บทที่ 347 ไม่ให้คุณเรียกว่า
บทที่ 347 ไม่ให้คุณเรียกว่าปู่
กู้อานหยาน? ใช่กู้อานหยานนั่นที่เธอรู้จัก?
“คุณเรียกว่า……..อานหยาน?
คุณท่านกู้ใบหน้าตกใจ เอามือถือออกมาทันที แล้วเอารูปของ กู้อานหยานออกมาทันทีที่ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยเอามาให้
แต่ ถึงผู้หญิงในรูปจะไม่ขี้เหร่ แต่ ใบหน้าที่มีกระ ต่างกัน ชัดเจนกับผู้หญิงที่สวยเหมือนนางฟ้าตรงหน้าคนนี้
หรือว่า ชื่อเหมือนกัน?
“ฉันคือกู้อานหยาน คุณปู่ คุณรู้จักฉันเหรอ? ”
กู้อานหยานก้มหน้ามอง ไปตามมือของเขา
ตอนเห็นรูปบนหน้าจอโทรศัพท์ ก็รู้สึกสับสนขึ้น
มา: “คุณ.
คุณปู่คนนี้ ทำไมมีรูปของเธอเมื่อก่อนได้?
คุณท่านกู้มองรูป แล้วมองเด็กสาวตรงหน้า จึงพบว่า ระหว่าง คิ้วนั้นยิ่งมองยิ่งเหมือน
ยิ่งหย่านมองออกแล้ว : “คุณหนูกู้ พ่อคุณชื่อกู้หมิงห้าว ใช่
ไหม? ”
กู้อานหยานในรูปภาพไม่สวยจริงๆ แต่ กู้อานหยานตรงหน้านี้ กลับเป็นสาวสวยหนึ่งในล้าน
หน้าเล็กๆขาวละเอียดอย่างนี้ ไม่มีการแต่งหน้า นี่ถึงจะเป็น ใบหน้าที่แท้จริงของเธอ
ทำไมรูปที่หน่วยงานนักสืบถ่ายมา หน้าตาถึงได้ขี้เหร่ขนาด
หรือว่า ตอนที่ถ่ายเธอคือรูปที่เธอไปเข้าร่วมงานแต่งหน้า แฟนซีกลับมา?
เพราะว่าคนละคนกับในรูป ครั้งที่แล้วเจอ ก็เลยจําไม่ได้
“กู้หมิงห้าวเป็นพ่อของฉันค่ะ”กู้อานหยานมองกู้จิ้งหย่วน สายตาเริ่มมีความป้องกันตัว
“อย่าตื่นตระหนกนะ เราไม่ได้มาร้าย อีกอย่าง คุณดูสองคน
กู้จิ้งหย่วนมองคุณตาของตัวเอง และก็ลุงติงที่ไม่ค่อยต่าง อะไรกับคุณตา พูดอย่างทำอะไรไม่ได้ว่า “พวกเขาดูแล้ว เหมือนคนเลวไหม? “
กู้อานหยานไม่รู้จะฆ่าหรือร้องไห้ดี จะมีผู้ใหญ่ที่ไหนที่พูดถึง คนแก่แบบนั้นบ้าง?
แต่ ชายชราสองคนนี้ ดูยังไงก็ไม่เหมือนมีอันตราย
ไกลจากตรงนั้น กู้เวยจือกำลังรีบเข้ามา ด้วยใบหน้าเยือก เย็น: “คุณปู่ อะไรกันคะเนี่ย? ฉันไม่สบาย เรากลับไปกัน ก่อนเถอะ! ”
เธอจ้องกู้อานหยาน แล้วดึงคุณท่านกู้ออกไปทันที
คุณท่านกู้รีบพูด: “ก่อนหน้านี้ปู่ไม่ได้บอกหนูแล้วเหรอ พอ มาเมืองเป่ยหลิงก็ได้เจอเด็กสาวแสนดีคนหนึ่ง? คิดไม่ถึงว่า จะเป็นน้องสาวคุณได้! ”
นายท่านใหญ่ดึงกู้อานหยาน กู้อานหยานอยากจะชักมือกลับ
ไป แต่ถูกเขาดึงไว้
“โอ๊ย! ปู่เหมือนกับมีหลานสาวทั้งสองคนเลย มีความสุขจริ
งๆ! ”
ปู่? หลานสาว?
กู้อานหยานมองกู้เวยจือ แล้วก็มองนายท่านใหญ่อีก
เรื่องของกู้เวยจือ เธอก็ต่อต้านขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว : “คุณ…ใคร? เธอ…..เรียกคุณว่า? ”
“ไม่เกี่ยวกับคุณ! “กู้เวยจือรีบตัดบท ไม่รู้ว่าเพราะร้อน หรือ เพราะอะไร ที่หน้าปากก็มีเหงื่อไหล
“คุณปู่ นิสัยเธอไม่ดี ฉันกลัวเธอจะทำร้ายคุณ เรากลับกัน ก่อนเถอะ!
“ไม่ใช่ เวยจือ นิสัยของอานหยานดีมาก ปู่ชอบมาก”
แต่ ฉันไม่ชอบ!
กู้เวยจือชักสีหน้า ตาแก่บ้านี่ ทำไมพูดไม่รู้เรื่อง?
กลับเป็นกู้อานหยานที่มองท่าทางรีบร้อนของกู้เวยจือ แล้วจู่ๆ ก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า
เธอก็ดึงคุณท่านกู้ ขำออกไป: “พี่เรียกคุณว่าปู่ งั้น ฉันก็จะ
เรียกว่าปู่! ”
เธอยิ้มหวาน ดูท่าทางเชื่อฟังอย่างบอกไม่ถูก : “คุณปู่! ”
คำว่าคุณปู่นี้ หวานเข้าในใจของคุณท่านกู้เลย
เมื่อก่อนจินตนาการถึงกู้อานหยานอยู่นาน ใครจะไปรู้ว่าผิด
คน จนเขาเหมือนกับเสียหลานสาวไป
ตอนนี้ อานหยานก็เรียกเขาว่าปู่ เหมือนกับหลานสาวเขากลับ มาอีกครั้ง
นายท่านใหญ่ดีใจมาก รีบพยักหน้า : “อานหยานก็คือหลาน สาวของปู่ ต่อไป คุณกับเวยจือเป็นหลานสาวของปู่เหมือน กัน! ”
“ค่ะ! “ถึงกู้อานหยานไม่รู้ว่าทำไมกู้เวยจือต้องทำให้เขา พอใจ แต่ เธอไม่รู้สึกแย่ต่อนายท่านใหญ่คนนี้เลย
ผู้หญิงแย่ๆอย่างกู้เวยจือ ให้เขาเป็นปู่จะต้องมีจุดประสงค์ แน่นอน ไม่รู้ว่าจะหลอกอะไรเขาอีกไหม
สุดท้าย เตือนสักหน่อยก็ดี เธอไม่สามารถมองคนแก่ที่ ซื่อสัตย์และใจดี ถูกกู้เวยจือหลอกได้!
“ปู่คะ ทำไมปู่ถึงยอมรับผู้หญิงมอมแมมนั่นไปง่ายๆแบบนี้คะ ให้มาเป็นหลานสาวปู่เนี่ย?
กู้เวยจือไม่พอใจ ไม่มีทางให้กู้อานหยานเรียกเขาว่าปู่ด้วยได้
กู้อานหยานเรียกว่าปู่ เธอก็รู้สึกร้อนรน
คุณท่านกู้มองเธอ อย่าง าหนิเล็กน้อย
“เวยจือ ทําไมว่าอานหยานแบบนี้ล่ะ เธอคือน้องสาวคุณนะ ก็ ต้องเป็นหลานปู่อีกคนด้วยสิ”
ถ้าไม่ใช่ว่าครอบครัวอานหยาน เลี้ยงเวยจ๋อของเขาจนโต ตอนนี้ เขาก็ไม่มีโอกาสได้เห็นหลานสาวที่ปลอดภัยดีกลับมา อยู่ข้างกายตัวเองได้
สําหรับเขาแล้ว ครอบครัวกู้อานหยานเป็นผู้มีพระคุณ
อีกอย่าง เขาก็ชอบอานหยานเด็กคนนี้มากจริงๆ
ประโยคนั้นของกู้เวยจือ”ผู้หญิงที่มอมแมม”เกินไปหน่อย
“ยังไงซะ…ยังไงฉันก็ไม่ชอบคนอื่นเรียกปู่ว่าปู่นี่! ” กู้เวยจื่อหาเหตุผลมาตอบโต้ไม่เจอ ได้แต่ทำให้มันดูแย่ลง
รอบๆเห็นคนเจี๊ยวจ๊าว ก็รู้สึกว่ากู้เวยจือทำเรื่องเล็กให้เป็น เรื่องใหญ่
คุณท่านกู้กับลุงติงสบตากัน ลุงติงพูดยิ้มๆ : “คุณหนูน้อย คุณท่านชอบคุณมาก ก็เลย ……
พวกเขาต่างคิดว่าเพราะกู้เวยจือหวง
แน่นอน ไม่ง่ายที่จะกลับไปอยู่กับปู่ตัวเอง ไม่อยากได้ยินคนอื่นเรียกว่าปู่ด้วย ท่าทางแบบนี้ของพวกเด็กผู้หญิง เป็น
ปกติ
ก็แค่ เวยจีอพูดยังไง ก็อายุสิบแปดสิบเก้าแล้ว ยังเหมือนกับ
เด็กน้อยสองสามขวบ
นี่เหมือนกับ…….ทีจะดูไม่ค่อยเข้ากันสักเท่าไหร่
กู้อานหยานยักไหล่ ขี้เกียจยุ่งกับผู้หญิงแบบนี้ต่อไป ขายขี้
หน้า
เธอมองคุณท่านกู้ ยิ้มอย่างอ่อนโยน: “พี่ฉันแค่…..คิดเล็ก คิดน้อยค่ะ คุณปู่ ต้องระวังนะคะ”
พี่น้องไม่ถูกกัน ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไรสําหรับคนนอก กู้ อานหยานไม่กลัวคนอื่นขา
ทันใดนั้นกู้เวยจือก็โกรธจนหน้าแดง พูดอย่างโมโห: “กู้อาน หยาน หมายความว่าไง? ”
“เวลานานก็จะรู้สันดานคนเอง หมายความว่าไง ฉันไม่ต้อง
พูดหรอก”
กู้อานหยานไม่มองนายท่านใหญ่ แต่มองกู้จิ้งหย่วน: “คุณ คนนี้ ดูคนอาวุโสของคุณดีๆนะคะ อย่าให้ถูกใครหลอกนะคะ”
เธอยังมีธุระ ก็ไม่ยุ่งเรื่องของกู้เวยจือแล้ว
ตอนจะไป กู้จิ้งหย่วนกลับพูด: “พี่สาวคุณคือลูกของตระกูล กู้พวกเรา ดังนั้น เลยเรียกตาผมว่า”
การเตือนของกู้อานหยาน กู้จิ้งหย่วนฟังออก
เขารู้สึกดีต่อผู้หญิงตรงหน้าคนนี้
ส่วนกู้เวยจือ เพราะว่าที่จริงอายุก็ไม่น้อยแล้ว ยโสอยู่ข้าง นอกแบบนี้ เหมือนกับเด็กน้อย เขาเลย…..รับไม่ค่อยได้
“ลูกของตระกูลกู้พวกคุณ? “หมายความว่าไง?
พวกเขาก็คือคนของตระกูล? ทำไมเธอไม่รู้ พวกเขา ตระกูลกู้จะยังมีญาติแบบนี้ด้วย?
“พวกคุณคือ….”
“พวกเรามาจากหลิงโจว”กู้จิ้งหย่วนอธิบายอย่างอ่อน
โยน: “ตระกูลกู้แห่งหลิงโจว”
หลิงโจวตระกูลกู้!
หลิงโจวมีคนนามสกุลกู้มากมาย แต่ ใครกล้าเรียกตัวเองว่า ตระกูลกู้แห่งหลิงโจว สำหรับตอนนี้ มีแค่ตระกูลเดียวเท่านั้น!
ตระกูลกลั่นยานั่น! ตระกูลกู้!
ถึงจะนามสกุลกู้หมด แต่ ตระกูลกู้พวกเขากับตระกูลกู้แห่ง หลิงโจว ไม่เกี่ยวข้องกันเลยสักนิด!
ชาติที่แล้วกู้อานหยาน เพื่อเอาใจคุณชายใหญ่มู่ เรียนวิธีปรุง ยามาไม่น้อย
และชาติที่แล้วตระกูลกลั่นยาที่เธอนับถือที่สุด ก็คือตระกูลกู้
แห่งหลิงโจว
พวกเขา คือคนของตระกูลกู้
“พวกคุณบอกว่า…”เธอมองกู้เวยจือแวบหนึ่ง แล้วก็มองกู้จิ้ง หย่วน ใบหน้าสุดช็อก : “เวยจือคือคนของพวกคุณ? ”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
