ตอนที่ 61 รับมือไม่ทัน1

ตอนที่ 61 ทันใดนั้น กริ้ง1

เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังแสบแก้วหูขึ้นมาจากนอก

ห้อง

ทำลายบรรยากาศคลุมเครือทั่วทั้งห้อง

สองแก้มของกู้ฮอนแดงก่ำ กลัวว่าตัวเองจะ ต้านทานกระแสไฟรุนแรงของเขาไม่อยู่ เธอขมวดคิ้ว ร้องขึ้น “คุณรับสายคุณเถอะ….”

คงเป็นเพราะกลัวเขามาก และกลัวว่าตัวเองจะ ต้านทานเขาไว้ไม่อยู่

นาทีนั้น เธอยินดีเหลือเกินที่โทรศัพท์สายนี้ช่วย เธอไว้

หันตัวอย่างรีบร้อน จนไม่ได้สนใจเสื้อผ้าที่เปียก ชุ่ม เธอพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว-

ตึ่ง

เสียงประตูเปิดดังหนักหน่วง

ที่อยู่ภายในห้องน้ำ คือผู้ชายรูปร่างแข็งแกร่งคน นั้น กำลังขมวดคิ้ว คว้าโทรศัพท์ในห้องน้ำขึ้นมา สำรอกเสียงต่ำ-

“ฮัลโหล Soso..”

*
เข้าตรู่วันที่ 4

ฝันหวานแสนสุขของกู้ฮอน ถูกพังทลายลงด้วย เสียงปลุกอันน่าหนวกหูของกริ่งโทรศัพท์

เธอพยายามฝืนลืมตา กดปุ่มรับสายอย่าง เกียจคร้าน

“กู้ฮอน นี่ขนาดท่านประธานยังมาทำงานแล้ว เธอ ยังมาไม่ถึงอีก! ขึ้นยังไม่ใส่ใจการงานแบบนี้อีก ฉันจะ ให้ประธานไล่เธอออกซะ!” คนที่โทรมาคือลินดา

“หา?” เสียงนั้นปลุกคนที่กำลังอยู่ในภวังค์ กู้ฮอน ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ดีนัก “.ท่านประธานมา ทำงานแล้วเหรอ?”

เธอพุ่งตัวกระโจนลงมาจากเตียง เท้าเปล่าเหยียบ ลงบนพรม แล้ววิ่งออกจากห้องนอนอย่างว่องไว

ภายในห้องโอ่โถงกว้างขวาง ทุกอย่างล้วนสงบนิ่ง ไร้ซึ่งร่องรอยของเป๋หมิงโม่ “ใช่! ประธานที่ยิ่งใหญ่ ของเรา เพิ่งประสบอุบัติเหตุรถชนไม่กี่วัน ก็มาทำงาน แล้ว กู้ฮอนในฐานะที่เป็นพนักงานตัวเล็ก ๆ อย่างเธอ รู้จักอายบ้างหรือเปล่า?” เสียงของลินดาที่ดังมาจาก โทรศัพท์แหลมแสบหู

“รู้แล้ว ๆ …” กู้ฮอนนวดคลึงหน้าผากที่ปวดตุบ จากอาการเมาค้าง ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ฉันจะไป เดี๋ยวนี้ …
กู้ฮอนรีบร้อนไปยังตึกใหญ่ธุรกิจเป้หมิงอย่างอ่อน

แรง

ตรงทางเข้าตึกสูงมีสื่อมากมายรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เลนส์กล้องทั้งสั้นยาวสูงต่ำเล็งมายังธุรกิจเป่หมิง ราวกับห่ากระสุนนับไม่ถ้วน

ท่ามกลางฝูงชน เสียงของนักข่าวซุปซิบดังสับสน เซ็งแซ่ขึ้นมา:

“ธุรกิจเป้หมิงประกาศกะทันหัน ว่าการแข่งขันชิง แชมป์วิศวกรรม หยิง รอบแรกจะจัดขึ้นอย่างเร็ว ภายในตอนบ่ายโมงวันนี้ บ้าไปแล้ว!”

“จริงด้วย ล่วงหน้าก่อนเวลาที่กำหนดตั้งสิบวัน โชคดีที่พวกเราเตรียมตัวกันทัน เลยไม่ลุกลี้ลุกลนเท่า ไหร่ วันนี้ขอให้ได้แถลงเป็นคนแรกก็พอ”

“ได้ยินว่าผู้เข้าแข่งขันตายเพราะรับมือไม่ทันกัน ไปหมด ฮ่า ๆ ท่าทางคราวนี้จะมีคนหน้าแตกไม่ น้อย…

“ประธานเป่หมิงโหดจริง ๆ สงสัยเพื่อป้องกันไม่ให้ คนแอบเล่นตุกติก เลยประกาศล่วงหน้าละมั้ง?”

“เฮ้ย ๆ ๆ ได้ยินเสียงเล่าลือมาว่า คุณSosoดารา ใหญ่เชื้อสายจีนกลับประเทศมาอย่างลับ ๆ ไม่นาน พวกนายว่างานโปรเจกต์ “หยิง ” ครั้งนี้จัดขึ้นเพื่อปูทาง ตลาดภายในประเทศให้กับคุณSosoหรือเปล่า?”

“ฮี Sosoนะ จะดีจะร้ายยังไงก็เป็นคนในวงการบันเทิง จะเอามาเปรียบเทียบกับธุรกิจเป่ยหมิงในวงการ เศรษฐกิจการเงินชั้นสูงได้ยังไง?”

“หา? นายคงไม่รู้ล่ะสิ เขาว่างานวิศวกรรม “หยิงเนี่ย ประธานเป่ยหมิงเขาให้คุณSosoเป็นของ ขวัญ!”

“ไม่จริงน่า? ใจป่าขนาดนั้นเลย?”

“ประธานเป่ยหมิงมีความสัมพันธ์อะไรกับSosoน่ะ?” “ตอนนี้ทุกคนต่างกำลังคาดเดากันอยู่ น่าจะเป็น คนรักแหละ”

“อ้าว? แล้วคุณหนูเป่ยใต้เอ่อลูกนายกเทศมนตรี ล่ะ? ไม่ใช่ว่าหมั้นกับประธานเป่หมิงแล้วเหรอ?”

“ให้ตาย สังคมไฮโซนี่วุ่นวายจริง ๆ …”

กู้ฮอนได้ยินเสียงซุปซิบนินทาไปตลอดทาง อารมณ์ขุ่นมัวขึ้นทุกที

เธอขมวดคิ้ว ก้าวเข้าไปในลิฟท์อย่างรีบร้อน

ที่แท้วันนี้ก็จะจัดการแข่งขันรอบแรกนี่เอง พอนึก ได้ว่ากลุ่มธุรกิจกู้เองก็อยู่ในรายชื่อผู้เข้ารอบ หัวใจ ของเธอก็หวั่นไหวขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ทว่า Soso คือใคร?

“ติ้ง ประตูลิฟท์เปิดออก

เธอก้าวเท้ายาวไปยังทางเดิน ใบหน้าเจ๊ลินดาโผล่ มาทันที “กู้ฮอน อย่านึกว่ามีคุณปู่คอยหนุนหลังแล้วจะเหลวไหลไม่สนอะไรได้นะ! บ่ายโมงตรงจะมีการ แข่งขันชิงแชมป์ ถ้าเธอกล้าทำผิดพลาดแม้แต่นิด เดียว เง็กเซียนฮ่องเต้ก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้!”

สีหน้าของกู้ฮอนสงสัยขึ้นมา แต่ไม่เถียงอะไร

เพียงแต่พยักหน้าเล็กน้อย ให้ลินดาสบายใจ จาก นั้นก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของประธานบริษัทอย่าง รวดเร็ว ชูนิ้วมือเรียวงามขึ้น เคาะลงบนประตูอย่างแผ่ว

เบา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา”

ภายในห้อง ยังคงราวกับมีเสียงเชลโลที่เป่หมิง เล่นล่องลอยอยู่จาง ๆ

หัวใจของกู้ฮอนบีบคั้น เปิดประตูออกทันที