บทที่350 จะต้อง มีคนพาเธอขึ้นไปแน่

บทที่350 จะต้อง มีคนพาเธอขึ้นไปแน่

“เห้อหลิงจือที่เบียดเข้าไปในฝูงคนเป็นคนแรก หลัง จากกรีดร้องออกมา เสียงดังตุบก็หล่นไปที่พื้น

กู้อานหยานเบียดตามเธอไปอยู่ด้านหลัง

ฉากตรงหน้าทั้งหมดนี้ ทำให้เธอเยือกเย็นไปทั้งตัว มืดมัวไป หมด แทบจะเป็นลม!

ห้างเป็นพื้นที่โล่งว่าง ตอนนี้ที่ที่พวกเธออยู่ คือตรงรั้วของห้าง ชั้นหก

และด้านล่าง……. ที่พื้นที่โล่งตรงหน้าเคาน์เตอร์ของชั้นหนึ่ง เด็กสาวคนหนึ่งตกลงไปในกองเลือด ตกตึกลงไปอย่างเห็นได้

ชัด!

…ซูเสี่ยวหมี่! เป็นซูเสี่ยวหมี่!

“เสี่ยวหมี่ เสี่ยวหมี่….”กู้อานหยานขาทั้งคู่อ่อนจนแย่ไปหมด

เจียงนานประคองเธอไว้ในอ้อมแขน มองซูเสี่ยวหมี่ที่ตกตึก

ลงไป สีหน้าหดหู่
“อย่าตื่นตระหนก อย่าเพิ่งตื่นตระหนก ……

“รถพยาบาล เรียกรถพยาบาล!

กู้อานหยานผลักเขาออก วิ่งไปที่บันไดเลื่อนเหมือนคนบ้า

เห้อหลิงจือม้วนตัวแล้วลุกขึ้นมา ลุกขึ้นวิ่งไปที่บันไดเลื่อน

เสี่ยวหมี่ตกไปที่ชั้นหนึ่ง เลือดสาดเป็นกอง

เธอตกลงไปจากชั้นเจ็ด ตรงรัวของชั้นเจ็ด ตรงที่เป็นช่องว่าง ไม่มีรั้ว

เธอตกลงมาจากตรงรั้วที่เป็นช่องว่าง แต่ทําไมเธอต้องไปชั้น เจ็ด ทําไมต้องยืนข้างรั้วที่มีช่องว่าง?

“เสี่ยวหมี่! “ไม่ง่ายเลยที่กู้อานหยานจะไปที่ชั้นหนึ่งได้ คุกเข่าไปข้างซูเสี่ยวหมี่

แต่ที่ตัวเธอเต็มไปด้วยเลือด ตอนตกลงมา ถึงแม้จะชนไปที่ บนโฟมของเคาน์เตอร์แห่งหนึ่ง แต่ก็ถูกตกลงไปไม่ใช่เบาๆ

และ ก็ยังตกลงมาพร้อมเลือดออกมากมาย!

กู้อานหยานจะหยิบโทรศัพท์อย่างรีบร้อน แต่ มือทั้งคู่สั่นหนัก มาก เลยเอาโทรศัพท์ออกมาไม่ได้
“อย่าร้อนรน โทรไปแล้ว เดี๋ยวรถพยาบาลก็จะถึงแล้ว”

เจียงนานดึงเธอไว้”อย่าแตะต้องเอมั่วๆ จะยิ่งทำให้เธอบาด เจ็บ”

“เป็นแบบนี้ได้ไง ทำไมเป็นแบบนี้… อยากจะกอดซูเสี่ยวหมี่ แต่ไม่กล้า “อานหยานยื่นมือไป

เธอบาดเจ็บหนักมาก เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้เสี่ยวหมี่ยังมีชีวิต อยู่ไหม

ด้านนอกมีเสียงรถพยาบาลกับรถตำรวจเข้ามา แป๊บเดียว หมอกับพยาบาลก็เข้าม

“หมอ ช่วยเธอด้วย รีบช่วยเธอ! ”

เห้อหลิงจือแทบจะคุกเข่าให้หมอ”หมอคะ รีบช่วยเธอ!”

หมอกับพยาบาลรีบตรวจซูเสี่ยวหมี่ หลังจากตรวจแบบเบื้อง ต้นไป ก็ให้ออกซิเจนเธอทันที แล้วเตรียมเปลให้!

กู้อานหยานโล่งใจมาก หมายความว่า ซูเสี่ยวหมี่ยังมีชีวิต เธอยังไม่ตาย!

“สถานการณ์ไม่ดีมากนัก ผู้บาดเจ็บมีอันตรายต่อชีวิตได้ ตลอดเวลา”
หมอสั่งให้พยาบาลจัดการกับอาการบาดเจ็บของคนไข้ เตรียมเอาขึ้นเปล พร้อมถามไปด้วยว่า : “ญาติของคนไข้ ล่ะ?”

“ฉันค่ะ! ฉันคือเพื่อนเธอ! “กู้อานหยานรีบลุกขึ้นทันที”ฉัน

จะไปกับพวกคุณ”

“พวกเราด้วยค่ะ! “เห้อหลิงจือก็พูดเสียงสั่น

“ไปด้วยได้แค่คนเดียว คนอื่นไปโรงพยาบาลเอง”

สถานการณ์วิกฤตมาก หมอไม่สามารถพูดมากกับพวกเขา ได้ ตอนนี้ ช่วยคนสำคัญกว่า

“ฉันไป! “กู้อานหยานรีบตามไปทันที

“ฉัน…………..อหลิงจือน้ำตาไหล เธอก็อยากไป เธอจะไป เฝ้าดูเสี่ยวหมี่!

“ผมพาคุณไปเอง”หลังจากเห็นกู้อานหยานตามรถพยาบาล

ไป เจียงนานก็คว้าคอเสื้อด้านหลังของเห้อหลิงจือทันที”ไป! ”

เห้อหลิงจือเหมือนกับลูกไก่ สติตัวเองกระเจิดกระเจิงไปหมด แล้ว ถูกเจียงนานพาไปที่โรงจอดรถ
สีหน้าเจียงนานเยือกเย็น เหยียบไปที่คันเร่ง

รั้วชั้นเจ็ดว่างไป ถ้าไปที่นั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็ไม่มีทางตกลง มาได้

แต่ ซูเสี่ยวหมี่ไม่มีเหตุผล ไม่มีทางไปที่นั่นได้แน่

อีกอย่าง เธอกับกู้อานหยานรวมถึงเห้อหลิงจือก็อยู่ด้วยกัน ไม่มีเหตุผลที่จะไปที่ชั้นเจ็ดเอง

เพราะว่าชั้นเจ็ดกำลังจัดกิจกรรม วันนี้หลานร้านไม่เปิด

ร้านยี่ห้อดังที่แพงที่สุด ต่างอยู่ชั้นหก ซูเสี่ยวหมี่มาเพื่อซื้อ ของ จะขึ้นไปทําอะไร?

ซูเสี่ยวหมี่ไม่ได้ขึ้นไปเองแน่ จะต้อง มีคนพาเธอขึ้นไป!

พอถึงโรงพยาบาล เห็นเห้อหลิงจือเดินลงจากรถไปอย่าง กะเผลก พอวิ่งไปที่ห้องฉุกเฉิน เจียงนานก็หยิบโทรศัพท์ออก มา โทรหาเบอร์หนึ่ง

“เอากล้องวงจรปิด มหกกับเจ็ดของห้างมิง มาให้ผมทันที”

“ครับ คุณชายรอง
หนึ่งชั่วโมงกว่า มู่เทียนโย่วกับหยางอีที่เพิ่งได้รับข่าวก็เพิ่งถึง อย่าวร้อนรน

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉินโจวกับหลิวซ่างก็มา

จากนั้น คนของตระกูลซูก็มาสองคน พ่อของซูเสี่ยวหมี่กับ ภรรยาของพ่อเธอตอนนี้

แม่ซูทนไม่ไหว ตอนมาถึงก็บ่นว่า : “ลูกสาวคุณนี่ตัวปัญหา จริง วันๆสร้างแต่เรื่อง! “

“ครั้งนี้เสี่ยวหมิได้รับบาดเจ็บอย่างไม่ระวัง เธอไม่ได้ตั้งใจ”

พ่อ อยากจะอธิบายให้ลูกสาวตัวเอง แต่ ต่อหน้าภรรยาคนนี้ แค่เสียงพูดยังไม่กล้าพูดดัง

แม่ซูโกรธ พูดเสียงเฉียบไปว่า: “ถ้าไม่ใช่ว่าเธอวิ่งไปเอง แล้วจะตกลงไปได้ไง? ตอนนี้วุ่นวายไปหมด ไม่รู้ว่าต้องจ่าย ค่ารักษาแค่ไหน! ”

“ซูหมิงรุ่ยฉันจะบอกคุณให้ฟังนะ ตระกูลเราไม่ได้มีเงินมาก นี่ถ้าอยู่ICUครึ่งเดือน คุณออกเงินเองเลย!

“อาจิง เงินของตระกูลเราอยู่ที่คุณหมด แล้วจะให้ผมจ่ายได้

ไง? ”
ตอนที่กู้อานหยานออกมาจากห้องน้ำ ก็ได้ยินคนสองคนที่ เดินมาตรงทางเดินข้างตรงหน้า กำลังคุยกันอยู่

หัวใจ ก็เยือกเย็นอย่างหาสิ่งอื่นเปรียบไม่ได้

ไม่น่าล่ะเสี่ยวหมี่ไม่ชอบกลับบ้าน ที่แท้ตระกูลนี้ ไม่มีความ อบอุ่นสักนิด

เธอพิงกำแพง ขายังไร้เรี่ยวแรง ได้แต่พิงไปที่กำแพง ค่อยๆ

กลับไป

ซูหมิงรุ่ยกับหลิวจิงจิงคิดไม่ถึงว่าจะได้เจอคุณชายรองของ ตระกูลเจียง ที่บ้านนอกห้องผ่าตัด

พวกเขาก็แค่เคยเห็นเจียงนานในงานเลี้ยงที่สําคัญงานหนึ่ง แต่อีกฝ่ายไม่รู้จักพวกเขา

แต่ตอนนี้ รู้ว่าเจียงนานก็กำลังรอสถานการณ์ของซูเสี่ยวหมี่ ทั้งสองก็มีแรงฮึดทันที

“คุณชายรองเจียง คิดไม่ถึงว่าจะเจอที่นี่ ยินดีที่ได้เจอนะ ครับ!

ซูหมิงรุ่ยเข้าไปทันที ยิ้มออกไป แล้วยื่นมือไปที่เจียงนาน

เจียงนานขมวดคิ้วเบาๆ ทนไม่ค่อยไหว
ซูหมิงรุ่ยรีบแนะนํา: “ผมคือพ่อของเสี่ยวหมี่ นภรรยาผม ครับ คุณชายรองเจียง พวกเราเคยเจอกันที่งานเลี้ยงกุศลเมื่อ เดือนที่แล้ว”

เจียงนานก็ยังไม่มีอารมณ์สนใจ ลูกสาวของพวกเขายังอยู่ ด้านใน จะเป็นจะตายเท่ากัน แต่เขากลับอยากจะเริ่มความ สัมพันธ์

พ่อแม่แบบนี้ ทำให้น่าผิดหวังเสียจริง

“เอ่อ คุณชายรองเจียง… อากาศ อีกฝ่ายกลับไม่สนใดๆ ” มือของซูหมิงรุ่ยที่ยื่นออกไปอยู่ที่

ตอนนั้น บรรยากาศก็ดูน่าอาย

หลิวจิงจิงเห็นสถานการณ์ ก็ตีมือเขาไป แล้วมองเจียงนาน แล้วพูดยิ้มๆ : “คุณชายรองเจียง คุณพาเสี่ยวหมี่ของเรามาส่ง ใช่ไหม? ขอบคุณคุณชายรองมากจริงๆ”

“คุณชายรอง คุณกินข้าวยัง? งั้น พวกเราจัดงานเลี้ยง เชิญ คุณชายรอง…… ”

เจียงนานจู่ๆก็เคลื่อนตัว ผ่านพวกเขาไป แล้วเดินไปตรงหน้า กู้อานหยาน

“เป็นไงบ้าง? ตรงไหนไม่สบายหรือเปล่า? ผมประคองคุณ ไปพักละกัน”
กู้อานหยานไม่ปฏิเสธ ไม่ใช่ว่าเธอไม่สบายตรงไหน แค่หลัง จากเสี่ยวหมี่เกิดเรื่อง แรงทั้งตัวก็เหมือนถูกสูบออกไปหมด

ตอนนี้ แค่เดินยังยาก

ได้แต่ปล่อยให้เจียงนานประคอง ไปนั่งลงที่ข้างๆโซนนั่งพัก

หลิวจิงจิงผลักซูหมิงรุ่ยเบาๆ : “ผู้หญิงคนนี้…ใช่กู้อานหยาน เพื่อนเสี่ยวหมี่นั่นไหม? ไม่ใช่ว่าเธอคือคู่หมั้นคุณชายใหญ่มู่ เหรอ? ทำไมอยู่กับคุณชายรองเจียงอีกล่ะ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ