บทที่ 31 ผู้หญิง รูดได้ตามสบาย!

กู้อานหยานรู้สึกเพียงว่าช่วงคอของเขาหนาวๆ ราวกับว่ามีลางสังหรณ์ที่

ไม่ดี?

“ใช่ … เธอกำหมัดอยู่ และบอกกับตัวเองว่า คราวนี้เธอจะไม่ยอมก้มหัว

ต่อหน้ามู่จ้านเป้ยอีก

“ฉันจะไม่ยกเลิกความสัมพันธ์กับพวกเขา คุณชายใหญ่มู่คุณไม่จำเป็น

ต้อง..

“เด็กชายคนนั้นที่หยิ่งยโสเรียกว่า เทียนโย่ว?” หล่อมากเลยเหรอ? ผู้ชายมาก? อา! อยากตายใช่ไหม?

“เป็นไงน่ะ… อ่า! นี่นายทำอะไรน่ะ?” มือวางไปที่ไหน!

กู้อานหยานรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากทำให้เขาต้องดิ้นรนขึ้นมาทันที และ มือทั้งคู่ของเขายื่นไปที่ด้านหลัง พยายามจะผลักฝ่ามืออันใหญ่ของเขาที่ กดตัวเองอยู่ออกไป

แต่ว่า มันไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว!

“มู่จ้านเป่ยคุณทำเป็นแค่ใช้กำลังเพื่อแก้ปัญหาเหรอ?”ถึงลงมือกับเธอ ได้

“ฉันทำอะไรกับคุณบ้างไหม?” มีอของเขาอยู่ที่นี่เสมอ เธอไม่สามารถ ผลักมันออกไปได้เอง

การสัมผัสใต้ฝ่ามือของเขา ดูเหมือนว่าไม่เลวเหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงเด็ก ชายชื่อว่าเทียนโย่วนั้นคือความหมายเหมือนกันว่า “หล่อเหลาและลูก ผู้ชายมาก” ในใจของเธอ ดวงตาของคุณชายใหญ่มู่กลายเป็นสีลีกคลีม ทันที

ทันใดนั้น เขาก็ยกมือขึ้นแล้วตบมันลง : “ต่อหน้าคู่หมั้นเธอยังกล้าที่จะ นึกถึงชายคนอื่น กล้าดียังไง!”

สียงตบที่ดังขึ้น ทันใดนั้นความเจ็บที่รู้สึกเสียวซ่ากระจายออกมาจากกัน

เล็กๆ

ตาของกู้อานหยานเบิกกว้างและเขาโกรธมาก! “มู่จ้านเป่ยทำไมคุณถึงตี ฉัน!”

สิ่งที่น่าโกรธที่สุด คือทำไมต้องมีเธอในที่ … แบบนั้นแหละ! “ฉันไม่ใช่ เด็กนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”

มีเพียงเด็กเท่านั้นที่จะถูกลงโทษเช่นนี้ สิงที่เขาทำ เหยียบย่ำคนเกินไป! “จริงเหรอ?” ชายคนนั้นลดสายตาลง จ้องมองไปที่ด้านข้างใบหน้าไม่ ยอมคนของเธอ “คุณกำลังจะบอกเตือนฉันว่า คุณไม่ได้เด็กแล้วหรือ?”

” แน่นอน ฉันไม่ได้เป็นเด็กแล้ว!” ในซาติก่อน เธอมีชีวิตอยู่ถึงยี่สิบสามปี

และเธอก็แต่งงาน เด็กที่ไหน

“คุณ….”

ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ถูกคนบังคับให้หันไป กู้อานหยานเผชิญหน้า

กับเขาอยู่ ตวงตากลมและเบิกกว้าง

ใช่ ไม่เล็กเลย” ดวงตาของมู่จ้านเป่ยลดลง และหายใจไม่เป็นจังหวะ

อีกครั้ง

เขามองอะไรอยู่?

กู้อานหยานมองตามสายตาของเขา และมองลงมา ทันใดนั้น ใบหน้า เล็กๆก็กลายเป็นสีแดงด้วยความอับอาย

“อย่าดูนะ!” ไอ้บ้านี่!

ปกคอเสื้อของเธอถูกฉีกออกเมื่อไหร่ไม่รู้? กระดุมเสื้อยังติดอยู่อย่างดี เมื่อชั่วครู่ที่ผ่านมา ในที่สุด กู้อานหยานก็มีโอกาสนั่งขึ้นจากตักของเขา และเขาก็ดึงปกคอ เสื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็วและปิดให้ดี

“คุณดึงเสื้อผ้าออกเอง ไม่ใช่เพื่อที่อยากจะให้ฉันดูเหรอ?” ชายคนนั้นไม่ ได้หยุดการกระทำของเธอ แต่จ้องมองใบหน้าเล็กๆ ที่กำลังตกใจของเธอ

นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของเธอหรือ? น่าประหลาดใจนะ เมื่อเขาเดินเข้า ร้านอาหารในคืนนี้ เขาจำเธอได้อย่างรวดเร็วเพียงสายตาเดียวเท่านั้น

ฝ้ากระเต็มใบหน้า เห็นได้ชัดว่าน่าเกลียด แต่ดูเหมือนว่าดูนานๆแล้วก็ชิน กับสายตาไปแล้ว

ยิ่งกว่านั้น เขายังรู้สึกว่าบนใบหน้าของหญิงสาวมีฝ้ากระเล็กน้อย ก็น่า รักอยู่เหมือนกัน

“ฉันไม่ได้ทำ!” กู้อานหยานหายใจออก และเหลือบสายตาใส่เขา

เธอตั้งใจฉีกเสื้อผ้าของเธอเมื่อไหร่? เห็นได้ชัดว่าเมื่อเธอดิ้นรนอยู่บนตัก ของเขา ถูกผละออกโดยบังเอิญในเวลานั้น

ผู้ชายคนนี้ ชอบกล่าวหาเธอตลอดเวลา! อยากจะบอกว่าเธออ่อยเขาอีก แล้วใช่ไหม? ผู้หญิงคนนี้ ทำท่าทีเหมือนป้องกันเขาในทุกที่ ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ เล็กน้อย คุณสามารถผ่อนคลายหรือใช้ความคิดริเริ่มเมื่ออยู่ข้างๆเทียน โปวใช่หรือไม่?

แต่ที่เขายิ่งไม่พอใจอย่างยิ่งคือ ตอนนี้ที่ตัวเองแสดงอยู่นั้นมันคืออะไร? กลัวว่าภรรยาสวยงามถูกลักพาตัวไป?

มันไม่เป็นระเบียบเลยจริงๆ

ด้วยนิ้วที่ยาว บุหรี่ของกริดที่มีดไม่รู้ว่าเมื่อไรที่มันตกลงไปที่ปลายนิ้ว มู่ จ้านเป่ยหันหัวไปด้านข้าง อยากจะจุดไฟ

กู้อานหยานจ้องที่เขา : “ในวันๆหนึ่งก็มีแต่บุหรี่หรือเหล้า จะตายในไม่ช้า

ก็เร็ว!”

คุณภาพการนอนหลับของเขานั้นแย่มาก เพียงเพราะสมรรถภาพทาง กายของเขาดีเป็นพิเศษ แม้ว่าเขาจะไม่ได้นอนเป็นเวลาสามวันสามคืน ก็

จะไม่มีปัญหาทางร่างกาย

แต่อย่างไรก็ตาม เธอเคยศึกษาเภสัชวิทยามาในชาติก่อนของเธอ การ สูบบุหรี่จะส่งผลต่อการนอนหลับ ถ้านอนไม่หลับเป็นเวลาหลายปีต่อกัน ไม่ว่าจะร่างกายแข็งแรงสักแค่ไหนก็คงรับไม่ไหว

ลดการสูบบุหรี่น้อยลง บางครั้งมันอาจช่วยให้ดีขึ้น “เป็นห่วงฉัน?”

“ใคร… ใช่) ฉันห่วงใยคุณคุณชายใหญ่มู!” อยากจะเหลือบตาจริงๆ! สายตาที่น่าสะพรึงกลัว? จะไม่ยอมให้พูดความจริงเหรอ?

แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คิดมากไป มันเป็นการแสดงออกที่เป็นความ

ห่วงใยที่มีต่อเขาหรือไม่?

กู้อานหยานฮัม แล้วหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

ไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาหรอก ชาติก่อนยังถูกเขาทำร้ายลึกไม่พอเหรอ?

ทั้งหมดนั้น ถูกทำลายในมือของเขา!

แม้ว่าแท้จริงแล้วเขาจะไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ก็เพราะว่าพวกเขาไม่ได้ทำ อะไรเลย และมันทำให้เธอเจ็บปวดตลอดทั้งชีวิต!

เธอดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็นว่า เธอยังคงนั่งอยู่บนตักของมู่จ้านเป่ย และคนข้างหลัง ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เตือนเธอ

เมื่อมองดูเด็กผู้หญิงตัวเล็กผู้ดื้อรั้น ทันใดนั้น อารมณ์ก็ดูเหมือนจะดีขึ้น

ทันที

เขาสะบัดปลายนิ้วของเขา แล้วบุหรี่ตัวนั้นก็ถูกโยนเข้าไปในถังขยะที่ วางอยู่ข้างๆ

“มีอะไรจะบอกฉันเหรอ?”

“ไม่มีอะไรจะพูด!” ฉันไม่อยากจะพูดอะไรสักคำ!

ชายผู้นั้นยิ้มเบาๆ มองไปที่รอยยิ้มที่หายากในดวงตาของเขา บรรยากาศที่น่ารื่นรมย์ แม้ว่าเขาเองจะไม่ได้สังเกตก็ตาม

“หรือว่าจะกลับบ้านก่อนค่อยคุยกัน?” เขายกคิ้ว และมือของเขาวางลงที่

เอวของเธอ และพยุงตัวเธอไว้เบาๆ

เอวนี้ บางกว่าที่เขาคิด

ตอนแรกกู้อานหยานอยากจะพูดว่า ใครอยากจะกลับบ้านกับเขา แต่เมื่อ เขาคิดแล้ว เขาก็จำบางสิ่งได้ขึ้นมาทันที และมองกลับไปที่เขารู้สึก ประหลาดใจเล็กน้อย

เขาจำคำพูดของเธอได้จริงๆ!

นั่นคือตอนที่อยู่ในร้านอาหาร เธอพูดว่าขอเวลาในการพูดคุยหน่อย และ เขาพูดว่า กลับบ้านแล้วค่อยคุยกัน!

เรื่องนี้ เธอเองก็กำลังจะลืมไปแล้ว แต่เธอไม่ได้คาดคิดว่าคุณชาย ใหญ่มู่ผู้ซึ่งทำงานหนักตลอดวัน ยังคงจำคำพูดของเธอไว้ในใจของเขา

หลังจากคิดแล้วคิดอีก เธอขยับขาส่วนล่างแล้วนั่งตัวตรง และเผชิญ หน้ากับเขาแบบต่อหน้าต่อตา

“วันนี้ฉันได้รูดบัตรของคุณไป” การแสดงออกสีหน้าของเธอจริงจังเล็ก น้อย เพราะมันเป็นเรื่องที่จะต้องพูดอย่างจริงจัง

คิ้วที่เข้มเป็นสีดำของ มู่จ้านเป่ยโบกสะบัดเล็กน้อย และจับเอวของเธอ ด้วยฝ่ามือใหญ่

เขารู้สึกคิดหนักเล็กน้อย จะโยนเธอออกไป หรือจะปล่อยให้เธอทำร้าย

ตัวเองต่อไป?

เพื่อพูดคุยกับเขา หญิงสาวหันมาเผชิญหน้ากับเขา แต่เธออาจไม่สนใจ ตอนนี้ตัวเองกำลังนั่งข้ามอยู่บนตักของเขา

เช่นเดียวกับ ในคืนงานฉลองการหมั้น เธอก็เป็นเหมือนตอนนี้เช่นกัน

แต่ว่าในเวลานั้น เธอเมา และบ้า เหมือนแมวป่าตัวน้อยตัวหนึ่ง

เมื่อคิดถึงความน่ารัก และความอบอุ่นของเธอ แล้วลมหายใจของมู่จ้าน เป่ยก็กลายเป็นหนักหนาขึ้นมาทันที ฝ่ามือขนาดใหญ่ที่จับเอวของเธอไว้ได้กระชับขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

เสียงของเขาแหบเล็กน้อย : “ต่อไปนี้รูดบัตรฉันแล้ว ไม่จำเป็นต้องบอก

ฉันอีก”

แต่เดิมการ์ดใบนี้ก็มอบให้กับเธอแล้ว

หากไม่ใช่เพราะว่าเคยมีชีวิตมาแล้วหนึ่งชาติ กู้อานหยานต้องรู้สึก หลงใหลคำพูดที่ดูหล่อแบบนี้ของคุณชายใหญ่มู่แน่ๆ

ผู้หญิงชอบให้ผู้ชายทำไรมากที่สุด? แน่นอนว่า ดังการ์ดสีดำออกมา และพูดอย่างที่รักใคร่ว่า : “ผู้หญิง รูดได้ตามสบาย!”

แต่เธอสามารถมองเห็นได้ชัดเจนเป็นเวลานาน ผู้ชายคนนี้สามารถให้ คุณรูดได้อย่างสบายๆ แต่จะไม่มีวันเป็นที่รักใคร่แน่นอน

ตื่นขึ้นสักหน่อย! อย่าเวียนหัวอีกครั้งเพราะเสียงแหบห้าวของเขา!

“ไม่ นั่นคือเงินของคุณ ฉันจะต้องจ่ายคืน” จุดนี้ต้องคุยกันให้ชัดเจน

มู่จ้านเป่ยยกคิ้ว : “คืนเหรอ?”

“ใช่!” ต้องคืนแน่นอน! เธอจะไม่มีวันเป็นปรสิตในสังคมอย่างแน่นอน! ยิ่ง ไม่ต้องพูดถึงการเป็นปรสิตรอบตัวคุณชายใหญ่มู “ตอนนี้ฉันไม่มีเงิน แต่ฉันสามารถใช้สูตรเพื่อชำระคืนได้

ชายคนนั้นจ้องจุดที่มือของตัวเองทั้งคู่เชื่อมต่อเท่านั้น

ปรากฏว่า เอวของหญิงสาวสามารถถือได้ด้วยมือทั้งคู่จริงๆ เป็นครั้งแรก ที่เขาค้นพบความลับนี้

ความรู้สึกของการถือเธอทั้งตัวอยู่ในฝ่ามือของเขาทั้งคู่นั้น ก็ดูเหมือนว่า ไม่เลวนะ

เมื่อคืนนี้ ดูเหมือนเขาจะทำเช่นเดียวกันจับเอวของเธอ และปล่อยให้เธอ แกว่งอย่างบ้าคลั่งบนตักของเขา.

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ