บทที่103 ครั้งหน้า จะตัดขาเขาทิ้ง บทที่103 ครั้งหน้า จะตัดขาเขาทิ้ง

“อื้อๆ …..” ซูเสี่ยวหมี่เบิกตาโผลง ตาของ เธอแดงขึ้น ก่อนจะมีน้ำตาไหลลงมา

เธอพยายามผลักมือของหลีเย่ออกอย่าง บ้าคลั่ง แต่ว่า แรงของผู้ชายกับผู้หญิงนั้น มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เธอจะผลักออกอย่างไร ก็ไม่ขยับออกไป เลยแม้แต่น้อย

ในทุกสุดเสียงที่ดังออกมาจากด้านนอกก็ ค่อยๆ หายไปจนหมด หลีเย่ถึงจะก้มหน้า มองดูมือของตัวเองอีกครั้ง

เหมือนกับว่า ไม่อยากจะเอามือออก แต่ทว่า สุดท้ายก็ปล่อยตัวออกไป

เมื่อได้รับอิสรภาพ ซูเสี่ยวหมี่ก็รีบออก จากอ้อมกอดของเขา

ก่อนจะหลบอยู่ในมุมหนึ่ง เธอถึงจะชี้ไปที่ หลีเย่ พลางโกรธจนหน้าแดง : “คุณ……. คุณ.….……..

“ฉันทำไมเหรอ ? ” หลีเย่ดูไม่เป็น ธรรมชาติ

“มันเป็นสัญชาตญาณของผู้ชายก็แค่นั้น เอง ตรงไหนนิ่มก็จับตรงนั้น ไม่ได้ตั้งใจสัก หน่อย”

ซูเสี่ยวหมี่โกรธที่เห็นท่าทีของเขาจริงๆ เมื่อครู่…..ยังจะจับต่อ แล้วกล้ามาบอกว่า ไม่ได้ตั้งใจอีกเหรอ ! เธออยากจะออกไป หลีเย่กลับพูดกลับ เบาๆ : “ออกไปตอนนี้ ถ้าเกิดว่าถูก นักเรียนที่ซ่อนอยู่เห็นเข้า ก็จะมีได้มีเรื่อง ต้องคุยกันอีก”

“ฉันไม่สนใจ” คำพูดมั่วๆ พวกนั้น มันจะ พูดให้เธอเป็นตัวอะไรไปอีก ?

“คุณไม่สน แต่ว่า ฉันไม่ให้คุณทำให้คุณ หญิงเหนื่อยด้วยได้” หลีเย่ล้วงมือทั้งสอง ข้างเข้าไปในกางเกง ก่อนจะจ้องเธอ

ยังไงก็ไม่สามารถให้เธอออกไปตอนนี้ได้ ซูเสี่ยวหมี่ตกใจ ก่อนจะเดินไปอีกก้าว

ถ้าเกิดว่าต้องทำให้อานหยานเหนื่อยไป ด้วย ไม่ต้องพูดถึงการยอมให้ออกไป แค่ บ่นยังไม่กล้าเลย

แต่ว่า การอยู่กับผู้ชายสองต่อสองนั้น มัน ทำให้เขารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง

หลีเย่กลับไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย แต่ผู้ หญิงคนนี้ หน้าแดงไปหมด ราวกับว่าไม่ได้ แต่งหน้า คิดไม่ถึงเลยว่าจะดูสวยขนาดนี้

“แบบนี้มันดูไม่ดีหรอกใช่ไหม ? เมื่อก่อน ทำไมถึงชอบทำให้หน้าดูไม่สวยล่ะ ? ”

ซูเสี่ยวหมี่นั้นถือว่าโชคดีมาก หลังจากที่ ได้เห็นใบหน้าจริงๆ ก็เรียกได้ว่าสวยเลยล่ะ

บ้านของคุณหญิง กลับไม่ได้มีโชคแบบนี้

ตอนที่ไม่ได้แต่งหน้า ใครๆ ก็มองเห็นฝ้า กระอย่างเห็นได้ชัด

เยอะขนาดนี้ มันดูไม่น่ามองเสียเลย

แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณชายน้อยชอบใบหน้า แบบนั้นลงไปได้อย่างไร ถ้าเป็นเขา มอง หน้าของคุณหญิงคนนั้นนานๆ เกรงว่า สมรรถภาพพื้นฐานของผู้ชายจะหายไป ด้วยน่ะสิ

แน่นอน ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถแพร่ออกไป ข้างนอกได้ ยังไงก็เป็นผู้หญิงของคุณชาย น้อย ทำได้เพียงเคารพ ไม่ใช่ว่าร้าย ว่าร้าย ในใจก็ไม่ได้ !

ซูเสี่ยวหมี่ไม่อยากจะพูดกับเขาเลยแม้แต่ น้อย โตขนาดนี้แล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่โดน ผู้ชายดูถูกแบบนี้

ถึงแม้ว่าเขาจะช่วยตัวเธอเอาไว้ถึงสอง ครั้ง แต่ว่า เมื่อคิดถึงภาพเมื่อครู่ ก็ไม่รู้จะ ทำตัวอย่างไรกับเขา

ยังกล้าบอกว่าเป็นปฏิกิริยาปกติของผู้ชาย อีก ! ถุย ! มองยังไงก็คือข้อแก้ตัว ! “ข้างนอกไม่มีเสียงอะไรแล้วใช่ไหม ? ” เธอยืนติดประตู เพื่อตั้งใจฟังเสียงจากข้าง นอก

ตัวเล็กๆ ที่กําลังเอนตัวไปทางประตู พลาง ค่อยๆ แง้มประตูอย่างระมัดระวัง กลับไม่รู้ เลยว่า ตัวเองนั้นดูน่ารักขนาดไหน

หลีเย่เดินเข้ามาข้างหลังเธอโดยที่เธอ ไม่รู้ตัว ก่อนจะมองออกไปข้างนอกพร้อม กับเธอ : “เป็นยังไง ? ออกไปหมดแล้วใช่ ไหม ? ”

“น่าจะไปกันหมดแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีคนแอบ อยู่อีก เพื่อรอถ่ายรูปไหม

ซูเสี่ยวหมี่เกลียดคนพวกนั้นมาก บอกไม่ ได้จริงๆ ว่าพวกเขายังจะแอบอยู่หรือไม่ เพื่อแอบถ่าย แล้วเอาไปทำร้ายเธอทีหลัง “งั้นเหรอ ? รอดูอีกหน่อย ถึงจะรู้”

หลีเย่ก้มหน้าลง มองเรือนร่างของทั้งสอง ที่แนบกัน

ผู้หญิงคนนี้สังเกตการณ์ต่อไป ก่อนจะก้ม ลงไปมากกว่าเดิม

หลีเย่คิดแค่เพียงว่า เรือนร่างนุ่มนิ่มนี้ กำลังเข้ามาติด แถมยังถูกับเรือนร่างของ เขาด้วย

มือของเขาจับไปที่เอวของเธอเบาๆ โดย อัตโนมัติ

ตอนนี้ท่าทางของทั้งสองคน มันทำให้ใคร

คิดไปไกลได้ง่ายๆ เลยล่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองดูน่าเกลียดขนาดไหน แต่มัน

กลับรู้สึกไม่เลวเลย “น่าจะไม่มีใครแล้ว” ซูเสี่ยวหมี่วางใจ ก่อนจะเปิดประตูออกไป

แต่มาคิดๆ ดูแล้ว ทำไมถึงรู้สึกว่ามีอะไร ไม่ชอบมาพากลบนเรือนร่างของเธอ

เหมือนกับว่ามีอะไรมากดอ

เมื่อหันกลับไปมอง ซูเสี่ยวหมี่ก็กรีดร้อง เสียงหลงขึ้น ก่อนจะออกจากอ้อมกอดของ หลีเย่

ไม่คิดเลยว่าเอวของตัวเองจะถูกมือทั้ง สองข้างของเขาโอบเอาไว้แน่น การจะออก ไปครั้งนี้ ไม่เพียงว่าหนีไม่หลุด แต่ว่าพื้น ลื่นจนเธอล้มลงไปกับพื้น

มือของหลีเย่ที่คว้าเอวของเธอเอาไว้ จึง กลางเป็นจุดยึดเหนี่ยวเดียวของซูเสี่ยวหมี่ หญิงโชคร้ายคนนี้ตกใจล้มลงกันชี้ฟ้า ดู ไม่เป็นท่า ภาพที่เธอล้มลงนั้นเกินบรรยาย

“พวกคุณกำลังทำอะไรน่ะ ? ” กู้อานหยาน จ้องพวกเขา พลางงงเป็นไก่ตาแตก

เมื่อครู่เธอเองก็กำลังฟังเสียงจากด้าน นอก เมื่อได้ยินเสียงของซูเสี่ยวหมี่ จึงรีบ เข้ามา

คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อเข้ามาแล้ว จะเห็นว่า หัวของเสี่ยวหมี่นั้นอยู่ด้านล่าง ส่วนกัน…… กลับอยู่ด้านบน และล้มต่อหน้า…..หลีเย่ ?

แต่มือทั้งสองข้างของหลีเย่ กลับยังอยู่ที่ เอวของเสี่ยวหมี่ ท่านี้.…..…..

ให้ตายเถอะ !

เสียดแทงตาจริงๆ

!

มู่บ้านเป่ยเดินตามหลังเธอมาอย่างช้าๆ เมื่อเห็นท่าทีของซูเสี่ยวหมี่กับหลีเย่ กลับ ไม่ได้สนใจอะไร

แต่ว่า ท่านี้มัน…

สายตาเฉียบคมจ้องไปทางเงาของกู้อาน หยาน ก่อนจะค่อยๆ หลบสายตาลงมา

ท่านี้ ไม่เคยลองมาก่อน บางที……..

กู้อานหยานรู้สึกแต่เพียงว่ามีสายตาจับ จ้องมาจากทางด้านหลัง เมื่อหันกลับไป ก็ เห็นว่าเป็นคุณชายใหญ่มู่กำลังจ้องตัวเอง แววตาคู่นั้นมันเหมือนกับมองเหยื่ออย่างไร อย่างนั้น

เธอคิดว่าตัวเองกลายเป็นเหยื่อ ที่จะถูก จับกินเมื่อไหร่ก็ได้ !

แววตาของคุณชายใหญ่มู่นั้น ทำให้เธอ รู้สึกหนาวเหน็บจนไม่อาจจะต้านทานได้ ตกใจจริงๆ เลย ! น่ากลัวเหลือเกิน !

ซูเสี่ยวหมี่แทบจะยืนขึ้นมาไม่ได้ พอยืน ขึ้นมาได้หลีเย่ก็ปล่อยเธอ

สำหรับท่าที่เพิ่งจะทำกับเธอแบบที่ดูไม่ได้ นั้น หลีเย่แทบจะไม่ได้สนใจเลย

พอเดินไปข้างหน้ามู่บ้านเป่ย ก็ทำหน้า

จริงจังขึ้นมา

ความเกลียดชังที่เกิดขึ้น มันหายไปตั้ง

นานแล้ว

ซูเสี่ยวหมี่หน้าแดง ก่อนจะหลบอยู่ข้าง หลังกู้อานหยาน เธออายจนอยากจะมุดหนี หายไป และไม่อยากออกมาให้ใครเห็นอีก “คุณชายน้อย คนพวกนั้นน่าจะไปได้สัก พักแล้ว ตอนนี้คุณชายน้อยอยากจะกลับไป หรือ ? ” หลีเย่ถาม

“พวกคุณ…..ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ? ” กู้ อานหยานจ้องเขา

คุณชายใหญ่มู่ไม่อยากจะตอบคำถามนั้น จึงถามหลีเย่เพื่อตอบคำถาม

หลีเย่รีบพูดแทรกขึ้นว่า : “แต่ก่อน คุณชายน้อยอยู่แถวๆ นี้ เมื่อได้รับข่าวคราว ว่ามีคนอยากมาหาเรื่องคุณหญิงที่ โรงแรม จากนั้นคุณชายน้อยเลยรีบมา”

เมื่อมีเจ้าชายมาช่วยเอาไว้แบบนี้ ก็เพียง พอที่จะทำให้คุณหญิงรู้สึกดีขึ้นมาบ้างใช่ ไหมล่ะ ?

“คุณ…มาเพื่อช่วยฉันโดยเฉพาะเลยเห รอ ? ” กู้อานหยานมองคุณชายใหญ่มู่สัก ครู

อันที่จริงก็พอจะเดาออก ถ้าไม่อย่างนั้น คนอย่างคุณชายใหญ่ดู่ จะมาอยู่ในโรงแรม ระดับรองลงมาได้อย่างไร ?

เพียงแต่ว่า มู่จ้านเป่ยไม่กล้าพูด เธอเองก็ ไม่กล้าจะคิดไปเอง

มู่บ้านเป่ยพึมพำเล็กน้อย ก่อนจะเดินผ่าน

เธอไป

เมื่อเดินไปแล้ว ก็ยังบ่นอะไรมาอีก : “ถ้า เกิดยังมาโรงแรมกับผู้ชายคนอื่นอีก ฉันจะ ตัดขาทิ้งเลย”

“ฉัน…….” กู้อานหยานกัดปาก ก่อนจะจ้อง

เงาของเขา รู้ทั้งรู้ว่าเธอกับมู่เทียนโย่วมาที่โรงแรม การที่พูดออกมาแบบนี้มันหมายความว่า อย่างไร ? ตั้งใจเหรอ ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ