บทที่ 79 ฉีดยา ทำไมเปลี่ยนสไตล์กะทันหัน

บทที่ 79 ฉีดยา ทำไมเปลี่ยนสไตล์กะทันหัน

… ยั่วยวนเขาหรือ?

เพราะว่าที่อยากจะถอดกางเกงของเขา อานหยานที่เดิมที ใจก็มีความวิวๆหน่อยหนึ่ง ได้ยินคำพูดนี้สะบัดมือออกทันที รีบ ลุกขึ้นมาถอยออก

แต่นึกไม่ถึง มือยังอยู่ในฝ่ามือของเขา ถูกจับไว้อย่างแน่น

เธอถอยหนึ่งก้าว มู่ล้านเป่ยทั้งๆที่ยังไม่ได้สติดึงมาระดับ ความแรงที่ใหญ่มากนี้ทันทีนั้นดึงเธอจนหมอบลงไป

ไม่รู้ว่าชนกับของอะไร กู้อานหยานแค่รู้สึกว่าจมูกเมื่อยๆ น้ำตาก็ใกล้จะไหลออกมาแล้ว

บรรยากาศเกร็งมาก! อึดอัดมาก! ทำให้คนหน้าแดงใจ

เต้น…มาก!

หลีเย่มองจนตาค้างเลย หัวเข็มของเย่หานเกือบจะแทงอยู่ที่นิ้วมือของตัวเขาเอง

ผู้ช่วยหมอที่เพิ่งส่งยามารีบถอยไปที่นอกห้อง ปิ้ง เสียงหนึ่ง

ปิดประตูห้องทันที

มู่บ้านเป่ยทำเสียง อ้อแอ้ นัยน์ตาที่เต็มเปี่ยมด้วยกลิ่น แอลกอฮอล์อย่างชัดเจนคู่หนึ่งปรากฏความเจ็บปวดเล็กน้อย กล่าวว่า “คุณ….

กู้อานหยานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลย เพียงแค่รู้สึกเหมือนที่ที่ ตัวเธอเองชนนั้นทำให้เธอยิ่งมายิ่งรู้สึกทรมาน

ดูเหมือน ดันเธอไว้ มีความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย….

ในทันทีนั้นที่เธอเงยหน้าขึ้น ก็สามารถสังเกตถึงบรรยากาศ ในห้องไม่ค่อยปกติทันที นี่คือสายตาอะไรของเย่หานกับหลีเย่

หรือ?

เธอทําอะไรลงไปแล้วล่ะ?

กู้อานหยานที่ยังมีการมึนงงเล็กน้อยก้มหัวลง มองเห็นที่ที่ เมื่อกี้ตัวเธอเองชน ตาทั้งคู่ลุกโตมากขึ้นมาทันที
“คุณผู้หญิง คุณอย่าเพิ่งเป็นลมไป ยังไม่ได้ฉีดยาให้คุณชาย

ใหญ่ล่ะ!”

สีหน้านี้! สภาพที่ตะลึงงันจนเกือบจะเป็นลมนี้ ทำให้หลีเย่ รู้สึกเป็นห่วงมาก

เย่หานเพิ่งรู้สึกตัวขึ้นมา หยิบเข็มฉีดยาเข้าไปทันที “คุณผู้ หญิงเข็มฉีดยาเตรียมพร้อมแล้ว

กู้อานหยานสูดหายใจเข้าอีก กว่าจะบังคับให้สงบลงมาได้

ไม่ง่ายเลย

“ฉันไม่ได้…ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่ว่า คำพูดนี้ควรไปอธิบายให้

ใครฟังล่ะ?

มู่ล้านเป่ยตื่นแล้ว ไม่มีสายตาที่คมชัดตกอยู่บนใบหน้าของ

เธอ สายตัวมัวๆ

ใบหน้าที่หล่องดงามใบนั้น ด้วยสาเหตุที่เป็นไข้ เพิ่มสีหน้า แดงระเรื่อขึ้นมา

เขายังตัวร้อนอยู่ล่ะ! กู้อานหยานกะพริบตาบังคับตัวเธอเอง

สงบลง
คุณชายใหญ่มู่ยังตัวร้อนอยู่ เธอจะคิดมั่วชั่วได้ยังไง เมื่อกี้ เพียงแค่อุบัติเหตุเท่านั้น

หายใจเข้าลึกๆครั้งที่สาม จากนั้น เธอจึงยื่นนิ้วยาวออกมา วางอยู่ที่ที่ตัวเธอเองชนเมื่อกี้ รูดซิปลงมา…

ตอนที่ช่วยเขาเปลี่ยนกางเกง ผู้ชายคนนี้สงบเกินความคาด หมาย ก็เชื่อฟังด้วย

แต่ว่า ตอนที่ร่างกายแข็งแกร่งยาวเรียวสัดส่วนสมบูรณ์นั้น ยิ่งมายิ่งชัดเจน กู้อานหยานก็ยังอดใจไม่ได้จิตใจฟุ้งซ่านสัก หน่อย

บ้าผู้ชายหล่อๆ ที่กำลังป่วยอยู่ ช่างไม่มีคุณธรรมเอาซะเลย!

แต่ว่า หุ่นของคุณชายใหญ่มู่นี้ จะต้องเพียงพอที่ทำให้ผู้หญิง บ้าคลั่งเพราะเขาอย่างแน่นอน

มองเห็นใกล้เช่นนี้ ไม่บ้าผู้ชายหล่อๆคงเป็นไปไม่ได้

เธอถือว่าควบคุมตัวเธอเองอย่างมากแล้วในที่สุด ชุดนอนใส่อยู่บนกายของเขาอย่างราบรื่น กู้อานห ยานถือเข็มฉีดยาที่เย่หานส่งมา จ้องมองมู่บ้านเป่ย

มู่บ้านเป่ยสายตาเลือนราง ไม่ทันระวังตกไปที่บนหัวเข็มใน มือเธอ นัยน์ตาเย็นชาปรากฏความอาฆาตอย่างฉับพลัน

เขารู้สึกถึงความอันตรายโดยสัญชาตญาณ จะต่อต้านแล้ว!

กู้อานหยานแม้แต่คิดก็ไม่คิด รีบกอดเขาไว้ เสียงอ่อนโยน กล่าวว่า “ฉันจะไม่ทำร้ายคุณ เชื่อฉันสิ!

ร่างกายของมู่บ้านเป่ยทั้งๆที่อุณหภูมิสูงมาก แต่ในเวลายาม นี้ กลับทำให้คนรู้สึกเย็นผิดปกติมาก

การป้องกันโดยสัญชาตญาณเช่นนี้ คือออกมาจากการฝึกฝน หลายปี ต่อความอันตรายมีไหวพริบเป็นพิเศษ

มือของกู้อานหยานไว้ที่ในหน้าอกของเขา ลูบให้เขาเบาๆ อย่างระมัดระวัง

“ก็เพียงแค่ฉีดยา ฉีดเสร็จก็หายแล้ว คุณชายใหญ่มู่ คุณเชื่อ ฉันสิ ฉีดเสร็จ คุณก็จะสามารถลุกขึ้นมาดีๆได้
เขาไม่เอ่ยอะไร ก็ไม่รู้ว่าคือตกลงหรือปฏิเสธ

แต่ถ้าหากว่าตอนที่ฉีดยาให้เขา จู่ๆเขาดิ้นขึ้นมา จะต้อง

ทำร้ายตัวเขาเองแน่นอน

“หลีเย่ คุณมากดขาของเขาไว้ ฉันจะเริ่มแล้ว” ตอนนี้อาศัย คุณชายใหญ่มู่ยังเลือนๆลางอยู่ รีบฉีดยาให้หมดเรื่อง

แต่ว่า หลีเย่ไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย

กู้อานหยานหันหลังไป ถึงจะเห็นว่าหลีเย่หลบอยู่ในมุมที่ไกล

ที่สุด ตัวสั่นริกๆอยู่

“คุณผู้หญิง อันนั้น ผม…ผมจ้องมองคุณลงมือก็พอแล้ว”

ในทันทีนั้นกู้อานหยานแขวนด้วยเส้นสีดำเต็มหน้าผาก นี่ หมายความว่ายังไงหรือ?

“เย่หาน!”

“คุณผู้หญิง ผม…มือของผมในวันนี้มีปัญหาเล็กน้อย ผมอาจ

จะ…..ไม่มีแรงอะไรเลย”
ล้อเล่นอะไรกันหรือ? กดขาของคุณชายใหญ่ไว้หรือ?

เธอไม่รู้หรือว่า ขาของคุณชายใหญ่แข็งแกร่งจนมีชื่อเสียง

หรือ?

ยังจำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่ง คุณชายใหญ่โมโห ยกเท้าเตะ กำแพงของเขาล้มลงไปข้างหนึ่ง

แม้แต่กำแพงล้วนสามารถเตะจนล้ม! เท่านั้นถ้าหากว่าเตะอยู่ บนกายของตัวผมเอง ไม่ตายก็บาดเจ็บ!

กู้อานหยานไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ยามปกติมองเห็นแต่ละ คนตัวสูงใหญ่ อยู่ต่อนหน้าคุณชายใหญ่มู่ ล้วนกลับกลายเป็น คนขี้ขลาด

เรื่องที่จะฉีดยาให้แก่คุณชายใหญ่มู่นี้ เกรงว่าจะต้องจัดการ

ด้วยตัวฉันเองแล้วจริงๆ

เธอเปิดชุดนอนมู่บ้านเป่ยออก จ้องมองตาที่เลือนรางของเขา คู่นั้น

“คุณชายใหญ่มู่ ฉันกำลังช่วยคุณอยู่จริงๆ ไม่ใช่จะทำร้ายคุณ คุณ…คุณอย่าลงมือกับฉันรู้หรือไม่?”
“ถ้าหากไม่พอใจ หลังจากรอคุณหายแล้ว สามารถจับหลีเย่ กับเย่หานมาต่อยอย่างสะใจสักครั้ง…..

“คุณผู้หญิง… หลีเย่รู้สึกน้อยใจสักหน่อย ทำไมต้องต่อยเขา

ฮือฮือฮือ!

กู้อานหยานขี้เกียจมองเขา คุณชายใหญ่มู่ป่วยหนัก ทั้งสอง ตัวนี้แม้แต่ช่วยก็ไม่กล้า ไม่ค่อยพวกเขาจะให้ค่อยใครล่ะ?

ความห่วงใยของเธอยังคงตกอยู่บนกายของมู่บ้านเป่ย

“คุณชายใหญ่ ฉันคือเด็กผู้หญิง ร่างกายอ่อนแอ คุณลงมือ

กับฉันไม่ได้จริงๆนะ โดยเฉพาะคือลงมือด้วยเท้า

“ถ้าหากว่าคุณลงมือกับฉัน ฉันก็ไม่มีชีวิตรอดแล้ว”

มืออีกข้างหนึ่งถือสําลีชุบแอลกอฮอล์ไว้แล้ว เช็ดๆอยู่ที่เอว

ข้างล่างของมู่จ้านเป่ย

“คุณชายใหญ่มู่ พวกเราตกลงกันไว้แล้วนะ คุณอย่าต่อต้าน

ก็อย่าลงมือกับ ฉัน…ฉันจะเริ่มแล้ว
เพิ่งพูดจบ หัวเข็มเล็งที่สะโพกของผู้ชาย เสียบเข้าไปเลย

เวลา เหมือนดั่งหยุดอยู่ในพริบตาเดียว

มู่ล้านเป่ยขมวดคิ้วแน่น จนกระทั่งลุกขึ้นมานั่งทันที

“ คุณชายใหญ่มู่ อย่าดิ้น

แต่ว่าคำพูดของเธอยังพูดไม่จบ มือของผู้ชายก็ตกอยู่บน ไหล่ของเธอแล้ว กำลังจะยกเธอโยนออกไป

กู้อานหยานก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ถูกเขาโยนออกไปก็ไม่ เป็นไร สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าคุณชายใหญ่มู่โยนเธอออกไป เข็ม นี้ก็ฉีดไม่สำเร็จแล้ว!

“…..”จ่ๆอานหยานกัดริมฝีปากไว้ ใช้ความเร็วที่เร็วที่สุด เอียงตัวไปข้างหน้า ทับริมฝีปากบางๆลงไปอย่างรุนแรง

เวลา เหมือนดั่งหยุดอยู่อีกครั้งแล้ว

หลีเย่กับเย่หานที่เตรียมพร้อมจะช่วยคนไว้ทุกเวลา รีบวิ่ง เข้ามาตอนที่เข็มเธอกำลังจะฉีดเมื่อกี้ จ้องมองซึ่งกันและกัน นัยน์ตางงเต็มไปทั่ว
นี่คือ…หมายความว่าอะไรหรือ? ไม่ใช่จะฉีดยาเหรอ? จู่ๆ ทำไมก็กลายเป็น…จูบกันแล้วล่ะ?

สิ่งที่ทำให้คนคาดคิดไม่ถึงคือ หลังจากคุณผู้หญิงจูบลงไป แล้ว เดิมทีคุณชายใหญ่ที่เตรียมตัวจะบ้าคลั่งแล้ว สงบลงใน ทันทีทันใด

มือของเขาเลื่อนลงจับไหล่ของเธอ เกาะเอวที่เล็กบางของ เธอไว้

หลังจากได้ลิ้มรสที่หวานเย็นชุ่มคอของริมฝีปากบางๆ ทั้ง สองแผ่นจากผู้หญิง มู่บ้านเป่ยกอดเธอไว้ในอกอย่างแน่นเพิ่ม ความรุนแรงโดยอัตโนมัติต่อการจูบนี้

การจูบของปีศาจหนุ่มหล่องดงาม ต่อกู้อานหยานมากล่าว แล้วย่อมต้องเป็นการท้าทายที่สูงสุดอย่างแน่นอน

โปรดระมัดระวังการเพิ่มความเร็ว หายใจลำบาก ไม่ทันระวัง เกือบจะทําให้ตัวเธอเองล้มหายไปแล้ว

ก็ยังดีหน่อย ในท่ามกลางวิกฤตที่เป็นอันตรายอย่างใหญ่ หลวง เธอยังสามารถนึกถึงมือของตัวเธอเองถืออะไรไว้อยู่

ตัวโป้งการตั้งไลับลงไปอย่างมยาง ในที่สุดยอดได้ค่อยฉีดเข้าไป

ถึงสุดท้าย ล้วนฉีดเข้าไปในเส้นเลือดของมู่บ้านเป่ยหมดเลย!

วิเศษเหลือเกิน! เข็มนี้ของคุณผู้หญิง ทำสำเร็จแล้ว!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ