บทที่ 413 พ่อเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง
บทที่ 413 พ่อเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง
คุณชายมู่เป็นใคร? อยากจะสะกดรอยตามเขา ยากเกินไป แล้วจริงๆ
ฉะนั้น คนที่ส่งออกไปถูกละสายตาจากเขาแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่อง
น่าสงสัยอะไร
แต่ว่า เขาพากู้เวยจือไป………
กู้อานหยานและพ่อบ้านติง รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที
กู้เวยจือก็หายไปแล้ว หล่อนจะไปทำอะไรกันแน่? ตอนนี้คุณ
ปู่อยู่ที่ไหนกันแน่?
“พี่จิ้งหย่วน คือท่าเรือที่ไหน สืบได้หรือยัง?”
สิ่งที่กู้อานหยานเป็นห่วงมากที่สุดในตอนนี้คือความปลอดภัย ของคุณปู่
กู้เวยจืออยากจะโกหกหลอกเอาเงินของพวกเขา โกหกเล็ก น้อย ก็ให้หล่อนโกหกเถอะ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือคนไม่เป็นอะไร
ไม่มีข่าวของคุณปู่นานขนาดนั้น ถ้าหากว่า กู้เวยจือโหดขึ้นมา จะลงมือกับเขา จะทำยังไง?
คุณปู่มีโรคหัวใจ เขารับไม่ไว้แน่ๆ!
“ไม่หรอก” เพียงแค่แวบเดียวกู้จิ้งหย่วนก็มองความคิดในใจ
ของเธอออก
เขาลูบผมของเธอเบาๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“ไม่ต้องกลัว ตอนนี้กู้เวยจือยังไม่กล้าทำอะไรคุณตา ไม่ว่ายัง ไงคุณตาก็เป็นคนใหญ่คนโตของหลิงโจว”
ความปลอดภัยในด้านร่างกายนั้น น่าจะไม่มีปัญหาอะไร
ไม่ว่ายังไงแล้ว กู้เวยจือก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงมีสถานะและมี ที่มา หล่อนคงไม่สามารถหลบอยู่อย่างนั้นไปตลอดชีวิต ใช้ ชีวิตแบบเร่ร่อน
กู้จิ้งหย่วนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มองกู้อานหยานและพ่อบ้าน
ติงไปหนึ่งที
“ลุงติง อานหยานร่างกายไม่ค่อยสบาย คุณอยู่ที่บ้านเป็น เพื่อนเธอ ฉันจะออกไปหาคุณตาต่อ”
“ไม่ได้ ฉันก็จะไป”
อานหยานจับแขนเสื้อของเขา ไม่ว่าท่านจะใช่คุณปู่แท้ๆ ของฉันหรือเปล่า ในใจฉัน ท่านเป็นแล้ว!”
เธอไม่สามารถให้คุณปู่ได้รับการบาดเจ็บ ไม่ได้แน่นอน!
คุณท่านกู้ออกจากทะเลแล้วจริงๆ
แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
พึ่งขึ้นเรือก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เข้าไปนอนในห้องสักพัก จน กระทั่งเมื่อกี้พึ่งตื่น
ตอนนี้มองออกมารอบๆ ทะเลทั้งผืน ต่างก็เป็นสีฟ้าที่กว้าง ใหญ่ ไร้ซึ่งจุดหมายปลายทาง
“ชิงเหลียน เวยจ่อพวกเรามาที่นี่ทําไม??”
ถึงแม้ว่าเขาเองก็ชอบกิจกรรมที่ออกทะเลมาเล่นแบบนี้ แต่ ว่า อาติงและอานหยานต่างก็ไม่อยู่ข้างกาย รู้สึกว่าขาดความ สนุกไปตลอดเวลา
“นี่หนูก็ไม่รู้ หลานสาวของคุณพ่อสั่งมา หนูแค่ทำตามคำสั่ง
ของเธอเท่านั้นเอง
กู้ชิงเหลียนนั่งอยู่ข้างหน้าเขา กำลังลิ้มรสเครื่องดื่มร้อนที่
ผสมด้วยเครื่องปรุงอ่อนๆ อยู่
ที่จริงแล้ววันนี้หนาวมาก สายลมทะเลพัดมายังใบหน้า หนาว เย็นเล็กน้อย
ฉะนั้น ทั้งสองต่างก็สวมเสื้อกันหนาวที่หนา ยังห่มผ้าห่มอีก
ด้วย
ช่วงเวลาแบบนี้ ไม่ค่อยเหมาะที่จะออกทะเลมาเล่นจริงๆ ฉะนั้นทุกๆ เกาะในทะเลตอนนี้ ต่างก็อยู่ในช่วงเงียบสงบ เวยจือให้พวกเขาไปที่เกาะทะเลในเวลาแบบนี้ มีอะไรน่าสนุก
กัน?
“งั้น เราก็ตามเรือไปแบบนี้หรอ?”
คุณท่านนั่งมาครึ่งชั่วโมงแล้ว รู้สึกนั่งไม่ไหวแล้ว
มองดูโทรศัพท์ ก็ยังคงไม่มีสัญญาณเหมือนเติม แม้กระทั่งจะ ติดต่อกับอานหยานก็ไม่ได้
เขาคิดถึงอานหยานน้อยของเขาแล้ว
ออกจากบ้านมาตั้งแต่เช้า ก็ไม่รู้ว่าอานหยานอยู่ที่บ้านพวกเขาจะเป็นยังไงบ้าง
กินดีหรือเปล่า อาศัยอยู่ นไหม? คนใช้ได้รับใช้ดีหรือเปล่า?
ความเป็นห่วงมากมาย เขาไม่ได้สังเกตว่า ในใจของตัวเอง
ต่างก็เป็นอานหยานน้อยของเขา
นอกจากกู้อานหยานแล้ว ใครก็ใส่ไว้ในใจไม่ลงแล้ว
“บนเรือมีอินเทอร์เน็ตที่ติดมาใช่ไหม?” เขาถาม
ยิ่งติดต่อไม่ได้ ก็ยิ่งอยากจะติดต่อ!
“ไม่มี เสียแล้ว เมื่อกี้หนูลองแล้ว ใช้อินเทอร์เน็ตไม่ได้”
คุณท่านกู้จะคิดได้อย่างไรว่า ลูกสาวที่อยู่กับตัวเองมาหลาย
ปีนี้ จะโกหกเขา
เรือยิ่งขับก็ยิ่งเร็ว ตอนนี้ไม่รู้แล้วว่าอยู่ที่ไหน
คุณท่านกู้นั่งไปอีกครึ่งชั่วโมง ยิ่งอยู่ก็ยิ่งกระวนกระวายแล้ว
“ชิงเหลียน หรือว่า พวกเราไม่ต้องไปแล้ว?”
อยู่ดีๆ ออกทะเลไปมีอะไรน่าเล่น?
“พรุ่งนี้ก็เป็นวันที่จัดงานเลี้ยงแล้ว มีเรื่องมากมายที่ฉันกับอา ติงยังปรึกษากันไม่เสร็จ เวลานี้ จะสามารถจากไปได้ยังไง?”
“คุณพ่อ เรื่องนี้ ไม่ใช่หนูจะสามารถตัดสินใจได้ คือหลาน สาวสุดที่รักของคุณพ่อ”
กู้ชิงเหลียนโยนความรับผิดชอบนี้ได้อย่างใสสะอาดหมดจด
เธอปล่อยมือออก ยักไหล่ “คุณพ่อก็รู้นิสัยหลานสาวสุดที่รัก ของคุณพ่อ เธออยู่ที่บ้านพวกเรา พูดคำไหนคำนั้น”
“หล่อน…..” คุณท่านถอนหายใจไปหนึ่งที
กู้ชิงเหลียนกลับเอียงศีรษะ จ้องหน้าของเขา
ในใจ ราวกับว่ามีความคิดบางอย่างผ่านไป
“คุณพ่อ ที่จริงหนูอยากจะถามคุณมาก ทำไมถึงลำเอียง ขนาดนี้?”
“อะไรนะ?”
เขาคิดว่า เธอกําลังพูดถึงเรื่องกู้เวยจือ แค่คิดก็รู้สึกว่าท่า อะไรไม่ได้
“ชิงเหลียนเอ๋ย ลูกคือผู้ใหญ่ ก็ไม่ต้องไปเทียบกับเวยจือแล้ว ไม่ใช่ว่าพ่อไม่รักหนู แต่ว่า เวยจือไม่มีพ่อแม่ตั้งแต่เด็กๆ ขาด ความรักตั้งแต่เด็กๆ นี่ฉันก็….ก็อยากจะชดเชยแทนจิ่งซี่ไม่ใช่ หรอ?”
“พ่อ หนูไม่ได้พูดถึงกู้เวยจือ”
ลูกสาวของอู๋จิ่ง พวกเขาจะสามารถเอาอะไรมาเทียบได้?
รู้อยู่แล้วว่าไม่สามารถเทียบแล้ว งั้นก็ไม่เทียบยังจะดีกว่า
“ไม่ใช่เวยจือ? งั้น….” คุณท่านขมวดคิ้ว สีหน้าไม่เข้าใจ “หนู รู้สึกว่า สิ่งที่พ่อท่าต่อหนู เทียบชิงเหอไม่ได้?
จุดนี้ เขาไม่สามารถยอมรับได้จริงๆ เขาถามตัวเอง เขาเป็น คนที่เท่าเทียมมาโดยตลอด
สีหน้าของกู้ชิงเหลียนเศร้าเล็กน้อย พูดเบาๆ ว่า “คุณพ่อดีกับ หนูอยู่แล้ว หนูก็ไม่มีทางนำตัวเองมาเทียบกับใคร
“งั้นตกลง….”
“ความสามารถของหมิงหยางก็ไม่เลว ถึงแม้ว่าจะสู้จิ้งหย่วนไม่ได้ แต่ว่าอยู่ในบริษัทตระกูลกู้ พ่อปราบปรามเขาโหดเกิน ไปหน่อยหรือเปล่า?”
“ชิงเหลียน หนูคิดว่าพ่อลำเอียงจิ้งหย่วน ไม่ดีต่อหมิงหยาง?” คุณท่านสีหน้าตกใจมาก เขาทำกับหมิงหยาง ไม่ดีตรงไหน ล่ะ?
กู้ชิงเหลียนก้มหน้าดื่มเครื่องดื่มของตัวเอง ไม่ได้พูดต่อ
ลูกชายของเธอกู้หมิงหยาง ก็จบจากมหาลัยชื่อดังเหมือนกัน
ใช่ เธอยอมรับ ลูกชายของเธอไม่ได้โดดเด่นเท่ากู้จิ้งหย่วน แต่ว่า ลูกชายของเธอก็เป็นคนที่มีพรสวรรค์แท้ๆ
ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเป็นเหมือนกู้จิ้งหย่วน เป็นประธานของ
บริษัทตระกูลกู้ แต่อย่างน้อย เป็นรองประธานก็ไม่ได้หรอ?
สิ่งที่แย่ที่สุด อย่างน้อยสามารถเป็นผู้จัดการได้ ภายในมือ มี สายการผลิตและสายการขายสองสามสาย ควบคุมโปรเจกต์ งานดีๆใหญ่ๆสองสามโปรเจกต์
แต่ว่า ไม่มี ไม่มีอะไรเลย
หมิงหยางของเธอ ตอนนี้คือหัวหน้าฝ่ายบุคคล หัวหน้านี้ อยู่
ในบริษัทไม่มีอำนาจสักนิดเลย
เพราะว่าเป็นแบบนี้ หมิงหยางถึงได้แม้แต่บริษัทก็ไม่ยอมไป พอถึงกลางคืน ก็ไปดื่มสุราที่ข้างนอก
เขาถูกปราบปรามนั่นแหละ ถึงได้เป็นแบบนี้
เธอไม่เชื่อว่าหมิงหยางของเธอจะต่ำต้อยไม่ก้าวหน้าแบบนี้ ตั้งแต่เกิด!
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน กู้ชิงเหลียนจึงจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ เย็นชาว่า “ถ้าหากพ่อไม่ได้ควบคุมสิทธิของเขาที่อยู่ในบริษัท ตระกูลกู้ แม้แต่เรื่องไปทำงานง่ายๆแบบนี้ เขาก็ทำได้ไม่ดีได้ อย่างไร?”
“หรือว่า หมิงหยางไม่ได้บอกกับหนูว่า ทำไมเขาถึงไปเป็น หัวหน้าฝ่ายบุคคล?”
คุณท่านกู้จ้องลูกสาวของตนเอง
คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ทุกคนในครอบครัวอยู่ด้วยกันมาหลายปี ขนาดนี้ ลูกสาวจะอดกลั้นความลำบากใจไว้มากมายขนาดนี้
“ชิงเหลียน เรื่องนี้ หนูควรจะถามหมิงหยาง ไม่ใช่มาถามฉัน”
“ถึงแม้ว่าหมิงหยางจะทำอะไรผิดไป เด็กๆทำผิด พ่อสั่งสอน หน่อยก็ได้แล้ว ยังต้องปราบปรามถึงขั้นนี้เลยหรอ?”
เพราะคำพูดของเขา ความลำบากใจที่สะสมมาตลอดหลายปี กู้ชิงเหลียนได้ระเบิดออกมาเพียงแค่ในแวบเดียว
เธอมั่นใจแล้ว เพราะว่าลูกชายถูกปราบปราม ถึงได้ไม่ยอม ลุกขึ้นมาพัฒนาต่อ!
เธอลุกขึ้นมา ผ้าห่มที่อยู่บนตัวของเธอตกลงไปยังพื้น
เธอจ้องคุณท่าน โมโหจนหน้าแดงไปหมด
“คุณพ่อ หมิงหยางบ้านเราก็เป็นเด็กที่มีการเรียนดี ถ้าหาก พ่อยังปราบปรามเขาในบริษัทตระกูลกู้อีก ตามความสามารถ ของเขาแล้ว จะต้องเจริญก้าวไปข้างหน้าด้วยตัวเองแน่นอน!
“ก็เพราะว่าพ่อ ถึงทำให้เขาเสียความมั่นใจในตัวเองไป ทำให้ เขาเกลียดที่จะทำงานในบริษัทตระกูลกู้ ทำให้เขาพอถึงกลาง คืน ก็รู้จักแต่ออกไปเร่ร่อนข้างนอก!”
กู้ชิงเหลียนยิ่งพูดก็ยิ่งตื่นตระหนก ตื่นตระหนกจนเสียงเกือบ จะถูกกลืนลงไปแล้ว
“คุณพ่อ! ทุกอย่างของหมิงหยางในตอนนี้ พ่อเป็นคนสร้างขึ้น มา!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
