ประธานมู่ ฉันไม่รักนายอีกแล้ว!

บทที่264 คุณสงสัยผม ?



บทที่264 คุณสงสัยผม ?

บทที่264 คุณสงสัยผม ?

กู้อานหยานไม่รู้ว่าทำได้อย่างไร เจียงนานไม่ได้ขับเกิน ความเร็ว และก็ไม่ได้ขับรถนอกเลน

แต่เขาอยู่บนถนนตัวเมืองนี้ สามารถสะบัดรถคันหลังออก ได้ไกลๆในทันที ก็น่าทึ่งจริงๆ !

ไม่ผิด เธอก็มองเห็นรถคันนั้น

ตอนที่เจียงนานเหยียบคันแร่ง เธอหันไปก็มองเห็น จังหวะที่รถคันนั้นตามพวกเขามาทัน

แต่หลังจากผ่านสองแยกถนน รถคันนั้นก็ถูกสะบัดออกจน

ไม่เห็นอีก

“พวกเราถูกสะกดรอยตามเหรอ ? “ในใจเธอหวาดกลัว

“ไม่เป็นไร น่าจะตามผมมาน่ะ”เจียงนานไม่อยากให้เธอ

กังวล
“ที่นี่คือตัวเมือง พวกเขาไม่กล้ามามัวซัว บางทีอาจจะเป็น แค่ปาปาราซซี่ ที่อยากได้ข่าวฉาว”

วิธีพูดแบบนี้ เหมือนว่าก็ถูกอยู่หรอก

คนแบบคุณชายรองเจียงนี้ถูกปาปาราซซี่ติดตาม ไม่ใช่ เรื่องน่าแปลกใดๆ

กู้อานหยานโล่งใจ มองเจียงนานอีกครั้ง ใบหน้าเขาหล่อ มาก ผมยาวที่มัดไปด้านหลังศีรษะนั้น ดูสดชื่นสบายตา สวยมากจริงๆ

จู่ๆเธอก็หัวเราะ : “ได้ยินว่าหลายปีมานี้ คุณไม่มีข่าวฉาว เลย ? ”

“ทำไม ? “เจียงชื่อกรุ๊ปอยู่ตรงหน้าแล้ว เจียงนานขับรถ ช้าๆ เข้าไปในประตูใหญ่

กู้อานหยานหยิบโทรศัพท์มาเปิดข่าวล่าสุด พูดอย่างไม่ เร่งรีบ : “ลูกคนรวยคนหนึ่ง รวย หล่อ และยังหุ่นดี แต่ไม่มี ข่าวฉาว ? ”

“คนภายนอกต่างพูดว่าคุณชายรองเจียงไม่…..แค่กคงมีงานอดิเรกพิเศษสินะ ?

เธอเอาแต่เปิดข่าวดู ไม่เห็นว่าสีหน้าของเจียงนานหม่นลง หน่อยๆ

ยัยเด็กนี่ยัยหมกมุ่นอยู่ในโลกของตัวเอง พูดตามใจ ปาก : “ที่จริงคิดๆดูก็ถูก น่าแปลกจริงๆเนอะ

“ดังนั้น คุณก็เลยคิดว่าผมมีปัญหาเหรอ ? “เสียงของชาย หนุ่มหม่นลงมาก ฟังดีๆ ก็น่าตกใจหน่อยๆ

“ถ้าฉันว่าใช่ คุณจะโกรธไหม ? ”

เสียงดังกึก จู่ๆรถก็หยุดลง

“โอ๊ย ! “กู้อานหยานมือสั่น โทรศัพท์หลุดปากมือ มีเสียง ตกลงไปที่พื้น

“จู่ๆมาหยุดรถทำไม ? “เธออยากไปเก็บโทรศัพท์ที่พื้น มือที่ยื่นออกไป ก็ถูกรวบขึ้นมาทันที
เธอตะลึง แป๊บเดียว ชายหนุ่มก็กดเธอไว้ กดไว้ที่เก้าอี้ หนังแท้อันกว้าง

“เจียงนาน ……….ทําอะไร ? ”

“คุณว่าผมมีปัญหาเหรอ ? “ไม่มีข่าวฉาว ก็หมายความว่า เขาไม่ชอบผู้หญิง แต่ชอบผู้ชาย ?

เรื่องอื่นไม่สนน่ะได้ แต่ เรื่องแบบนี้ จะให้เธอเดามั่วๆได้ ไง ?

“ฉัน ฉันฉันล้อเล่น……

“เรื่องนี้ เอามาล้อเล่นสนุกปากได้เหรอ ? “สีหน้าเจียงนาน หม่นลงยิ่งขึ้น

กู้อานหยานยิ้มอย่างละอายใจ : “เอ่อ…. นี่ ? ฉันจะรู้ได้ไงว่า……. ก็ในเน็ตพูดกัน

“คุณก็เลยสงสัยตาม ? “เขากดลงทันที ตกใจจนลม หายใจเธอหยุดลง
ทั้งสองแนบชิดใกล้กันมาก จนร่างเกือบจะหลอมเข้าหา

กัน

“หรือว่า คุณก็คิดแบบนี้เอง ? ” ?”

เขาไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องแคร์ เมื่อก่อนก็ไม่ใช่ว่าไม่เคย เห็นว่ามีคนสงสัยอยู่ในเน็ต

เขาไม่ปริปากพูดอะไรมาตลอด พอเห็นก็ไม่รู้สึกอะไร แต่ ยังนี่ก็ยังสงสัยตามไปด้วย ทันใดนั้น เขาก็เลยโกรธ สุดๆ คุณชายรองเจียงไม่ชอบใกล้ชิดผู้หญิงมากๆ แค่ผู้

เขาเหมือนตรงไหน ? หรือว่า เขามีความเป็นชายไม่พอ ?

“ฉัน…..”กู้อานหยานมองหน้าเขา ขยับปาก แต่ไม่พูดอะไร

ที่จริง ก็มีอยู่นิดๆ …..แค่ก ที่เคยสงสัยหญิงอยากจะเข้าใกล้ ก็รังเกียจทันที

ที่สำคัญคือ คุณชายรองเจียงหน้าตาสวยมาก ใบหน้านี้ สวยงามจนไร้ที่ติ แม้แต่ผู้หญิงเห็นแล้ว ก็อิจฉาทั้งนั้น

จริงๆนี่ เธอเห็นก็อิจฉา ผู้ชายคนหนึ่ง ทำไมสวยได้ มากกว่าผู้หญิงขนาดนี้นะ ?

ถึงแม้เขาจะไม่มีความอ้อนแอ้นของผู้หญิงเลย แต่ ความ มาดแมน ก็ดูเป็นชายเต็มร้อย

แต่ ใบหน้านี้ มองยังไงก็สวย

อือ สวยมากจริงๆ

ตอนที่ไปกินข้าวด้วยกัน เธอก็พบว่า ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเห็น คุณชายรองเจียงจะตะลึง บางครั้ง ผู้ชายเห็นเขาก็เสียศูนย์ เช่นกัน

ผู้ชายที่สวยขนาดนี้ เอ่อ…….ดูดให้คนกระทำ อาชญากรรมได้ง่ายๆ
แรงจูงใจในการฆ่าผู้ชายและผู้หญิงก็โหดร้ายเหมือน กัน !

เจียงนานอ่านความคิดที่ทำให้ตัวเองเกือบจะบ้าคลั่งได้ จากสายตาเธอ

เธอก็คิดว่าเขามีปัญหา เธอก็คิดว่า เขาไม่ใช่ผู้ชายปกติ ? ยัยนี่ กล้าหาญซะเหลือเกิน กล้าคิดมากเลยนะ! “คุณชายรอง……..คุณ ! คุณทำอะไร ? “ไม่ใช่ว่าคุณสงสัยว่าผมไม่ชอบผู้หญิงเหรอ ? ” เสียงดังขึ้น เข็มขัดบนตัวกู้อานหยานก็ถูกคลายออก

เจียงนานปรับตำแหน่งเก้าอี้ของตัวเอง แขนรัดแน่น แม้แต่อุทานออกมากู้อานหยานก็ไม่ทันได้ทำ ถูกเขาอุ้มไป ทั้งตัว

“เจียงนาน ! “เธอตกใจมาก ไม่ทันระวังก็ถูกพาไปอยู่ที่ตัวเขา และนั่งอยู่บนขาเขา !

เพราะว่าแรงของร่างกายตัวเอง เกือบจะทับไปที่ตัวเขา กู้อานหยานรีบเอื้อมมือไว้ที่อกเขา ออกแรงค้ำตัวเองขึ้น

มา

“คุณชายรองเจียง ฉันไม่ได้สงสัย ไม่เลย ! คุณไม่ต้องมา พิสูจน์อะไรกับฉัน ! ”

ฉากแบบนี้คุ้นมากจริงๆ เพราะไม่ทันระวัง ก็อ่านนิยายรัก ไปเยอะอยู่ !

และในนิยายรัก บางครั้งก็จะเกิดความเข้าใจผิดแบบนี้

นางเอกสงสัยว่าพระเอก เอ่อ……..ไม่ปกติ พระเอกก็โกรธ

เพื่อจะพิสูจน์ว่าประสิทธิภาพของตัวเองสมบูรณ์ดีไม่ต่าง อะไรกับผู้ชายปกติ พระเอกก็โกรธจนกลืนกิน…..นางเอก ไปทั้งตัว !
แต่ เจียงนานไม่ใช่พระเอกของเธอ เธอเองก็ไม่ใช่ นางเอกของคุณชายรองเจียง ภาพนี้แปลกเกินไปแล้ว !

“ฉันเชื่อ ฉันเชื่อจริงๆ ! คุณชายรองเจียง หยุดเล่นอะไร เด็กๆนี่เถอะ ฉันผิดไปแล้ว ! ” ”

สีหน้าของเจียงนานดูแย่มาก แขนยาวๆอยู่หลังเอวเธอ กู้ อานหยานไม่ทางหนีได้

“เชื่อ ? “แต่ดูจากสีหน้าเธอแล้ว ก็แค่ตื่นตระหนก

ความเชื่อทั้งหมด ก็แค่กลัวก็เลยพูดไปงั้นๆ ใช่ไหม ?

“ฉันไม่ควรอ่านเรื่องมั่วๆพวกนั้นเลย และก็ไม่ควรสงสัย เรื่องเพศของคุณ ฉัน……… ! ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ! ”

พระเจ้า ! พระเจ้า ! เธอไปโดนอะไรน่ะ !

ไม่ทันระวัง นั่งไปที่ตำแหน่งที่ไม่ควรนั่ง ไปโดนอะไรที่ไม่ ควรโดน !
ผู้ชายคนนี……..บ้าอะไรเนีย ? ทำไมในเวลานถึงได้ม ความรู้สึกกับเธอ ?

“อย่าขยับมั่วๆสิ ! “เจียงนานกดร่างเธอไว้ ไม่ให้เธอ เคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายตัวเองมั่วๆ

ผียังรู้เลยว่าเขาคิดอะไร ตอนที่ดึงยัยนี่มา ก็ทนไม่ไหว… แข็งไปทั้งตัว !

ตอนนี้เธอขยับตัวมั่ว ในใจเขาก็เหมือนสัตว์ร้ายตัวหนึ่ง ที่ถูกเรียก เธอขยับตัวอีก สัตว์ร้ายตัวเล็กๆนั้นก็แยกเขี้ยว ยิงฟันขึ้นมาทันที แม้แต่เขาเองยังใกล้จะควบคุมไม่อยู่

กู้อานหยานไม่กล้าขยับตัวมั่ว และก็ไม่ใช่สาวน้อยไร้ เดียงสาที่ไม่เคยผ่านชายหนุ่ม และก็ไม่เข้าใจอะไรเหมือน เมื่อก่อนอีก

แต่เธอยังคงร้อนรนจนหน้าผากมีเหงื่อหน่อยๆ ก้ม หน้าลงมองผู้ชายที่ถูกตัวเองทับไว้ด้านล่าง ใบหน้าก็ กระวนกระวาย

“ฉันไม่ขยับแล้ว คุณ…….ปล่อยฉันก่อน ให้ฉันออกไป
เจียงนานอยากให้เธอลุกขึ้น แต่แขนของตัวเองกลับไม่

เชื่อฟัง

พอกอดหลังเอวเธอไว้ ก็ไม่อยากจะปล่อย

เพราะว่าไม่เคยต้องการผู้หญิงมาตลอด ดังนั้น แค่แตะ โดน ก็เสียการควบคุมเลย ?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ