บทที่109 ลองทายดูว่าตอนนี้ฉันอยาก จะทําอะไร
บทที่109 ลองทายดูว่าตอนนี้ฉันอยากจะ ทำอะไร
คนเมื่อคืนวาน ทุกคนกำลังตกอยู่ในกำมือ ของมู่บ้านเป่ย
จากนั้นแน่นอนว่าทุกคนถูกส่งให้ตำรวจ เป็นคนจัดการ แต่ว่า ก่อนที่จะส่งให้ตำรวจ คนของคุณชายใหญ่คู่ก็กระทำบางอย่าง ก่อน
การตรวจสอบนั้น จำเป็นจะต้องเกิดขึ้น
ผู้อยู่เบื้องหลังนั้นเริ่มจะโผล่ขึ้นมาแล้ว
“แผนเก่าของเย่ฟางฟางงั้นเหรอ ? ” ซู เสี่ยวหมี่มีสีหน้าตกใจ “มีคนที่บ้าความรัก ขนาดนี้ด้วยเหรอ ยอมแก้แค้นพวกเราเพื่อ ผู้หญิงคนเดียว”
“เมื่อพูดคำว่าบ้าในความรัก มันอาจจะมาก เกินไปหน่อย แต่ว่าเพื่อออกตัวแทนผู้หญิง ของตัวเอง จึงง้องอนกับเย่ฟางฟางไป พลางก็เท่านั้นเอง”
เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นมากจริงๆ มากจนนับ ไม่ถ้วน
เมื่อพูดกันให้ถึงแก่น เย่ฟางฟางเป็นคน สวยแบบตรงตามมาตรฐาน
เมื่อก่อนเล่นเอาไว้มาก ตอนนี้อยากจะ ซึมซับบรรยากาศอีกครั้งก็คงจะไม่แปลก
“ดังนั้นเพื่อการอ้อนวอน เขาเลยเอาคลิป กับภาพของเขากับเย่ฟางฟางส่งมาให้คน ของคุณชายใหญ่มู่งั้นเหรอ ? ” กู้อานหยานแทบอยากจะอ้วก มีสุภาษิตที่ พูดเอาไว้ว่า ไม่ใช่ไม่แก้แค้น เพียงแต่มัน ยังไม่ถึงเวลา
ก่อนจะทำเรื่องอะไร ต้องคิดดีๆ เพราะว่า โลกนี้ไม่มีกำแพง ทำแล้ว สุดท้ายก็ต้องมี คนรู้อยู่ดี
“แต่ว่าตอนนี้ เย่ฟางฟางเองก็คงจะ วอดวายไปจริงๆ”
เธอไม่ได้รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนั้น สำหรับ คนที่เคยทำร้ายเธอ เธอไม่มีความจำเป็นจะ ต้องเห็นใจอะไรด้วย
เพียงแต่จะต้องรับเวรกรรมที่ตัวเองเคย ก่อ เพราะฟ้าดินเคยปล่อยใครลอยนวลบ้าง ล่ะ ?
“ตอนที่เธอทำร้ายพวกเรา คิดบ้างไหมว่า พวกเราจะล่มจมไปทั้งชาติเหมือนกันน่ะ ? ”
ซูเสี่ยวหมี่ยิ่งไม่รู้สึกสงสารเย่ฟางฟางเลย แม้แต่น้อย เธอไม่ได้คิดร้ายอะไรยังเกือบ จะถูกกลั่นแกล้งจนอยากจะฆ่าตัวตาย เลย !
ถ้าเกิดว่าอานหยานไม่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ตอนนี้เธอจะได้มากินกุ้งเผาอร่อยๆ แบบนี้ เหรอ ?
สำหรับคนที่เคยเกือบตายมาแล้ว ความ สงสารอะไรก็คงจะไม่มีมาก
ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร ถ้า ไม่ใช่เย่ฟางฟางมาบังคับให้พวกเขาทำ แบบนี้ พวกเขาเองก็คงจะไม่ทำร้ายกลับ แรงขนาดนี้หรอก !
ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษตัวเธอเอง “ฉันไปเอากุ้งมาเพิ่มก่อนนะ” มู่เทียนโย่ว
ลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปที่ตักอาหาร
เขาเพิ่งเดินออกไปได้ไม่นาน โทรศัพท์ ของกู้อานหยานก็ดังขึ้น
เธอหยิบออกมาดู ก็พบว่าเป็นข้อความ จากเบอร์แปลก ก็คือมู่เฟิงจิ่น !
เฟิงจิ่นให้เธอขึ้นรถสีดำ ไปเอาของงั้นเห
รอ ?
กู้อานหยานเดินไปดูตรงมุมถนน ก็เห็นว่า มีรถสีดำจอดอยู่คันหนึ่ง
รถไม่ได้หรูอะไรมาก ดูธรรมดาเสียด้วย ซ้ำ แต่ดูเหมาะกับสไตล์ของเฟิงจิ่น
เฟิงจิ่นไม่ได้ชอบขับรถหรู โดยปกติ จะขับ
รถธรรมดาๆ เพียงแต่เธอไม่รู้ ว่ามู่เฟิงจิ่นให้เธอไป หยิบอะไร
แต่ว่า ช่วงนี้คุณชายใหญ่มู่ไม่อยู่ มีของ อะไรก็จะฝากเขามาให้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไป ไม่ได้
เธอลุกขึ้น : “ฉันไปหยิบของสักหน่อย เดี๋ยวกลับมา”
“ฉันไปเป็นเพื่อนนะ” ซูเสี่ยวหมี่วางกุ้งที่ อยู่ในมือลง
กู้อานหยานมองมือมันๆ ของเธอ ก่อนจะ ยิ้ม : “ไม่เป็นไร ตรงถนนนั้นเอง”
ซูเสี่ยวหมี่อมงถนนตรงนั้น มีคนเดินไป เดินมา ก็รู้สึกวางใจ จึงหยิบกุ้งขึ้นมาอีก
รอบ ผ่านไปสักพักหนึ่ง มู่เทียนโย่วก็หยิบกุ้ง ถาดหนึ่งมา เมื่อกลับมาก็ไม่เจอกู้อานห ยานแล้ว
“อานหยานล่ะ ? ” ช่วงนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร นอกจากกู้อานหยานจะกลับไปอยู่กับคุณ ชายใหญ่มู่ ตอนกลางคืนถ้าเกิดว่าเธอไม่ ได้อยู่ในสายตา มู่เทียนโย่วก็รู้สึกว่าไม่ สบายใจ
“อานหยานไปเอาของ” ซูเสี่ยวหมี่กับ หยางอีกำลังแกะปูกันอยู่ เลยชี้ไปทางถนน แบบไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก
ถนนนั้นไม่ไกลมาก แต่ว่า เมื่อมองไป ก็ ไม่เห็นกู้อานหยานเลย
มู่เทียนโย่วขมวดคิ้วเข้ม ก่อนจะวางจาน ลงพลางเดินไปที่ถนน “ทำไมเหรอ ? ” ซูเสี่ยวหมี่เองก็มองไป ทางถนน
เมื่อมองออกไปทางถนน ก็ไม่เห็นอานห ยานแล้ว !
“อานหยานล่ะ ? ” ซูเสี่ยวหมี่เองก็ตกใจ จนรีบตามมู่เทียนโย่วไป
“เมื่อครู่เธอเพิ่งจะเดินข้ามไป บอกว่ามีคน ส่งของให้เธอ ไปเอาของแล้วเดี๋ยวก็ กลับมา”
หยางอีเองก็รีบตามไป “แต่ว่า หลายนาที ได้แล้วนะ”
พวกเขากำลังกินอยู่ตลอด เลยไม่ได้ดูว่า กู้อานหยานเดินไปนานแค่ไหนแล้ว
มู่เทียนโย่วขมวดคิ้ว ผ่านไปสักพัก คงจะ เดินไปได้ไม่ไกลมาก แต่ว่าก็ไม่เห็นแม้แต่ เงาของกู้อานหยานเลย
เมื่อไม่เห็นกู้อานหยานแล้ว มันเกิดอะไร ขึ้นมา ?
“เทียนโย่ว นี่มันกำไลของอานหยาน หนิ ! ” ซูเสี่ยวหมี่เจออะไรสักอย่าง ก่อน จะรีบเดินไปหา
ข้างๆ ถนน มีกำไลหล่นอยู่ จนเกือบจะ ตกลงไปในท่อน้ำแล้ว
เธอเก็บขึ้นมาดู มันเป็นกำไลข้อมือของกู้ อานหยานจริงๆ ด้วย
เมื่อคิดๆ ดูแล้ว เพิ่งจะมองมาทางถนนนี้ เอง ยังเห็นรถสีดำจอดอยู่เลย
แต่ว่าตอนนี้ รถคันนั้นก็ไม่อยู่แล้ว แล้วก็ ไม่เจออ่านหยานด้วย !
มู่เทียนโย่วเดินสาวเท้าก้าวเข้ามา ก่อนจะ คว้าคําไลจากมือเธอไป
มันเป็นกำไลของอานหยานจริงๆ ด้วย อานหยานเกิดเรื่องขึ้นแล้ว !
“หยางอี คิดหาวิธีในการดูกล้องวงจรปิด แถวนี้มาให้หน่อย เร็ว ! *
หยาง ถูกดึงสติกลับมา ก่อนจะรีบตอบ ว่า : “ได้ ฉันจะรีบไปเอาคอมพิวเตอร์
มา!”
กู้อานหยานยังไม่ทันจะลืมตา ก็ได้ยิน เสียงลมแล้ว ฟังๆ ดู ดูเหมือนมีเสียงคลื่นด้วย
ปลายจมูก เหมือนกับได้กลิ่นเค็มจากนํ้า
ทะเล
เธอขมวดคิ้ว ก่อนจะรู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งตัว เมื่อขยับตัว ก็พบว่าตัวเองกําลังถูกมัดมือ มัดเท้าทั้งสองข้าง อย่างแน่นหนา
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ?
กู้อานหยานพยายามลืมตา ก็เห็นแต่ ท้องฟ้า
ข้างล่างของท้องฟ้า มีแต่น้ำทะเลจริงๆ
ด้วย !
ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่ทะเลได้ ?
“ฟื้นแล้วเหรอ ? ” เสียงแหบแห้งดังมาไม่
ไกลมาก กู้อานหยานนั่งขึ้นอย่างยากลำบาก ก็เห็น ว่าเย่ฟางฟางกำลังอยู่บนเรือสปีดโบ๊ท พลางจ้องมาที่ตน
แต่ว่าในมือของเธอ….มีดอยู่เล่มหนึ่ง !
เมื่อมีดสะท้อนกับแสง ดูน่ากลัวเหลือเกิน
เย่ฟางฟางทั้งตาแดงและบวม เห็นได้ชัด ว่าเธอร้องไห้มาเป็นเวลานาน แต่ว่าตอนนี้ แววตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความ เกลียดชัง
“คุณจะทำอะไร ? ” กู้อานหยานพยายาม ถอยออกห่าง
แต่ตอนนี้พวกเธออยู่บนเรือลำเดียวกัน จะ หนีออกไป ก็ไม่มีทางหนีแล้ว !
เธอออกจะปวดหัวนิดหน่อย เธอเองก็เพิ่ง จะนกขนใด ว่าตอนที่ตัวเองยนอยู่ตรงริม ถนน จู่ๆ ก็ถูกคนมาทุบหัวจากด้านหลัง
หลังจากที่ทุบจนเธอสลบไป พอตื่นขึ้นมา ก็มาเจอแบบนี้เลย
เย่ฟางฟางลักพาตัวเธอ !
“คุณบ้าไปแล้ว ! คุณทำผิดอยู่นะ ! ” กู้ อานหยานพยายามขัดขืน
แต่ว่า ทั้งมือและเท้าถูกมัดเอาไว้แน่นมาก มันไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย !
“ทำผิดเหรอ ? คุณคิดว่าฉันยังจะสนใจ
ไหม ? ”
เย่ฟางฟางหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา ทันที เธอขำจนน้ำตาเล็ด
“ฉันเป็นแบบนี้ไปแล้ว ชีวิตฉันไม่เหมือน ความหวังอะไรแล้ว แค่ทำผิด……ฉันไม่ได้ สนใจเลยต่างหาก ! ”
“กู้อานหยาน ฮ่าๆ จู่ๆ ฉันก็คิดว่าตอนนี้ รู้สึกดีเหลือเกิน ที่คุณตกอยู่ในกำมือฉัน แล้ว ฉันมีความสุขมาก ฮ่าๆ …….
เธอบ้าไปแล้วจริงๆ ถ้าได้ฟังเพียงเสียง หัวเราะนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ขนหัวลุก แล้ว
โดยเฉพาะมือของเธอที่ถือมีด เงาระยิบ ระยับ มันน่ากลัวเหลือเกิน !
กู้อานหยานพยายามใช้แรงในการขัดขืน แต่ว่าเชือกมันไม่หลวมขึ้นเลยแม้แต่
น้อย !
“เป็นอย่างไรบ้าง ? อยากจะหนีไปใช่ไหม
ล่ะ ? ” เย่ฟางฟางหัวเราะจนพอใจ จนเหนื่อย แล้ว ก็มองหน้าของกู้อานหยาน พลางยิ้ม มุมปากด้วยความเยือกเย็น
เธอถือมีด ก่อนจะเดินไปทางกู้อานห ยาน : “ฉันได้รับโทษมากเกินไปแล้ว ดัง นั้นกู้อานหยาน คุณเดาดูสิตอนนี้ฉันอยาก จะทำอะไรบ้าง ? ”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
