บทที่ 417 ผู้ชายบนดาดฟ้า

บทที่ 417 ผู้ชายบนดาดฟ้า

คุณท่านกู้มองกู้ชิงเหลียน กู้ชิงเหลียนก้มหน้า สีหน้ารู้สึก เสียใจจนรู้สึกผิด

“ขอโทษค่ะ คุณพ่อ หนู…..หลงระเริงลืมตัวในเวลาหนึ่งเอง

ค่ะ!”

คุณท่านกลับไม่ได้โกรธ ตอนที่มา ลูกสาวได้พูดอย่างชัดเจน แล้ว เธอ อดกลั้นไว้ในใจ!

“ไม่ต้องพูดแล้ว เรื่องพวกนั้น พวกเรากลับบ้านค่อยพูด”

เขาจับไปที่ข้างเตียงแล้วลุกขึ้นมา มองกู้เวยจือ

“ใบเซนต์สัญญาฉบับนี้ ฉันไม่เซนต์แน่นอน เธอปลอมตัวมา เป็นคุณหนูหลานของตระกูลกู้ เรื่องนี้ เห็นแก่อานหยาน ฉันเอง ก็ไม่ถกเถียงด้วยแล้ว”

เขาในตอนนี้ แค่อยากรีบกลับไป กลับไปเจอานหยานของ

เขา

เขาจะให้อานหยานเรียกเขาว่าคุณปู่ ให้เรียกเขาว่าคุณปู่ โดยตรง!
“ตาแก่ แกคิดว่า วันนี้แกไม่เซนต์ใบสัญญา ก็สามารถออก จากเรือล่านี้ได้หรอ?”

“กูเวยจ๋อ เธออยากจะทำอะไรกันแน่? ถึงแม้ว่าจะเซนต์ใบ สัญญานี้แล้ว เซนต์ในภายใต้สถานการณ์ที่ถูกบังคับ กลับไป พวกเราก็ยังสามารถหาทนายความมาฟ้องร้องเธอได้!”

กู้ชิงเหลียนอยากจะฉีกผู้หญิงเลวๆ นี้ทิ้งจริงๆ!

เป็นเพราะเธอที่ยุยงตัวเอง ถึงได้ทำให้เธอหลงระเริงในช่วย เวลานั้น!

กู้เวยจือยักไหล่ มองดูแววตาของเธอ เหมือนตัวตลกเลย

“กู้ชิงเหลียน เธอเป็นคนพาพ่อของเธอมาที่นี่เอง ตอนนี้ เธอ อยากจะปกปิดความเกี่ยวข้องนี้?”

น่านน้ำสากล!

กู้ชิงเหลียนและคุณท่านสบตากัน ทันใดนั้นก็รู้สึกเสียใจขึ้น มาทันที

ในที่สุดกู้ชิงเหลียนก็นึกออก สถานที่นี้ เป็นน่านน้ำสากลที่ เป็นขอบเขตในประเทศแล้วจริงๆ

อยู่ในน่านน้ำสากล มีพวกประเภทโจรสลัดมากมาย ถ้าหากว่าเจอโจรสลัดขึ้นมาจริงๆ ก็คงตายโดยไม่ต้องสงสัย

ทําอย่างไรดี?

กู้ชิงเหลียนมองคุณท่าน

คุณท่านกลับมองกู้เวยจ๋อ สีหน้ายืนหยัด “ใบเซนต์สัญญาฉัน ไม่มีทางเซนต์แน่นอน ถึงแม้ว่าจะฆ่าฉันตาย ฉันก็ไม่เซนต์!”

“ฆ่าแก? งั้น ฉันก็ต้องกลับไปด้วยมือเปล่าน่ะสิ”

แน่นอนว่ากู้เวยจือไม่ได้โง่ขนาดนี้ เธอปิดปาก แล้วยิ้มอย่างมี

ความสุข

“แต่ว่า มีใครบางคนนั้น กลับไม่มีคุณค่าในการใช้ประโยชน์ เลยสักน้อย”

ชายร่างใหญ่สองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้ากู้ชิงเหลียน จู่ๆ ก็มีคน หนึ่งหันหลัง แล้วถีบไปยังหน้าท้องของกู้ชิงเหลียนหนึ่งที

กู้ชิงเหลียนล้มลงพื้น ตงเสียงดังขึ้น เจ็บจนโค้งเอวลง แม้แต่ คำพูดก็พูดไม่ออก

“ชิงเหลียน!” คุณท่านเห็นแล้วเจ็บปวดหัวใจมาก อยากจะไป พยุงเธอ แต่กลับถูกชายร่างใหญ่ผลักกลับมา
เขาจ้องเวยจ๋อ เธอกล้า

ตระกูลพวกเขาเคยถูกคนตีแบบนี้ตอนไหนกัน?

ที่จริงแล้วก็เวยจ่อคิดว่าตัวเองจะทำสำเร็จ แต่พอถูกเขาจ้อง ด้วยแววตาที่โหดขนาดนี้ ก็อดไม่ได้ ที่จะถอยหลังไปครึ่งก้าว

สมกับเป็นผู้ที่มีตำแหน่งสูงในเส้นทางธุรกิจหลายปีมานี้

จริงๆ ถึงแม้ตอนนี้จะออกจากตำแหน่งแล้ว แต่ว่า ก็ยังคงมี

บุคลิกลักษณะแบบนั้นอยู่

แต่ว่า ในไม่ช้ากี้เวยจ๋อก็เงียบสงบลง

ที่นี่คือน่านน้ำสากล บนเรือ ทั้งข้างในและข้างนอกต่างก็เป็น คนของตัวเอง เขาจะกลัวอะไร?

“วันนี้ แกจะเซนต์ก็เซนต์ ไม่เซนต์ก็ต้องเซนต์!”

กู้เวยถือยืนตัวตรง ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่อยู่ด้วยกัน เธอรู้ดีที่สุด คุณท่านเห็นความสำคัญกับบ้านหลังนี้มาก และ เห็นความสำคัญของคนในบ้านทุกคน

มุมมองของเขา ที่จริงแล้วง่ายมาก

เงินสามารถหาใหม่ได้ คน ขอให้เกิดอุบัติเหตุอะไร ก็กลับมาไม่ได้แล้ว

เธอรู้ เป็นเพราะว่าเรื่องของกู้ฉิ่ง ทำให้เขารู้สึกผิดมาจนถึง

ทุกวันนี้

เธอเดินไปยังข้างหน้าของกู้ชิงเหลียน อยู่ข้างหน้ากู้ชิง เหลียนที่เจ็บจนสีหน้าซีดขาว เหยียบไปอีกหนึ่งที

กู้ชิงเหลียนกัดฟัน แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บจนเหงื่อไหล

“คุณปู่ ว่ายังไงคะ เซนต์หรือไม่เซนต์? ถ้าหากไม่เซนต์ ฉันก็ จะนํามีด กรีดผู้หญิงคนนี้ทีละครั้งทีละครั้ง”

พึ่งพูดจบ ลูกน้องกลับส่งมืดมาให้เธอจริงๆ

ทุกคนอาศัยอยู่ด้วยกันมาหนึ่งเดือน คิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงคนนี้ จะสามารถโหดเหี้ยมได้ถึงขั้นนี้!

กู้เวยจือไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองมีปัญหาอะไร เธอหยิบมีดไว้ มอง ไปทางคุณท่าน

“ว่ายังไง เซนต์หรือไม่เซนต์?”

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง คุณท่านกู้กับกู้ชิงเหลียนถูกทิ้งอยู่บนเรือ เรือลำที่พวกเขานั่งตอนมา

กู้เวยจือยืนอยู่บนเรือยอชต์ มองพวกเขาจากมุมข้างบน

“อย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยม ไม่ให้ทางรอดแก่พวกแก เรือลำนี้มี สิ่งของทุกอย่าง เรือไม่ได้เสีย แต่ว่า พวกแกต้องกลับไปเอง”

เธอโบกมือ ลูกน้องรีบผลักพวกคุณท่านลงไป

“ดูสิ ตอนที่พวกเราจากไป พวกแกยังดีๆ อยู่เลย คนของพวก เราไม่ได้ทําร้ายพวกแกนะ”

ถ้าหากว่าพวกเขาไม่ได้โชคดีจริงๆ ไม่สามารถกลับไป ตาย อยู่ในทะเลที่ไร้ซึ่งขอบเขตนี้

ถ้างั้น เรื่องนี้ ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา

“คุณปู่ คุณป้า ลาก่อนค่ะ!”

กู้เวยจ่อยืนอยู่บนเรือยอชต์ โบกมือลากับพวกเขาอย่างมี

ความสุข

กู้ชิงเหลียนอยากจะด่าคนจริงๆ แต่ว่า เวลานี้ ไม่ว่าจะด่าใคร ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

ในไม่ช้าเรือยอชต์ของกู้เวยจือก็ขับไป ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีเรือยอชต์ประเภทเล็ก ในเรือยอชต์จะมีห้องนอน ห้องครัว ในห้องครั้งมีน้ำมีอาหาร

ห้องควบคุมก็ดี ขอแค่พวกเขาสามารถควบคุมได้ การกลับ ไปก็แค่เรื่องไม่ช้าก็เร็ว

แต่ว่าสิ่งสําคัญคือ ใครจะขับเรือยอชต์เป็น?

กู้ชิงเหลียนมองคุณท่าน คุณท่านพูดพึมพำยิ้มไปหนึ่งที “ก็ แค่เรือยอชต์ไม่ใช่หรอ จะล้มฉันได้? ตอนพ่อแกหนุ่มก็เคย ขับ!”

เขาหันหลังเดินเข้าไปในห้องควบคุม แต่ว่าหลังจากวิจัยไป ครึ่งวัน จึงจะสังเกตเห็นว่า ไม่เหมือนกับเรือยอชต์ที่เขาเคยขับ ก่อนหน้านี้เลย

อุปกรณ์ที่ใช้เทคโนโลยีเหลื่อมล้ำ เขาใช้ไม่เป็นเลย สิ่งที่น่า กลัวที่สุดคือ แม้แต่GPS ก็ใช้ไม่เป็น

บนทะเล ถ้าหากหาทิศทางไม่เจอ อาจจะกลับไปยังเกาะไม่ ได้อีกแล้ว

“คุณพ่อ งั้นเรา…..ทำอย่างไรดี?”

เห็นคุณพ่อเดินไปเดินมาในห้องควบคุมนานขนาดนี้ กลับหา จุดไม่เจอเลย กู้ชิงเหลียนเริ่มรู้สึกไม่สบายใจแล้ว
บนทะเล ขับเรือไม่เป็น ปล่อยให้เรือยอชต์ค่อยๆ ไหลไปเอง ความรู้สึกแบบนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว!

เหมือนกับว่า ค่อยๆ รอตาย!

นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด สิ่งที่น่ากลัวคือ ถ้าหากเจอโจร

สลัด…..

“คุณพ่อ!” พอนึกถึงพวกโจรสลัดที่โหดเหี้ยมไม่มีความเป็น คนแล้ว กู้ชิงเหลียนก็กลัวจนเหงื่อโชกไปหมด

“ไม่ต้องรีบ ฉันลองดูอีครั้ง ไม่ต้องกระวนกระวาย

ที่จริงแล้วคุณท่านกระวนกระวายจนเหงื่อโชกเต็มไปทั้งหัว สีหน้าเองก็ซีดขาวไปหมด

เห็นสีหน้าแบบนี้ของเขาแล้ว กู้ชิงเหลียนก็ยิ่งกระวนกระวาย ไปใหญ่

“คุณพ่อ คุณพ่ออย่าพึ่งกระวนกระวาย นั่งพักผ่อนก่อน หรือ ว่า…..หรือว่าให้หนูลองดูไหมคะ”

พ่อเธอมีโรคหัวใจ เมื่อกี้พึ่งโมโหเพราะกู้เวยจือ บวกกับเรื่อง ที่ถูกกู้เวยจือหลอก แล้วรู้ความจริง ผ่านเรื่องราวมามากมาย ขนาดนี้ เกือบจะรับไม่ไหวแล้ว!
“คุณพ่อ ไม่ต้องกระวนกระวาย คุณพ่อนั่งก่อน”

“ไม่เป็นไร พอกแกแก่แล้วแต่ร่างกายแข็งแรง ไม่เป็นไร”

ในปากพูดว่าไม่เป็นไร แต่ว่า สีหน้าของคุณท่านกลับยิ่งอยู่

ยิ่งแย่

ถึงขั้น มือของเขากำลังสั่นอยู่ตลอดเวลา

อดกลั้นมาโดยตลอด พอถึงตอนนี้ รับไม่ไหวแล้วจริงๆ

“คุณพ่อ…..คุณพ่อ! พ่อเป็นยังไงบ้าง? อย่าหลอกหนูนะ”

คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่คุณท่านเงียบไปสองวินาทีแล้ว จู่ๆ ร่างกายก็เอียง ล้มลงไปยังข้างๆ

กู้ชิงเหลียนตกใจจนสติไม่อยู่กับตัว รีบพุ่งไป พยุงเขาไว้

แต่ว่าคุณท่านได้ปิดตาทั้งสอง สลบไปแล้ว

“คุณพ่อ! คุณพ่อ ตื่นสิคะ อย่าแกล้งหนู อย่าแกล้งหนูสิคะ”

ทะเลกว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีหมอ ไม่มียา จะทำอย่างไรดี? เธอยังสามารถทำอะไรได้บ้าง?

เป็นเพราะเธอไม่ดีเอง เพราะว่าเธอโลภมาก ฟังคำพูดยุยงของเวย อยผู้หญิงร้าย

เป็นครอบครัวที่มีความสุขอยู่แท้ๆ ตอนนี้ จะต้องจบในสภาพ ที่ทุกคนในบ้านเสียชีวิตกันแล้วใช่ไหม?

“คุณพ่อ….”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงเรดาร์ของเรือยอชต์ ดึงดูดความสนใจของ กู้ชิงเหลียน

ทำไม ทำไมถึงมีเรือยอชต์มาเข้าใกล้?

หรือว่า จะเป็นโจรสลัด?

กู้ชิงเหลียนตกใจจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พยุงคุณท่านให้ เรียบร้อย รีบเดินไปที่ข้างหน้าต่าง มองออกไปทางข้างนอก

เรือยอชต์ลำหนึ่งที่ไม่เล็กและไม้ใหญ่มาก กำลังขับมาทาง พวกเขา

ผู้ชายที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือยอชต์…..คือเขา?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ