บทที่229 กู้อานหยาน คุณเป็นคนตายหรือไง
บทที่229 กู้อานหยาน คุณเป็นคนตายหรือไง
กู้อานหยานรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก เสียงนี้ฟังดูแล้วมีความ โกรธนิดๆ ดูเหมือน…….จะมีความเห็นต่อเธอ ?
เธอหันไปมองเห้อหลิงจือ คุณชายรองเจียงเรียกแต่ชื่อเธอ นี่คือ ให้เธอเข้าไปเองเหรอ ?
“คุณหนูกู้ เชิญเข้า ! “สีหน้าพนักงานสาวต้อนรับหม่นลง จ้อง
เธอ
กู้อานหยานได้แต่เดินเข้าไป ประตูห้องก็ถูกปิดลงตามหลังเธอ
“งั้นพวกเรา….ใบหน้าเห้อหลิงจ๋อตกตะลึง จะให้พวกเขาอยู่ ข้างนอกจริงๆเหรอ ?
“คุณชายรอง ต้องการเจอแค่คุณหนู พวกคุณไปรอที่ล็อบบี้ละ กัน”
ไม่ง่ายเลยที่จะได้รับงานดีแบบนี้ พาคนเข้ามาด้วยตัวเอง มี โอกาสเข้าใกล้กับคุณชายรอง
คิดไม่ถึงว่าจะไม่มีประโยชน์สักนิด
คุณชายรองมองสายตาของเธอ ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว
ไม่สิ คุณชายรองดูเหมือนไม่ได้มองเธอไปตรงๆ
พนักงานสาวต้อนรับรู้สึกเศร้า พาเห้อหลิงจือกับฉินโจวทิ้งไว้ที่ เก้าอี้นั่งพักของล็อบบี้ ส่วนตัวเองก็หมุนตัวเดินออกไป
กู้อานหยานไม่รู้ว่าด้านนอกเกิดอะไรขึ้น ใจเย็นลงแป๊บเดียว เธอ ก็เดินไปที่หน้าโต๊ะทำงานของเจียงนาน
“คุณชายรองเจียง…….
“พี่ใหญ่ไม่ต้องการคุณแล้วเหรอ ? “เจียงนานวางเมาส์ลง พิง พนักเก้าอี้ แล้วจ้องเธอ
แต่แค่แวบเดียว ทันใดนั้นสายตาก็ดูซับซ้อน ซับซ้อนอย่างพูดไม่
ถูก !
รู้นานแล้วว่าที่หน้าเธอเป็นการแต่งปลอมๆ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไม ต้องทําแบบนี้ แต่ ตอนที่พี่ใหญ่บอกว่าเธอสวยมาก เขาก็มองออก ว่ากระที่ใบหน้านั้นผิดปกติ
แต่เขาคิดไม่ถึง กู้อานหยานที่ล้างกระออก ที่จริงแล้ว……จะ ทำให้คนรู้สึกทึ่งได้ขนาดนั้น
ใบหน้าที่ไม่มีเครื่องสำอางสักนิด สะอาดใสหมดจด ขาวอมแดง ใบหน้าเล็กๆสวยงามละเอียดกว่าสาวใช้ในภาพอีก
พี่ใหญ่บอกว่าเธอสวยมาก ที่แท้ก็จริงๆ…….
เขาละสายตา น้ำเสียงเย็นชายิ่งขึ้น : “ถอนหมั้นแล้วเหรอ ? ”
คำนี้ ที่จริงแล้วในจิตใจ ถ้าเปลี่ยนเป็นคนที่เพิ่งถูกทิ้งคนอื่น ก็ กลัวว่าคงจะเสียใจอยู่สักพัก
แต่ว่า ความเสียใจทั้งหมดของกู้อานหยาน ระบายออกไปหมด แล้วเมื่อคืน
ฟ้าสว่างแล้ว ทางเดินควรจะเดินอย่างไรก็เดินไป ไม่มีอะไรที่น่า เสียใจ
“ใช่ ได้ยินว่ารายงานไปว่าถอนหมั้นกับฉันแล้ว”
เธอวางกระเป๋าคอมลง นั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานอย่างรู้สึกตัว มองไปที่สายตาที่สํารวจของเขา : “คุณชายรองเจียงเกี่ยวกับความร่วมมือของพวกเราครั้งนี้………..
“กู้อานหยาน คุณเป็นคนตายหรือไง ? “เจียงนานพูด ทำให้คน ตามจังหวะไม่ทันจริงๆ
กู้อานหยานทําตัวไม่ค่อยถูก ลูบหน้าผาก เธอพูด : “คุณชายรอง เจียง ฉันไม่เข้าใจความหมายของคุณ พูดให้มันชัดเจนหน่อยได้ ไหม ? ”
เธอคิดว่าวันนี้มา พูดเรื่องทางการที่สำคัญ ทำไมพูดไปพูดมา เป็นเรื่องส่วนตัวหมดเลยล่ะ ?
“พี่ใหญ่ไม่ต้องการคุณ คุณไม่รู้สึกอะไรสักนิดเลยจริงๆเหรอ ? ร้องไห้หรือยัง ? ”
ดูท่าทางแล้วตาเหมือนจะบวมนิดๆ แต่ไม่ได้บวมมาก เหมือนกับ แค่ก่อนนอนกินน้ำมากไปหน่อย ก็เลยบวมน้ำ
เขามองไม่ออกอย่างสิ้นเชิง ว่าได้ร้องไห้หรือไม่
“ร้องไห้แล้ว”เธอตอบรับไปเบาๆ
“อือ”ก็ถือว่าเหมือนคนปกติทั่วไป เขาพยักหน้า : “ทำใจไม่
ได้ ? ”
“ไม่ใช่”
“ไม่ใช่ ? ”
“เมื่อคืนตอนที่ทะเลาะกันเย่อหยิ่งยโสไปหน่อย ไม่เอาเงินสัก นิด ออกจากบ้านไปตัวเปล่า …..เอ่อ ก็ไม่นับว่าเป็นการออกจาก บ้านไปตัวเปล่า เพราะยังไง ก็ไม่ได้แต่งงานกัน
เธอไอไปเบาๆ จัดการอารมณ์ตัวเองได้ดีแล้ว จึงพูด : “แต่ตอนที่ คุณชายใหญ่มู่เสนอค่าชดเชยให้ ฉันไม่เอาเงินสักนิด”
“..………เขาคิดไม่ถึง จะได้ยินคำพูดตรงๆนี้จากปากของกู้อานห
ยาน
หรือ ตอนนี้ไม่ใช่ว่าควรจะเป็นเพราะเลิกกันเลยเสียใจเหรอ ?
เจียงนานพบว่าตัวเองรับความคิดของกู้อานหยานไม่ค่อยได้ เสียงของเขาดูอึมครีมเบื่อๆ : ..………..แล้วไง ?”
“แล้ว แน่นอนว่าเสียใจภายหลัง ฉันโง่ไหม ? คุณชายใหญ่มู่รวย ขนาดนั้น ฉันพูดๆไปว่าต้องการที่สิบล้าน เขาก็ให้ได้”
กู้อานหยานดูเสียใจมากจริงๆ เสียใจจนแทบตีอกชกตัวกระทืบเท้า !
“ไม่แน่ฉันต้องการสามร้อยล้าน เขาก็ให้ฉันได้ แบบนี้ก็ไม่ต้อง มองไปที่เจียงชื่อกรุ๊ปอย่างน้อยเนื้อต่ำใจเพื่อให้มาทำความร่วม มือกับพวกเราแล้ว คุณว่าไหมล่ะ ? ”
“ยัยสาวน้อยคนนี้! เปลี่ยนเรื่องแล้ว ก็ยังพูดกลับไป เรื่องธุรกิจได้ !
ปากนี่ สุดยอดจริงๆ !
แต่ว่า ทําไมความเสียใจจริงๆดูไม่มีเลย ?
พี่ใหญ่ ผู้ชายที่โดดเด่นขนาดนี้ คุณเสียคู่หมั้นไป ไม่ปวดใจจริง เหรอ ?
“ที่จริงแล้ว คุณชายรองเจียงก็คาดหวังเหลือว่าจะให้มันสำเร็จ อยากเห็นฉันถูกทิ้งมาก ใช่ไหม ?
รอยยิ้มกู้อานหยานนี้ ทำให้เจียงนานจุกขึ้นมาทันที พูดไม่ค่อย ออก
สุดท้าย เขาก็กระแอมไอออกมา พูดไปเบาๆว่า : “ผม……ไม ต้องอยากเห็นคุณถูกทิ้งด้วย ? สนิทกับคุณมากหรือไง ? ”
“ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันรู้ คุณไม่อยากให้ฉันกับคุณชายใหญ่มุ่ อยู่ด้วยกัน”
เดิมทีเขาอยากปฏิเสธ แต่ความจริงจังของกู้อานหยาน ทำให้ เขาไม่มีทางพูดคำพูดที่ไร้คุณธรรมออกมาได้
เขาอยากให้เธอไปจากพี่ใหญ่จริงๆ อย่าเป็นภาระของพี่ใหญ่อีก
แต่ตอนนี้เธอถูกพี่ใหญ่ทิ้งแล้วจริงๆ เขาก็……รู้สึกไม่ดีแปลกๆ เล็กน้อย
แต่ว่า ไม่ถูกสิ ตอนนี้เขาคือคนของเจียงซื่อกรุ๊ป เธอคือตัวแทน ของชมรมวาดภาพเมษาเล็กๆนั่น
ทำไมทั้งสองฝ่ายพูดกัน อำนาจของตัวเองถึงถูกเธอปิดไว้
หมด ?
“คุณชายรองเจียง เวลาของคุณมีค่ามาก ฉันก็ไม่กล้ายืดเวลา มากไปอีกแล้ว พวกเราจะสามารถคุยเรื่องสัญญาความร่วมมือกัน ได้ไหม ? ”
คำพูดกู้อานหยานนี้ ทำให้เจียงนานสูดลมหายใจอีกครั้ง
เขาไม่เชื่อว่าเธอจะใจเย็นขนาดนี้ ควรจะพูดว่า เขาไม่เชื่อว่าจะ มีคนที่หลังจากต้องไปจากคุณชายใหญ่มู่ จะไม่รู้สึกรู้สาอย่างนี้ จริงๆ
“งั้นตอนนี้คุณ กับคุณชายใหญ่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีกแล้ว จริงๆเหรอ ? “เขาถาม
กู้อานหยานคิด จู่ๆก็ขมวดคิ้ว : “คุณชายรองเจียง คุณยอมร่วม มือกับฉัน คงไม่ใช่ว่าเห็นฉันเห็นคู่หมั้นของคุณชายใหญ่มู่หรอก นะ ? ”
เจียงนานตะลึง คิดไม่ถึงว่าเธอจะมีความคิดนี้
เขาหรี่ตา : “คุณคิดว่าผมต้องการความสัมพันธ์อย่างนี้ ? ”
“เดิมที ฉันไม่ได้คิดแน่นอน ถึงแม้เจียงซื่อกรุ๊ปยังไม่ยิ่งใหญ่เท่า บริษัท ซื่อกรุ๊ป แต่ ตอนที่ฉันเข้ามา สองตาก็มองเห็น ความเจริญ รุ่งเรืองที่ไปได้อีกไกล
“ดังนั้น ? “ยัยสาวน้อยคนนี้พูด ยังถือว่าน่าฟังหน่อย
แต่คำพูดของกู้อานหยานต่อมา เกือบจะทำให้ลูกชายที่ออกไปมีแต่ท่าทีสง่างามนี้ จะหน้าหม่นลงทันที
“ดังนั้น ฉันคิดไม่ถึงว่า คุณชายรองตระกูลเจียงที่อยู่ภายใต้ บรรยากาศเข้มงวดแบบนี้ จะเป็นคนที่ไม่เป็นมืออาชีพแบบนี้ได้”
เจียงนานหน้าหม่นลง พูดอย่างไม่พอใจ : “ผมไม่มืออาชีพเมื่อ ไหร่กัน ? ”
“วันนี้เจียงซอกรุ๊ปให้พวกเรามา คุยเรื่องความร่วมมือไหม ? ”
ถ้าหากคุยแต่เรื่องส่วนตัว งั้นก็ไม่จำเป็นต้องคุยต่อไปแล้ว
“คุณปฏิบัติแบบนี้ต่อผมที่เป็นนายทุนของคุณ? ไม่กลัวผมไม่ พอใจ ไม่ยอมร่วมมือกับคุณต่อเหรอ ? ”
“ขอโทษค่ะ คุณชายรองเจียง ฉันว่าฉันจำเป็นต้องคลายปัญหา ให้คุณสักหน่อย”
กู้อานหยานจริงจังมาก และก็เข้มงวดกับเขาสุดๆ สบตาของเขา
“อย่างแรก คุณไม่ใช่นายทุนของชมรมวาดภาพเมษาของพวกเรา พวกเราเกี่ยวข้องกันทางความร่วมมือ ไม่ใช่การต้องเลีย แข้งเลียขากัน
“อย่างที่สอง ถึงแม้ฉันไม่คาดหวังว่าจะเห็นความร่วมมือของทั้ง สองถูกยกเลิก แต่ไม่ได้หมายความว่า ฉันจะต้องมาต้องการคุณ ให้มาลงทุนชมรมวาดภาพเมษาของพวกเรา
เธอนั่งตัวตรง สายตาที่มองเขาเป็นประกาย
“สตูดิโอแบบพวกเรานี้ ใครก็ต่างคาดหวังว่าจะได้รับเงินทุน แต่ การลงทุนของเจียงซื่อกรุ๊ป สำหรับพวกเราแล้ว ก้าวเร็วเกินไป”
“ถ้าหากเจียง อกรุ๊ปไม่ใช่ว่าอยากจะร่วมมือกับพวกเราอย่าง จริงใจ งั้นก้าวใหญ่ๆนี้ ฉันว่าพวกเราไม่จำเป็นเดินเร็วมากนัก”
“เดินเร็วไป ก็จะล้มเจ็บมาก ถ้าหากเจียงซื่อกรุ๊ปไม่มีใจจะทำ ธุรกิจแอนิเมชัน พวกเราก็คงจะล้มแรงมากขึ้น ดังนั้น ความร่วม มือคือทั้งสองฝ่าย พวกเราก็มีข้อพิจารณาของพวกเรา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
