ตอนที่319 การออกเดตที่น่าเศร้า1

“บอกไม่ให้นายไปยุ่งกับเธอ แต่นายดันไม่ฟัง” เป่ห มิงโมโกรธจริงๆ จ้องเพื่อนรักที่ใจไม่สู้คนนี้ เขาโกรธมาก จนอยากจะหั่นเขาเป็นชิ้นๆ “เมื่อครู่ มือข้างไหนที่จับมือ เธอ จะทําเองหรือจะให้ฉันเป็นคนทำ”

“ฮือๆ…” ชูหยุนเฟิงจับท้อง เจ็บจนหน้าเหยเก เขา รู้ว่าดีว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด ใครบอกให้เขาเป็นคนปากเร็ว ช่วยเฟยเอ๋อ แต่กลับทําให้ผู้หญิงอีกคนต้องตกนรกทั้ง เป็น

“ฉัน ฉันทำเอง ….” เขาเบ้ปาก หน้าตาน้อยใจ มอง มือขวาที่เพิ่งจับมือของฮอนอย่างชะงัก ไม่ยุติธรรมเลย เธอเป็นคนจับมือเขาเองแท้ๆ… “อะไรกัน เป่หมิงเอ้อ มือขวายังต้องใช้จับตะเกียบกินข้าวนะ……โอ้….

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องน่ากลัวดังออกมาจาก

ห้องน้ำ……..

เวลาค่อยๆผ่านไป กู้ฮอนมองที่นั่งข้างๆ ก็อดที่จะ เป็นห่วงไม่ได้

ชูเอ้อคนนั้นคงไม่ได้ท้องเสียจริงๆหรอกนะ

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดเบอร์ โทร….

เสียงรอสายดังอยู่นาน อีกฝ่ายถึงกดรับสาย——

..….……………….. เสียงต่ำของชูหยุนเฟิงดังขึ้นมา ท่าทางดูอ่อนแอมาก

เห็นได้ชัดว่าเสียงนั้น เป็นท่าทางที่’ถ้าไม่ใช่ท้องผูกก็คงถ่ายจนเข่าอ่อน’

เธอขมวดคิ้วแน่น “หยุนเฟิง นายโอเคไหม หนัง ใกล้จะจบแล้วนะ”

‘ชูหยุนเฟิงชะงัก เขาพูดออกมาอย่าง ระมัดระวัง ดูเหมือนกำลังทนความเจ็บปวดบางอย่างอยู่ …ฮอนฮอน… ฉันมีเรื่องด่วน อยู่เป็นเพื่อนเธอไม่ได้ แล้ว อีกสักพักฉันจะให้คนไปส่งเธอกลับนะดีไหม…….

กู้ฮอนไหล่ตก “หยุนเฟิงนายไม่เป็นอะไรจริงๆนะ ท้องเสียหรือ

…เปล่า ไม่ใช่… นเฟิงเกือบจะร้องไห้แล้ว ” เสียงทางโทรศัพท์ของซูหยุ

“แบบนี้เอง” กู้ฮอนรู้สึกว่าชูหยุนเฟิงดูเขินจริงๆ ดู ไม่เหมือนชูเอ้อที่เมื่อก่อนพอเห็นผู้หญิงสวยเป็นต้องตัว ติดหนีบเลยสักนิด เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเธอกับ เป่หมิงโม่ เลยเป็นเหตุผลให้เขาไม่กล้าหรือ อาจจะพูดได้ แบบนั้น ชูหยุนเฟิงให้ความสำคัญเพื่อนอย่างเป่หมิงโม่ หรือ ในเมื่อเป็นแบบนั้น เธอก็จะไม่บังคับเขาแล้ว “เอางั้น ก็ได้ นายมีธุระก็ไปก่อนเถอะ…ฉันไม่ต้องการให้คุณส่ง คนมารับ เพราะฉันยังมีเดทต่อ…….

“อ้อ….” ชูหยุนเฟิงตะลึงทันที เขาพูดเสียงดัง “หา เธอ เธอมีเดทต่ออีกหรือ”

เหมือนว่ากู้ฮอนได้ยินเสียงหายใจสองเสียงทาง โทรศัพท์

หรือเธอคิดไปเองนะ

“อืม นายอยู่กับฉันต่อไม่ได้ งั้นฉันคงต้องเรียกคน อื่นมาแทนแล้ว……. ” เธอตอบกลับมาอย่างสบายใจ
…งั้น เธอจะเรียกใครมาหรือ” ภายใต้แรงกดดัน บางอย่าง ซูหยุนเฟิงจึงถามขึ้น

“ไม่รู้อ่ะ อาจจะเป็นหยินปู้ฝัน ยางจะเป็นยี่เฟิง…… อาจจะ……”

เธอยังพูดไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงร้องน่ากลัวของซู หยุนเฟิง “โอ้ๆๆ เธอไม่ต้องเรียกพวกเขามาแล้ว ฉันจะรีบ

ตื้ดๆๆ สายตัดไปแล้ว

กู้ฮอนมองโทรศัพท์ด้วยความตกใจ อดที่จะยิ้มมุม ปากไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า ชูหยุนเฟิงคนนี้น่าสนใจ ขึ้นมานิดหน่อย

เธอไม่รู้เลยว่า ชายที่อยู่ในห้องน้ำคนนั้น ชูหยุนเฟิ งกำลังร้องไห้ เขากำลังถูกเป่หมิงโม่ทรมานอยู่

“เป้หมิง เป้หมิงเอ้อ……นายจะให้ฉันเดทกับ ฮอนฮอนต่อจริงๆหรือ…..

เป่หมิงโม่มอง หยุนเฟิงด้วยสายตาน่ากลัว: “ถ้า เทียบกับให้เธอไปเดทกับผู้ชายคนอื่นมั่วๆ ฉันยอมให้เป็น นาย”

อย่างน้อยๆหยินปู้ฝันกับเป่หมิงยี่เฟิงก็ชอบเธอ จริงๆ

เทียบกับพวกเขาแล้ว อย่างน้อยชูเอ้อก็สามารถคุม ได้มากกว่า

“งั้น ตัวเองไปเดทกับเธอเลยจะไม่ดีกว่าหรือ……

“ถ้าเธอเต็มใจนะ นายคิดว่าฉันไม่อยากหรือไง” เป้หมิงไม่คํารามเสียงต่ำ

ซูหยุนเฟิงตัวสั่น เบาเบ้ปาก “โอเค……งั้นนายจะให้ ฉันทำยังไง….…….
“แกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วกลับไปดู หนังต่อ” หลังจากเป่หมิงโม่กัดฟันพูดประโยคนี้จบ เขาก็ คิดว่าอยากจะรัวกระสุนปืนใหญ่ใส่โรงภาพยนตร์แห่งนี้ จริงๆ

โรงภาพยนตร์ไฟแตกหรือ ฟังเฉยๆนึกว่าโรง ภาพยนตร์คนพ่นไฟ

“……….อ้อ” ชูหยุนเฟิงเป็นเหมือนภรรยา เขาม้วนหาง แล้วก้าวออกจากประตูห้องน้ำ

“เดี๋ยวก่อน” เป่หมิงโม่เรียกเขาไว้ แล้วค่อยๆพูดที ละคํา “ถ้านายยังกล้าแตะตัวเธออีกล่ะก็ ฉันจะสับนาย เป็นชิ้นๆ”

“ชูหยุนเฟิงตัวสั่น “ถ้า…..เธอ เธอมาแตะตัวฉัน

“ฉันก็จะสับนายเป็นชิ้นๆ”

เลือดแทบจะพุ่งออกมาจากอกของ หยุนเฟิง.. ไม่เล่นแบบนี้สิ เพื่อน………

*

ชูหยุนเฟิงจับมือขวาที่กระดูกเคลื่อน แล้วเดินกลับ ไปนั่งในโรงภาพยนตร์อย่างทุลักทุเล

กู้ฮอนมองเขา ในนั้นมืดสนิทมองไม่เห็นอะไรเลย แต่รู้สึกว่าเขาดูแปลกๆ: “นายไม่เป็นอะไรจริงๆหรือ

“ไม่เป็นไร….. หยุนเฟิงขยับแว่นกันแดดอันใหญ่ บนจมูก แล้วแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

กู้ฮอนรู้สึกโล่งใจ จากนั้นเธอก็พูดพร้อมยิ้ม “นาย ไม่รู้เลยว่า ตอนที่นายพลาดไปมันสนุกขนาดไหน ฉันจะ เล่าให้ฟัง พระเอกคนนั้นไปจับชู้ได้จริงๆ แล้วก็ต่อยเพื่อนรกอยางแรง หนัง

“.….…….” ชูหยุนเฟิงนั่งนิ่งไม่ขยับ

ฉากในห้องน้ำจองเขาเมื่อครู่ก็สนุกเช่นกัน เหมือน กับในหนังไม่มีผิด

“ฮาๆ แต่นายรู้ไหม เพราะแบบนี้ นางเอกเลยเลิก กับพระเอก แล้วเข้าสู่อ้อมแขนของเพื่อนรัก.…….…….

ชูหยุนเฟิงนั่งนิ่งไม่ขยับตั้งแต่ต้นจนจบ จนหนังใกล้ จะถึงตอนจบ ใบหน้าของเขาภายใต้แว่นกันแดด ในที่สุด ก็หลั่งน้ำตาออกมา…….

เพราะตอนจบของหนังเรื่อง ( ของเพื่อนรัก) เรื่องนี้ก็คือ —— (ฉันนอนกับแฟนสาว

สุดท้ายนางเอกก็ทิ้งพระเอกไป แล้วไปอยู่กับเพื่อน

รักคนนั้น.

ตอนจบของละครตลก

แต่ใจของชูหยุนเฟิงกลับสงบนิ่งไว้อาลัย ละคร

เศร้าชัดๆ…….

แต่ที่นั่งสามแถวหลังทางด้านขวา ผู้ชายที่อยู่ในชุด ดำที่แสนเพอร์เฟคเหมือนรูปปั้นคนนั้น พอเห็นตอนของ ภาพยนตร์ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำเสียยิ่งกว่าถ่าน…….

ให้ตายเหอะ ผู้กำกับคนไหนทำหนังเละเทะแบบนี้ แล้วตอนจบก็ยังเละเทะอีก

เขาสาบานว่า เขาจะทำให้ผู้กำกับคนนั้นถ่าย ภาพยนตร์ไม่ได้อีกเลย…..
ออกจากโรงภาพยนตร์