บทที่ 278 เล่นตุกติกต่อหน้าเขา

บทที่ 278 เล่นตุกติกต่อหน้าเขา

กู้อานหยานรู้สึกรำคาญผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่ข้างหน้าของ เธอจริงๆ

ตอนแรกพวกเธอก็ได้ไปซ่อนตัวไว้แล้ว แต่ถ้าไม่ใช่เพราะ เสียงกรีดร้องตอนเจอแมลงของผู้หญิงคนนี้ พวกเธอจะถูก พวกมันจับได้แบบนี้ไหม?

ผู้หญิงคนนี้เป็นตัวซวยจริงๆ ตัวเองถูกจับไปคนเดียวก็ว่า ไปอย่าง นี่ยังจะมาทำให้เธอลำบากอีก

“อือ…….” เมื่อนึกถึงเหตุการณ์แย่ๆเมื่อครั้งที่แล้ว กู้เวยจึ อร้องไห้เสียงดังขึ้นมาอีก

เธอรู้สึกกลัวจริงๆ!

แต่ก็ยังโชคดี ที่ครั้งนี้ยังมีกู้อานหยานอยู่ด้วยกันกับตัว

เอง

เพราะถ้าหากเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกครั้ง ก็จะไม่ใช่แค่เธอที่ถูกกระทำ

ตอนที่น้ำตาไหลลงมา เป็นช่วงพอดีกับตอนที่เธอเช็ดหน้า จึงทำให้ใบหน้าที่เปื้อนโคลนอยู่เมื่อสักครู่ ดูสะอาดและดูดี ขึ้นมา

ส่วนคนที่ล้มอยู่ตรงมุมหนึ่งของพื้นอย่างกู้อานหยาน กลับใช้ใบหน้าของตัวเองถูไปมาอยู่บนพื้น

กู้เวยจือมองตาขวางใส่เธอ: นี่แกคิดจะใช้หน้าขุดรู แล้ว หนีไปอย่างนั้นเหรอ?”

กู้อานหยานขี้เกียจจะสนใจเขา ผู้หญิงคนนี้นอกจาก รูป ร่างหน้าตาที่พอดูได้แล้ว ทั้งร่างกายนี้ยังมีอะไรดีอีก?

การที่เธอตายด้วยน้ำมือของเขาเมื่อชาติที่แล้ว มันเป็น อะไรที่ไม่ยุติธรรมจริงๆ ทำไมเขาถึงได้โง่ขนาดนี้นะ?

ถึงแม้รู้ว่าเบื้องหลังจะต้องมีคนที่คอยควบคุมทุกอย่างอยู่

แต่เมื่อชาติที่แล้วเธอก็ไม่สามารถมองผู้หญิงจอมปลอมอย่างเวยจ่อออก เธอก็ถือว่าโง่มากๆเหมือนกัน

ไม่รู้ว่าคลื่นยักษ์มากระทบจากที่ไหน เรือจึงได้สั่นไปทั้ง ลำ กู้เวยจือที่ไม่ได้นั่งอยู่ดีๆ ก็กลิ้งลงไปนอนที่พื้น ทันใด นั้นเธอก็ร้องไห้เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง

อยู่ๆประตูของเรือก็ถูกคนเปิดออก

กู้เวยจ๋อตกใจจนต้องรีบไปหลบอยู่มุมมุมหนึ่ง กู้อานห ยานก็ลุกขึ้นมานั่ง และซ่อนตัวอยู่ตรงมุม เพื่อลดการดำรง อยู่ขอตัวเอง

เรือลำนี้ไม่ได้ถือว่าเป็นเรือลำใหญ่ ตั้งแต่ที่พวกเธอนั่ง เรือออกมาจากเกาะ เรือก็แล่นมาโดยตลอด

หลังจากที่พวกเธอขึ้นมาก็ถูกทิ้งไว้ในห้องเล็กๆห้องหนึ่ง และเธอก็ไม่รู้ว่าคนพวกนี้จะพาเธอไปที่ไหน

แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่พอจะรู้ได้คือ เป้าหมายที่เขา พุ่งมาในครั้งนี้ก็คือคุณชายใหญ่มู่อีกแล้ว

ไม่ว่าคนที่อยู่รอบๆของผู้ชายคนนั้น หรือว่าคนที่มีความ สัมพันธ์กับเขาเล็กน้อย ก็จะตกอยู่ในอันตรายด้วยกันทั้งนั้น

“ได้ยินมาว่าตอนนี้เธอได้อยู่ด้วยกันกับมู่บ้านเป่ยแล้วเห รอ?” พวกผู้ชายที่เพิ่งจะเดินเข้ามา มีหนึ่งคนในนั้นที่เดิน ไปหยุดอยู่ข้างหน้าของกู้เวยจือ

“หัวหน้าครับ ผู้หญิงคนนี้แหละครับ ที่พี่น้องของพวกเรา วนกันมีอะไรกับเธอเมื่อครั้งที่แล้ว พอปล่อยกลับไปกลับ ได้กลายเป็นผู้หญิงของมู่บ้านเป่ยซะงั้น

ชายอีกคนหนึ่งที่ใส่หน้ากากไว้เดินไปหยุดตรงหน้าของ หัวหน้า แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่ฉวน บอกว่าผู้หญิงคนนี้มี ประโยชน์ครับ”

“มู่จ้านเป่ยจะมาช่วยผู้หญิงคนนี้จริงๆเหรอ?”

“มู่จ้านเป่ยจะเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับหน้าที่ของตัวเอง มาก และผู้หญิงคนนี้ก็มาเกิดเรื่องตอนที่อยู่ในความดูแล ของเขา เขาไม่มีทางที่จะไม่มา” คนที่เป็นลูกน้องรีบตอบ กลับไปทันที

กู้อานหยานนั่งฟังด้วยความตกใจ คนพวกนี้พุ่งเป้ามาที่ คุณชายใหญ่ จริงๆด้วย
คนที่อยู่วงการธุรกิจของเมืองเป่ยหลิง ถ้าไม่ใช่เพราะว่า ไม่มีหนทางที่จะเดินต่อ และคิดว่าจะสู้ให้ตายไปข้างหนึ่ง ใครก็ไม่กล้าทําอะไรคุณชายใหญ่

แต่มีอีกคนหนึ่งในเมืองเป่ยหลิงที่กล้าทําทุกอย่าง

ก็คือหัวหน้าที่อยู่เบื้องหลังของ Paradise Island! เธอรู้ ตั้งแต่เมื่อชาติที่แล้วว่า เขาคนนั้นเป็นคนบ้า!

ถึงแม้กู้เวยจือจะรู้สึกกลัว แต่เธอฟังแล้วได้ประโยชน์มาก

ใครๆก็รู้ว่าคุณชายใหญ่มู่ให้ความสำคัญกับเธอ แล้วถ้า หากรู้ว่าเธอหายไป เขาจะต้องออกมาตามหาเธอแน่นอน

ครั้งนี้ก็คงถึงเวลาที่จะต้องแสดงฉากวีรบุรุษมาช่วยสาว งามแล้วละ?

เมื่อถึงตอนนั้น เธอก็จะมอบทั้งกายและใจให้กับเขา และ การแต่งงานในครั้งนี้ ก็จะจบอย่างสมบูรณ์แบบ

แต่ผู้ชายคนนี้เดินมาหยุดข้างหน้าเธออีกแล้ว มันหมายความว่ายังไง?

“ครั้งที่แล้วเธอถูกเล่นไปแล้ว แต่คุณชายใหญ่มู่กลับยัง เอาเธออยู่เหรอ?” น้ำเสียงของหัวหน้าคนนั้น เต็มไปด้วย เสียงหัวเราะด้วยความเหยียดหยาม

“ใครจะไปรู้ว่าคุณชายใหญ่มู่กำลังคิดอะไรอยู่ เขาอาจจะ แค่รักษาหน้าตาอยู่ก็ได้

“งั้นเหรอ?”คนที่เป็นหัวหน้ามองไปทางเวยจือที่นั่งตัว สั่นอยู่ในมุม รูปร่างก็ไม่เลว แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าเป็น สินค้าที่สวยงามที่สุด

กู้เวยจือรู้สึกทนไม่ได้ขึ้นมาทันที ที่เขานั้นพูดว่าเธอยัง สวยไม่พอ!

อยู่ๆมีลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังของหัวหน้าพูดปนเสียง หัวเราะขึ้นมาได้ยินมาว่าเธอเป็นผู้สุภาพสตรีหมายเลข หนึ่งของเมืองเป่ยหลิงนะครับ”

คนที่เป็นหัวหน้ากลับกัมมามองกู้เวยจือ แล้วหัวเราะอยู่ ในลําคอ: “ชื่อเสียงมันเกินจริง
กู้เวยจือจ้องมองเขาด้วยความโกรธแต่ไม่กลัวพูด

พวกผู้ชายพวกนี้มายืนอยู่ข้างหน้าของเธอ แล้วมาวิจารณ์ รูปลักษณ์ของเธอ มันจะมากเกินไปแล้ว!

ถ้าหากเป็นคำพูดที่น่าฟังหน่อยเธอก็จะไม่ว่าอะไร แต่ กลับมาพูดคำพูดพวกนี้ใส่เธอ ระยำจริงๆ!

อยู่ๆสายตาของหัวหน้าคนนั้นก็เหลือบไปมองร่างของกู้ อานหยาน: “แล้วเธอเป็นใคร?

“เห็นว่าอยู่ด้วยกันกับกู้เวยจ๋อ ก็เลยจับกลับมาครับ

กู้อานหยานรู้สึกโล่งอกขึ้นมาเล็กน้อย เพราะเป้าหมาย ในคืนนี้ของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นกู้เวยจือ ส่วนเธอก็ต้อง เดือดร้อนไปด้วย

ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรก เธอน่าจะผลักกู้เวยจือออกไปตั้งแต่ ที่ร้องกรีด แล้วซ่อนตัวเองเอาไว้

แต่คนอย่างกู้เวยจือ ถ้าไม่ได้ฆ่าเธอให้ตายกู้เวยจือจะ ยอมเหรอ?
กู้เวยจื่อต้องบอกคนพวกนี้แน่นอนว่ายังมีอีกคนหนึ่งหลบ อยู่

หัวหน้าคนนั้นมองใบหน้าของกู้อานหยาน ที่สกปรก และเต็มไปด้วยเศษดินเศษโคลน จนไม่สามารถมองเห็น หน้าตาที่แท้จริงของเธอได้ชัดเจน

เขาหัวเราะอยู่ในลำคอ และไม่ได้สนใจผู้หญิงที่สกปรก และขี้เหร่คนนี้อีก: “เดี๋ยวไปเทียบฝั่ง แล้วโยนมันทิ้งไป ให้ มันตายเอง”

“ครับ” ลูกน้องสองสามคนเดินเข้ามาลากให้กู้อานหยาน ยืนขึ้น เพื่อจะลากเธอออกไป

กู้เวยจือตาค้างไปทันที นี้หมายความว่าพวกมันจะปล่อยกู้ อานหยานไป และจะจับฉันไว้คนเดียวอย่างนั้นเหรอ?

จะทำแบบนั้นได้ยังไง? ทำไมถึงต้องปล่อยกู้อานหยานไป ด้วยล่ะ?

เมื่อนึกถึงความอัปยศที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อครั้งที่แล้ว เธอก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่นไม่หยุด
ถึงแม้การถูกทำร้ายเมื่อครั้งที่แล้ว มันจะกลายเป็นเรื่อง ดีขึ้นมา เพราะความรู้สึกผิดที่มู่บ้านเป่ยมีต่อเธอ ทำให้เขา เห็นอกเห็นใจเธอมากขึ้น

แต่ไม่ว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นยังไง ถ้าได้เกิดขึ้นแล้วมันการ คือการทำลายอย่างหนึ่ง

และยิ่งไปกว่านั้น คนพวกนี้ไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจคน พวก เขาน่ากลัวเกินไป! พวกเขาอาจจะทำให้เธอเจ็บ!

“อย่าปล่อยเธอไป เธอ……เธอคือกู้อานหยาน เป็นอดีตคู่ หมั้นของคุณชายใหญ่มู่!

คำพูดของกู้เวยจือ ทำให้คนที่เป็นหัวหน้ารีบหันหน้ากลับ ไปมองร่างของกู้อานหยานทันที

กู้อานหยานหายใจติดขัดขึ้นมาทันที เธอรู้สึกว่าข้างหลัง ของเธอนั้นเย็นไปหมด ราวกับมีงูพิษมารัดตัวเธอไว้ ซึ่งมัน เป็นความอึดอัดที่ไม่สามารถพูดออกมาได้

ทันทีที่ลูกน้องสองคนนั้นพาเธอหันหน้ากลับมา กู้อานห ยานก็เห็นว่าคนที่เป็นหัวหน้านั้น กำลังเดินเข้ามาหาเธอ
เขาหรี่ตาและจ้องอยู่ที่ใบหน้าของเธอ เพื่อสังเกตเธอ ใหม่อีกครั้ง

“ทําไมถึงมีเศษดินบนใบหน้า?”

“เมื่อกี้เธอ……เธอตั้งใจถูกหน้าตัวเองกับพื้น! ” เมื่อถึง ตอนนี้กู้เวยจือเพิ่งจะเข้าใจว่าการกระทำที่ทำไปเมื่อกี้ของ กู้อานหยานนั้นทำไปเพื่ออะไร

ที่แท้เธอจะหลอกตาพวกมันนี่เอง! ไม่มีทางหรอก!

“กูเองอย่างนั้นเหรอ?” คนที่เป็นหัวหน้าจ้องเข้าไปในตา ของกู้อานหยาน

แต่กู้อานหยานจ้องกลับไปที่ตาของเขา โดยไม่พูดไม่จา และไม่มีความสั่นอะไรด้วย

ผู้หญิงคนนี้ มีความกล้าไม่เบา!

เธอถูใบหน้าของตัวเองกับพื้น เพื่อจะยิ่งทำให้ตัวเองดูแย่ เพื่อที่จะไม่ทำให้พวกเขาพุ่งความสนใจมาไว้ที่เธอ?
นี่กล้าเล่นตุกติกต่อหน้าเขาขนาดนี้? ถือว่าฉลาดไม่เบา

“ไปเอาน้ำมา” คนที่เป็นหัวหน้าพูดขึ้นมา

ลูกน้องที่อยู่ที่นั่นรีบลงไปเอาน้ำทันที ไม่นานลูกน้องของ เขาก็เอาน้ำขึ้นมา

กู้อานหยานพยายามดิ้นรน แต่มีลูกน้องของเขาจับเธอไว้ และจับให้เธออยู่บนอ่าง

หัวหน้ายื่นมือไปรับผ้าขนหนูที่ลูกน้องส่งมาให้ นำผ้า ขนหนูชุบน้ำ และเช็ดใบหน้าที่เปื้อนดินของกู้อานหยาน ด้วยตัวเอง

เธอพยายามหันหน้าหนี แต่สุดท้ายใบหน้าของเธอก็ถูก เช็ดจนสะอาด

ทันทีที่ลูกน้องสองคนนั้นดึงเธอขึ้นมา และเธอก็เผชิญ หน้ากับคนที่เป็นหัวหน้า สายตาของหัวหน้าที่อยู่หลัง หน้ากากนั้นกลับเป็นประกายขึ้นมาทันที

อะไรคือความสวยงาม? แบบนี้ต่างหากถึงจะเรียกว่าความสวยงามที่แท้จริง!

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าอดีตคู่หมั้นของผู้จ้านป่ย จะเป็นผู้ หญิงที่สวยขนาดนี้!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ