บทที่ 214 แค่คุณตบเธอสองที
บทที่ 214 แค่คุณตบเธอสองที
“คุณพูดไร้สาระอะไร!” ซูเลยไม่แม้แต่จะรับฟังคำเตือนของเขา
ก็ดฝุ่ผู้ชายที่อยู่รอบตัวเธอสิ มีคนไหนบ้างที่ไม่หลงเธอจนหัวปัก หัวปำา?
เมื่อนึกถึงตอนนั้นตอนที่เขายังรักเธอ เธอก็แอบมีผู้ชายคนอื่น ด้วยไม่ใช่เหรอ?
แต่เพราะเขารักเธอมาก! ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเธอไม่ได้มีแค่เขา คนเดียว แต่เขาก็ยังไม่กล้าปล่อยมือเธอไป
และตอนนี้ ที่เขากล้าทำแบบนี้กับเธอ ก็เพราะว่าถูกเธอทำมา เยอะ!
“หานเทียน คุณกลับมาอยู่กับฉันนะ พวกเรายังกลับไปเป็น เหมือนเมื่อก่อนได้
ทันใดนั้นสายตาของเธอก็เหลือบไปมองและชี้นิ้วไปที่กู้อานห ยาน: “ขอแค่คุณเดินเข้าไป แล้วตบหน้าของผู้หญิงคนนี้สองที ฉันรับปากว่า ความสัมพันธ์ระหว่างฉันและคุณจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม!
ทุกอย่างมันเป็นความผิดของกู้อานหยาน!
ชมรมวาดภาพเป็นของเธอ และทุกอย่างทีฉินโจวท่านั้น เธอเป็น คนสอนด้วยตัวเอง
“ฉันจะบอกอะไรคุณให้ เธอไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่คุณคิด เธอ มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับคุณชายใหญ่มู่ และเธอก็ยังไปยั่ว คุณชายรองเจียงอีก”
“คุณคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมีแค่คุณคนเดียวจริงๆเหรอ? อย่าโง่ไป หน่อยเลย เบื้องหลังความสัมพันธ์ของผู้หญิงคนนี้มันซับซ้อน เกินไป และมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”
“ไม่ว่าเบื้องหลังความสัมพันธ์ของเธอจะเป็นยังไง แต่สำหรับผม แล้วเธอมีเพียงแค่สถานะเดียว”
ฉินโจวรู้สึกว่า ตัวเองไม่มีทางที่จะคุยกับเธอได้
เขาจึงพูดออกมาเบาๆ: “เธอก็เป็นแค่หัวหน้าทีมของผม และต่อ ไป เธอก็จะกลายเป็นหัวหน้าของผม ก็เท่านั้นเอง”
“คุณโกหก!”
เป็นแค่หัวหน้าทีม ที่สามารถทำให้เขายอมหักหลังผู้หญิงที่เขา รักได้อย่างนั้นเหรอ?
ฉันไม่เชื่อ! ให้ตายยังไงก็ไม่เชื่อ!
“ฉันไม่อยากพูดไร้สาระกับคุณแล้ว!” เธอจ้องไปที่ฉินโจว และชี้ ไปทางที่กู้อานหยานยืนอยู่: “คุณเดินไปหาเธอ แล้วตบเธอสองที ให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
เธอไม่อยากเห็นกู้อานหยานได้ดี เธอเริ่มรู้สึกเกลียดกู้อานห ยาน ตั้งแต่ตอนที่คุณชายรองเจียงและคุณชายใหญ่มู่แย่งกันมอบ รางวัลให้กับกู้อานหยานแล้ว
“ถ้าคุณทำได้ ฉันก็จะยอมปล่อยคุณไป แต่ต่อไปคุณต้องกลับมา ที่สตูดิโอของฉันเพื่อมาวาดการ์ตูนให้กับฉัน หรือไม่ก็ไสหัวออก ไปซะ”
“แล้วถ้าเขาไม่ทำล่ะ?”จู่ๆกู้อานหยานก็เดินขึ้นหน้ามาสองก้าว และมาหยุดอยู่ข้างๆของฉินโจว
“นางผู้หญิงเลง เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดที่นี่!”
ถึงแม้เขาจะเป็นคู่หมั้นของคุณชายใหญ่มู่ แต่วันนี้เธอซูเล่ยไม่ กลัวเขา!
วันนี้กู้อานหยานทำผิดต่อคุณชายใหญ่มู่อย่างมหันต์ ก็เพราะ เธอนั้นเลือกผู้ชายคนอื่น ต่อหน้าของเขา
และตอนที่คุณชายใหญ่มู่ออกไปจากงาน ไม่มีใครที่ไม่รู้ว่าคุณ ชายใหญ่มู่นั้นโกรธจนควันออกหู
ในเวลาแบบนี้ ถึงแม้จะมีคนมาทำร้ายกู้อานหยานจนตาย คุณ ชายใหญ่มู่ก็คงจะไม่ให้ความสนใจ
เธอยังคงจ้องอยู่ที่ฉินโจว นี่จะเป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะให้เขา
“ถ้าคุณไม่เชื่อฟังฉัน ผ่านคืนนี้ไป ฉันรับรองว่ามือของคุณจะ ไม่มีวันได้จับปากกาตลอดไปแน่นอน!
ผู้ชายสิบกว่าคนที่อยู่ข้างหลังของเธอ เดินหน้าขึ้นมาสองก้าว
และข้างหลังของกู้อานหยานเขา ก็ถูกผู้ชายประมาณสิบกว่าคน ขวางทางไว้เช่นกัน
คนพวกนี้ แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนที่จะจัดการได้ง่ายๆ เพราะพวก เขานั้นได้ผ่านการฝึกมาอย่างดี และเป็นนักเลงมืออาชีพ
คุณหนูผู้ร่ำรวยอย่างซูเล่ย สามารถหาคนแบบนี้มาได้
เบื้องหลังของเธอนั้น ต้องมีมีอำนาจอะไรที่ซ่อนอยู่อีกและ เป็น สิ่งที่คาดไม่ถึงแน่นอน
สีหน้าของฉินโจวนิ่งขึ้นมาทันที เขาไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าซูเล่ย จะถึงขั้นใช้วิธีฆ่าแกงกัน
“การจัดการกับนักเรียนแค่ไม่กี่คน ถึงขั้นต้องใช้วิธีแบบนี้เลยเห รอ?” เขาพูดออกมาด้วยความโกรธ
เมื่อกี้เขายังคิดว่า เขาจะยังสามารถทำให้ผู้หญิงคนนี้กลับใจได้
แต่ถึงตอนนี้เพิ่งจะเข้าใจว่าตัวเองนั้นมองโลกในแง่ดีเกินไป เพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะช่วยผู้หญิงคนนี้ได้แล้ว!
แค่ลองถามเด็กสิบขวบดูก็รู้ ว่าผู้หญิงที่อยู่บนตำแหน่งของ หัวหน้านั้น ยังมีอะไรที่พวกเธอจะไม่สามารถทำได้อีก?
เขาไม่ได้โง่?
เขาจับข้อมือของกู้อานหยานไว้ แล้วถอยกลับไปที่แถวของตัว เอง แล้วฉินโจวก็พูดขึ้นมาด้วยความโกรธ “ซูเลย คุณคิดดูดีๆนะ ถ้าคุณทำแบบนี้ คุณจะรับมือกับผลที่จะตามมาทีหลังไหวเหรอ?”
“นี่คุณลืมไปแล้วเหรอ ว่าฉันเป็นใคร?”
ซูเล่ยหัวเราะเยาะขึ้นมา เหลือบมองไปที่เขา และพูดขึ้นมาด้วย ความเหยียดหยาม: “ฉันเป็นคุณหนูที่ได้รับความโปรดปรานมาก ที่สุดในตระกูลซู และอาของฉันก็เป็นคุณผู้หญิงใหญ่ของตระกู ลมู่ คุณคิดว่าจะมีใครที่กล้ามาทำอะไรฉันอย่างนั้นเหรอ?”
“คุณ……หรือคุณไม่รู้ว่าหยานหยานเธอเป็น…
“ทำไมจะไม่กล้ามีใครทำอะไรเธอล่ะ?” กู้อานหยานรีบพูดขัด ความปากไวของซูเสี่ยวหมี่ขึ้นมาทันที
เธอมองสบตาของซูเล่ย และพูดออกมาด้วยความไม่แยแส: “ถ้า เธอทำผิด เธอก็ต้องได้รับบทลงโทษแน่นอน
“หึ งั้นฉันก็จะรอดูแล้วกัน ว่าจะมีใครที่จะกล้ามาลงโทษฉัน!”
ซูเล่ยแค่โบกมือ เธอก็รู้สึกหมดความอดทนทันที!
“จัดการหญิงเลวคนนี้ให้หนัก และทำยังไงก็ได้ให้มือของฉินโจว ใช้การไม่ได้อีกต่อไป ส่วนคนอื่น พวกนายจะทำยังไงก็แล้วแต่! ”
เธอมันบ้าไปแล้วจริงๆ! ถึงได้กล้าคบกับคนพวกนี้ และยังกล้าทำ เรื่องที่มันน่ากลัวขนาดนี้อีก!
แต่สถานการณ์ของพวกเขาในตอนนี้ มันแย่มากจริงๆ!
ซูเสี่ยวหมี่และเห้อหลิงจือรีบดึงกูอ่านหยานไว้ เพราะว่าอีกฝ่าย มีแต่ผู้ชายร่างใหญ่และแข็งแรง ส่วนพวกเธอนั้นเป็นเพียงผู้หญิง ตัวเล็กๆ จะสามารถทำอะไรได้?
ถึงแม้หยาง จะรู้ว่ามู่เทียนโย่วนั้นจะต่อสู้เป็น แต่ที่นี่ก็มีเพียงแค่ มู่เทียนโยวคนเดียวเท่านั้น ที่พอจะรับมือได้บ้าง
แต่ อีกฝ่ายมีเกือบสามสิบคนเลยนะ! แล้วแบบนี้ เขาจะสู้ไหวได้ยังไงกัน?
คนกว่าสามสิบคนกำลังรอคำสั่ง และหลังจากซเล่ยออกคำสั่ง ทุกคนก็ถือไม้ แล้วรีบเดินเข้าไปหากลุ่มคนที่อยู่ในซอย
“หยานหยาน จะทำยังไงดี?”เห้อหลิงจือรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที
เสี่ยวหมียังคงตามอยู่ข้างๆของอานหยาน ที่ถือว่าเคยเจอ สถานการณ์แบบนี้มาก่อน ซึ่งเธอนั้นไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ มาก่อน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอเป็นผู้หญิงที่นิสัยดีและเชื่อฟังคน หนึ่ง เธอไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกัน และไม่เคยโดดเรียน คะแนน สอบก็จะอยู่ระดับต้นๆของห้องตลอด
เธอสู้ไม่เป็นจริงๆ จะทํายังไงดี?
มู่เทียนโยวเดินไปหยุดอยู่ข้างหน้าของพวกเธอ และปกป้อง พวกเธออยู่ข้างหลังของเขา
หยางอีก็ต้องแสร้งทำเป็นกล้าหาญ แล้วมายืนอยู่ข้างหน้าของ พวกผู้หญิงเหมือนกัน
ฉินโจวและหลิวซ่างก็ออกมายืนกับเทียนโยว่เหมือนกัน ถึงแม้ จะถูกทําร้ายจนอาการสาหัส พวกเขาก็ต้องปกป้องพวกผู้หญิงใน แถวให้ได้!
ผู้ชายสามสิบกว่าคนนั้นถือไม้ และค่อยๆเดินเข้ามาหาพวกเขา แต่ในขณะที่พวกเขากำลังยกไม้ขึ้นจะดีนั้น อยู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าที่พร้อมเพรียงกันดังขึ้นมาจากทางปากซอย
ไม่นาน ก็มีคนหลายคนวิ่งเข้ามาจากทางปากซอยราวกับฝูงผึ้ง ในมือของทุกคนนั้นถือไม้เบสบอลอยู่
“ครูเทียนโยว พวกเรามาแล้วครับ!
“ใครหน้าไหนที่กล้าทำร้ายครูของพวกเรา พวกเราทีมมวยทุก คน จะถลกหนังของพวกมันออกมาให้หมด!
พวกเราลุยเข้าไป ทำให้พวกมันลงไปกองอยู่บนพื้นให้หมด!
ทีมนักมวย!
เมื่อผู้ชายสามสิบกว่าคนที่ถือไม้อยู่ได้ยิน ก็รู้สึกชาขึ้นมาทันที และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อีกฝ่ายดูเหมือนจะมีจำนวนคนไม่น้อย กว่าห้าสิบหกสิบคน!
“คุณหนูซู ผมว่าพวกเรารีบถอยไปก่อนเถอะครับ!”
เมื่อผู้ชายสองคนที่ยืนอยู่กับซูเล่ยเห็นกลุ่มคนกลุ่มนั้นที่วิ่งเข้า มา เสียงของพวกเขาก็สั่นขึ้นมาเล็กน้อย: “คืนนี้……คืนนี้ไม่น่าใช่เวลาที่ดีแล้วนะครับ
“ไม่ได้! ถ้าพวกแกยังไม่ได้ทำให้หญิงเลวคนนั้นตาย ฉันก็จะไม่ กลับ!”
วันนี้ซูเล่ย นั้นเสียหน้าไปหลายรอบแล้ว ทุกคนรู้เรื่องที่ฉินโจว ใช้เธอเป็นโล่กำบังให้กับชมรมวาดภาพในเดือนกันยาที่ผ่านมา
และทุกคนก็รู้ว่า เธอซูเล่ยถูกเขาหลอก!
เธอจะไม่กลับ ไม่กลับเด็ดขาด! เธอจะต้องฆ่ากู้อานหยานให้ได้!
“คุณหนูซู พวกเราจำเป็นต้องถอยไปก่อนจริงๆนะครับ!”
เมื่อเห็นว่ากลุ่มคนที่อยู่ข้างหน้าของพวกเขาค่อยๆใกล้ขึ้นมา ทุกที และผู้ชายทั้งสองคนก็เตือนซูเล่ยไม่ได้ พวกเขาจึงหมุนตัว แล้วรีบหนีไปทันที
“พวกแกเป็นอะไร? นี่พวกแกกล้าหนีเหรอ!”
ซูเล่ยโกรธจนต้องกระทืบเท้า และสิ่งที่น่าโมโหมากที่สุดคือ พวกนักเลงที่เธอเป็นคนหามานั้น กลับทิ้งไม้ที่ถืออยู่ในมือทั้งหมดแล้ววิ่งหนีไป
“ฉันไม่ให้พวกแกไป กลับมา กลับมาเดี๋ยวนี้นะ
แต่แทบจะไม่มีใครฟังคำพูดของเธอเลย
คนจำนวนสามสิบสี่สิบคน หายไปในชั่วพริบตา
เหลือเพียงซูเลียคนเดียว ที่ถูกทิ้งไว้ตรงปากซอย และคนที่เธอ ต้องเผชิญหน้า คือทีมนักมวยหลายสิบคน
แล้วก็ยังมี หญิงร้ายชายเลวพวกนั้นที่กำลังหัวเราะเยาะเธอ หลอกเธอ หักหลังเธอ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
