บทที่170 ด้านที่เชื่อฟังมาก
บทที่170 ด้านที่เชื่อฟังมาก
สีหน้านายท่านใหญ่บึ้งตึง รีบเข้าไป
คุณท่านหญิงเหล่มองกู้เวยจือ อย่างตำหนิเล็ก
น้อย : “เวยจ๋อ พูดอย่างนี้ไม่ได้
คำนี้ เห็นได้ชัดว่ายั่วยุ
เธอเชื่อใจในตัวอานหยาน แต่ นายท่านใหญ่มีความรู้สึกต่อ อานหยานไม่ดีตลอดมา
ครั้งนี้เป่ยบาดเจ็บ นายท่านใหญ่ร้อนใจมาก คำพูดกู้เวยจื้อนี้ ไม่ใช่ว่ายิ่งทำให้นายท่านใหญ่เกลียดอานหยานเหรอ ?
กู้เวยจอบ่นอุบอิบ หน้าไม่พอใจ
“คุณย่าลำเอียง ทำไมรักกู้อานหยานไม่รักฉัน ? ”
ทำไมฉันไม่รักคุณล่ะ ? “คุณท่านหญิงทำตัวไม่ถูก
“เห็นชัดๆว่าอานหยานทำให้บ้านเป่ยบาดเจ็บ ทำไมย่ายังไม่ให้ฉันพูด ฉันก็สงสารจ่ายเป่ยเท่านั้น ! ”
“อานหยานน้องคุณนะ ทำไมไม่สงสารเธอมากๆล่ะ ?
“แต่ครั้งนี้เป็นความผิดเธอจริงๆ ! “กู้เวยจือตอนนี้อยู่ตรงหน้า คุณท่านหญิง ไม่ได้พูดอย่างอ่อนโยนแล้ว
ยังไงซะ พอยัยแก่คนนี้แน่ใจว่าเธอคือหลานนอกสมรส ก็ ปฏิบัติต่อเธออย่างคล้อยตามไปทุกอย่าง
ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง ยัยแก่ก็ดีต่อเธอสุดๆ
คุณท่านหญิงหมดหนทางจริงๆ อยากจะโน้มน้าวอะไร จู่ๆ ก็เข้าใจขึ้นมา ตัวเองจะโน้มน้าวอย่างไร เหมือนจะไม่มี ประโยชน์
แค่พวกเขาไม่ทะเลาะกันก็พอแล้ว เรื่องอื่น เธอก็ไม่มีกำลัง
พอจะช่วย
“ชุ่ยเอ๋อเข็นฉันไปหาเป่ย”ชุ่ยเอ๋อคือคนรับใช้ที่พ่อบ้านจัดหา
มาให้เธอ
พูดถึงเรื่องนี้ กู้เวยจ๋อก็โกรธ
ซินคนก่อน ก็เกี่ยวข้องกันดีแล้ว คิดไม่ถึง จะถูกยัยแพศยากู้ อานหยานไล่ไปได้
ตอนนี้ชุ่ยเอ๋อ ที่มาใหม่ อยากจะเป็นมิตรด้วยหน่อยก็ไม่ง่าย ขนาดนั้น
ถ้าอย่างหนึ่งไม่ดี อยากจะโชว์แต่ดันแสดงความเขลาออก
มา ก็ลำบากมากขึ้น !
เป็นเพราะกู้อานหยานหมด อยากจะใส่ร้ายเธอจริงๆ !
รอดูเถอะ ตอนนี้กู้อานหยานทำให้คุณชายใหญ่มู่บาดเจ็บ เดี๋ยวนายท่านใหญ่ก็จะจัดการเธอแล้ว !
เธอจะรอดู รอดูว่า กู้อานหยานจะจบลงแบบไหน !
ถึงแม้คุณท่านหญิงมีสถานะในตระกูลมู่สูงมาก แต่ ในตระกูล นี้ เป็นนายท่านใหญ่ที่พูดยังไงก็ว่างั้น !
นายท่านใหญ่มู่เดินไปหน้ารถ หลีเย่เข้าไป : “คุณท่าน คุณชายน้อยกำลังพักผ่อนค่ะ
“จะพักทำไมไม่กลับห้อง ? อยู่ในรถทำอะไร ? ”
นายท่านใหญ่หน้าหม่น พูดอย่างไม่พอใจ : “เปิดประตู ! ”
กลางวันแสกๆทั้งสองคนอยู่ในรถทำอะไร ? ด้านนอกวุ่นวาย ขนาดนี้ ยังไม่ออกมาอีก !
แบบนี้ จะไม่ให้คนคิดเพ้อเจ้อได้ไง
ถ้าพวกเขากล้าในรถจริงๆ …….หญิงที่ทำร้ายผู้ชายแบบนี้ จะ ยังอยู่ที่ตระกูลมู่ของพวกเขาได้ไง ?
ชุ่ยเอ๋อเข็นคุณท่านหญิงมาด้านหลังเขา เธอพูดอย่างไม่ สบายใจ : “เป่ยน่าจะแค่บาดเจ็บ ต้องพักผ่อน…….
“บาดเจ็บ ก็ควรจะกลับห้องไปพัก”กู้เวยจือเดินออกมาจาก ด้านหลังของคุณท่านหญิง ไปข้างๆนายท่านใหญ่
ความคิดเธอกับนายท่านใหญ่เหมือนกัน จะต้องไปดูให้ได้ ก็ เพราะกังวลคุณชายใหญ่มู่อยู่ด้านใน จะติดกับดักยัยแพศยากู้ อานหยาน
แต่ว่า ตอนนี้นายท่านใหญ่อยู่ตรงนี้ เธอกลับหวังว่ากู้อานห ยานกับคุณชายใหญ่มู่กำลังทำอะไรบางอย่าง
ถึงจะเจ็บปวด แต่ถ้าเป็นแบบนี้ จะทำให้นายท่านใหญ่เกลียด กู้อานหยานยิ่งขึ้น
ถ้านายท่านใหญ่ดึงดันให้กู้อานหยานออกไป งั้นก็น่าดีใจ จริงๆ !
เธอจ้องหลีเย่ : “คุณปู่จะดูคุณชายใหญ่มู่ ยังไม่รีบเปิดประตู
รถอีก ? ”
ช้าอีกนิด ไม่แน่คนข้างในอาจจะเอาชุดสวมไปแล้ว ถึงตอน นั้น นายท่านใหญ่จะโกรธจนไร้เหตุผล
ถ้าเขาไม่เปิดอีก เธอก็จะพุ่งเข้าไปเปิด
ใครก็รู้สึก คำว่าคุณปู่ของกู้เวยจ๋อ เรียกอย่างไม่คาดคิดจริงๆ แต่ นายท่านใหญ่ไม่พูด ทุกคนก็รู้สึกแปลกๆ และก็ไม่ สามารถพูดอะไรได้
เห็นหลีเย่ไม่ฟังตัวเอง กู้เวยจือพูดอย่างโมโห : “หลีเย่ ไม่ ได้ยินคุณปู่ให้คุณเปิดประตูเหรอ ? ”
หลีเย่พยักหน้าให้นายท่านใหญ่มู่ จึงเดินไปข้างประตูรถ
ไม่ทันรอหลีเย่ขยับมือ จู่ๆก็มีเสียงดัง ประตูถูกคนด้านในเปิด เอง
ร่างสองร่างนั้น เข้าไปในสายตาทุกคนทันที
กู้อานหยานนั่งด้านหลัง เสื้อผ้าเรียบร้อย แม้แต่ผมก็เป็น ระเบียบเรียบร้อย ไม่มีความคิดเลอะเทอะที่ทุกคนคิดกันเลย สักนิด
ส่วนมู่บ้านเป่ย ตอนนี้ยังคงหลับสนิท นอนที่ขากู้อานหยาน เขากอดเอวหญิงสาว หน้าซุกที่ท้องน้อยเธอ หลับเหมือน เด็ก !
ไม่มีใครเคยเห็นคุณชายใหญ่มู่ที่พอโตแล้วจะมีมุมที่เด็ก ขนาดนี้ แม้แต่คุณท่านหญิงกับนายท่านใหญ่ก็ไม่เคย !
ตอนนี้ มองเห็นท่านอนของคุณชายใหญ่ หัวใจของคนชรา ทั้งสองก็อบอุ่น
ยังไงก็คิดไม่ถึง ทั้งสองคนนี้ แอบไปมาหาสู่กันอย่างลับๆ
คุณท่านหญิงเห็นมองจนจมูกรู้สึกซาบซ่า โล่งอกจนแทบจะ ร้องไห้อย่างทนไม่ไหว
เป่ยกับอานหยาน จะรักกันขนาดนี้ อยู่ข้างๆอานหยาน เปียก็เหมือนเด็ก ลองถาม มีผู้หญิงที่ไหนทำให้ชายหนุ่มหลับเหมือนเด็ก
บ้าง ?
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณชายใหญ่มู่ที่เย็นชาแบบนี้ !
นอกจากผู้หญิงที่เขาเอาเข้ามาไว้ในใจแล้ว ใครก็ไม่ได้ !
เขาเอาอานหยานเข้ามาไว้ในใจแล้ว
“คุณท่าน คุณดูเป่ยของพวกเรา…… จริงๆคือไม่อยากรบกวนทั้งสอง “คุณท่านหญิงพูดเบาๆ
นายท่านใหญ่พยักหน้า ถึงจะไม่พูด แต่คุณในสายตาเขา ก็ สามารถเห็นความอบอุ่นที่ไม่เหมือนใครได้อีก
เขาก็ไม่เคยเห็นเย………นที่เชื่อฟังมากขนาดนี้
มือของหญิงสาวไปที่หัวเขา แค่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ก็ลูบ ผมสั้นเขาเบาๆ
ก็เหมือนกับ ลูบผมให้เด็กที่โกรธตัวเอง
การสูบนี้ ช่างวิเศษมากจริงๆ
คนรับใช้และบอดี้การ์ดต่างมองตรงไป ใครเคยเห็นด้านที่เชื่อ ฟังมากของคุณชายน้อยล่ะ ?
สิ่งนี้ได้ลบล้างภาพลักษณ์ของคุณชายใหญ่มู่ที่เย็นชามานาน หลายปี
ทุกคนที่เห็นก็มีท่าทางประทับใจ ทุกคนมองกู้อานหยานด้วย
สายตาไม่ปลาบปลื้มก็นับถือ ส่วนกู้เวยจือก็กระวนกระวาย หลับลึกอยู่ที่ขากู้อานหยานขนาดนั้น นี่ยังใช่คุณชายใหญ่มู่ อยู่หรือเปล่า ?
คุณชายใหญ่มู่ที่สูงส่ง และเย็นชาล่ะ ?
“กู้อานหยาน คุณถือโอกาสที่คุณชายใหญ่มู่บาดเจ็บ ให้ยามั่วๆเขากินใช่ไหม ทำให้เขาหลับเป็นแบบนี้เนี่ย ?
กู้เวยจือเดินเข้าไป พูดยังไงก็ไม่ยอมรับความจริงนี้ !
“กู้อานหยาน สรุปคุณทำอะไรคุณชายใหญ่มู่ ? รีบพูด ! ”
เสียงกรีดร้อง ทำให้ชายหนุ่มที่นอนบนขากู้อานหยานขมวด คิ้ว ใบหน้ามีความไม่พอใจ
เขาต้องตื่น !
ครั้งนี้ แม้แต่การสัมผัสของอานหยานก็ไม่ได้ผล
ความเป็นจริง ถูกคนมองมากขนาดนี้ คุณชายใหญ่ไม่ได้ตื่น มาในตอนแรก ก็ผ่อนคลายมากแล้ว
ตอนนี้ ยังมีคนพูดพล่ามอยู่ที่นี่ ไม่ตื่นได้เหรอ ? มู่บ้านเป่ยตื่น บรรยากาศรอบๆก็ดูเปลี่ยนไป คาวมอบอุ่นเมื่อกี้ ตอนนี้ กลับเย็นชา
เขาลืมตา ทันใดนั้นสายตาก็เต็มไปด้วยความรังเกียจ : “ให้เธอออกไป ! ”
“เป่ย…… คำพูดคุณท่านหญิงยังไม่พูดออกมา หลีเย่ก็ไปตรง หน้าเวยจ๋อแล้ว จับคอเสื้อด้านหลังเธอไปด้านนอก
“หลีเย่ ! “ฉินอี้ตามไป อยากจะห้าม
ผู้หญิงคนหนึ่งถูกปฏิบัติอย่างหยาบคาย ช่างน่าสงสารเสีย
จริง
แต่ว่า นั่นคือคำสั่งคุณชายน้อยเขาไม่สามารถหยุดได้
คุณท่านหญิงก็ร้อนใจแล้ว แต่เป่ยพูด หลีเย่ไม่ทำไม่ได้
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
