ตอนที่ 224 ใช้กำลังต่อหน้าสาธารณชน1

“พระเจ้า เพอร์เฟคจริงๆ” ผู้กำกับมองจอภาพตาค้าง “ไม่ เคยเห็นผู้หญิงที่แสดงหน้ากล้องได้ดีขนาดนี้มาก่อน เธอเกิด มาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ…

ขนาดพวกนางแบบหน้าใหม่เมื่อสักครูนี้ ยังตะลึงไปตามๆ

กัน

ความงามนั้นมีอยู่หลายประเภท แต่ความงามที่ใสบริสุทธิ์ และไม่เหมือนคนอื่นอย่างกู้ฮอนนั้น ค่อนข้างที่จะพบเห็นได้

น้อยมาก

แต่ทว่า มีเพียงคนเดียวที่ดวงตาปรากฏความริษยาออก

มา

ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมา “เฮ้ Sosoมาแล้ว”

“Soso เธอมาได้ยังไง”

“ว้าว เธอสวยมากจริงๆ …”

“สมกับเป็นศิลปินดัง ออร่าแตกต่างกันมาก”

“ใช่ๆ ได้ยินว่าแฟนของเธอคือคุณชายรองตระกูลเป่หมิง

นี่”

“คุณชายรองตระกูลเปหมิง คุณชายรองเป่หมิงโม่หรือพระเจ้า เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยนี่ Sosoนี่โชคดีจังเลย

นะ”

“เห็นว่าเลิกรากันแล้วไม่ใช่หรือ”

“เห้อ เธอจะไปรู้อะไร มันเป็นการสร้างกระแสแน่นอน เธอ ไม่รู้หรอกว่าSosoมีความสุขขนาดไหน ดูไม่เหมือนคนอกหัก เลยสักนิด..”

ดังนั้น พวกนางแบบใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์ พอเห็น ศิลปินดังอย่างซูยิ่งหวั่น ก็ต่างแย่งกันพูดถึงเธอ…

ชายหาดตื้นมาก กู้ฮอนลุกขึ้นจากน้ำ เธอจึงสังเกตเห็นซู ยิ่งหวั่นที่ใส่ผ้าคลุมไหล่สีม่วงผืนใหญ่อยู่ นึกถึงเรื่องที่เป่หมิง โม่กับเธอคบกันมาสิบปี หัวใจของเธอก็เจ็บแปลบขึ้นอย่าง ไม่มีสาเหตุ..

ผู้กำกับรวบรวมสติกลับมา เขาหันไปมองแล้วรีบพูด ประจบทันที “อ้าว ซูคนสวย ในที่สุดคุณก็มาจนได้นะ”

“เหอะ ผู้อำนวยการชุน ในเมื่อคุณกู้ฮอนแสดงได้สะดุดตา ขนาดนั้น งั้นโฆษณานี้ก็ให้คุณกู้ฮอนถ่ายต่อไปเถอะค่ะ” เสียงนุ่มของซูยิ่งหวั่นตอบกลับ ถ้าไม่ฟังดีๆก็จะไม่รู้เลยว่าใน

น้ำเสียงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“ไม่ๆๆ เถ้าแก่กำชับมาว่า บริษัทกำหนดให้คุณเป็นคนถ่าย พวกเราทุกคนกำลังเตรียมพร้อมให้คุณอยู่….”

พอได้ฟังคำพูดของผู้กำกับ ทุกคนก็รู้สึกจับต้นชนปลายไม่ ถูก ตัวหลักของโฆษณานี้ไม่ได้เปลี่ยนเป็นกู้ฮอนหรอกหรือ เดิมที่เป็นSosoถ่ายหรือ

หลิวเจ๋อเฉิงที่นั่งรอข้างๆมาตลอดเองก็รู้สึกแปลกใจเช่น กัน เขารีบวิ่งไปหาซูยิ่งหวั่น แล้วถามเสียงเบา: “Soso เธอ มาได้ยังไงเนี่ย เธอบอกว่าไม่อยากเป็นจุดสนใจไม่ใช่หรือ โฆษณานี้เธอไม่ถ่ายแล้ว ให้ฮอนถ่ายไม่ใช่หรือไง”

ซูยิ่งหวั่นยิ้มด้วยใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม “หลิวเจ๋อเฉิงนาย เป็นผู้จัดการนะ ทำไมถึงเลอะเทอะแบบนี้ล่ะ บริษัทกำหนด ให้ฉันเป็นคนถ่าย สัญญาของบริษัทก็เซ็นไปแล้ว ถ้าฉันยอม ให้คุณกู้ฮอนถ่าย แล้วมีคนฟ้องร้องขึ้นมาล่ะ ใครจะรับผิด ชอบ”

คำพูดสบายๆของซูยิ่งหวั่นนั้น ทำให้หลิวเจ๋อเฉิงพูดไม่

ออก

“Soso เซ็นสัญญาไปเมื่อไหร่กัน ทำไมฉันไม่รู้เรื่อง” นาน พอควรกว่าหลิวเจ๋อเฉิงจะกลับมาพูดเสียงปกติ เขารู้สึก เหมือนถูกปั่นหัว

ซูยิ่งหวั่นยังคงยิ้มอย่างสง่างามและอ่อนโยน แสดงสีหน้า ประมาณว่าช่วยอะไรไม่ได้ “เจ๋อเฉิง ครั้งก่อนที่นายทำเรื่อง เดือดร้อนให้ฉัน เถ้าแก่เลยจำเป็นต้องให้นายพักงานไปชั่วคราว ฉะนั้นจะไม่รู้เรื่องพวกนี้ก็ไม่แปลก แต่มันเป็นความ คิดของเถ้าแก่ ฉันก็ไม่มีทางเลือก..”

หน้าของหลิวเจ๋อเฉิงซีด

พอซูยิ่งหวั่นพูดจบ สายตาของเธอก็มองไปทางกู้ฮอน

…

เธอยิ้มอย่างสง่าผ่าเผยให้กับกู้ฮอน

ใบหน้าสวยและยิ้มแย้มของซูยิ่งหวั่นดูเหมือนเป็นมิตร แต่ กลับทำให้รู้สึกถึงความเย็นชาและโอหัง

กู้ฮอนยิ้มอย่างสุภาพ เตรียมเดินขึ้นจากน้ำไปยังชายฝั่ง

ซูยิ่งหวั่นกลับพูดกับผู้กำกับว่า “ผู้อำนวยการซุน คุณควร จะอธิบายกับคุณกู้ฮอนหน่อยไหมคะ”

ผู้กำกับมองซูยิ่งหวั่น เหมือนสายตาเขากำลังบอกว่า รู้ดี ว่าควรทำยังไงต่อไป

จากนั้นเขาก็ตะโกนเรียกกู้ฮอน “คนใหม่แช่กู้ที่อยู่ในน้ำ น่ะ ยืนก่อนอย่าเพิ่งขยับ เมื่อสักครู่พวกเราแค่ทดสอบกล้อง จากนี้เธอแค่ถ่ายกับSosoก็พอแล้ว”

กู้ฮอนตะลึงงัน เธอรับหันไปมองหลิวเจ๋อเฉิง หลิวเจ๋อเฉิง หลบตา เหมือนไม่กล้าสบตาเธอตรงๆ
ทุกคนที่อยู่ ณที่นี่ เกรงว่าจะมีแค่ผู้กำกับเท่านั้นที่รู้ว่าซูยิ่ง หวั่นจะมาในวันนี้ ทุกคนถูกปั่นหัวหมดเลย

ในตอนนี้ซูยิ่งหวั่นยกมือขึ้น แล้วถอดผ้าคลุมไหล่สีม่วง ออก เผยให้เห็นร่างน่ารักบอบบางในชุดบิกินี่ ท่ามกลาง สายตาของทุกคน

ขาขาวเรียวยาว ค่อยๆก้าวลงสู่ทะเล ไปใกล้กู้ฮอน

ใบหน้าของซูยิ่งหวั่นอมยิ้มตลอด มือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัว กำหมัดแน่น เธอยืนอยู่หน้ากู้ฮอน แล้วพูดด้วยเสียงที่พอให้ ทั้งคู่ได้ยิน

“กู้ฮอน เธอนี่เก่งจริงๆนะ รู้จักใช้การนัดดูตัวเพื่อจะให้โม่ หึงหรือ….แต่ว่า เรื่องที่เธอเก่งที่สุด คือการเลือกนัดหาคู่กับ ผู้จัดการของฉัน ทำไมล่ะ อยากจะใช้วิธีนี้ประกาศสงคราม กับฉันหรือยังไง”

ตอนที่ซูยิ่งหวั่นพูดนั้น ในสายตาคนอื่นดูอ่อนโยน มั่นใจ และสง่างาม

กู้ฮอนขมวดคิ้ว ฉับพลันเธอก็เริ่มนึกอะไรขึ้นได้ ฉันรู้สึกว่า โฆษณาวันนี้ ไม่ได้ง่ายเหมือนที่หลิวเจ๋อเฉิงพูดไว้ตอนแรก

เลย

เธอมองรอยยิ้มบนมุมปากของซูยิ่งหวั่น แต่คำพูดกลับ ประชดประชัน เธอสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วพูดสวนกลับไป“ฉันว่าคุณชูติดมากไปแล้ว ก่อนที่จะรู้จักกิบหลิวเจ๋อเฉิง ฉัน ไม่รู้ด้วยช่าว่าเขาเป็นผู้จัดการของคุณ อีกอย่าง คุณซูคิดว่า ฉันมีความจำเป็นต้องประกาศสงครามกับแฟนเก่าของเป่ห ยิ่งไม่ด้วยหรือคะ”

กู้สอนจงใจพูดเน้นคำว่า”แฟนเก่า” และยิ้มตอบซูยิ่งหวั่น ด้วยรอยยิ้มที่ดูไม่มีพิษมีภัย

ซูยิ่งหวั่นหน้าชา “กู้ฮอน เธอไม่ต้องมาทำไร้เดียงสา โม่ แค่อยากหลอกใช้เธอเพื่อยั่วโมโหฉัน ยังไงพวกเราก็คบกัน มาสิบปีแล้ว เราเข้าใจกันทุกเรื่อง เธอคิดว่าใช้วิธีโง่ๆแบบ นั้น แล้วจะได้โม่ไปหรือ น่าขำเสียจริง”