บทที่407 จะช้าหรือเร็ว ก็ต้องทำให้พวกเขาให้เกียรติเธอ
บทที่407 จะช้าหรือเร็ว ก็ต้องทำให้พวกเขาให้เกียรติเธอ
กู้เวยจือเอาแต่พูดซ้ำๆ เรื่องความเป็นความตายของนายท่าน
ใหญ่!
คำพูดน่ารังเกียจขนาดนี้ แค่ได้ฟัง กู้จิ้งหย่วนก็รู้สึกเจ็บปวด ไปทั้งหัวใจ!
คุณตาเป็นคนดีขนาดนั้น ทำไมถึงต้องมาเจอคนหลอกลวงที่ น่ารังเกียจขนาดนี้ด้วยนะ?
แต่ว่าคำพูดของกู้เวยจือ กลับทำให้นิ้วมือทั้งห้าของเขาที่บีบ ขอของเธออยู่นั้น คลายออกอย่างช้าๆ
ใช่ คุณตาเป็นโรคหัวใจ เรื่องนี้ มีคนที่รู้ไม่มากนัก
แต่ว่า กู้เวยจืออยู่ที่บ้านของพวกเขามาเดือนกว่าแล้ว เลยได้ สัมผัสกับผู้คนมากมาย
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่พูด แต่ว่าเรื่องนี้ เธอก็คงรู้ได้เอง!
ในสถานการณ์แบบนี้ ตอนนี้เธอยังมาร่วมมือกับน้าสาวอีก!
ครอบครัวนี้ โดยปกติมันทั้งสงบเรียบร้อย แต่กลับเปลี่ยนไป หมด เพียงเพราะผู้หญิงคนนี้เข้ามา!
กู้จิ้งหย่วนรู้สึกเกลียดตัวเองเป็นอย่างมาก!
ในตอนแรก ทำไมถึงได้หน้ามืดตามัวขนาดนี้ ถึงกับเชื่อจอม หลอกลวงคนนี้ได้นะ?
ทําไมไม่ตรวจดีเอ็นเอหลายครั้งกว่านี้หน่อยค่อยพาเธอกลับ มานะ?
การตรวจดีเอ็นเอเพียงครั้งเดียว คิดไม่ถึงเลย ว่าจะถูก กระท่าก่อนถึงขนาดนี้!
เขานี่มันโง่เง่าจริงๆ เลย!
“พี่ชาย พี่ไม่ต้องโทษตัวเองไปหรอก เรื่องนี้ ถึงจะเป็นคนอื่นก็ คงโดนหลอกอยู่ดี ใช่ไหมล่ะ?”
ใครจะไปคิด ว่าพวกเขาจะแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้อย่าง สมบูรณ์แบบขนาดนี้ล่ะ?
ผลการตรวจดีเอ็นเอที่ตัวเองไปทํา ใครจะไปเชื่อ ว่ามันจะ เป็นของปลอม?
“พี่ชาย อันที่จริง ฉันก็นับถือพี่อยู่ไม่น้อยเลยนะ คนแบบพี่เนี่ย โดดเด่นมาก แถมยังดูเท่อีกด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉัน ชอบจ้านเป่ย ฉันว่าบางที ฉันอาจจะชอบพี่ก็ได้นะ”
“หุบปาก! ” ไร้ยางอาย นั่งหญิงน่ารังเกียจใจยักษ์ใจมารร้าย ดั่งงูพิษ!
มือของกูเวยจีอวางลงบนข้อมือของเขา เธอไม่ได้จะผลักเขา ออก แต่กลับกุมเอาไว้เบาๆ
กู้จิ้งหย่วนรู้สึกเหมือนถูกสัตว์มีพิษเข้าให้แล้ว เลยรีบดึงมือ กลับ โดยที่ไม่อยากจะโดนตัวเธอเลยแม้เสี้ยววินาที
“หึ ฉันมีอะไรไม่ดีงั้นเหรอ หรือว่า ฉันสวยไม่พอเหรอไง? ”
กู้เวยจือเริ่มโกรธเล็กน้อย ตอนที่เขาพลอดรักกับกู้อานหยาน ทำไมถึงได้ปกป้องกู้อานหยานขนาดนั้น?
ตอนที่ทั้งสองอยู่ที่ห้องรับแขก เขาถึงกับโอบกู้อานหยานเอา
ไว้เบาๆ ด้วยซ้ำ!
แต่เธอ กลับโดนตัวเขาไม่ได้เลยหรือไง?
กู้จิ้งหย่วนไม่อยากจะเสียเวลาคุยกับเธอ
เขาในตอนนี้ อารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างมาก!
“บอกฉันมา ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่?
ในตอนนี้ เขาบอกความจริงกับคุณตาไม่ได้จริงๆ แต่ว่า ก็ไม่ ควรปิดบังเรื่องนี้ต่อไปเรื่อยๆ
แน่นอนว่ากู้เวยจือเข้าใจดี กู้จิ้งหย่วนต้องรีบหาทางทําอะไร
สักอย่าง
เมื่อเรื่องหลอกลวงถูกเปิดโปง การจะให้ปิดบังต่อไปนั้น มัน เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย
เธอหัวเราะพลางพูดขึ้นว่า “ฉันต้องการไม่มากหรอก ขอ แค่ห้าพันล้าน พี่ชาย พี่เอาออกมาได้อยู่แล้ว ใช่ไหมล่ะ? ”
“ฉันไม่มี! ”
เขาเป็นคนรักคนสําคัญของคุณท่านกู้ก็จริง แต่ว่า หลายปีมา นี้เขาเอาแต่ทําตามที่คุณตาสั่ง
เขาไม่เคยขอผลประโยชน์อะไรให้กับตัวเองเลย กรรมสิทธิ์ ในการถือหุ้นก็มีอยู่ แต่ว่าถ้าไม่ขายออกมา แต่ละปีก็ได้แค่ โบนัสไม่เท่าไหร่
เงินถุงถังมากมายนั้น เขาไม่มีจริงๆ
“พี่ชาย พี่อย่าถ่อมตัวไปหน่อยเลย แต่ละปีบริษัทกู้ซื่อกรุ๊ปมีโบนัสให้ ตั้งมากมาย ทำไมแค่ห้าพันล้านถึงหามาไม่ได้ ล่ะ? ”
กู้เวยฉือรู้สถานะทางการเงินของเขาเป็นอย่างดี
“ถึงแม้ว่าจะมีโบนัส ที่ไม่ใช่ว่าจะให้มาแค่ครั้งเดียว ใน สถานการณ์แบบนี้ หุ้นที่ถืออยู่ก็เป็นเงิน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะขาย ออกมาได้เลย”
เขาไม่มีทางขายกรรมสิทธิ์หุ้นของบริษัทกู้ซื่อกรุ๊ปหรอก!
“สองพันล้าน เป็นตัวเลขที่ฉันให้เธอได้มากที่สุดแล้ว! ” เขามี ใบหน้าที่เฉยชา ราวกับว่า ไม่เหลือพื้นที่ให้ต่อรองอะไรอีกแล้ว
“ฉันต้องการเวลาคิดสักหน่อย”
“ได้ สักห้าวันก็แล้วกัน” กู้เวยจือยื่นมือขาวนวลของเธอออก
ไป
“ไม่ต้องคิดจะมาต่อรองอะไรอีก ให้เวลาแค่ห้าวันนะ! สอง พันล้าน ห้ามขาดแม้แต่บาทเดียว!
“ถ้าเกิดว่าภายในห้าวันพี่เอาเงินสองพันล้านมาไม่ได้ งั้นก็ หมายความว่า พี่กำลังคิดหาวิธีจะมาต่อกลอนกับฉัน ถ้าเป็น แบบนั้น ก็เอาเรื่องนี้ไปบอกกับนายท่านใหญ่เลยจะดีกว่า”
“อย่ามายุ่มย่ามนะ! ” กู้จิ้งหย่วนรีบพูด
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ห้าวันนะ ! ”
กู้เวยจ่อตัดบทจบการสนทนาอย่างมั่นใจ
กู้จิ้งหย่วนมองเธออีกครั้ง ก่อนจะเบะปาก พลางเปิดประตูรถ แล้วเดินลงไป
เขาไปแล้วจริงๆ นั่นก็หมายความว่า ถือว่าข้อตกลงห้าวันนี้ ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว
เมื่อมองเงาของเขาเดินจากไป กู้เวยจือก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะโทรศัพท์
“ฉันทําตามที่เธอว่าเอาไว้ ฉันให้เวลาเขาห้าวัน แต่ฉันมั่นใจ
ว่ากู้จิ้งหย่วนคงจะไม่ให้ฉันได้รับเงินจำนวนนั้น
คนทางปลายสายโทรศัพท์นั้นเงียบไปสักพักหนึ่ง ก่อนจะพูด ว่า: “คุณชายใหญ่กู้ไม่ใช่คนที่จะต่อรองได้ง่ายขนาดนั้น เขา น่าจะต้องใช้เวลาห้าวันที่มีอยู่นั้น เพื่อหาวิธีในการทำให้ท่าน ยอมรับเรื่องทั้งหมดนี้แน่นอน”
พรุ่งนี้ก็จะถึงวันจัดงานเลี้ยงแล้ว ถ้าเกิดว่าจัดงานสำเร็จ ทาง ฝั่งคุณท่านกู้ จะต้องทำใจรับได้ยากกว่าเดิมแน่นอน
ในขณะเดียวกัน วงการธุรกิจของทั้งเมืองหลิงโจวก็เช่น
เดียวกัน
คนทางปลายสายนั้นคิดอยู่สักพัก ก่อนจะพูดต่อว่า: “เขา สัญญาในเวลาห้าวัน แต่ก็พยายามหาทางประนีประนอมด้วย”
เสียงของเขาทุ่มต่ำลง : “วันนี้ ฉันต้องไปหาทาง เพื่อให้ท่าน โอนหุ้นให้กับคุณ”
“แต่ว่า ครั้งก่อนที่ฉันพูดให้เขาฟัง ก็รู้สึกได้เลยว่าความใจดี ที่ท่านมีให้ฉันมันลดลงไปมาก”
ตอนที่กู้เวยจือไม่ได้เจอกับมู่บ้านเป่ย ความคิดก็ถือว่ายังตาม
ทันอยู่
ครั้งก่อนคิดหาข้ออ้างมามากมายขนาดนั้น ให้ตายอย่างไร ก็จะทำให้นายท่านใหญ่จะโอนหุ้นให้ภายในหนึ่งอาทิตย์ เลย ทําให้ความชอบที่ท่านมีให้ ลดลงไปมาก
ตัวเธอเองไม่ใช่ว่าจะรับรู้ไม่ได้ เพียงแต่ต้องทำตามแผนที่ วางไว้ต่อไป เพราะเกรงว่าถ้าเกิดเวลาผ่านไปนานเข้า เรื่องมัน จะเปลี่ยนไปได้
แต่ว่า ท่านสัญญาแล้วว่าจะโอนหุ้นให้เธอภายในหนึ่งอาทิตย์ ถ้าเกิดว่าวันนี้ยังไปยุ่มย่ามอีก เกรงว่า แม้แต่ท่านก็คงจะสงสัยในตัวเธอเอง
“ตอนนี้เขาไม่เอ็นดูฉันขนาดนี้แล้ว แต่เป็นเพราะว่าเขารู้สึก ผิดต่อกู้จิ้งซี่เป็นอย่างมาก อันที่จริง ท่านไม่ได้สนอกสนใจฉัน เหมือนที่ทุกคนคิดๆ กันหรอก”
เธอมองทุกอย่างออกอย่างชัดเจน ท่านั้น ชอบกู้อานหยาน มากกว่ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ทุกครั้งที่กู้อานหยานปรากฏตัว แววตาของเขามักจะมองแต่
กู้อานหยานเพียงคนเดียว
ขนาดเธอที่เป็นถึงหลานสาว เขายังขี้เกียจจะปรายตามอง!
ความคิดที่ว่าเลือดข้นกว่าน้ำนั้น ทำไมถึงได้ชอบกู้อานหยาน มากกว่าไปโดยปริยายแบบนั้นล่ะ?
น่าขันสิ้นดี!
“ฉันไม่สนใจว่าเธอจะใช้วิธีไหน แต่ต้องให้ท่านโอนหุ้นมา ภายในวันนี้ให้ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น ทางฝั่งกู้จิ้งหย่วน เธอจะ มั่นใจไม่ได้นะ! ”
เสียงตัดสายดังขึ้น ทางฝั่งนั้นวางสายไปเสียแล้ว!
กู้เวยจือจ้องมองโทรศัพท์ที่ค่อยๆ ดับไป ด้วยสีหน้าไม่พอใจ
เป็นแบบนี้ทุกที อยากจะวางโทรศัพท์ก็วางไป ไม่ได้ให้ เกียรติเธอเลยแม้แต่น้อย
อันที่จริง ตอนนี้เธอไม่เหมือนกู้เวยจือที่ไม่มีฐานะทางสังคม เหมือนแต่ก่อนแล้ว
ตอนนี้ เธอเป็นถึงหลานสาวของตระกูลกู้!
ฐานะที่สูงส่งขนาดนั้น หรือว่า จะไม่เพียงพอให้คนมาเคารพ นับถือเหรอ?
คนเหล่านั้น ปฏิบัติต่อเธอแย่มาตั้งแต่แรกแล้ว แบบที่เรียกใช้ เมื่อไหร่ก็ต้องมาไล่เมื่อไหร่ก็ต้องไป!
กู้เวยจือ ทําไมจะต้องไปยอมให้คนมาทำแบบนี้กับเธอด้วย ล่ะ!
ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว ก็ต้องทำให้พวกเขารู้ให้ได้ ว่ากู้เวยจือ ไม่ใช่คนที่พวกเขาสามารถควบคุมได้อีกต่อไปแล้ว!
เธออารมณ์ไม่ดีอย่างรุนแรง จนอยากจะโทรศัพท์ทิ้ง แต่คิดไม่ถึงเลย ว่าจู่ๆ หน้าจอโทรศัพท์จะสว่างขึ้นมา
มันมีข้อความแจ้งเตือนขึ้นมา เมื่อมีแสงสว่างขึ้นต่อหน้ากู้ เวยจือ อารมณ์ก็ดีขึ้นทันตา
เธอรีบรับโทรศัพท์ ก่อนจะเปลี่ยนไปใช้เสียงอ่อนโยนที่สุด:
“จ้านเป่ย……
กู้จิ้งหย่วนไม่ได้นั่งรอวันตายจริงๆ ด้วย
แต่ว่า เขาเอาก็เข้าใจเป็นอย่างดี ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังกู้เวยจือ คงจะไม่ให้กู้เวยจือรอไปห้าวันอย่างสงบๆ ได้หรอก
ถึงแม้ว่ายังไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังกู้เวยจือเป็นใคร แต่ว่า เธอเพียงคนเดียว ไม่มีทางทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้แน่นอน
“ไปหามาว่ากูเวยจือสนิทสนมกับใครเป็นพิเศษ อีกอย่าง ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป จับตามองกู้เวยจือเอาไว้ให้ดี
ตอนที่กำลังจะวางสายนั้น โทรศัพท์ก็แจ้งเตือนอีกครั้ง ทําให้ แววตาของเขาเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นขึ้นมา
เขารีบรับโทรศัพท์ : “หยานหยาน ตอนนี้อยู่ที่ไหน? ฉัน อยากเจอเธอ”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
