บทที่ 301 เธอพึ่งเขาเกินไปหรือเปล่า?

บทที่ 301 เธอพึ่งเขาเกินไปหรือเปล่า?

“คุณเป็นแฮกเกอร์ฝีมือดีอยู่แล้วนี่ จริงๆแล้วคุณก็สามารถ เข้าไปดูในระบบข้อมูลของโรงพยาบาล ว่าฉันนำใบรายงาน ผลปลอมมาหลอกพวกคุณอยู่หรือเปล่า”

หลีเย่ไม่สามารถทนเห็นสีหน้าที่เศร้าและซีดของกู้อานหยาน ได้อีกแล้ว ช่วงนี้เธอเจอปัญหาเยอะมากจริงๆ

“คุณหยานหยานครับ ผมเชื่อว่าคุณไม่ได้ตั้งใจหลอกพวกผม แต่บางที คุณอาจจะทำผิดก็ได้นะครับ”

หลีเย่โค้งหัวให้เธอเล็กน้อย แล้วมองไปทางหยางอี: “ผมฝาก คุณดูแลเธอด้วยนะครับ พอดีผมยังมีเรื่องที่ต้องกลับไปช่วย คุณชายใหญ่มู่จัดการนะครับ..…………..

“คุณชายใหญ่มู่ของพวกคุณ ก็คิดว่าฉันกำลังหลอกเขาอยู่

ใช่ไหม?”

กู้อานหยานมองไปที่เขา โดยไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ

หลีเย่ขยับริมฝีปากเล็กน้อยเพื่อจะพูด สุดท้ายก็พูดขึ้นมา เบาๆ: “ผมเชื่อคุณหยานหยานครับ”

เมื่อเขาเดินออกไปแล้ว ขาของกู้อานหยานก็อ่อนลงทันทีจนเกือบจะนั่งลงไปอย่างแรง

หยางอีจึงได้ประคองเธอให้นั่งลง คิดอยู่สักพัก เขาก็พูดขึ้น มาด้วยความโกรธ. “มันจะเป็นไปได้ยังไง หยานหยานตอนนี้ พวกเรากลับไปที่รถกันก่อนเถอะ ฉันขอเวลาอีกสักพัก แล้ว เดี๋ยวฉันจะกลับไปดูข้อมูลของโรงพยาบาลเอง”

กู้อานหยานไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี เมื่อกี้หลีเย่พูดแค่ว่า เขา เชื่อเธอ

แต่ที่เธอถามเมื่อกี้ เธอหมายถึงคุณชายใหญ่

ดังนั้น คุณชายใหญ่มู่เองก็คิดว่า เธอจงใจหลอกเขาอยู่ใช่ ไหม?

ในสายตาของคุณชายใหญ่มู่ เธอนั้นเป็นแค่คนโกหกคนหนึ่ง เป็นแค่ผู้หญิงเลวคนหนึ่ง!

เธอไม่เพียงแต่ทำร้ายคุณท่านหญิง แต่เธอยังปลอมสถานะ ตัวเองว่ามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับคุณท่านหญิงอีก

ทำไม่เรื่องมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้? ปัญหามันเกิดจาก ที่ไหนกัน?

เมื่อหยางอีไปชำระเงินเสร็จ เขาก็เข้ามาประคองเธอ: “หยาน หยาน ขึ้นรถกันเถอะ เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอหาข้อมูลเอง!”
สีหน้าของกู้อานหยานเต็มไปด้วยความงงงวย เมื่อหยาง เก็บเอกสารที่อยู่บนโต๊ะเสร็จ จึงประคองเธอและเดินออกไป จากร้านกาแฟทันที

หลังจากขึ้นรถแล้ว หยางอีก็รีบเปิดโน๊ตบุ๊คแล้วเข้าไปใน ระบบข้อมูลของโรงพยาบาลทันที

เมื่อมีชื่อการหาข้อมูลมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก ไม่นานเขาก็หา

ข้อมูล DNA ของคุณท่านหญิงเจอ

เขาจึงนำข้อมูลที่หลีเย่นำมาให้เมื่อสักครู่มาเปรียบเทียบกัน ยิ่งเปรียบเทียบเขาก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ใจ

เหมือนกัน เหมือนกันจริงๆด้วย!

ข้อมูลที่หยีเย่นำมาให้นั้นเป็นข้อมูลจริง! นี้เป็น

ข้อมูลDNAของคุณหญิงท่านจริงๆ!

เขาจึงนำข้อมูลรายงานการประเมิน มาเปรียบเทียบกับข้อมูล ของคุณท่านหญิงที่มีอยู่ในระบบข้อมูลของโรงพยาบาล

ไม่เหมือน……..ไม่เหมือนกันจริงๆด้วย!

ทำไม?
“หยานหยาน พวกเราไม่ได้หลอกใครนี่ แต่นี่……… เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม!

คิดแล้วคิดอีก เขาก็หาคำพูดที่เหมาะสมพูดออกมาไม่ได้ หยางอื่น่ามือของเขาไปจับไหล่ของกู้อานหยานไว้ ด้วยสีหน้า ที่แน่วแน่

“หยานหยาน พวกเราไม่ได้หลอกใครอยู่ใช่ไหม? นี่เธอเองก็ ยังไม่รู้อีกเหรอ? พวกเราไม่ได้หลอกใคร!”

“ฉันไม่ได้หลอกใคร……” กู้อานหยานดึงสติกลับมาอย่าง งงงวย แล้วหันไปมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมืดมิด

“ไม่ได้หลอก! ใช่! ฉันไม่ได้หลอก!”

หยานหยานรับการโจมตีที่หนักแบบนี้ไม่ไหว เขาเองก็เข้าใจ และเขาเองก็สามารถรับรู้ได้เหมือนกัน!

เพราะว่า เขารับรู้เรื่องนี้กับเธอมาตั้งแต่แรก และเขาก็รู้ว่า เรื่องราวทั้งหมดมันมีความเป็นมายังไง!

“ตัวอย่างเลือดของคุณท่านหญิงเป็นของจริง ของแกก็เป็น ของจริง งั้นความสัมพันธ์ของแกกับคุณท่านหญิงก็เป็นความ จริง!”

“ใช่ ความสัมพันธ์ของฉันกับคุณยายเป็นเรื่องจริง ”
กู้อานหยานก้มหน้ามองรายงานผลหลายฉบับที่ กระจัดกระจายอยู่บนที่นั่ง

ใช่ ทั้งๆที่ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง แต่ทำไม?

“หรือว่า ข้อมูลที่อยู่ในระบบของโรงพยาบาลเป็นข้อมูล ปลอม?”

“ไม่ผิดแน่ ข้อมูลในระบบของโรงพยาบาลต้องผิดแน่นอน! ข้อมูลของคุณท่านหญิงที่อยู่ในระบบข้อมูลของโรงพยาบาล ต้องเป็นข้อมูลปลอมแน่!”

หยางอีจับไหล่ของเธอไว้แน่น: “หยานหยาน แกไม่ใช่คนที่จะ ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แกต้องเข้มแข็งไว้นะ!”

“ฉันไม่เป็นไร” กู้อานหยานถอนหายใจยาวๆหนึ่งรอบ ส่ายหัว ไปมา แล้วผลักมือของเขาออก

เธอเอนหลังชนกับที่นั่ง หลับตาลง ราวกับกำลังปรับการ หายใจของตัวเองอยู่

“เรื่องมันเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ก็เลยรู้สึกรับไม่ไหวแค่นั้น

เอง”

หยางอีเข้าใจความรู้สึกนี้ของเธอดี ถ้าเปลี่ยนเป็นเขา เขาก็ คงสติแตกไปแล้วแน่ๆ
ทั้งๆที่กำชัยชนะอยู่ในมือ และเห็นแสงสว่างอยู่รำไรแล้ว แต่ อยู่ๆก็ถูกใครคนหนึ่งกระชากลงมา เขาไม่เพียงแต่กระชาก เธอลงมาเท่านั้น เขายังกระชากเธอลงไปถึงนรกด้วย

แล้วใครจะรับมือไหว? แล้วใครจะไม่รู้สึกสิ้นหวัง?

เธอต้องการเวลาเพื่อจัดการกับอารมณ์ของตัวเอง เพราะช่วง นี้เธอรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน

“หยานหยาน.…………..

“ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ตอนนี้เรากลับไปทำธุระที่เจียงซื่อกรุ๊ป ก่อนดีกว่า แล้วเย็นๆฉันค่อยคิดหาวิธีอีกที

กู้อานหยานไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมา เธอน่าจะเหนื่อยมาก

จริงๆ และเธอก็คงอยากจะพักผ่อนสักพัก

เธอรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยขึ้นมาเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ ประจำเดือนกำลังจะมาหรือเปล่า

ทำไมช่วงนี้ถึงมีแต่เรื่องแย่ๆเกิดขึ้นนะ?

หยาง อยากจะปลอบเธอมากจริงๆ แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เขาจะปลอบเธอยังไง?
ในความเป็นจริงถึงเขาจะปลอบกู้อานหยานได้ แต่เขาก็คิด หาวิธีที่จะช่วยเธอไม่ออกเลย

ถึงแม้รู้ว่าข้อมูลที่อยู่ในระบบข้อมูลของโรงพยาบาลเป็น ข้อมูลปลอม แต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?

นอกจากพวกเขาเอง ก็ไม่มีใครที่จะยอมเชื่อพวกเขาเลยใช่

ไหม?

ข้อมูลในระบบเป็นข้อมูลที่สำคัญที่สุดในการพิสูจน์ตัวตน ของบุคคลอยู่แล้ว และตอนนี้ข้อมูลนี้ก็ถูกเปลี่ยนจนหมด แล้ว พวกเขาจะสามารถพิสูจน์อะไรได้อีก?

ตอนนี้เรื่องนี้ได้เดินทางมาถึงทางตันแล้ว

ใครเป็นคนเปลี่ยนข้อมูลของคุณท่านหญิงที่อยู่ในโรง พยาบาลนะ? ใครกันที่เก่งถึงขั้นทำเรื่องพวกนี้ได้?

หรือว่าจะเป็นกู้เวยจือ และอำนาจที่อยู่เบื้องหลังเธอ?

งั้นพวกเขาก็ต้องรู้ใช่ไหม ว่าหยานหยานกำลังหาข้อมูล ทั้งหมดนี้อยู่?

ตอนก่อนจะถึงเจียงซื่อกรุ๊ป อยู่ๆหยางอีก็จอดรถ และหันมา มองกู้อานหยาน
“ตอนนี้แก……จะมีอันตรายหรือเปล่า?”

ถ้าหากคนพวกนั้นรู้ว่าเธอกำลังหาข้อมูลเรื่องนี้อยู่ งั้นเธอก็ สามารถตกอยู่ในอันตรายได้

กู้อานหยานไม่สามารถหลอกเขาได้ ถึงเธอจะพูดว่าไม่เป็นไร แต่หยาง ก็ไม่มีทางเชื่อ

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังมองหน้ากันโดยไม่พูดอะไร อยู่ๆ โทรศัพท์ของกู้อานหยานก็ดังขึ้นมา เธอจึงนำโทรศัพท์ขึ้นมา ดู ก็เห็นว่าเป็นเจียงนาน

“เป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้อยู่ที่ไหน? เดี๋ยวผมไปรับคุณนะ! พอดี วันนี้ที่บริษัทมีเรื่องด่วนที่จําเป็นจะต้องจัดการ ผมก็เลยไปเป็น เพื่อนคุณไม่ได้”

“ฉันอยู่ที่หน้าประตูเจียงซื่อกรุ๊ปแล้วค่ะ” กู้อานหยานมองไป ยังนิคมอุตสาหกรรมที่อยู่ข้างหน้า ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

“คุณชายรองเจียงครับ……” หยางอนิ่งคิดอยู่สักพัก อยู่ๆเขา ก็พูดกับคนในสายขึ้นมา: “คุณชายรองเจียงครับ เดี๋ยวผมจะ พาเธอไปส่งที่ตึกของคุณ คุณช่วยอยู่เป็นเพื่อนเธอหน่อยนะ ครับ”

“ไม่จำเป็น……”

“ได้ครับ ผมจะออกไปรับเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวคุณพาเธอมาส่งหลานนอกตึกก็ได้ครับ”

เจียงนานไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบวางสายทันที

กู้อานหยานมองหยาง ด้วยสีหน้าที่ไม่เห็นด้วย: “จริงๆแล้ว เขางานยุ่งมากนะ…….”

แต่เขามีความสามารถพอที่จะปกป้องแกได้ ”

ถึงแม้หยางอีจะคิดมาตลอด ว่าถ้าหากเทียนโยวสามารถอยู่ ด้วยกันกับกู้อานหยานได้ มันจะเป็นเรื่องที่ดีมากๆ

แต่ไม่รู้ว่าช่วงนี้เทียนโยว่กำลังทำอะไรอยู่ ดูเหมือนเขาจะยุ่ง มากทุกวัน พอเลิกเรียนเขาก็จะรีบออกไปทันที

ตอนนี้เทียนโยว่ก็มีเรื่องของตัวเองที่จะต้องทำ ส่วนเขาเองก็ ไม่มีความสามารถพอ ที่จะปกป้องหยานหยานได้ตลอดเวลา

แต่ คุณชายรองเจียงไม่ใช่

คนแบบคุณชายรองเจียง เขามีเงินมีอำนาจ มีทุกอย่าง และมี เส้นสายด้วย

มีคุณชายรองเจียงอยู่ข้างๆของกู้อานหยาน เขาถึงจะวางใจ

ได้
“หยานหยาน แกกลับไปกับคุณชายรองเจียงก่อน กลับไปคิด ดีๆว่าต่อไปจะทำยังไงต่อ แต่ไม่ว่าแกจะตัดสินใจทำอะไร แก ต้องบอกให้ฉันรู้ด้วยนะ”

รถมาจอดอยู่ตรงลานกว้างหน้าตึกของเจียง อกรุ๊ป ทันทีที่กู้ อานหยานลงจากรถ ก็เห็นท่าทีที่เร่งรีบของเจียงนาน

ทันทีที่เห็นเขา เธอก็รู้สึกเศร้าและเสียใจขึ้นมาทันที เธอรู้สึก เหมือนได้เจอกระดานลอยน้ำ ผุดขึ้นมาจากในใจของเธออีก ครั้ง

ช่วงนี้เธอพึ่งเขามากเกินไปหรือเปล่านะ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ