บทที่104 มักจะได้พบพานกับคนที่ไม่ อยากเจอ
บทที่104 มักจะได้พบพานกับคนที่ไม่ อยากเจอ
“คุณชายน้อยมาหาเทียนโย่วเพราะมีเรื่อง อื่น ไม่ได้โกรธเกลียดอะไร แต่ที่มาครั้งนี้ กลับเพื่อคุณหญิงคนเดียว”
หลีเย่รีบยิ้มให้กู้อานหยาน : “ตอนนั้น คุณชายน้อยยังกินข้าวไม่เสร็จด้วยซ้ำ ก็รีบ ทิ้งตะเกียบเดินออกไป
เมื่อแอบมองมู่จ้านเป่ยสักครู่ ก็เห็นว่าเขา เดินออกไปไกลแล้ว หลีเย่ถึงจะเข้ามาใกล้ กู้อานหยาน พลางพูดเสียงทุ้มต่ำว่า
“ฉันอยู่กับคุณชายน้อยมาหลายปี ไม่เคย เห็นว่าคุณชายน้อยรีบร้อนขนาดนี้มาก่อน เลย เป็นเพราะว่าคุณหญิง”
“ดังนั้น คุณหญิงต้องรู้ ว่าคุณชายน้อยแคร์ คุณมาก หลังจากกลับบ้านไป อย่าทำให้ คุณชายน้อยโกรธล่ะ”
อันที่จริง คุณชายน้อยอยู่ต่อหน้าคุณหญิง มีความอดทนอย่างมาก อารมณ์โกรธก็มาก พอกัน
คุณหญิงนั้นไม่รู้เลยว่าคนทั่วไปที่ทำให้ คุณชายน้อย จะเกิดอะไรขึ้น
เธอ…….นโชคดีจริงๆ
“ฉันจะไปแล้วนะ” เมื่อมองคนที่อยู่ข้าง หลังกู้อานหยานที่ชื่อซูเสี่ยวหมี่ หลีเย่ก็ยิ้ม ขึ้น
ซูเสี่ยวหมี่ตกใจจนสั่นกลัว พลางหลบอยู่ หลังกู้อานหยาน โดยที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น มามองด้วยซ้ำ
จนกระทั่งหลีเย่ตามมู่ล้านเป่ยไป ทั้งสอง คนก็เดินเข้าไปในลิฟต์ ซูเสี่ยวหมี่ถึงจะ
ผ่อนลง
“พวกคุณสองคน…….” กู้อานหยานหันกลับ
มามองเธอ ก่อนจะทำหน้าสงสัย
“ฉันกับเขาไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลยนะ อานหยาน คุณอย่าเข้าใจผิด ! ” ซู เสี่ยวหมี่รีบปฏิเสธ
“ฉันได้พูดว่าพวกคุณมีอะไรเกิดขึ้นกันเห รอ ? ” แต่เมื่อมองท่าทีที่ลุกลี้ลุกลน แน่นอนว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน
ซูเสี่ยวหมี่กัดปากพลางก้มหน้าลง พลาง ไม่พูดอะไรออกมาอีก แต่ใบหน้ากลับแดง อันที่จริงก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ว่า เมื่อคน นั้นจับเธอเอาไว้ เมื่อครู่ยัง…..ท่านั้นกับ เธอ ต่อหน้าอานหยานกับคุณชายใหญ่มู่ อีก…..…..
ให้ตายเถอะ ขนาดเธอเองยังคิดเลยว่า ยังไงก็ชำระล้างออกไม่หมด !
“สรุป ได้ทำอะไรกับเขา…….……. ตอนลงจาก ตึก กู้อานหยานยังมองเธอ
ซูเสี่ยวหมี่จ้องเธอ : “ป่าว ! ก็บอกว่า ไม่มีไง ! เรื่องนี้ ไม่ต้องพูดขึ้นมาอีก ! ”
เขาคือหลีเย่ จากนี้เธอจะไม่ไปเจอเขาอีก
ก็ดีแล้ว !
“แต่การที่หน้าคุณแดงขึ้นมาขนาดนี้ อีก ไม่นานหยางอีกับเทียนโย่วต้องมาถามอีก แน่นอน”
“ฉัน…ฉันแค่เป็นห่วงคุณ รีบร้อนขนาดนี้ ถึงได้ไม่ยังหน้าแดงแบบนี้”
ซูเสี่ยวหมี่เกือบจะถูกเธอแซวจนแทบจะ ร้องไห้ ก่อนจะเขย่าๆ มือของเธอ : ได้ อานหยาน จะไม่พูดเรื่องนี้อีก และจะไม่พูด ต่อหน้าหยางอีกับเทียนโย่วอีก”
วันนี้มันเป็นเหมือนวันแย่ๆ เลย !
เมื่อเห็นเธอหน้าแดงจริงๆ กู้อานหยาน ยิ้มขึ้น ก่อนจะพยักหน้า
“ได้ ไม่พูดก็ไม่พูด”
ซูเสี่ยวหมี่เพิ่งจะโล่งอกไป ก็กลับได้ยินกู้ อานหยานพูด : “แต่ว่าอันที่จริง หลีเย่เอง ก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะทั้งหล่อทั้งมีเงิน……
ผู้ช่วยคุณชายใหญ่มู่ จะไม่มีเงินได้ อย่างไร ?
“กู้อานหยาน !
“โอเคๆ ครั้งนี้ ไม่พูดแล้วจริงๆ ฮ่า แต่ว่า คุณลองคิดทบทวนเกี่ยวกับเขาดูก็ดีนะ”
“ถึงแล้ว ยังพูดอีกเหรอ ? ” กู้อานหยาน ยิ้มร้ายๆ แต่ซูเสี่ยวหมี่กลับรู้สึกไร้ทางเลือก
เพราะว่า ถึงห้องของเทียนโย่วกับหยางอี
แล้ว
หลังจากที่หยางอีรู้ว่าคนที่อยู่กับกู้อานห ยานคือคุณชายใหญ่มู่ ก็รีบดึงกลับมา ครั้งนี้ ยังคงเก็บกวาดห้องรกๆ อยู่
เมื่อกู้อานหยานกับซูเสี่ยวหมี่เข้ามา ก็เห็น ทุกอย่างเละเทะอยู่ที่พื้น
“เป็นเพราะพวกเขาทำเหรอ ? ” กระเป๋า ของหยางอีกับเทียนโย่วนั้นอ้าออก ที่พื้น เต็มไปด้วยเสื้อผ้า !
มันจะมากเกินไปแล้ว ! ไม่มีกฎหมาย อะไรเลยเหรอ !
“พวกเขาต้องได้รับการสั่งสอน ไม่เป็นไร เทียนโย่วมองกู้อานหยาน “ไม่เป็นไรใช่ ไหม ? ”
อันที่จริงเขารู้ ว่ามีคุณชายใหญ่มู่อยู่ อาน หยานจะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน
ความอดทนของชายคนนั้น เขานั้นรู้อยู่แก่ ใจ
“มันมากเกินไปแล้ว เสื้อผ้ามันสกปรกกัน หมดแล้ว หยาง เก็บกวาด จนสุดท้ายก็ ยอมปล่อยไป
เสื้อผ้ากองนี้ ถูกโกยขึ้นมาอยู่บนเก้าอี้ รอ ชักก่อนค่อยเก็บกวาด
“แต่ว่า ตอนนี้จะทำอย่างไรได้ ? ”
เสี่ยวหมีเปิดโทรศัพท์ขึ้น ด้วยใบหน้า อึดอัด : “คนอย่างเยฟางฟาง ยังซักให้ สะอาดได้เหรอ !”
พวกเธอกลายเป็นผู้หญิงที่เปิดห้องกับ ผู้ชายไปเรื่อย !
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถ่ายรูปของกู้อานหยาน กับผู้ชายได้ แต่ว่า ก็มีคนหลายคนพูดว่า เห็นพวกเขาเข้าไปด้วยกันกับตา
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เรือนร่างของเย่ฟาง ฟางนั้นดีเหลือเกิน และสวยงามอีกด้วย
ถ้าพวกเธอเป็นศัตรูของเย่ฟางฟาง ก็ คงจะเป็นอีกฝ่ายไปโดยปริยาย
บนโลกอินเทอร์เน็ตนั้นน่ากลัวมาก ถึง แม้ว่าจะไม่มีรูป แต่ทุกคนก็พูดจาไม่เข้าหู
คำพูดที่ตลกที่สุด ก็คือพวกเขาจะทำลาย เงินทุนของกู้อานหยาน และใช้อิทธิพลใน การกลั่นแกล้งนักเรียน
แต่กลับไม่มีใครยอมพูดความจริงออกมา สักคน ให้ตายก็ไม่ยอมรับ เพราะเงินทุนนั้น ก็คือคุณชายใหญ่มู่
แน่นอน ว่าในใจของคนเหล่านั้นคิดว่า ผู้ หญิงน่าชังอย่างกู้อานหยาน จะมาคู่ควรกับ คุณชายใหญ่มู่ได้อย่างไร ?
พวกเธอยอมเชื่อว่าเบื้องหลังของกู้อานห ยานเป็นพวกไม่ดี ยังดีเสียกว่าเผชิญหน้า กับความจริง
“น่าเบื่อจริงๆ ! ” ให้ตายเถอะ นี่มันเรื่อง น่าเบื่อชัดๆ มันจะมีผลกระทบกับการใช้ชีวิต ของอานหยานในโรงเรียนแน่นอน
“เย่ฟางฟางเป็นคนอย่างไร คนพวกนั้น ไม่รู้เลยจริงๆ เหรอ ? ”
ซูเสี่ยวหมี่วิจารณ์ไป โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไปด้วย : “เธอเป็นผู้หญิงเลวที่ตามผู้ชาย มาไม่รู้เท่าไหร่ คนพวกนั้น ตาบอดกันไป หมดแล้วหรือไง ถึงแยกแยะอะไรไม่ออก ขนาดนี้ ! ” มู่เทียนโย่วกลับทำได้เพียงมองกู้อานห ยาน ด้วยอารมณ์แปลกๆ
“เทียนโย่ว คุณมีเรื่องอะไรจะพูดใช่หรือ เปล่า ? ” ซูเสี่ยวหมี่มองออกอย่างรวดเร็ว จึงไม่อ้อมค้อม
มู่เทียนโย่วเงียบไปสักครู่ ก่อนจะพูดว่า : “คนเมื่อคืน มีความสัมพันธ์กับเย่ฟางฟาง”
เพราะว่าไม่รู้ว่ากลับไปโรงเรียนแล้วยังจะ มีปัญหาอะไรอีกไหม เมื่อคืน กู้อานหยาน จึงตรงกลับไปที่บ้านพักตากอากาศของมู่ จ้านเป่ย
สิ่งที่บังเอิญก็คือ บริษัทสาขาย่อยของคุณ ชายใหญ่มู่มีเรื่องนิดหน่อย เขาเลยออกไป จากเมืองเป่ยหลิงทั้งคืน เมื่อกลับไปโดยที่ไม่ต้องเจอเขา กู้อานห ยานก็สบายใจ
แต่ว่า เมื่อมองดูห้องรับแขกที่โล่งว่าง ก็ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโดดเดี่ยวเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าในห้องจะยังมีแม่บ้านกับบอดี้ การ์ดอยู่ในสวน แต่ว่า ก็ไม่ได้พูดคุยอะไร กับเธอ
เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วขึ้นไปบนเตียง เมื่อ เห็นผ้าม่านที่ปลิวไปมา ก็เริ่มรู้สึกสับสนขึ้น มา
สิ่งที่หลีเย่พูดในวันนี้ มันวกไปวนมาอยู่ใน หัว
เขาบอกว่า อยู่กับคุณชายใหญ่มู่มาตั้ง หลายปี ไม่เคยเห็นคุณชายใหญ่มู่รีบร้อน ขนาดนี้มาก่อน ทั้งหมดก็เป็นเพราะเธอ เขายังบอกอีกว่า คุณชายใหญ่มู่นั้นเป็น ห่วงเธอมากจริงๆ …..
ชาติก่อนอยู่กับเขามาห้าปี มีแต่ความ เกลียดชังเต็มไปหมด
เป็นห่วงเหรอ คิดมากเกินไปแล้ว !
ทำไมชาตินี้ คุณชายใหญ่มู่ถึงกลายเป็น คนแบบนี้ไปแล้วนะ ?
เธอพลิกตัวไปมา นอนไม่ค่อยหลับ
ดังนั้นวันที่สอง นอกจากกระบนใบหน้า ของกู้อานหยาน ยังมีขอบตาดำๆ เพิ่มขึ้น มาอีก
แค่มอง ก็ดูน่าเกลียดกว่าแต่ก่อนแล้ว
เสี่ยวหมีรอเธออยู่ที่ที่นัดกันเอาไว้ เมื่อ เดินเข้ามา ก็รับรู้ได้ถึงความเกลียดชังอย่าง ไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ว่านักเรียนสามสิบกว่าคนที่ก่อเรื่องเมื่อ วานถูกจับ ตอนนี้ ทุกคนเลยเกลียดผู้หญิง คนนี้ขึ้นมา แต่ก็ไม่กล้าทําอะไร
วันนี้มันบังเอิญจริงๆ มหาวิทยาลัยหนิงโป กับมหาวิทยาลัยเจียงโจวมีนักเรียนเก่งๆ มากมาย เย่ฟางฟางเองก็กำลังพูด คุยเรื่องรายชื่อต่างๆ ของนักเรียน
โลกกลมจริงๆ เลย ที่ได้มาเจอกับกู้อานห ยานในคณะของมหาลัย
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
