บทที่114 เขาไปแล้วจริงๆ

บทที่114 เขาไปแล้วจริงๆ

“คุณพูดอะไร ? “มู่เจ๋อหนานไม่อยากจะ เชื่อหูตัวเอง !

ยัยโง่นี่ไปตระกูลกู้ เพราะเขา ?

“ฉันรู้ว่าคุณ…าลังจีบกู้เวยจ๋อ ดังนั้น ก็เลยไปหาคุณ ตระกูลกู้”

กู้อานหยานคว้าผ้าปูที่นอนไว้เบาๆ จน นิ้วขาวซีด

ร่างกายร้อนมาก ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกที่ต้องการถูกสัมผัสบนตัว ก็ แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน

ไม่ใช่ครั้งเธอที่เธอออลบวางยา สัญลักษณ์นี้ ทําให้เธอรู้อย่างชัดเจนว่า ตอนนี้ตัวเองอยู่ในสถานการณ์ไหน

จะลากต่อไปไม่ได้แล้ว ถ้าลากต่อไป ภายใต้อานาจยา เธอจะสูญเสียตัวเอง !

“สําหรับ เวยจ๋อ ผม……..เจ๋อหนานไม่ อยากพูดถึงชื่อนี้ทันที

เขาพูด : “กับเธอก็แค่มีโอกาสเลยเล่น สนุกเป็นครั้งคราว ถ้าผมรู้จักคุณนาน

แต่คำนี้ ดูเหมือนจะไม่มีความหมาย อะไร

เขาจับมือของก้อานหยานอีกครั้ง โน้ม ลงไปจูบที่ริมฝีปาก ค ง จูบโดยออกแรง เป็นพิเศษ “ในเมื่อคุณชอบผมขนาดนี้ ต่อไปก็อยู่ ข้างๆผม แค่คุณตามผม ผมก็ไม่ไปหากู้ เวยจือ”

กู้อานหยานเกือบจะทนไม่ไหวกลอกตา ใส่เขา เมื่อก่อนตอนที่จีบกู้เวยจือ ไม่รู้ ว่ายากแค่ไหน

ตอนนี้ เพื่อผู้หญิงที่เคยเจอมาสองครั้ง ก็บอกว่าไม่ต้องการกู้เวยจือแล้ว ?

ไม่รู้คำนี้ถ้ากู้เวยจือได้ยิน จะโกรธจน อ้วกเป็นเลือดเลยไหม ?

แต่ตอนนี้ เธอไม่มีความคิดไปไตร่ตรอง พวกนี้จริงๆ

“งั้น……..พาฉันออกไปจากที่นี่ก่อนสิ”

“สภาพแวดล้อมที่นี่ไม่ดีเหรอ ? “มู่เจ๋อ หนานทนไม่ไหวแล้ว จะทนพาเธอออก ไปได้ไง ?

เขาเริ่มขยับมือ อยากจะแก้มัดกระโปรง เธอ

กระโปรงนี้เพื่อที่จะเพิ่มความสนุก บน กระโปรงไม่มีซิปกับกระดุม ทั้งหมดคือที่ ผูกกระโปรง

ที่ผูกแต่ละเส้น ต้องเอามือคนค่อยๆแก้

ทุกครั้งที่แก้ ผิวขาวนุ่มของหญิงสาวก็ เผยมากขึ้น ชายหนุ่มที่ดูยิ่งจิตใจฟุ้งซ่าน ยิ่งตื่นเต้น

กู้อานหยานออกแรงจับฝ่ามือ เล็บจิกไป ที่ฝ่ามือตัวเอง ใช้ประโยชน์จากความเจ็บ ปวดเล็กๆน้อยๆนั้น ให้ตัวเองรักษาสติไว้ เธอหน้าแดง หน้าร้อนรน : “ทีนี……ที คือที่ของคนอื่น ฉัน…ฉันครั้งแรก …..

“ครั้งแรก ? ” เจ๋อหนานคิดว่าสวรรค์ ใจดีกับตัวเองจริงๆ นางฟ้าในฝันของเขา ยังสะอาดอยู่ !

ดีใจอย่างเกินความคาดหมาย ทำให้เขา ตื่นเต้นจนเหงื่อแตกไปทั้งตัว : “ผมจะ อ่อนโยน ผมอ่อนโยนแน่นอน ! ”

“ไม่ ไม่ใช่…เธอไม่ได้หมายความ อย่างนั้น ! สมควรตาย ! แต่เขาไม่ฟัง !

“คุณ คุณชายรองมู่ ฉัน…ฉันอยาก อยู่…… ของคุณ ………

สุดท้ายของสุดท้ายการต่อต้านกลาย เป็นเสียงกระซิบ ฤทธิ์ของยาทำงาน เธอใกล้จะควบคุม ไม่ได้แล้ว

“ฉัน ฉันอยากไปที่เตียงของ…….คุณชาย รองคู่ เตียงนี่…เตียงนี่ไม่ใช่ของคุณชาย รองตู่”

ต้องพูดประโยคนี้เต็มๆจนจบ สำหรับกู้ อานหยานตอนนี้ช่างลำบาก

“เตียงผม ? ”มู่เจ๋อหนานกระซิบ เงย หน้าจ้องหน้าที่แดงและมึนเมาของเธอ

พล็อตของยัยโง่ ถึงเขาจะไม่เข้าใจ แต่ ดูเหมือนสามารถเข้าใจได้

การบอกความในใจอย่างตรงไปตรงมา ที่เล่ากันมาหรือเปล่า ?

เพราะความต้องการนี้ กลับทำให้“ครั้ง แรก”ของยัยโง่ ดูศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น

แต่ว่า…….เตียงของผม.…..…..

มู่เจ๋อหนานบ่นพึมพำ ปฏิเสธ ทันที : “ไม่ได้ นางฟ้าตัวน้อย ผมรอไม่

ไหวแล้ว”

ร่างของเขาจมลงไป กดไปที่ร่างของ เธอ

กู้อานหยานตกใจจนเกือบจะตบไป แต่ ตอนนี้ แขนไม่มีแรงยกขึ้น อย่าพูดถึงว่า จบเขาเลย

ไอ้บ้าน อารมณ์ไปถึงจุดนี้แล้ว !

ทำไงดี ? “อย่า…….

มู่เจ๋อหนานก้มลงอยากจูบเธอ กู้อานห ยานหันหน้าหนีไปยากมาก หลบจูบ

เขากลับผ่านแก้มเธอ จูบลงไปที่คอ

“อย่า อย่า…..คุณชายรองมู่ คุณชายรอ งมู่ ฉันไม่เอา …..ไม่เอาที่นี่ ฉันกลัว ”

พาเธอออกไป แค่พาเธอออกไป แค่ให้ เวลาเธออีกหน่อย เธอฟื้นฟูร่างกายได้ เธอก็จะหนีไปได้

“อย่ากลัว ผมอยู่นี่ ไม่มีใครทําร้ายคุณ ได้”

หญิงสาวที่ถูกมาประมูล มู่เล่อหนาน เข้าใจความตระหนกของเธอดี แต่ว่า ตอนนี้ไม่ได้จริงๆ เขารอไม่ไหวจริงๆ !

“ผมต้องการคุณ !

“ไม่…..โอ๊ย ! “อย่าแบบนี้ อย่าแบบ นี้!

มือไม้เธอไม่อยู่สุข ออกแรงทั้งหมด อยากจะดันเขาออก

แต่ แรงของชายหนุ่มไม่ใช่ว่าเธอจะ สามารถต่อต้านได้อยู่แล้ว ยิ่งอย่าไปพูด ถึง สถานการณ์ตอนนี้ของเธอ

อย่าแบบนี้สิ เธอไม่อยากอยู่กับ เจ๋อ หนาน !

พระเจ้า !

ทําไมต้องทําแบบนี้กับเธอ ! เธอคือพี่สะใภ้ของเขา ! พี่สะใภ้ของ เขา !

ใช่ เธอคือพี่สะใภ้ของเขา !

กู้อานหยานตาเบิกโต กระชิบ : ” เจ๋อ หนาน ฉันคือ…..ฉันคือกู้ .…..…..

เสียงโครมครามดังขึ้น ทันใดนั้น ประตู ห้องถูกคนเตะ

มู่เจ๋อหนานตกใจ หันไป เห็นแค่ร่าง เดาๆสูงใหญ่เข้ามา

พอเขามองชัดเจน คนนั้นก็มาถึงตรง หน้าเขาแล้ว จับเสื้อของเขาขึ้นมา

มันเร็วมาก ทำให้ยังไม่ได้สติคืนมา มากไปกว่านั้น เมื่อครู่อารมณ์ที่รวดเร็ว ทนไม่อยู่ ความคิดไปอยู่ที่เรื่องนั้นหมด จะตอบสนองในทันทีได้ไง

ตอนนี้เองมู่เจ๋อหนานกำมือแน่น พอได้ สติมา ก็ปล่อยไปที่ชายหนุ่มทันที

แต่ตอนที่เขาปล่อยหมัดไป ก็มองเห็น ชัดเจนว่าคนที่ยกตัวเองขึ้นมาคือใคร

หมัดถูกเขาออกแรงจับไว้ หยุดลงทันที เขาจ้องผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเตียง ออกแรง ขัดขืน

“มู่บ้านเป่ย คุณทำอะไร ? ”

มู่เจ๋อหนานกำมือแน่น แต่หมัดนี้ กลับ ไม่กล้าส่งไปอยู่ดี

เขาเกลียดมู่บ้านเป่ยมาก แต่ กลับกลัว จ้านเป่ยตั้งแต่เด็ก

ความสังเกตของมู่บ้านเป่ยไม่อยู่ที่เขา เขาจ้องไปที่ผู้หญิงบนเตียง แค่มอง ก็หัน หน้าไป

“ขอโทษ พวกคุณต่อเลย”

เขาหมุนตัวออกไป !

จะเป็นแบบนี้จริงๆ ออกไป !

กู้อานหยานตกใจจนเกือบไม่ได้สติ !

คุณชายใหญ่มู่เหมือนเทพเจ้าแห่ง สงครามที่ตกลงมาจากฟ้า เพื่อช่วยเธอ จากเงื้อมมือปีศาจ

ภาพที่เธอรอคือ คุณชายใหญ่มู่อุ้มเธอ ขึ้นมา ออกไปจากห้องนี้อย่างเท่ๆ แต่ว่า ยังไงก็คิดไม่ถึง คุณชายใหญ่ มาแล้ว แต่แค่มองเธอแวบเดียว แล้วก็ ออกไป

เขาไปจริงๆ !

ในที่สุดกู้อานหยานก็คิดขึ้นมา ต้อง เรียกเขาไว้

ไม่ว่าเขาจะยอมช่วยเธอหรือไม่ อย่าง น้อย เธอก็คือคู่หมั้นในนามของเขา เขา ไม่มีทางไม่ช่วยแน่

ถ้ามู่บ้านเปยไปแบบนี้จริงๆ ความ บริสุทธิ์ของเธอจะตกไปในมือของ เจ๋อ หนาน !

เดิมทีอยากเรียกไว้ แต่ ภายใต้ฤทธิ์ยา แล้ว เสียงกระซิบที่ออกไปทำให้เลือด ชายหนุ่มพุ่ง

ได้ยินเสียงหญิงสาวทำให้ชายหนุ่ม สับสนอย่างชัดเจน มู่จ้านเป่ยก็ยิ่งไม่ อาลัยอาวรณ์อยู่ที่นี่ รีบออกไปที่ประตู

เขามาที่นี่ ก็เพื่อกู้อานหยานจริงๆ

ได้รับข่าว ว่าวันนี้จะมีงานประมูลหญิง สาวที่Paradise Island และทีนี่ เป็นแถว ที่กู้อานหยานเกิดเรื่อง

เดิมทีไม่หวังใดๆ อีกอย่าง ด้วยรูป ลักษณ์ของกู้อานหยาน และสถานการณ์ ปัจจุบันแล้ว…….แค่ก น่าจะไม่สามารถไป ประมูลที่Paradise Islandได้

แต่ เขาก็มา สองวันสองคืน ไม่ได้ข่าวคราวของกู้ อานหยานเลย ถ้าหาก อยู่ที่เกาะจริงๆ ล่ะ ?

ดังนั้นเขาจึงมา แต่ตอนที่มองเห็นหญิง สาวที่นอนบนเตียง ก็ออกไปอย่างผิด หวัง

กู้อานหยานก็มองมู่บ้านเป่ยออกไปแบบ นี้ จนพ้นสายตาของตัวเอง หัวใจของเธอ หมดหวังมาก

ตอนนี้หน้าของเธอไม่ได้ปลอมใดๆ คุณ ชายใหญ่..………เธอไม่ได้

อยากเรียกไว้ แต่ เสียงติดที่ลำคอ คำ เดียวก็พูดออกมาไม่ได้

คุณชายใหญ่มู่ จ๋าเธอไม่ได้จริงๆ เขาไป แล้วจริงๆ……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ