เดิมพันรักยัยตัวแสบ

ตอนที่ 512 วัยเด็กของ2



“ดวงตาของสับสนเล็กน้อย เธอก็ ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“ดังนั้น โมโม่พยายามอย่างดีที่สุดแล้วที่จะรักษา เธอไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่พาเธอมาที่นี่ คุณป้า ฟางเช็ดน้ำตาบนแก้มเบาๆ “ฮ่าฮ่า แต่ว่าเธอ สบายใจได้ ฉันคิดว่าเขาคงไม่เหมือนพ่อเขาที่ ขืนใจเธอ เพราะยังไง เขาไม่อยากให้เธอกลาย เป็นหวีหรูเจียคนที่สอง”

สถานการณ์ของเราไม่เหมือนกัน…..ฮอนพูด และยิ้มอย่างขมขื่น เพราะว่าเรามีลูกก่อน ดังนั้น คุณน้าจึงเข้าใจผิดว่าเขาใส่ใจฉัน แต่เราไม่เคย รักกัน…คนที่เขารักจริงๆ คือเฟยเอ๋อคุณป้าฟางมองกู้ฮอนอย่างเงียบๆ กี่วินาทีผ่านไป

ถึงจะพยักหน้าและพูดว่า เสี่ยวกู้ เธอดื้อรั้นมาก”

“ไม่ใช่…” กู้ฮอนอยากจะพูดบางอย่าง ก็ถูกคุณป้า

ฟางจังหวะทันที “ฮ่าฮ่า หากเธอดื้อรั้น ถึงไม่เรียกฉันว่า คุณป้า?” คุณป้าฟางหัวเราะ “ก็ดื้อรั้น บางที

อาจจะเรียกว่าหวาดระแวง” ต้องขอโทษด้วย คุณป้า’คําเรียกนั้น ฉันไม่

สามารถเรียกได้จริงๆ…” กู้ฮอนพูดขอโทษ “ฉัน ไม่อยากให้คุณเข้าใจผิด ยิ่งไม่อยากให้ว่าที่ ภรรยาในอนาคตของโม่ต้องเข้าใจอะไร ผิด ระหว่างฉันกับเป้หมิงโม ไม่ใช่ความรักที่อย่างที่คุณคิดไว้ ในทางกลับกัน ฉันเคยได้ยินเขา เคยพูดไว้ว่า “ไม่รักไม่แต่งงาน’ คำพูดนี้ ก็ชัดเจน อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เขาจะแต่งงานกับคนที่เขารัก จริงๆ ผู้หญิงคนนั้นถึงจะมีสิทธิ์เรียกคุณว่า ‘คุณ ป้า’ ไม่ใช่ฉัน…

ตอนที่กู้ฮอนพูดนั้น ไม่รู้เลยว่าใบหน้าที่สวยภาย ใต้แสงจันทร์นั้น บิดเบี้ยวจนดูไม่ได้

ทนความขมขื่นที่อยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ ต่อหน้า คุณป้าฟางเธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะอิสระ และง่าย แต่มัดถูกอารมณ์ที่เปรี้ยวฉีกขาด ช่าง เจ็บปวดเหลือเกิน

เจ็บจนเธอจะร้องไห้ก็ไม่ใช่ จะยิ้มก็ยิ้มไม่ออก

“มือที่สั่นเล็กน้อยของคุณป้าฟาง จับแขนเสื้อ ของกู้ฮอนไอย่างแน่นหนา “เสี่ยวกู้ บางครั้ง เรื่อง บางสิ่งบางอย่างต้องใช้ใจดู แต่ไม่ใช่ใช้แต่ สายตาไปมอง เธออยากรู้ไหมว่าต่อมาเด็กคนนั้น เกิดอะไรขึ้น?”

“…”กู้ฮอนพยักหน้าเบาๆ

ใบหน้าที่แก่ชราของคุณป้าฟาง น้ำตาไหล: “หลัง จากนั้น เขาก็มารักษาตัวที่นี่ พักอยู่ที่นี่ไม่กี่วัน แม้ว่าใช้ชีวิตจะไม่นาน เขาก็เงียบสงบมาก แต่ว่า เด็กคนนั้นเงียบจนน่ากลัว…

“ตอนนั้น ฉันกลัวว่าเขาจะฆ่าตัวตายจริงๆ ดังนั้น ฉันให้เขาอยู่ข้างฉันทุกวินาที ฉันต้อนวัวไถนาก็ พาเขาไปด้วย ฉันปลูกต้นกล้าในทุ่งนาก็พาเขาไป ด้วย ฉันรดน้ำต้นไม้ก็พาเขาไปด้วย พระอาทิตย์ ขึ้นพระอาทิตย์ตกดิน และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เขาก็อยู่เคียงข้างฉันอย่างเงียบๆ ไม่พูดสักคำ ค่อยๆ ฉันรู้สึกว่าสีหน้าของเขาดีขึ้นมา คนก็ดูไม่ค่อย หดหู่แล้ว…ฉันคิดว่าหลังจากผ่านไปหลายวัน พายุก็จะผ่านพ้นไป ยังไงตอนนั้นเขาก็เป็นแค่เด็ก ความทรงจําไม่ได้ลึกซึ้งเหมือนผู้ใหญ่ แต่คิดไม่ ถึงว่า มีวันหนึ่ง สํานักความมั่นคงสาธารณะก็มา

ตำรวจมาทำไม?” กู้ฮอนตกใจอีกครั้ง

“ตำรวจบอกกับฉันว่า หวีหรูเจี้ยถูกจับแล้ว จะพา เด็กกลับไป” คุณป้าฟางเศร้าและพูดต่อไป “ฉัน ถามเด็กคนนั้น เธอกลับไปแล้วจะเป็นพยานให้แม่ เธอไหม แล้วให้เขาติดคุก?”

“เขาตอบว่ายังไง?” อารมณ์ของกู้ฮอนก็ตื่น ตระหนกขึ้นมาทันที

“เขาบอกกับฉัน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสและไม่ เข้ากับวัยของเขา พูดกับฉันว่า: ‘คุณป้า เธอให้ผม มีชีวิตอยู่ ผมอยู่ก็เหมือนตาย เธอให้ผมตาย ผมก็ จะมีชีวิตอยู่ สุดท้ายมีแค่สิ่งเดียว ไม่เธอตายก็ฉัน ตาย”

คุณป้าฟางพูดถึงตรงนี้ ร้องไห้อย่างเงียบๆ “เขา…เขาตั้งแต่ตอนนั้นมา เมื่อเดินก็นับปี ต่อมา

ฉันได้ยินว่าแม่ของเขาฆ่าคนตาย ถูกคนตัดมือทั้ง สองข้าง ตามมาด้วย ไม่นาน แม่ของเขาก็ตาย แล้ว…เขาเป็นคนฆ่าหรือเธอฆ่าตัวตาย ตำรวจยัง ไม่ได้สรุปคดีเป็นเวลานาน ตอนนั้นฉันเพิ่งรู้ความ หมายของคําว่า ‘ไม่เธอตายก็ผมตาย’ ตั้งแต่นั้น มาเด็กก็เริ่มมีความเกลียดชังที่ลึก….ชีวิตของเขาเคยโหยหาความรัก สุดท้ายก็แลกมาด้วยความ เกลียดชัง…”

กู้ยอนเย็นถึงตรงนี้ ก็น้ำตาคลอ

เห็นใจวัยเด็กที่มีดมนของเป่หมิงโม่ “เสี่ยวกู้ หรือว่าเธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ไม่รักไม่

แต่งงาน ความหมายของห้าคํานี้ สําหรับเขาแล้ว คือความรอด หากวันนี้เขาละทิ้ง ก็เท่ากับยอมแพ้

โอกาสที่จะรอด รู้ไหม?” กู้ฮอนสั่นทันที

มองคุณป้าฟางด้วยความตกใจ ภายใต้ท้องฟ้า ยามค่ำคืน แสงสลัวข้างบ่อปลา แม้ว่ามองแล้วจะ ไม่ชัดเจน เธอสามารถเห็นน้ำตาในดวงตาของ คุณป้าฟางได้อย่างชัดเจน…

“…”เธอสําลัก

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าที่แท้หวีหนูเจี๋ยเคยฆ่าคน เธออยากจะบอกกับคุณป้าฟางว่า ที่จริงแล้วหวี

หรูเจี๋ยยังไม่ตาย แต่สุดท้ายก็เธออดทนไว้

เพราะว่า สิ่งที่เธอไม่เข้าใจก็คือ: “ไถ่ถอน?

เหตุใด ‘ไม่รักจึงไม่แต่งงาน’ สำหรับเป่หมิงไม่คือ

การไถ่ถอนเหรอ? “ใช่ หากปีนั้นไม่ใช่เพราะพ่อของเขาไม่ได้รักแม่

ของเขาแต่งกลับบีบบังคับแต่งงานกับเธอ ก็จะ ถึงจะแต่งงาน ไม่รักไม่แต่งงาน แบบนี้ถึงจะ

ไม่มีทางเกิดเรื่องที่โหดร้ายในเวลาต่อมาได้ รัก

ป้องกันการเกิดโศกนาฏกรรมมากมายไว้ได้ ดัง นั้นสําหรับเขาแล้ว ก็คือการไถ่ถอน…”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ