บทที่ 312 ภรรยาภรรยาภรรยา

บทที่ 312 ภรรยาภรรยาภรรยา

ตอนที่มู่บ้านเป่ยเปลี่ยนชุดออกมา กู้อานหยานนั่งอยู่บนเตียง กำลังเล่นโทรศัพท์

ปากเล็กๆนั่นยกขึ้นเป็นครั้งคราว เหมือนกำลังยิ้ม และก็ไม่รู้ ว่ากำลังเล่นอะไร ถึงยิ้มอย่างมีความสุขอย่างนี้

แต่ว่า สัญญาณบนเกาะนี้ไม่ดี พวกเขาติดต่อกับด้านนอก ก็ ต้องใช้เน็ตพิเศษของตัวเอง ยัยนี่เชื่อมเน็ตได้ไง?

หรือว่า เป็นเฟิงจิ่นเด็กคนนั้นที่บอกเธอ?

มู่จ้านเป่ยเดินเข้าไป จึงพบว่ากู้อานหยานไม่ได้กำลังติดต่อ กับใคร แต่ กําลังดูรูปในโทรศัพท์

รูปของเจียงนานกับเธอ…..

หัวใจรู้สึกหวงหน่อยๆ จึงคิดขึ้นมาได้ว่า ช่วงที่ตัวเองไม่อยู่ ต่างเป็นเจียงนานที่ดูแลเธอ

นานมาแล้ว การไปมาหาสู่ของเขากับเธอ เหมือนจะมีโอกาส ไม่มากเท่าเธอกับเจียงนานอยู่ด้วยกันจริงๆ

เขาเดินเข้าไป อยากจะเอาเธอมากอดในอ้อมแขนเบาๆ
กู้อานหยานกลับตกใจเพราะการปรากฏตัวของเขา รีบเก็บ โทรศัพท์ หันไปมองเขา: “คุณ..……….

“ทำไม? รูปที่โทรศัพท์เอาให้ผมดูไม่ได้? ”

ประโยคนี้ของมู่จ้านเป่ย แค่ล้อเล่น คิดไม่ถึงว่าสีหน้ากู้อานห ยานจะหม่นลง ดูไม่สบายใจขึ้นมา

เขายิ้มบางๆ: “ทำไม? แอบทำเรื่องอะไรสกปรกลับหลังผม เหรอ? *

“ไม่ ไม่มีอะไร”กู้อานหยานก้มหน้าลง ใบหน้าอึดอัด

มู่จ้านเป่ยไม่คิดเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ในใจ ประคองเธอขึ้น มาแล้วพูด: “ไป จะไปกินข้าวเที่ยงกับคุณ อ้อ เจียงนานไอ้ เด็กนั่นก็มา เอาของอร่อยมาให้คุณตั้งเยอะแหนะ”

ความรู้สึกของพวกเขาดีต่อกันมาก เจอกันก็มีความสุข

สองสามวันนี้ยุ่งแต่ฝึกทุกคน ไม่มีเวลาอยู่กับเธอ เจียงนานมา

ก็ดี

อย่างน้อย ยัยนี่ก็จะไม่เหงา

“เขามาแล้ว? “ใบหน้ากู้อานหยานตกใจ และตื่นเต้นมาก
“ดูท่าทางแล้ว อยู่นี่ไปนานๆ ก็ทำให้คุณเบื่อได้

มู่จ้านเป่ยยิ้มบางๆ ทันใดนั้นก็เอนตัว อุ้มเธอขึ้นมา เดินไปที่ ประตู

กู้อานหยานเศร้าหน่อยๆ ผู้ชายคนนี้ ไม่รู้ควรจะพูดว่าเขาเป็น คนไม่มีเซนส์ หรือว่า แค่เพราะใจกว้างไปดี

เธอถอนหายใจเบาๆ ตอนที่เขาออกไป ก็พูดเบาๆ: “วางฉัน ลง ฉัน…ไม่อยากถูกทุกคนมองเห็นแบบนี้”

“มีปัญหาเหรอ? “ถึงแม้คุณชายใหญ่มู่ไม่อยากวางเธอลง เลย แต่ ตอนนี้ภรรยากำลังท้อง เธอใหญ่ที่สุด

คำพูดของภรรยา ล้วนแต่เป็นคำสั่งของจักรวรรดิ

อือ ภรรยา…เรียกแบบนี้ พอคิดๆดู ช่วงหน้าอกก็รู้สึกหวาน

เลียนเลย

เขาวางเธอลงอย่างระมัดระวัง โอบเอวเธอเบาๆ

มองท้องฟ้าและเมฆขาวด้านนอก เสียงของเขาถึงจะไม่ดัง แต่ก็มีพลัง

“รอเรื่องนี้ผ่านไปก่อน พวกเราไปแต่งงานที่ต่างประเทศกัน”
ที่เมืองเป่ยหลิง สิบแปดปีหมั้นได้เท่านั้น แต่ ที่ต่างประเทศ บางที่ สิบแปดก็สามารถแต่งงานได้แล้ว

แต่งงาน!

ร่างกายของกู้อานหยวนสั่น ไม่รู้ว่าความซาบซ่านเหล่านี้มา จากไหน จุกจนแทบน้ำตาไหล

ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติก่อน นี่ต่างเป็นครั้งแรกของ คุณชาย ใหญ่มู่เป็นฝ่ายพูดกับเธอก่อนว่าแต่งงานกันด้วยความ เต็มใจ!

นี่ถือว่าเขากำลังขอตัวเองแต่งงานหรือเปล่า?

แต่คุณชายใหญ่ คือผู้ชายที่หยิ่งยโสขนาดไหน ขอแต่งงาน เรื่องแบบนี้ กลัวว่าจะไม่ยอมทํา

ปกติสไตล์ของเขา ก็คืออุ้มเธอไปที่หอประชุม แต่งงาน!

แต่งงาน เรื่องไกลตัวแบบนั้น วันนี้ กลับมาอยู่ตรงหน้าตัวเอง

เธอหันหน้า ไม่พูด ในใจรู้สึกหลากหลายอารมณ์

ตอนที่เธอกำลังเขินนั้นเอง มู่บ้านเป่ยกลับพูดถึงเรื่องที่สำคัญ

อย่างการแต่งงาน
ถึงแม้เขาจะจงใจพูดเบาๆนิ่งๆ แต่ความเป็นจริงในใจเขาก็ไม่ สบายใจหน่อยๆ กลัวยัยนี่จะปฏิเสธ

แต่ว่า ถึงเธอจะปฏิเสธ ยังไงแต่งงานก็เป็นสิ่งจำเป็น

มันก็แค่นี้แหละ ถึงตอนนั้นก็อุ้มเธอเข้าหอประชุม บังคับให้ แต่งงานแล้วค่อยว่ากัน

ส่วนต่อไป พอแต่งงานแล้ว ไม่ว่าจะตีจะด่า ก็แล้วแต่เลย

คิดๆดู ก็รู้สึกว่าเลือดอุ่นๆพลุ่งพล่าน ตอนนี้แทบทนไม่ไหวอุ้ม เธอเข้าหอประชุม ทำเรื่องสำคัญของชีวิตเรื่องหนึ่ง!

มุมปากของมู่จ้านเป่ยมีรอบยิ้ม แววตามีประกายความสุข

ตอนที่อยู่บนถนน ริมฝีปากบางๆของเขาขยับ แล้วจู่ๆก็พูด สองคำออกมาเบาๆว่า “ภรรยา”

หัวใจของกู้อานหยานเต้นตึกตัก เหมือนถูกอะไรแรงๆชน

เข้า!

ลมหายใจของเธอกลายเป็นไม่มีจังหวะ ขาอ่อน จนเกือบจะ

ยืนไม่อยู่

“หือ? “เหมือนว่าชายหนุ่มไม่รู้ว่าทำไมเธอเป็นแบบนี้ รับเธอ มาเบาๆ โอบไว้ในอ้อมแขน
เขาเลิกคิ้ว ตอบโต้ยัยนี่ ด้วยความพอใจอย่างมาก: “เป็น

อะไรไป? ”

เขายังจะถามว่าเป็นอะไรไปอีก!

นี่ถือว่าเป็นสองชาติรวมกัน ครั้งแรกที่เขาเรียกเธอว่าภรรยา อย่างจริงจัง!

ชาติที่แล้วแต่งงานกัน อย่าว่าแต่เรียกภรรยาเลย แม้แต่ชื่อ เล่นเธอยังไม่เรียก!

ครั้งไหนไม่ได้เรียกชื่อพร้อมกับนามสกุลล่ะก็ งั้นก็จะไม่สนใจ

เลย!

แต่เขาตอนนี้ เรียกเธอว่าภรรยา!

“สรุปว่าไง? “ริมฝีปากบางๆของมู่บ้านเป่ยไปที่ข้างหูเธอ พูด กระซิบเบาๆ: “หือ? ภรรยา? ”

“อย่าเรียกฉันแบบนี้! เร็ว ลมหายใจติดขัด

มู่บ้านเป่ยขำอยู่สองที่เบาๆเหมือนจะนึกขึ้นได้: “ที่แท้ไม่ ชอบให้ผมเรียกว่าภรรยาเหรอ? แต่ว่า ควรจะชินได้แล้ว ภรรยา!

“กู้อานหยานรับไม่ค่อยได้ หัวใจเต้น
ภรรยาภรรยาภรรยา!

เอานามสกุลเขาไปใส่ชื่อเธอ วันนี้ อยู่ไม่ไกลแล้ว

กู้อานหยานกัดริมฝีปาก ออกแรงจับไปที่ท้องน้อยของตัวเอง

ที่จริงปวดใจมาก เสียใจมาก ขมขื่นมาก!

ทำไมต้องดีกับเธอขนาดนี้ ทำไมต้องทำให้เธอทำใจไม่ได้ มากมากขนาดนี้?

แต่เธอไม่รู้ ทั้งหมดนี้สำหรับเขาแล้ว จะเป็นภัยอย่างหนึ่งหรือ

ไม่

ผู้ชายข้างๆยังคงก้าวไปอย่างมั่นคง โอบเธอเข้าไปในโรง

อาหาร

โรงอาหารที่ใหญ่มากๆ คนจำนวนมากมาย ต่างเป็นเพื่อนฝูงที่ เข้าร่วมการฝึกฝนในช่วงเช้าที่สนามฝึก

เพิ่งเข้ามา กู้อานหยานก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ตัวตนของคนพวกนี้ มักจะมีศัตรูกันไม่มากก็น้อย เปรียบ เทียบกับคนทั่วไป ก็ดูเยือกเย็นอย่างชัดเจน
เธอรู้ว่าพวกเขาคือใคร และรู้ว่าตอนนี้คนพวกนี้ ท่าไมเชื่อฟัง คำสั่งของคุณชายใหญ่

คุณชายใหญ่มู่รวย มีความสามารถ เป็นผู้นำแบบที่ทุกคน ต้องการ

แต่ ผู้นำของพวกเขาก็ควรสูงส่ง เย่อหยิ่ง ไม่ใช่ว่าอยู่ต่อหน้า ผู้หญิงของตัวเอง ก็เป็นผู้ชายที่อ่อนโยนได้ขนาดนี้

กู้อานหยานดันมู่บ้านเป่ยออกโดยจิตใต้สำนึก เงยหน้า มอง เห็นผู้ชายที่เข้ามาพอดี

“เจียงนาน! “เธอออกแรงผลัก ออกมาจากอ้อมแขนของมู่ จ้านเป่ย รีบไปที่เจียงนาน

มู่จ้านเป่ยขมวดคิ้ว ยัยนี่ เห็นเพื่อน ก็ไม่เอาสามีแล้ว

กลับไป ต้องสั่งสอนสักหน่อย สามีใหญ่กว่าสวรรค์อีก ไม่ควร ทิ้งสามี แค่เพราะเพื่อนที่เสเพลหรอก!

อือ คืนนี้ ก็ต้องสั่งสอนแรงๆซะหน่อย….ไม่สิ วิจารณ์หน่อยๆ

ยังไงตอนนี้ก็ตั้งท้อง ถ้าพูดเสียงดัง ไม่รู้จะส่งผลอะไรต่อลูก

ไหม
เห็นกู้อานหยานรีบเข้ามาที่ตัวเอง เจียงนานก็ไม่สบายใจ จึง

รีบเข้าไป

“เดินข้าหน่อย! ระวัง! อย่าไปนั่นนี่มั่วซั่ว! ”

ยัยนี่บ้าไปแล้วจริงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองยังอ่อนแอหรือไง? เดินไว ซะยิ่งกว๋าวิ่งอีก!

เขามองถุงขนมใหญ่ๆสองถุงในมือตัวเองที่ถือ ก็อดไม่ได้ที่จะ ยิ้มบางๆ : พี่ใหญ่ปฏิบัติไม่ดี แม้แต่ขนมก็ไม่เตรียมไว้ให้คุณ เหรอ? ”

จู่ๆเห็นเขาก็ตื่นเต้นขึ้นมา! ดูท่าทาง จะตะกละจริงๆ!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ