บทที่ 378 ยัยผู้หญิงหน้าด้าน!

บทที่ 378 ยับผู้หญิงหน้าด้าน!

เสียงของซูหยานค่อยๆเบาๆลง

ทันใดนั้น หลังจากเธอเงียบไปสองวินาทีแล้ว ทั้งตัวเองเธอก็ สั่นขึ้นมากะทันหัน

ชัก ชักเหมือนตายแล้ว เซลล์ทุกเซลล์ในร่างกาย ต่างก็ชักไป

หมด

“ซูหยาน ซูหยาน!” กู้อานหยานอยากจะทับลงไปดั่งคนบ้า

ตง ดังขึ้น เพราะว่าทั้งมือและเท้าถูกมัดไว้ จึงล้มกับพื้น

“ซูหยาน! เธออย่าทำแบบนี้ อย่าทำแบบนี้!”

เธอกระวนกระวายมาก!

ทั้งใบหน้าของซูหยานดำไปเลย เมื่อกี้ที่ร่างกายของเธอชัก ขึ้นมากะทันหัน ตอนนี้ ค่อยๆสงบลงแล้ว

เธอรู้ว่านี่หมายความว่าอะไร

ขอแค่เงียบลงอย่างสิ้นสุด ชีวิตก็ไม่มีแล้ว
“หยาน….ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!”

บนเกาะร้าง ที่จริงเธอรู้ ไม่ว่าตัวเองจะเรียกตะโกนยังไง ก็ ไม่มีทางมีคนออกมาช่วยพวกเธอ

แต่ เธอไม่มีทางอื่นแล้ว

“ช่วยด้วย มีคนตายแล้ว ช่วยด้วย ช่วยด้วย….

ในยามค่ำคืนที่ว่างเปล่า ไม่มีใครตอบกลับเลย

สีหน้าของซูหยานค่อยๆมืดลง คนทั้งคนมืดไปหมด

เธอจ้องกู้อานหยาน จ้องใบหน้าของเธอไว้

“ช่วยฉัน……ดูแล……ลูกชาย ลูกชาย.…….

เสียงของเธอ ค่อยๆ หายไปจากข้างหู

กู้อานหยานรู้สึกเพียงแค่ว่าทั้งโลกนี้ ค่อยๆออกห่างจากตัว

เอง

รอบๆข้างนี้ ต่างก็ไม่ได้ยินมองไม่เห็น

ความมืดมัวในสายตา มีเพียงแต่ดวงตาของซูหยาน
ดวงตาคู่นั้นที่ไม่มีชีวิต ไม่มีแสงสว่าง ดวงตาที่โดดเดี่ยวที่ ตายไปแล้ว

พวกเขากำลังจ้องเธออยู่ จ้องเธออยู่ เหมือนว่ากำลังถามเธอ อยู่ว่า ทำไมถึงบังคับฉัน ทำไม?

ทำไมถึงต้องไปขุดทะเลสาบ ทำไมถึงต้องบังคับฉัน ทำไมถึง ต้องทำให้ฉันตาย?

เธอตายแล้ว

กู้อานหยานนอนอยู่บนพื้น อยู่ใกล้กับซูหยานมาก ใกล้มาก

ใกล้ถึงขั้น แค่ยื่นมือออกไป ก็สามารถจับเธอได้

แต่ทำไมถึงจับไม่ถึง เพราะว่ามือของเธอถูกมัดอยู่ที่ข้างนอก เธอไม่มีแรงที่จะดิ้นรนออกมาเลย

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ในสายตาของเธอ เหมือนมีเงาเพิ่ม ขึ้นมา

ข้างๆ มีเสียงจะเป็นจะตายของผู้ชายดังขึ้น “แม่…… แต่ว่าเธอมองไม่เห็นชัดเจน อะไรก็มองไม่เห็นทั้งนั้น

ในสายตาของเธอ ยังคงมีแต่ดวงตาคู่นั้นที่เบิกตากว้างของซูหยาน ดวงตาคู่ที่ไม่มีแสงสว่าง

คู่นั้น ดวงตาคู่ที่ตายไปแล้ว

ทันใดนั้น ก็มีคนพยุงไหล่ของเธอ พยุงเธอขึ้นมา

ในตอนที่ถูกสัมผัส กู้อานหยานรู้สึกเหมือนว่าถูกตื่นขึ้นมา จากฝัน

แต่หลังจากตื่นขึ้นมาแล้ว ก็ยังน่ากลัวเหมือนฝัน

“อย่าจับฉัน อย่าจับฉัน ไม่! อ้า อ้า….ปล่อยฉันออก….”

หน้าอกเธอแน่นมาก ยังไม่ทันมองเห็นอย่างชัดเจนว่าผู้ชาย ข้างหน้านี้คือใคร ทั้งตัวของเธอก็ถูกอุ้มเข้าไปในอ้อมกอด

“กู้อานหยาน!” มู่บ้านเป่ยปล่อยเชือกที่มัดมือและเท้าของเธอ

ออก แล้วอุ้มเธอขึ้นมา

ยัยเด็กนี่สลบไปแล้ว สีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ เมื่อกี้ ยัง สั่นไปทั้งตัว

ส่วนซูหยานนั้น ก็ล้มลงจากที่ไม่ไกลจากสายตาเธอมากนัก ตอนที่พวกเขามาถึงแล้ว ยัยเด็กนี่จ้องดวงตาของซูหยานไว้

ซูหยาน กลับไม่มีลมหายใจแล้ว
แม่! แม่!”

มู่เจ๋อหนานนั่งอยู่บนพื้น แล้วอุ้มซูหยานขึ้นมา อุ้มอยู่ในอ้อม กอดของตัวเอง

เขาบ้าไปแล้ว กระวนกระวายจนนิ้วสั่นไปหมด

“เรียกรถพยาบาล รีบเรียกรถพยาบาล! เร็ว!”

หลีเย่นั่งลงยังข้างๆตัวของเขา แล้วจับไปที่จุดชีพจรตรงคอ ของ หยาน

นิ้วของเขาแข็งไปเลย ส่ายหัวไปทางมู่จ้านเป่ย

คนตายแล้ว เรียกรถพยาบาล ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

อีกอย่าง ตอนนี้พวกเขาอยู่บนเกาะ ถึงแม้จะเรียกรถพยาบาล แล้ว รถก็ไม่สามารถขับมาได้

“คุณชายรอง……”

ฉันบอกให้พวกนายเรียกรถพยาบาล ไม่ได้ยินหรอ!

มู่เจ๋อหนานตะโกนด้วยความโมโห ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วย ความรุนแรง
“เรียกรถพยาบาล! เร็ว! รีบเรียกรถพยาบาล!”

“คุณชายรอง คุณได้สติหน่อยครับ คุณผู้หญิงใหญ่

ท่าน….ท่าน….

“หุบปาก! หุบปาก!”

เรียกรถพยาบาล เขาเรียกเอง ไม่มีคนช่วยเขา เขาเรียกเอง! มู่เจ๋อหนานสับสนวุ่นวายไปหมด จะไปหาโทรศัพท์ของตัวเอง

โทรศัพท์อยู่ในกระเป๋าแท้ๆ แต่เขากลับไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงหยิบไม่ออกมา

มือสั่นอยู่ตลอดเวลา สั่นแรงมาก แม้กระทั่งซุกเข้าไปใน กระเป๋าก็ไม่ได้

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาไม่ได้ ไม่สามารถโทรหาใครได้ และเรียกรถพยาบาลไม่ได้!

แววตาแห่งความร้องขอ ตกอยู่บนตัวของมู่บ้านเป่ย

“พี่ใหญ่! พี่ใหญ่ช่วยฉันหน่อย รีบเรียกรถพยาบาล ช่วยแม่ ฉันหน่อย! พี่ใหญ่! ช่วยแม่ฉันหน่อย”
มู่จ้านเป่ยมองเขา ริมฝีปากขยับเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้เปิด ปากพูด

เขาไม่เคยเห็นน้องชายคนละแม่กับตัวเองคนนี้ กระวนกระวายขนาดนี้มาก่อนเลย

“พี่ใหญ่! ช่วยฉันด้วย! ช่วยแม่ฉันด้วย!”

มู่เจ๋อหนานกำลังขอร้องเขาอยู่ เหมือนว่าในตอนนี้ นอกจากพี่ ใหญ่แล้ว ใครก็ไม่สามารถช่วยแม่ของเขาได้

กอดกู้อานหยานไว้ ในที่สุดเขาก็พูดเบาๆว่า “เธอไม่อยู่แล้ว”

มู่เจ๋อหนานอึ้งไปไม่กี่วิ หลังผ่านไปหลายวินาที เขาก็โมโหขึ้น มา

“พูดไปมั่ว! นายโกหกแม่ของฉันยังอยู่ที่นี่ ท่านยังอยู่ที่นี่!”

“คุณชายรอง คุณสงบสติอารมณ์หน่อยครับ คุณผู้หญิงใหญ่ ท่าน….ท่านเสียชีวิตแล้วครับ คุณสงบสติหน่อยครับ!”

คำพูดของหลีเย่ไม่ได้ทำให้เขาสงบสติลง ฉินอี้ได้แต่พุ่ง เข้าไป แล้วจับเขาไว้

“คุณชายรอง กลับไปก่อนครับ พวกเราส่งคุณผู้หญิงใหญ่กลับไปก่อนครับ!”

มู่เจ๋อหนานถูกฉินอี้ล็อคตัวกลับมาตลอดทาง

ตอนแรก เขาอยากจะต่อต้าน

ต่อมา แรงค่อยๆน้อยลง คนก็สงบสติลงเยอะเลย

อาจจะเป็นเพราะว่า ไม่ใช่สงบสติ แต่เป็นเพราะ หมดหวัง

ที่จริแล้วเขารู้ ซูหยานเสียชีวิตแล้วจริงๆ

หมดหวัง หมดหวังถึงขั้น แม้กระทั่งคำพูดคำเดียวก็ไม่ยอม

พูด

กู้อานหยานถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาล เย่หานตรวจสอบ ให้เธอแล้ว นอกจากจะบาดเจ็บที่ข้างหลังศีรษะ เลือดออกนิด หน่อย บนตัวก็ไม่มีที่ไหนบาดเจ็บแล้ว

แต่อาจจะเป็นเพราะว่าตกใจมากเกินไป จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่ ยอมฟื้นตัว

ห้องรับแขกบ้านตระกูลมู่ สีหน้าของนายท่านแย่มาก ไม่พูด อะไรทั้งนั้น

หลีเย่นำจดหมายลาฉบับหนึ่งกลับมา คงจะเป็นฉบับที่ซูหยานเขียนก่อนดื่มยาพิษ

เขาสํานึกผิดบนจดหมายลา สารภาพในสิ่งที่ตัวเองเคยทําผิด

เธอได้สร้างกับดักในทะเลสาบก่อนหน้านี้แล้ว หลังจากนั้น ก็ ใช้พืช โคล่องล้อตรงรถเข็นของคุณนาย

เพื่อที่จะลบล้างโทษ รอให้กู้อานหยานกลับมาแล้ว ค่อยลงมือ

กับดักนั้น ยังอยู่ในทะเลสาบตอนนี้

แต่หลังจากที่เธอรู้ว่าคุณชายใหญ่มู่ขุดทะเลสาบแล้ว ก็คิด ได้ว่า ความผิดของตัวเองก็จะถูกเปิดโปงแน่ๆ เธอหนีไม่พ้น แล้ว

และในเรื่องที่ว่า ทำไมเธอถึงฆ่าคุณนาย บนจดหมายลาก็ได้ เขียนไว้อย่างชัดเจน

เธอมีผู้ชายคนอื่น แล้วถูกคุณนายจับได้

สีหน้าของมู่ซื่อหรู แย่ยิ่งกว่าท้องฟ้าในเมื่อคืน เขาอยากจะฉีกจดหมายฉบับนี้ทิ้งด้วยซ้ำ
แต่ ก่อนที่เขาจะฉีกทิ้ง จดหมายลาได้ถูกมู่บ้านเป่ยจับไป แล้วให้หลีเย่เก็บเอาไว้

ยัยผู้หญิงหน้าด้านคนนี้!” มู่ชื่อหรูโมโหจนสีหน้าแย่ไปหมด ซูหยานตายแล้ว เขาไม่ได้เสียใจเลย

แต่ว่า ผู้หญิงคนนี้กลับหักหลังเขา เขาในตอนนี้ ต่างก็เต็มไป ด้วยความโกรธ!

มู่จ้านเป่ยจ้องดูใบหน้าโมโหที่แดงกระหน่ำของเขา ทันใด นั้น เพูดเบาๆว่า “เธอหน้าด้านยังไง? ก็แค่ตามผู้ชายคนหนึ่งไป ไม่ใช่หรอ?”

“จ้านเป่ย…..”

มู่ซื่อหรูคิดไม่ถึงว่าลูกชายจะพูดกับตัวเองแบบนี้ ทันใดนั้น ก็ อึ้งจนดึงสติกลับไปมาได้

มู่ซื่อหรูเม้มปากเบาๆ มองดูบิดาของตัวเอง จากนั้นจึงจะพูด พึมพำขึ้นมา

“จะพูดว่าหักหลัง ก่อนหน้านี้ นายเคยหักหลังเธอมาแล้วกี่ รอบ? เธอก็แค่มีผู้ชายคนอื่นแค่คนเดียว แล้วนายล่ะ ผู้หญิง คนอื่น มีกี่คน”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ