เป็นประวัติการณ์ ฉิงฮัวไม่รอให้เป้หมิง โม่อนุญาต ก็รีบหมุนตัวไป

ใครจะคาดคิด

“ไอ้หยา” ลั่วเฉียวอุทานออกมา ตอนที่เธอวิ่ง ไปที่ประตู ก็ถูกฉิงฮัวที่กำลังหมุนตัวกลับมา ขวางอยู่ตรงประตูพอดิบพอดี

“หา” ฉิง วตกใจ

“บ้าเอ๊ย หลบไป “ลั่วเฉียวเจ็บจนแยกเขี้ยว ฉิงฮัวตกตะลึง เขารีบขยับตัวออก “ลั่ว คุณ ว เฉียว ขอ ขอโทษครับ

“หุบปาก เจ้าบ้าน บอกไปกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่า

เรียกฉันว่าคุณลัวเฉียว” ลั่วเฉียวเบิกตาโต ท่าทางพร้อมมีเรื่องตลอดเวลา

กู้ฮอนเห็นแบบนี้ ก็ตาค้างทันที

เป้หมิงโม่ยกคิ้วที่คาดเดาไม่ออก น เฉิงเฉิงขมวดคิ้วเล็ก ด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

หยางหยางกำลังตกอยู่ในภวังค์โลกของเล่น ชั้นเยี่ยมอ ……

“หล็กไป อย่ามาแตะต้องฉัน” ลั่วเฉียวดวาด

เสียงต่า

ผมไม่…ได้แตะต้องคุณนะ……… รีบหุบปาก “คุณลั่วเฉียว…… … เขา

เสียงหัวใจของลั่วเฉียวกระอักเลือด ก่อนที่เธอจะสติแตก เธอต้องรีบออกไปจากที นี่ ใช่แล้ว ต้องรีบไปจากที่นี่โดยเร็ว

“เดี๋ยวก่อน” กู้ฮอนเรียกเธอเอาไว้ “ลั่วเฉียว

หยุดก่อน”

ลัวเฉียวตัวสั่น

“ฉิงฮัวมานี่” เป่หมิงโม่พูดด้วยเสียงเย็นชา ฉิงฮัวก็ตัวสั่นตามเช่นเดียวกัน

กู้ฮอนรีบเดินไป แล้วลากตัวของลั่วเฉียวกลับ มา “เธอกับฉ่งฮัวเป็นอะไรกันแน่ เหมือนกับ หนูที่เห็นแมวเลย พอเห็นเขามา เธอก็รีบไป ทันที”

“ฉัน ฉันไม่ได้….. ดาทั้งสองข้างของลั่วเฉียว เลิกลัก เป้หมิงไม่เลิกคิ้วขึ้น เหลือบมองไปที่ ฉิงชัว”นาย มีเรื่องก็ต้องรายงานฉันสักหน่อย

ไหม

“เจ้านาย…… หน้าผากฉิงฮัวมีเหงื่อซึมออกมา แต่ด้วยสายตาที่ทรงพลังของเจ้านาย เขาจึง

ไม่มีทางเลือก ทําได้เพียงก้าวเข้าไปในบ้าน “จะเข้าไปพูดในห้อง..…….ได้ไหมครับ

เป้หมิงโม่มองกู้ฮอน จากนั้นก็หันไปพยักหน้า

ให้ฉ่ง ว

กู้ฮอนก็รีบจับข้อมือของลั่วเฉียวทันที “เธอก็ เข้าไปในห้องกับฉันหน่อย”

“อ้าย ไม่เอานะ…….ฉันให้ตายก็ไม่ยอมเข้าไป ในห้องเดียวกันกับเจ้าบ้านั่นเด็ดขาด” ลั่วเฉียว รีบเด้งตัวกลับ

“ใครบอกว่าจะไปห้องเดียวกันกับพวกเขาล่ะ

พวกเราไปอีกห้อง

ด้วยเหตุนี้ ฉิงฮัวจึงตามเป้หมิงโม่เข้าไปคุย รายละเอียดในห้อง

และลั่วเฉียวก็ถูกกู้ฮอนลากเข้าไปพูดคุยอย่าง ลับๆในห้องถัดไป

ในคืนมืดมิด พระจันทร์เต็มดวงคืนนั้น เรื่อง

ราวตอนหลังเป็นแบบนี้

เกี่ยวกับคืนที่เมาปลิ้นและอ่อยหนุ่มหล่อนั้น ในตอนก่อนหน้าได้มีการเล่าถึงเรื่องราวตลก

(

ของเป่หมิงโม่และกู้ฮอน แล้วลั่วเฉียวกับฉ่งชั่ว ล่ะ โอ้ๆ อย่านะ~~)

ในคืนที่เกิดเหตุ ลั่วเฉียวและกู้ฮอนสาวสวย

สองคนดื่มจนเมามาก

ภายใต้การยุยงของลั่วเฉียว ทั้งสองคนจึง

ตัดสินใจว่าจะไปเริงร่ากับหนุ่มหล่อทั้งเจ็ดคน ตอนที่ทั้งสองคนกำลังคิดว่าจะอ่อยหนุ่มหล่อ ทั้งเจ็ดคนอย่างไรอยู่บนถนนนั้น ฉิงฮัวก็

ปรากฏตัวขึ้นมาพอดี

ด้วยเหตุนี้ สาวลั่วเฉียวที่ดื่มจนเมาแล้ว จึงแบ่ง หนุ่มหล่อ คนให้กับฮอน ส่วนตัวเองก็อ่อยหนุ่มหล่อสามคน และคุณอา

ฉ่ง วผิวหยาบอีกหนึ่งคน “ยู้ฮู หาบัตร

ประชาชนเจอแล้ว…… อา ไป พี่สาวจะพาไป

มีความสุขเอง…… ไม่นาน จึงชั่วก็ถูกลั่วเฉียวฉุดกระชากลากถู เข้าไปในโรงแรมที่โด่งดัง

“อ้ยโหยวคุณอาไม่ต้องอายนะ พี่สัญญาว่าจะ อ่อนโยน…” ลั่วเฉียวที่ดื่มจนเมามาก ริม ฝีปากแดงอวบอิ่มของเธอกระหน่ำจูบไปที่ ใบหน้าและซอกคอของฉิงตัวอย่างบ้าคลั่ง จูบทับไปบนรอยลิปสติกสีแดงอันร้อนแรงครั้ง แล้วครั้งเล่า

ใบหน้าฉ่งฮัวงุนงงไปหมด ในชีวิตนี้ยังไม่เคย ตกอยู่ในที่นั่งลําบากแบบนี้มาก่อน

แม้ว่าความโกรธจะปะทุขึ้นในใจของเขา แต่ เขาก็ยึดมั่นคําสอนที่แม่ของเขาสอนมาตั้งแต่ ยังเด็กว่า “ห้ามทําร้ายผู้หญิง” เขาผลักมือที่ เหมือนปลาหมึกของลั่วเฉียวออกไปอย่าง สภาพ

เขาถอยหลัง พลางพูดว่า “คุณลั่วเฉียว ขอให้ คุณรักนวลสงวนตัวด้วยครับ…..

ลั่วเฉียวกลับไม่ฟังคำพูดพวกนั้น เธอเข้ามา ฉงชัวยิ่งกว่าเดิมเหมือนกับเทปกาว คนที่ไม่เคยผ่านโลกมาก่อนอย่างฉิงฮัวจะทน รับเรื่องพวกนี้ได้อย่างไร การต่อสู้กันระหว่าง จิตใจและร่างกายทำให้เขาเหงื่อไหลไม่

ให้ตายเถอะ คนที่ซื่อตรงอย่างฉิงฮัว ที่ภักดีต่อ ตระกูลเป่หมิงมาตลอดชีวิต ภักดีต่อคุณชาย รองเป่หมิงและรู้จักเอาตัวรอด ฉิงฮัวที่ตั้ง อกตั้งใจทํางาน ฉิงฮัวที่รักษาระยะห่างกับเพศ ตรงข้ามสองเมตรมาโดยตลอด วันนี้เป็นการ เผชิญหน้ากับโจทย์ยากครั้งแรกในชีวิตของ

เขา

ฉิงฮัวทีคอยตามเป้หมิงโม่ไม่มีสถานการณ์ ไหนที่ไม่เคยเจอ ไม่มีเหตุการณ์ไหนที่เขา หวาดกลัว

แต่ทว่า พอมาเจอกับลั่วเฉียว เป็นครั้งแรกใน ชีวิตของเขาที่ ลนลาน วุ่นวาย เหงื่อตก ไม่สําน่ะ เจ้านายถึงพูดว่าเขาเป็นของที่ไร้

ประโยชน์……. ( )

ลั่วเฉียวยังคงหัวเราะแหะๆ ยื่นบัตรประชาชน ของฉิงฮัวให้กับพนักงานต้อนรับ—— “เปิดห้องที่ใหญ่ที่สุดให้พวกเราหน่อยค่ะ” แม้ว่าโลกนี้ในขณะนี้ การที่คู่รักจะมาอาจจะ ไม่ใช่เรื่องแปลก และเห็นได้จนชินตา แต่ทว่าพนักงานต้อนรับสองสามคนที่อยู่ตรง เคาน์เตอร์พอเห็นเหตุการณ์นี้ก็รู้สึกแปลกใจ

มาก

พวกเธอไม่เคยเห็นผู้หญิงคนเดียว พาหนุ่ม หล่อมามากมายแบบนี้มาก่อน

และหนึ่งในนั้นเป็นเหมือนคุณอาที่เผชิญหน้า กับความใจดีของสาวสวย นึกไม่ถึงว่าเขาจะ แสดงสีหน้าเศร้าโศกอย่างมากออกมา แต่ทว่า ผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นตามาก เหมือนเป็น ดาราเลย……

“คุณผู้หญิง คุณผู้ชาย นี่คือคีย์การ์ดค่ะ ห้องที่ ใหญ่ที่สุดอยู่ในแปด ห้อง

เบอร์8143ค่ะ พนักงานต้อนรับด้านหน้ายื่น บัตรส่งให้ลั่วเฉียวอย่างสุภาพ

“ค่ะ…….ขอบคุณมาก คุณอา พวกเราไปกันเถอะ

ลั่วเฉียวพูด พร้อมเอื้อมมือออกไปคว้าเนกไท ของฉ่ง ว

“คุณลัวเฉียว ผมไปไม่ได้ครับ” หน้าผากของ ฉิงฮัวมีเหงื่อไหลออกมา