ตอนที่ 86 เจ้าลูกสุนัขตัวนี้ 2

หลังจากเก็บอยู่สักพัก โชคดีที่ลูกที่ตกโดนอีสุนัขนั้น ไม่ได้ร้ายแรงเท่าไหร่

“หนึ่ง สอง ….สาม! OK ในที่สุดก็เก็บครบแล้ว!” เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก และเตรียมจะเดิน

กลับ….

ทันทีที่สายตาเธอหันกลับไปหาเปาหมิงโม่ เป่หมิงยัน ก็ได้อุ้มหยางหยางออกไปแล้ว

อนิจจา แม่ลูกกลับคลาดสายตากัน

นายกเทศมนตรีเป่ยเฝ้าดูเด็กที่จากไป จากความโกรธ ที่เพิ่งเกิดขึ้น เขาก็ภูมิใจในตัวเอง ยืดคอและพูดว่า “เป่ห มิงโม่ ผมไม่คิดว่าลูกชายของคุณจะยอมรับลูกสาวของ ผมง่ายขนาดนี้! ผมว่า เรื่องงานแต่งคุณจะไม่ยอมรับก็ไม่ ได้แล้วนะ ฮ่าๆๆ…

ใบหน้าของเป้หมิงโม่อึมครึมอย่างมาก

กู้ฮอนซึ่งไม่อยู่ในสถานการณ์ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอ ที่สวมหมวกลายดอกไม้เล็กๆ วิ่งเข้าไปอย่างไม่รู้อะไร

แต่เมื่อเห็นนายกเทศมนตรีเป่ยหัวเราะอยู่ และหันมา ทางเธอพอดี เขาก็รีบลูบจมูกและพ้นลมหายใจออกมา ก่อนหันกลับอย่างเย่อหยิ่ง…

เธอตะลึงอยู่สองวินาที นี่เห็นเธอน่ารังแกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ “นายกเทศมนตรีเป่ยจะกลับแล้วเหรอคะ? ระวัง อย่าหัวเราะถึงขนาดหายใจไม่ทันนะคะ…..”

ทันใดนั้น

“แค่กๆๆ..”

นายกเทศมนตรีเป่ยลำพองใจจนลืมตัว หัวเราะเสียง

ดังจนหายใจไม่ทัน มองกลับไปที่กู้ฮอนอย่างรวดเร็ว ยกปากขึ้น!

เดินจากไปทันทีด้วยท่าทางไม่พอใจ

กู้ฮอนยกยิ้มอย่างเบิกบานใจและหันกลับไป พบว่าใบ หน้าของเป้หมิงโม่นั้นอีมครีมมาก!

มันไม่เข้ากันเลยกับชุดกอล์ฟสีเหลืองสดๆของเขา เธอถือลูกกอล์ฟที่มีชื่อย่อของเขาอยู่ในฝ่ามือของเธอ

พูดว่า “ประธานคะ ลูกกอล์ฟของคุณ…”

ดวงตาที่มืดมนของเขาจ้องมองที่แก้มของเธอที่แดง ราวกับแอปเปิ้ล และสายตาก็อ่อนลงโดยไม่รู้ตัว

แต่ลูกชายที่ทำเรื่องไว้ก่อนหน้านี้ของเขา ทำเอาเขา

โกรธอยู่ไม่น้อย

คิ้วหนาขยับเล็กน้อย เขาพึมพำว่า “เก็บของให้ เรียบร้อย ผมจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

ทันทีที่ร่างใหญ่จากไป

กู้ฮอนยืนนิ่ง ที่จริงแล้ว เธออยากถามเกี่ยวกับลูกชาย ของเขา แต่เธอก็ไม่สามารถถามได้
ลองคิดดูแล้ว เธอก็มีลูกชายของตัวเองเหมือนกัน? แล้วทำไมคนอื่นจะมีไม่ได้ล่ะ?

ดูเหมือนว่าสิ่งที่ติดอยู่ในใจเธอ ค่อยๆหายออกไป…. *

หลังจากออกจากสโมสร ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว

กู้ฮอนคิดว่าในที่สุดตัวเองก็ได้กลับบ้านไปหาลูก และ ได้นอนหลับพักผ่อน แต่ไม่คิดว่าเป้หมิงโม่จะพูดขึ้น “ใน ตอนกลางคืนยังมีงานเลี้ยงส่วนตัวอีก”

ทำให้ความฝันของเธอสิ้นสุดลง

จากนั้นเขาก็ขับรถพาเธอไปที่ร้านทำผมบนถนนใน บริเวณที่คึกคักที่สุดของเมือง A

เขาพูดอย่างเยือกเย็น “ช่วยแปลงโฉมให้เธอด้วยครับ

ดึงความเป็นเธอออกมาให้โดดเด่นที่สุด!”

“แปลงโฉม?” ทันทีที่เธอกำลังจะประท้วง ก็ถูกดึงโดย ช่างทำผมชั้นนำเข้าไปในร้าน

ฉับๆ ฉับๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ช่างทำผมก็ผลักเธอออกมา

สายตาของเป้หมิงโม่มองผ่านมา โดยไม่พูดอะไร จาก นั้นก็ขับรถพาเธอไปที่ห้องแต่งหน้าชั้นนำ

ยังเป็นคำที่เย็นชาจนพวกเขาสามารถแข็งตายได้ “แค่ ทำความสะอาดใบหน้าเธอก็พอแล้ว!”

“เอ่อ… คราวนี้เธอพูดไม่ออกเลย!
อะไรคือ “ทำความสะอาด ” ใบหน้าของเธอ? ใบหน้าของเธอสกปรกขนาดนั้นเลยเหรอ?

เป็หมิงโม่คุณช่วยรีดพิษที่ลิ้นของคุณออกหน่อยได้

ไหม?

จากนั้น เธอถูกดึงเข้ามาอีกครั้งโดยช่างแต่งหน้า ผู้ซึ่ง กล่าวกันว่าได้แต่งหน้าดาราดังมานับไม่ถ้วน

ทาๆ ~ ปัดๆ

หลังจากผ่านไปไม่นาน ช่างแต่งหน้าก็ผลักเธอออกมา สายตาของเป้หมิงโม่มองผ่านมาเหมือนเดิมและนิ่ง

ค้างเล็กน้อย โดยไม่พูดอะไร จากนั้นก็ขับรถพาเธอไปที่ ร้านเสื้อผ้าแฟชั่นชั้นนำ ได้ยินประโยคที่เย็นชาของเขาอีกครั้ง “เลือกชุดราตรี

ที่เซ็กซี่ให้เธอ แต่ไม่ต้องเปิดไหล่ หน้าอก หลัง สะโพก

และต้นขา”

“ค่ะ?” เธออดไม่ได้ที่จะสบตานั้น “นี่คุณ ถ้าอย่างนั้น ใบหน้าก็ไม่ต้องเปิดให้เห็นด้วยไหมค่ะ” ทันใดนั้นเธอก็ถูกนำตัวไปที่ห้องแต่งตัวอีกครั้งโดย

ช่างแต่งตัว

พับๆ- พับๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ช่างแต่งตัวก็ผลักเธอออกมา

คราวนี้ สายตาของเป่หมิงโม่ถึงกลับไม่กะพริบอีกต่อ ไป ราวกับมีแสงผ่านออกมาจากหุบเขา..
นัยน์ตาดำคมสะท้อนให้เห็นถึงการปรากฏตัวของ หญิงสาวสวย-

เส้นผมที่ดำและนุ่มสลวยถูกม้วนเป็นมวยเจ้าหญิง โดยมีผมสองสามเส้นห้อยลงมาจากหน้าผากของเธอเผย ให้เห็นถึงความขี้เล่นเล็กน้อย

คิ้วมนเรียว ริมฝีปากเล็กแดง ผิวขาวธรรมชาติ โปร่งแสง เป็นการแต่งหน้าที่เรียบง่ายแต่กลับดูหรูหรา เพียงใช้ไม่กี่ขั้นตอน

ร่างกายที่บอบบางนั้นถูกห่อหุ้มอย่างแน่นหนาในชุด สีน้ำเงินที่เปล่งประกาย

คอวีลึกเกือบจะไปถึงหน้าอก แต่เพียงแค่นั้นก็ทำให้ผิว บนหน้าอกนั้นเปล่งประกายออกมา

กระโปรงที่ออกแบบเหมือนหางปลา กระจายตาม ธรรมชาติจนไม่เห็นข้อเท้า…

ราวกับนางเงือกที่ขึ้นมาบนฝั่ง

สวยมาก!

แม้แต่ลูกค้าที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม

สวยดั่งนางสวรรค์! เจ้าหญิงนางเงือก…

ค่ำคืนที่อบอุ่น

แสงจันทร์เงียบสงบ

เมือง A อ่าวซินซินนาติที่สวยงามและอุดมสมบูรณ์ ทะเลสีน้ำเงินเข้ม มีเรือยอร์ชหรูหราอยู่ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด คริสตันที่เปล่งประกายสดใสและหรูหราราวกับอยู่ ในความฝัน

กู้ฮอนคิดไม่ถึงเลยว่า งานเลี้ยงส่วนตัวของ เป็หมิงโม่ คือพาเธอมาที่เรือยอร์ชสุดยิ่งใหญ่นี้!