่ต้องกลัว ถ้าหากกู้อานหยานรู้ ว่าตัวเองคือลูกของตระกูลกู้จริง งั้นพวกเรา…..

เย่สุ่ยชิงยิ้ม พูดเสียงเบา : “แม่หาคน ทำให้ยัยกระจอกนั่น ตาย!

อานหยานคือลูกของตระกูลกู้?

ตอนเช้าไม่ได้บอกว่ากู้เวยจือคือลูกของตระกูลกู้เหรอ? หรือ ว่า กู้เวยจือไปแทนที่ตัวตนของอานหยาน?

เรื่องซับซ้อนหน่อยๆ ซูเสี่ยวหมี่ไม่ได้สติคืนมาชั่วคราว

ได้แต่เอนไปที่กำแพง ฟังดีๆ

เย่สุ่ยซิงไม่รู้ว่ามีคนแอบฟังจริงๆ พูดต่อ : “ลูกวางใจเถอะ ไม่ใช่ว่าพวกเราเอาเลือดของเธอกับนายท่านใหญ่ไปชันสูตร ทำDNAแล้วหรือไง? นายท่านใหญ่ตระกูลกู้ไม่มีทางสงสัย

มีผลชันสูตรมายืนยัน จะสงสัยอะไรได้?

การชันสูตรนี้ พวกเขาไปทำกันเอง

เย่สุ่ยชิงพูดเสียงอ่อนโยน ปลอบไปว่า “ลูกไม่ต้องห่วงตรงนี้ นายท่านใหญ่จะกินข้าวกับพวกเรา งั้นก็กินกับเขาไป พอถึงเวลา แม่ก็จะไม่ให้ไอ้กระจอกกู้อานหยานนั่นมา”

“ใช่ ถูกแล้ว ไม่ต้องกลัว แม่จะช่วยคุณเอง ทุกคนจะช่วยคุณ …ไอ้กระจอกกู้อานหยานอยากเป็นหลานสาวตระกูลกู้แห่ง หลิงโจว? ฝันหวานไปแล้ว! ชาตินี้ ชาติหน้าก็ไม่มีทางได้!

ซูเสี่ยวหมี่กำมือแน่น

คนพวกนี้ เกินแล้วจริงๆ!

ที่แท้เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับแม่ที่เสียไปของอานหยาน ดูท่าทาง แล้ว จะเป็นแม่ของอานหยานกับคุณชายของตระกูลกู้ ที่มีอาน หยาน

แต่ตอนนี้ เพราะว่าตระกูลกู้รวยมาก ตระกูลกู้มาหากับที่ พวก เขาก็คิดวางแผนเรื่องหลานสาวของตระกูลกู้ขึ้นมา

เขาเอาเลือดของอานหยาน ไปชันสูตรกับDNAของตระกูลกู้

นายท่านใหญ่!

บนโลกนี้ ทำไมมีคนหน้าด้านแบบนี้ได้?

เรื่องนี้ จะต้องรีบไปบอกอานหยาน
เธอคือหลานสาวของตระกูลกู้ กู้เวยจือไม่ใช่! ซูเสี่ยวหมี่ตัดสินใจ จะหมุนตัวลงออกไปจากบันไดนี้ คิดไม่ถึงว่า เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้นในตอนนี้ ทันใดนั้นเสียงด้านบนก็เงียบ ซูเสี่ยวหมี่ตกใจ รีบอยากลงไป แต่ไม่คิดว่า ลงไปไม่ถึงสองก้าว ที่หน้าบันได ก็มีผู้ชายสอง คนที่สวมชุดด่าขึ้นมา

คนหนึ่งถามอย่างเยือกเย็นว่า: “คุณมาทำอะไรที่นี่?”

หาไปรอบหนึ่ง ก็ยังหาซูเสี่ยวหมี่ไม่เจอ

โทรหา เธอก็ไม่รับ

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? โทรไปหลายรอบก็ไม่รับ”

เห้อหลิงจือมองหน้าจอที่มืดลง”เจ้านี่ไปไหนไม่รู้”

กู้อานหยานมองไปทั่ว เมื่อกี้ยังอยู่กับพวกเขาอยู่เลย พริบตา เดียว ก็หาไม่เจอแล้ว
ทําไมโทรศัพท์ก็ไม่ยอมรับ? หรือว่าหาย

แต่พวกเอเอาแต่อยู่ที่นี่ ไม่ได้ไปไหน ถึงโทรศัพท์เสี่ยวหมี่จะ หาย ก็ควรจะรู้ว่ากลับมาหาพวกเธอที่นี่

“เกิดอะไรขึ้น? “ในที่สุดเจียงนานก็พบว่าสองคนนี้ผิดปกติไป

ให้บัตรพวกเธอไป แต่ยังเดินไปมาแถวนี้อีก ไม่ไปซื้อของกัน เหรอ?

เขาวางหนังสือพิมพ์ เดินออกไปจากโซนพักผ่อน มองกู้อานห ยาน

“ตื่นตระหนกอะไรกัน? “สีหน้ายัยนี่ เต็มไปด้วยความตื่น ตระหนกตกใจ”เกิดอะไรขึ้น? ”

“เสี่ยวหมี่หายไป”ที่จริงก็โตขนาดนั้น เดินเล่นอยู่ในที่ พลุกพล่าน ไม่มีอะไรน่ากลัว

บางทีคนอาจจะเยอะจนเสียงดัง ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์

หรือบางทีอาจอยู่ที่ร้านไหนสักที่ เห็นของที่ตัวเองชอบ ก็ดู เพลินจนลืม

ถึงแม้ นี่จะไม่ใช่นิสัยของซูเสี่ยวหมี่
แต่กู้อานหยานตื่นตระหนกแปลกๆ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ไม่

สบายใจ

“อะไรคือหายไป? “เจียงนานขมวดคิ้ว

ไม่ใช่เด็กแล้ว จะหายได้ด้วยเหรอ?

“ยังไงซะ ก็หาไม่เจอ เธอ….”

จู่ๆ ไม่รู้ว่ามีเสียงดังมาจากไหน จากนั้น กลุ่มคนก็กรีดร้อง

“อ้าอ้าอ้า……

ไม่รู้ว่าทุกคนเห็นอะไร ต่างล้อมรอบเข้าไป

หัวใจของกู้อานหยานเกร็ง สบตากับเห้อหลิงจือ

ไม่รู้ว่าคิดถึงอะไร สีหน้าทั้งสองเปลี่ยนไป ใช้ความเร็วที่สุด วิ่งไปที่กลุ่มคนที่อยู่ด้วยกัน …….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ