ตอนที่ 373 รักลูกสาวมากกว่าลูกชาย 1

กู้ฮอนหายใจต่อหน้าจอโทรศัพท์ มองไปที่เป็น มิงโม่ แล้วหัวเราะแห้งๆให้คนในโทรศัพท์แอนนิ ตั้งใจพูดอย่างโอเวอร์ “โอ้ แอนนิหรอ? เมื่อกี้เป็น ลูกสาวเธอรับโทรศัพท์ป่าว? ขอโทษนะ เมื่อกี้ฉันไม่ ระวังไอ้บ้านี้เลยไปรับสายแทนจนทำให้ลูกสาวเธอ ตกใจเลย ขอโทษจริงๆ ไว้ไปขอโทษต่อหน้านะ……

แอนนิฟังความหมายของ ฮอนออกอย่าง ชัดเจน รีบๆพยักหน้าแล้วตอบ ” ฮ่าๆ ไม่เป็นไร เธอ จะมาเมื่อไหร่?”

กู้ฮอนโดนสายตาของเป้หมิงโม่จ้องจนขนลุก หล่อนรีบพูดตอบ :” เร็วๆนี้แหละ ห้ะ? เธอยังยุ่งอยู่ หรอ? อ้อๆงั้นฉันไม่รบกวนละนะ บาย…….

หล่อนไม่รอแอนนิตอบอะไร แล้วรีบวางสาย ทันที!

เหงื่อแตกเลยจร้า!

ทันใดนั้น หล่อนนั้นรีบหลุดออกจากกรงเล็บ เขาอย่างรวดเร็ว พูดใส่เขาอย่างโมโห :“ ทำไมเธอ ต้องมารับสายของฉันมั่วๆ ะ?”

เขารู้รึเปล่าว่าตะกี้เกือบทำให้หล่อนตกใจ

ตาย!

เป้หมิงโม่ยักคิ้ว ลุกขึ้นนั่งบนเตียง แผงอกที่ สวยแน่นนั้นโชว์ออกมา เต็มๆตาหล่อน พูดเสียงเย็น–
“MyJJ คือใคร?”

กู้ฮอนตกใจ JJนั้นเป็นชื่อเล่นตัวย่อของตัว น้อย! หล่อนเลิ่กลั่ก มองไปมา : “แอนนิ!

“แอนนิ? ” ชัดเจน เขารับคำตอบนี้ไม่ได้ กอดอก สภาพหยิ่งยโสแล้วนั่งสืบสวนไรแบบนั้น รีบ โต้ไป “เธอโกหก! ถ้าเป็นแอนนิ ควรจะ เป็นMyAnne งจะถูก! ”

พอหล่อนโกหกก็ตกใจ รีบกระโดดขึ้นบนเตียง แล้วคิดอะไรออก “MyJJ JJแปลว่าพี่สาว! แอนนิ เป็นคนที่ฉันนับเป็นพี่บุญธรรมไม่ได้หรอ!”

หน้าหล่อๆของเขามองผ่าน แล้วหายใจเข้า ลึกๆ “ได้! นับว่าเธอรอดไป! งั้น เด็กนั้นยังไงกัน?”

“เธอหูหนวกหรอ? ไม่ได้ยินสิ่งที่ฉันพูดกับแอน นิหรอ? หนูน้อยนั้นเป็นลูกสาวของแอนนิ โอเค๊?” หล่อนพูดเสียงดังเสียงสูงเพื่อกลบเกลื่อนตัวเอง……

เขาหรี่ตาลง จ้องมองไปที่หล่อน เหมือนดูออก ว่าหล่อนยังไงๆอยู่ “ใช่หรอ?”

เสียงเจ้าเล่ห์ที่เต็มไปด้วยความสงสัย

เสียงหนูน้อยนั้น มีความหวานๆละมุนใจเขา นี่

เป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยมีมาก่อน! เขาถึงขั้นรู้สึกสนิทสนมและใกล้ชิด….

หล่อนมองเขาอย่างโมโห :“แน่นอน ! ไม่งั้นเธอ จะคิดว่าอะไรละ?”
“ฉันคิดว่าเธอจะเหมือนเมื่อก่อนที่ซ่อน เปหมิง หยางแบบนั้น ซ่อนลูกอีกคนของฉันไว้” เขาพูด แบบไป และมองหล่อนอย่างไมโห เหมือนหล่อนเป็น พวกซอนเด็กมืออาชีพ!

หล่อนตะโกนกลับไป “เป้หมิงโม่ เธอฝันไป เถอะ! ฉันเกิดให้เธอตั้ง2คนแล้ว เธอคิดว่าฉันจะเอา ความเสียใจมาทุ่มให้ตัวเองอีกหรอ!”

ประเด็นคือ หล่อนเกิดได้ ตัวน้อย ก็ไม่เคยคิด จะเสียใจอีกเลย

สิ่งที่หล่อนรู้สึกเสียใจคือ ทำไมลูกที่เกิดนั้น เป็นพันธุ์ของเขาหมด?!

เออ ตัวน้อย หม่ามีไม่ได้ด่าหนูนะ……

“…” เขานึกถึงตอนนั้น ภาพที่หล่อนวิ่งไปร้าน ยา อยาคุมมากิน

เม้มปาก เขาลุกออกจากเตียง

ผ้าขนหนูรูปสตอเบอร์รี่หล่นลงจากเอวเขา

ร่างกายหุ่นที่เพอร์เฟคก็ได้ออกมาให้เห็น ถึงแม้หล่อนจะเห็นร่างกายเขาไม่ใช่รอบแรก แต่ทุกครั้งที่เห็นก็มักจะใจเต้นตลอด…….

ผู้ชายคนนี้ โอ้ มาย ก้อดดด สาววายอย่างฉัน ตาจะบอด !

เห็นสภาพเปลือยเปล่าของเขาที่กำลังจะไป เปิดประตู เหมือนกำลังจะเดินออกจากห้องไป จู่ๆหล่อนก็นึกอะไรขึ้น รีบพูดไป——
“เห้ย เปหมิงโม! ทำไมเมื่อเธออ่อนโยนกับ ‘ลูกสาวแอนนิขนาด ….?”

จริงแล้วตะกี้ที่เขาปลอบตัวน้อย หล่อนตกใจ ความอ่อนโยนของเขามาก ภูเขาน้ำแข็งนั้นเคยอ่อนโยนกับเด็กซะที่ไหน?

ขนาดเฉิงเฉิงและหยางหยางก็ยังไม่เคยเลย เขานั่งสักพัก กระตุกมุมปาก “ตอนแรกฉันคิด ว่านั้นเป็นลูกสาวเธอ….

พูดจบเขาก็เดินออกไป…

เหมือนกำลังจะหลบหนี เขาค้นคิดว่า หล่อนมี ลูกสาว….

และเขาก็ยังดีใจมากกับเรื่องนี้

เพราะว่าตั้งแต่ตอนแรกเขาก็นับแล้วว่า ลูกสาวของหล่อนจะต้องเป็นของเขา! แต่แล้ว คำตอบนี้หล่อนรับไม่ได้!

* หล่อนขยับนิ้ว กัดปากพูด “เฉิงเฉิงและ หยางหยางก็เป็นลูกของฉัน! ทําไมไม่เห็นเธออ่อน โยนด้วย?”

เขาหันหลังให้หล่อน นึ่งไปประมาณไม่กี่วิ

“ตอนเกิดพวกเขา ฉันยังไม่รู้จักเธอ”

ทิ้งเพียงคำเย็นๆไว้แล้วเขาก็เดินออกจากห้อง ไป เปิดประตู แล้วก็เดินไปห้องด้านหน้าเข้าไป เปลี่ยนเสื้อ….

เพราะยังไงแล้ว ตึกนี้ นอกจากหล่อนกับเขา ก็จะไม่มีผู้ใดอีก

กู้ฮอนอึ้ง คำพูดของเขาหมายความว่าไงกัน

แน่?

ตอนเกิดเฉิงเฉิงกับหยางหยาง ใช่อยู่ พวกเขา นั้นไม่รู้จักกัน จะพูดไม่น่าฟังหน่อยก็ นั้นก็แค่การ แลกเปลี่ยนเท่านั้น

แต่ตอนเกิดตัวน้อย ความสัมพันธุพวกเราไม่ เหมือนเดิม……

เขาเป็นความหมายนี้หรอ?

หรือว่า——

เขาชอบลูกผู้หญิงมากกว่าลูกชายหลายเท่า?!!

ความหมายนี้หรอ?

กู้ฮอนเพิ่งรู้ ตะโกนดังลั่น –

“เหอะ เป่หมิงเอ้อ เธอมันลำเอียงลูกผู้หญิง มากกว่าลูกผู้ชาย เหมือนกับคำแก่ๆ!!!

เออ แต่พวกโบราณนั้นลำเอียงผู้ชายมากกว่า

นะ…

*

ไม่นานมาก เป่หมิงที่รีบเปลี่ยนเสื้อ ก็รีบออก จากบ้านไป

อากาศยังหนาวเย็นเหมือนเดิม