บทที่ 38 กู้อานหยาน เธออยากจะหนีอีกแล้วหรอ?

บทที่38 กู้อานหยาน เธออยากจะหนีอีกแล้วหรอ?

มู่จ้านเปียรับแก้วที่กู้เวยจือส่งให้! เขาที่ไม่แลหญิงใด และถึงกับพอเห็นผู้หญิงก็ออกห่างเลยอย่างคุณชายใหญ่

ของตระกูลมู่ ดื่มเหล้าที่กู้เวยจอให้หมดแก้ว!

ใครจะไม่รู้ว่าที่กู้เวยจือเชิญแก้วนี้ หมายถึงการออกตัว ของเธอ? ตอนนี้ ตอนนี้คือคุณชายใหญ่ยอมรับกู้ เวยจอแล้วหรอ?

ดูท่าข่าวลือของข้างนอกที่ว่าคุณชายใหญ่ของคุณหนู รอง แต่เพราะการวางแผนของผู้ใหญ่จึงต้องหมั้นกับคุณ หนูสาม คงจะเป็นจริง หลีเย่มองแก้วในมือของมู่จ้านเป่ย อยากจะพูดอะไร แต่ก็ไม่กล้าพูด

คุณชายใหญ่ทำเรื่องอะไร ก็ไม่ต้องให้เขาถาม กู้เวยจี อดูมู่จ้านเป่ยดื่มเหล้าที่เธอส่งให้เขาจนหมด ในใจก็ไม่รู้ว่า ดีใจขนาดไหน

พอรับแก้วที่ว่างเปล่ากลับมาคืน เธอก็หันไปมองก้อานห ยานที่นั่งอยู่ไกลๆ คิดว่าจะเห็นสายตาที่อิจฉาจองกู้อานหยาน แต่ไม่เลย สิ่งที่เธอสนใจไม่ใช่ทางนี้

เธอก็หยุดความคิดนั้น มองใบหน้าของมู่จ้านเป่ยที่ทำให้ ผู้หญิงหลงไหล แค่ยกยิ้มเบาๆ ก็ทำให้รอยยิ้มที่สวยที่สุด

เผยออกมา

“คุณชายใหญ่….”

แต่ใครจะรู้ มู่จ้านเป่ยก็ยังคงหน้านิ่งเหมือนเดิม เดินไป ตรงมุม ก่อนหน้าของเขา กู้อานหยานก็รับโทรศัพท์ขึ้น เดิน ไปทางหน้าโรงแรม

“เธอว่าอะไรนะ? เธอกำลังมา? เสี่ยวหมี่ ! ฉันเคยบอก แล้วไม่ใช่หรอ ห้ามออกมา? ทำไมถึงไม่เชื่อฟัง!” เพิ่งรับ สายจากซูเสี่ยวหมี่ รู้ว่าเธอออกมาจากโรงเรียนกำลังมาที่ โรงแรม กู้อานหยานก็ร้อนรนจนเหงื่อออก

“ซูเสี่ยวหมี่ ฉันขอสั่งให้เธอกลับโรงเรียนตอนนี้ เร็วๆ! ได้ยินมั้น!” “อานหยานเธออย่าใจร้อนสิ คือคนที่อยู่กับ คุณชายใหญ่คุณหลีให้การ์ดเชิญฉันมา ฉันได้รับใบเชิญ นะ!”

กับความใจร้อนของกู้อานหยานแล้ว ซูเสี่ยวหมีกลับเหมือนว่าดีใจ “ฉันได้รับคำเชิญมาจริงๆ คืนนี้ยังแต่งตัวดีๆ อีก ไม่ขายหน้าเธอแน่นอน เธอเชื่อฉันสิ” “ใครบอกว่าเธอ จะทำฉันขายหน้า?” สิ่งที่เธอเป็นห่วงไม่ใช่เรื่องนี้?

แต่ว่า หลี่เย่ให้การ์ดเชิญกับเธอ? หลีเย่เป็นคนยุ่งเยอะ อะไรแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่า หลังจากวันนั้นที่เธอ พูดนินทามู่จ้านเป่ยในรถ ไอ้นั้นจะแสดงว่าตัวเองเป็นคนดี เพราะฉะนั้น เลยให้การ์ดเชิญ?

คุณชายใหญ่ว่างขนาดนี้เลยหรอ แม้แต่เรื่องเล็กๆแบบนี้ ก็ต้องยุ่ง? “เสี่ยวหมี่ เธอฟังฉันนะ ฉันไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ เธอมา ฉันแค่….”

มีบางอย่าง เธอพูดไม่ได้ พูดไปก็ไม่มีคนเชื่อ! แต่ว่าตอน นี้เธอกังวลมาก!

“เสี่ยวหมี่ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? อยู่กับใคร? คนเดียวใช่ ไหม? เทียนโย่วล่ะ? เทียนโย่วอยู่ไหน?” “ฉันมาคนเดียว อยู่ที่ถนนเทียนหยูน..”

ซูเสี่ยวหมี่ยังพูดไม่จบ ทันใดนั้น ก็มีเสียงชนกันดังขึ้น ทางนั้นเหมือนมีรถชนกัน โทรศัพท์ของซูเสี่ยวหมีก็ตกลงบนพื้น ที่โทรศัพท์มีเสียงร้องของซูเสี่ยวหมี่ เสียง

ร้องที่กลัว!

“เสี่ยวหมี่! เสี่ยวหมี่เธอเป็นยังไงบ้าง? เสี่ยวหมี่ 2 เธออย่า ทำให้ฉันตกใจ! ” สัญญาณโทรศัพท์ของซูเสี่ยวหมี่หาย ตุ๊ดๆ2ครั้ง สายก็วางบง อานหยานโทรอีกครั้ง ก็โทรไม่ติด แล้ว!

ในใจของเธอก็เจ็บขึ้นมา ความทรงจำของชาติที่แล้วย้อน คืนมา ร่างของเสี่ยวมี่ถูกพบที่ทะเล เต็มตัวเต็มไปด้วย รอยแผบ.

ไม่! เป็นไปไม่ได้!”

ถนนเทียนหยูน..โรงแรมอยู่ข้างๆทะเล อยู่ห่างจากที่นี่ไม่ มากนัก กู้อานหยานไม่คิดเลย รีบพุ่งไปทางประตู ไปทาง หน้าปรตูของโรงแรม อยากจะหารถแท็กซี่ ทันใดนั้น มือ ของเธอก็ถูกดึงไว้

กู้อานหยานตกใจ ใช้แรงต่อต้าน: “ปล่อยฉัน!” “การแสดง หนีออกจากงาน เธอยังอยากจะทำอีกรอบหรอ?” หน้าขอ งมู่จ้านเป่ยเข้มขรึม น้ำเสียงแสดงถึงความไม่ชอบใจ
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเห็นก่อน เธอคงจะหifiแล้ว? “อาน หยาน เtอเซ็นสัญtญาแล้ว กล้าหนี้ เธอชดใช้ได้ทรอ”

“ปล่อยฉัน” กู้อานหยาน ต่อต้านอย่างสุดชีวิต “เธอ.. เขาขยบตา เห็นความกลัวและความกังวลในสายตาของ เธอ

ท่าทางแบบนี้ ไม่เหมือนว่าจะหนีงานหมั้น มูจ้านเปียดา มตีๆะ “เกิดอะไรขึ้น? เสี่ยวหมี่เกิดเรื่องแล้ว! เธอรถคว่ำ เธอถูกคนลักพาตัว… ตอนนี้กู้อานหยานเองก็ใจร้อน ทั้งๆ ที่ตอนนี้ไม่เหมือนกับชาติที่แล้ว

เธอไม่ได้ถูกลักพาตัว ซูเสี่ยวหมี่เองก็ไม่ได้ถูกโจรจับตัว ไปเพราะเธอ แต่ว่า ซูเสี่ยวหมีกลับเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ แต่ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับซูเสี่ยวหมี…

เธอสะบัดมู่จ้านเป่ยออก พุ่งไปทางถนน แต่ที่โชคดี มู่จ้าน เป่ยไม่ได้ห้ามเธอไว้

แต่ว่า โรงแรมอยู่ใกล้ทะเลเลยสร้าง คนที่สามารถมาถึง ตรงนี้ก็เป็นแต่คนมีเงิน ส่วนมากก็ขับรถทาเอง รถแท็กซี่ ที่ นี่หายาก!
ในตอนที่กู้อานหยานกำลังร้อนใจอยู่ เกือบจะไปแย่งรถ ทันใดนั้น รถคันหนึ่งก็หยุดจอดลงตรงหน้าเธอ

เห็นผู้ชายที่นั่งตรงคนขับ กู้อานหยานสตั้นไปหลายวิ มู จ้านเป่ยพูด: “ยังไม่รีบขึ้นรถ?” กู้อานหยานถึงตอบสนอง รีบไปอีกฝั่ง เปิดประตูออกแล้วก็เข้าเข้าไปนั่ง

“เธอบอกว่าอยู่ที่ถนนเทียนหยูน แต่ว่าฉันหาที่ที่แน่ชัดไม่ ได้ คุณชายใหญ่…”

มู่จ้านเป่ยไม่ได้พูดอะไร เหยียบที่คันเร่ง รถก็ไปอย่างเร็ว

เขากดโทรในรถ เร็วมาก เสียงของหลีเย่ก็ออกมา:

“คุณชายใหญ่ คุณไปที่ไหน? งานจะเริ่มแล้ว คุณท่าน….”

“เบอร์โทร?” เสียงของมู่จ้านเป่ยนิ่ง “เบอร์ เบอร์อะไร?” หลี่เย่วยังไม่ทันตั้งตัวกลับมา มู่จ้านเป่ยก็มองกู้อานหยาน “เบอร์ของเพื่อนเธอ”

“เธอ…กู้อานหยานเข้าใจแล้ว รีบพูดให้คนในสาย: “หลี เคยช่วยฉันเช็คที่ตำแหน่องของเบอร์นี้หน่อย เร็ว”
เธอบอกหมายเลขโทรศัพท์ของซูเสี่ยวหมี่ให้หลีเย่ ถึง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ว่า สายถูกวางไปแล้ว ให้คนไปตรวจ

ไม่นาน หลีเย่ก็โทรกลับมา: “คุณชายใหญ่ คุณผู้หญิง เบอร์นี้โทรล่าสุดที่ อยู่ที่ทางถนนเทียนหยูน ใกล้กับทาง ทางขึ้นเรือ”

มู่จ้านเป่ยก็เร่งคันเริ่งขึ้นอีก ไม่ไกลกับทางนั้นมาก หลีเย่ กลับร้อนใจ: “คุณชายใหญ่ คุณผู้หญิง พวกคุณ….ตอนนี้ อยู่ที่ไหน? กำลังทำอะไรอยู่? คุณท่านกำลังตามหา!”

คู่ใหม่คู่นี้ คงไม่เล่นหายตัวนะ?

เล่นมาแล้วครั้งนึง ยังจะเอาอีกหรอ?

“ให้พาคุณหญิงไปพักก่อน คนอื่น รอ! ก่อนจะเช้า จะกลับ มาจัดงานให้เสร็จ” จากนั้น เขาก็วางสายลง

กู้อานหยานมองหน้าข้างๆจองเขา ทันใดนั้น ใจที่ร้อนรนก็ นิ่งลงไม่น้อย ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านี้เหมือนกับเป็นต้นไม่ต้น ใหญ่ที่ยืดฟ้าไว้ ช่วยเธอบังฝนและพายุที่โหมเข้ามา

เขาบอกว่าจะกลับมาดำเนินงานให้เสร็จก่อนเช้า เธอก็เชื่อ ก่อนเช้า เขาจะสามารถจัดการทุกอย่างได้แน่ๆ

นี้นี่เองคือความรู้สึกที่มีคนให้พึ่งพิง เธอมีชีวิตมา2ชาติ นี้ คือครั้งแรกที่รู้สึกถึง

แล้วก็ดูท่าทางที่ตั้งใจขับรถของเขา ทันใดนั้น ในใจก็ อบอุ่นขึ้นมา ชาติที่แล้วเธอรักเขามาก แต่ไม่รู้ทำไม ชาติที่ แล้วเขาไม่เคยให้ความอบอุ่นกับเธอเลย

ชาตินี้ เธอไม่อยากให้มันซ้ำรอยเดิม ตัดสินใจไม่รักเขา แต่เขากลับทำให้ใจของเธอหลงทุกครั้ง?

เธอเก็บสายตากลับมาคืน ดูบรรยากาศด้านนอก ไม่อยาก คิดมาก ไม่อยากคิดอะไรเลย ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ เสี่ยวหมีต้องปลอดภัย เธอจะไม่ให้เสี่ยวหมี่เป็นอะไร ต้อง ไม่เป็นอะไร!