บทที่ 390 อนาคต ทั้งหมดเป็นของคุณ

บทที่ 390 อนาคต ทั้งหมดเป็นของคุณ

ภายในห้อง กู้เวยจือดึงแขนเสื้อของคุณท่านเอาไว้ สีหน้าของ เธอเต็มไปความทุกข์ใจ

“คุณปู่ คุณก็เห็นแล้วว่าจริงๆแล้วพวกน้าทั้งสองไม่มีใครชอบ ฉันเลย พวกเธอดูถูกฉัน”

“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง? ทุกคนก็คือครอบครัวเดียวกัน ใครก็ ไม่ดูถูกคุณหรอก”

คุณท่านตีมือของเธอเบาๆ เมื่อมองเห็นบาดแผลบนแขนของ เธอ เขาก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

เด็กคนนี้พึ่งจะกลับมาได้ไม่กี่วัน แค่ประมาณหนึ่งเดือนกลับ เกิดอุบัติเหตุขึ้นหลายครั้ง

หรือว่าในบ้านนี้จะมีคนทำร้ายเธอจริงๆ?

“เวยจือ ตกลงวันนี้เรื่องมันเป็นยังไง? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

เขาได้ข่าวแค่ว่าเธอเกือบโดนรถชน

สำหรับรายละเอียดมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง คุณท่านกับพ่อบ้านลุงติงยังไม่รู้เรื่องเลย

“ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ฉันกับแม่…กับน้าซิงเดินอยู่บน ถนน อยู่ๆด้านหลังก็มีรถขับพุ่งเข้ามาชนฉัน”

“ใช่แล้ว คุณท่านกู้ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเวยจือของพวกเรา ระมัดระวังตัว ป่านนี้เธอคงจะ…

สีหน้าของเยี่สุ่ยซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับว่าไม่ อยากจะนึกถึงภาพเหตุการณ์ในตอนนั้น

“งั้นคุณได้มองเห็นชัดๆรึเปล่าว่าในรถมีใครนั่งอยู่?” คุณท่าน รีบถามขึ้นมาทันที

กู้เวยจือส่ายหัว เธอพูดพึมพำ “ตอนนั้นฉันตกใจแทบตาย ใครจะมีอารมณ์ไปมองดูคนอื่น?”

“นั่นนะสิคุณท่านกู้ เวยจือของพวกเราตอนนั้นเกือบจะตายไป แล้วจริงๆ”

เย่สุ่ยซิงก็รีบพูดเสริม “ตอนนี้คุณจะให้เธอพยายามนึกย้อน ไปตอนนั้น มันจะทำให้เธอไม่สบายใจนะ

เมื่อกู้เวยจือได้ยินเช่นนี้ หางตาของเธอก็คลอไปด้วยน้ำตา

“คุณปู่ คุณไม่เชื่อฉันหรอ? แต่ฉัน…ฉันคือหลานสาวแท้ๆของคุณนะ!”

“ฉันจะไม่เชื่อคุณได้ยังไง?” คุณท่านรีบพูดอธิบาย “ฉันแค่ ถามดูเฉยๆถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น

“อีกอย่าง เรื่องมันเกิดขึ้นที่ไหน ฉันจะให้คนไปตรวจสอบ จะ ต้องสืบเจอเบาะแสแน่นอน”

“ตรวจสอบไม่ได้นะ!” กู้เวยจือรีบดึงแขนเสื้อของเขาทันที เธอรู้สึกเครียดขึ้นมา “คุณปู่ ถ้า…ถ้าเกิดว่าเป็นคนใน ครอบครัวนี้จริงๆ ถ้าคุณตรวจสอบออกมาได้ หลังจากนี้ทุกคน จะมองหน้ากันติดแล้วอยู่ด้วยกันได้ยังไง?”

“แต่…ปูต้องตรวจสอบ มันก็เพื่อลบล้างความสงสัยของ คุณด้วย ถ้าตรวจสอบออกมาแล้วพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่คนใน ครอบครัวนี้ที่ต้องการจะทำร้ายคุณ งั้นแบบนี้มันก็ดีกว่าไม่ใช่ หรอ?”

เธอถึงขั้นพูดว่ามีคนในครอบครัวนี้ที่ต้องการทำร้ายเธอ ตอน นี้กลับรู้สึกว่าการที่ให้คนไปตรวจสอบจะทำร้ายความรู้สึกของ ทุกคนอย่างนั้นหรอ? หรือว่า คำพูดที่เธอพูดในเมื่อตะกี้ เธอ ไม่รู้สึกกลัว?

คำพูดนั้น มันทําร้ายคนอื่นมากกว่าอีก

“คุณปู่ คุณอย่าตรวจสอบเลย ฉันกลัวจริงๆ!”
กู้เวยจือเหลือบไปมองเยี่สุ่ยชิง ลับหลังเธอแอบส่งสายตาให้

กู้เวยจ่อดึงแขนเสื้อของคุณท่านอีกครั้ง น้ำเสียงของเธอ

ค่อยๆอ่อนลง

“จริงๆแล้ว คุณปู่ ฉันรู้ดีว่าทุกคนดูถูกฉัน มันก็เป็นเพราะว่า ฉันคือเด็กที่รับกลับมาจากข้างนอก

“ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนในบ้านหลังนี้ล้วนแต่มีตำแหน่งหน้าที่ที่ ยิ่งใหญ่ ส่วนฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น”

“คุณคือลูกสาวของจิ่งซี่ คือหลานสาวแท้ๆคนเดียวของปู่ จะ ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นได้ยังไง?”

คุณท่านรู้สึกปวดใจทันที เมื่อนึกถึงลูกชายของตัวเองที่ไม่มี ชีวิตอยู่อีกแล้ว เขาก็รู้สึกทรมานใจมาก

“แต่ในมือของฉันไม่มีอะไรทั้งนั้น ส่วนพวกเขาคนไหนไม่ถือ หุ้นส่วนของบริษัทกู้ซื่อกรุ๊ปไว้ในมือบ้าง?”

กู้เวยจือกัดริมฝีปาก น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

“ต่อให้ฉันคือลูกสาวของพ่อ แล้วใครกันจะยอมรับสถานะของฉัน?”
คุณท่านจ้องมองเธอ เขาไม่พูดอะไรสักคำ

เย่สุ่ยชิงส่งสายตาให้กับกู้เวยจืออีกครั้ง เธอเริ่ม กระวนกระวายใจ

เวยจือปากไวเกินไป อีกทั้งยังดูรีบเร่งจนเกินไป ไม่รู้ว่าในใจ ของคุณท่านจะมีความคิดอะไรหรือไม่

ตอนนี้พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับหัวหน้าครอบครัวตระกูลกู้ อยู่

ถึงแม้ว่าคุณท่านจะเกษียณออกมาแล้ว แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง ตอนนั้นเขาก็เป็นบุคคลที่กุมอำนาจทั้งหมด เป็นคนใหญ่คนโต

ถึงแม้ว่าจะดูเป็นมิตร แต่ คนใหญ่คนโตก็คือคนใหญ่คนโต อยู่ดี

บุคคลในตำนาน จะมีวันนี้ได้ใครบ้างจะไม่ผ่านเส้นทางแห่ง การฆ่าฟันบ้าง?

จะเล่นตุกติกต่อหน้าเขาก็ไม่รู้ว่าจะไปรอดสักเท่าไหร่

แต่ กู้เวยจือดูเหมือนจะไม่กังวลเลยสักนิด เธอมองนิสัยของ คุณท่านออกมาตั้งนานแล้ว
เขาจะต้องยอมตกลงแน่นอน!

“คุณปู่ ตอนนั้นที่พ่อยังอยู่ในครอบครัวนี้ เขาไม่มีตำแหน่ง อะไรเลยหรอ?” อะ

“จะเป็นไปได้ยังไง?” คุณท่านพูดออกมาอย่างขมขื่น

จริงๆแล้ว กู้จิ่ง คือความเจ็บปวดของเขามาตลอด ในบ้าน หลังนี้ทุกคนจะไม่พูดถึง

หลายวันมานี้กู้เวยจือยกเรื่องของเขามาพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใน ใจของเขารู้สึกเจ็บปวดหลายต่อหลายครั้ง

“งั้น คุณคิดว่าจะต้องทำยังไง ทุกคนถึงจะไม่ดูถูกคุณ?

เขาไม่อยากได้ยินคำพูดไม่ดีเกี่ยวกับจิ่งซี่อีก คุณท่านจึงถาม เธอตรงๆ

“คุณปู่ จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไร คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้ สนใจข้าวของนอกกายอะไรเหล่านั้นเลย

กู้เวยจือเช็ดน้ำตาที่หางตา เธอยังคงรู้สึกทุกข์ใจ “ฉันก็ แค่…แค่ไม่อยากให้ลูกสาวของพ่อต้องโดนคนอื่นดูถูก! ไม่ อย่างนั้นพ่อที่อยู่บนสวรรค์มองลงมาจะปวดใจเอาได้

“รออาทิตย์หน้ากลับไปที่บริษัท ฉันจะถ่ายโอนหุ้นส่วนเดิมของจึงไปที่ชื่อของคุณ

“จริงหรือ? หาของเวยถือเป็นประกายทันที

เมื่อพูดจบ เธอกลับรู้สึกว่าตัวเองแสดงออกทางสีหน้ามากจน เกินไป

เธอรีบเก็บอาการทันที จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ “ฉัน แค่รู้สึกว่า คุณปู่ คุณช่างรักคุณพ่อมากจริงๆ ในฐานะที่เป็น ลูกสาวของพ่อ ฉันรู้สึกดีใจมาก

“ดีใจก็ดีแล้ว” คุณท่านพยักหน้า

ราวกับว่าขอแค่เธอดีใจ อย่างอื่นก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว

“คุณพักผ่อนดีดี ปู่จะไปเตรียมตัวสักหน่อย อาทิตย์หน้าจะ พาคุณไปบริษัทด้วยกัน

เขาอยากจะเดินออกไป แต่กู้เวยจือดูเหมือนว่ามีอะไร ต้องการจะพูดอีก

เพียงแค่ อยู่ๆก็พูดไม่ออก

ปกติเมื่อคุณท่านมองเห็นสีหน้าของเธอเช่นนี้จะต้องถามให้รู้ เรื่อง ถามเธอว่ายังมีตรงไหนที่ไม่พอใจอีกรึเปล่า
แต่วันนี้ เขากลับไม่สนใจ จากนั้นหันหลังแล้วเดินออกไป

เย่สุ่ยชิงกระวนกระวายใจขึ้นมาทันที กู้หมิงห้าวก็ กระวนกระวายใจเช่นกัน กู้เวยจือรู้สึกกระวนกระวายใจยิ่ง กว่าจนเกือบล้มลงมาจากเตียง

“ปู่…คุณปู่!” อยู่ๆเธอก็เรียกเขา

คุณท่านหยุดฝีเท้าแล้วหันหน้ามามองเธอ “มีอะไรหรอ? มี ตรงไหนไม่สบายอีกมั้ย?”

“ฉัน….ก็ไม่ได้รู้สึกไม่สบาย ก็แค่เจ็บที่บาดแผลนิดหน่อย”

ใบหน้าของกู้เวยจือบูดบึ้ง ดูเหมือนว่าเธอกำลังรู้สึกเจ็บมาก จริงๆ

คุณท่านรีบเดินกลับมา จากนั้นจ้องมองแขนของเธอ “เจ็บ มากเลยใช่มั้ย? ฉันจะให้หมอมาตรวจดูคุณหน่อยนะ”

“ไม่ต้อง คุณปู่! คุณใส่ใจฉันขนาดนี้ ฉันไม่เจ็บแล้ว”

กู้เวยจือยิ้มให้เขา ถึงแม้ว่าจะลำบากใจ แต่มีบางเรื่องต้อง ถามให้ชัดเจน

“อันนั้น คุณปู่ จริงๆแล้วคุณแบ่งหุ้นส่วนให้คุณพ่อเท่าไหร่หรอ?”
คุณท่านนิ่งทันที เขาไม่พูดอะไร

กู้เวยถือกระวนกระวายใจทันที “คุณปู่ ไม่….ไม่พอใจแล้ว? ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันจะไม่ถามก็ได้!”

เธอก้มหน้าลง สีหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

“ฉันแค่อยากจะเข้าใจเรื่องของพ่อมากขึ้น พอเข้าใจมาก พอแล้ว ก็เหมือนกับว่าเขายังมีชีวิตอยู่ข้างๆฉัน

“คุณปู่ ฉันไม่ได้มีความหมายอื่น ถ้าคุณไม่พอใจละก็ วันหลัง ฉันจะไม่ถาม..…

“ให้เขาทั้งหมด” คุณท่านมีสีหน้าบึ้งตึงเล็กน้อย แต่ไม่ได้ โกรธแต่อย่างใด

เพียงแค่ บรรยากาศรอบๆตัวเขาดูเหมือนจะอึมครึมมากขึ้น

เขาพูด “แต่ตอนนี้คุณยังเด็ก อาทิตย์หน้ากลับไป ฉันจะให้ คุณก่อนสิบจุด”

“สิบจุด?”

“ไม่ต้องกลัว พวกน้าทั้งสองถืออยู่ในมือแค่5จุด

คุณท่านตบบ่าของเธอ จากนั้นพูดปลอบใจ “อนาคต บริษัทเชือกรุ๊ปก็เป็นของคุณทั้งหมด

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ