ตอนที่ 302วิธีนี้ฟังดูไม่เลว

ตอนที่302 วิธีนี้ฟังดูไม่เลว

หลังฉิงตัวพูดจบ เป้หมิงไม่เลิกคิ้วขึ้น ต้องนิ่งตัวอย่างครุ่นคิด

ลักพัก

จากนั้นก็พยักหน้า แกล้งทำเป็นพูดขึ้นอย่างมีมาดว่า “วิธีนี้ฟัง

ดูไม่เลวนะ!”

ฉิง วถอนหายใจอย่างโล่งอก………

ในความเป็นจริง ตั้งแต่ที่เจ้านายตัดสินใจซื้อตึกนี้ไว้ จึงตัวก็รู้ ว่า เป็นเพราะเจ้านายยังตัดใจจากคุณฮอนไม่ได้

แต่เฟยเอ๋อก็ยังคง….

เฮ้อ จึงส่ายหัวไปมาอย่างจนปัญญา ปัญหาที่ชวนปวดหัว แบบนี้ ก็ปล่อยให้เจ้านายจัดการเองละกัน….

เป้หมิงไม่บีบนวดท้ายทอยที่ปวดร้าว เดินตรงไปยังห้องครัว เล็กๆ นั่น เอาปลายนิ้วไปแตะโต๊ะกินข้าวอย่างรังเกียจ ก่อนจะ เรียกถึงฮัว “มาช่วยเช็ดโต๊ะให้สะอาด

ฉงชัวรีบทําตามคำสั่ง

ไม่นาน โจ๊กไก่ใส่เป๊าซื้อร้อนๆ ก็ถูกยกมาเสิร์ฟอยู่ตรงหน้า เป้หมิงไม่

เขาหยิบช้อนตักโจ๊กใส่ปากด้วยท่าทีสง่างาม จากนั้นก็มอง

1/6 รอยฟกช้ำบนใบหน้าของจึงชั่วอย่างละเอียด ก่อนจะถามขึ้นว่า

เมื่อคืน นายกับดาราคนนั้นมีอะไรกันแล้วใช่มั้ย?” “หา?” จึงตัวตกใจที่เจ้านายยังนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้อีก เหรอ? ก่อนจะตอบแบบหน้าเสีย “เปล่า………เปล่าครับ……..

เรื่องเมื่อคืนนี้ นับเป็นสิ่งที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของจึงตัวผู้ เก่งกาจแล้ว

“ไม่ได้เรื่อง! โดนผู้หญิงตัวเล็กทำร้ายจนอยู่ในสภาพแบบนี้ ยังทําอะไรเธอไม่ได้อีก! ต่อไปถ้าออกไปข้างนอก อย่ามายืนใกล้ ฉันอีก ฉันไม่อยากขายขี้หน้าคนอื่น!” เปหมิงไม่ยกมุมปากขึ้น อย่างเยาะเย้ย ก่อนจะตักโจ๊กเข้าปากอีกครั้ง

ฉิงตัวรู้สึกเสียหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมองไปยังแผงอกของเจ้า นายที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำนั้นอย่างสงสัย และถามขึ้นอย่าง ขลาดกลัว “คือว่า…….เจ้านายครับ รอยแผลบนตัวท่านก็ เหมือนว่า……

สีหน้าของท่านไม่เริ่มมีความโกรธเกรี้ยวแสดงออกมา

ก้มมองแผงอกที่เต็มไปด้วยรอยกข่วน รอยกำปั้นทุบตี และ รอยเขียวช้ำจากที่ใส่สบู่สเตนเลสนั่น จนแผงอกอันเซ็กซี่ ของเขา ดูสะบักสะบอมไปหมด

เขายิ้มตรงมุมปากอย่างผู้ชนะ “อย่างน้อย รอยพวกนี้ของฉันก็ เรียกว่ารอยรักรอยสวาท! รอยยิ่งมากเท่าไหร่ ก็แสดงว่าสมรภูมิ รักก็ยิ่งดุเดือดเท่านั้น เข้าใจหรือเปล่า?! แต่ทว่า ให้ตายยังไงท่าน ไม่ก็จะไม่ยอมเล่าเรื่องน่าอายของ ตัวเอง ตอนที่เขาเผด็จศึกเสียบปืนใหญ่เข้าไปในถ้ำ แต่ยังไม่ทัน ได้ทําอะไรเลย ก็โดนทุบด้วยนาฬิกาปลุกจนสลบไป

งฮัวเม้มปาก นึกถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ ก็อดที่จะหวาดกลัวไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนเรื่องคุย “เจ้านายครับ ท่านจะไม่ตามคุณ ฮอนไปจริงๆ เหรอครับ?

“ถามคำถามนี้อีกแล้ว?” ท่านไม่ถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์ คนที่ยโสโอหังอย่างเขา จะไปไล่ตามผู้หญิงต้อยๆ แบบนั้นได้ อย่างไรกัน? อีกอย่าง เขามีลูกทั้งสองคนอยู่ในมือ และตอนนี้ตัว เขาเองก็อยู่ในบ้านของเธอ เขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะหนีไปไหน พ้น!

“เอ่อ…… ” ฉิงฮัวคิดใคร่ครวญอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจพูด ต่อว่า “จริงๆ แล้วเมื่อสักครู่นี้ ตอนที่คุณกู้ฮอนเดินออกไป ผม เห็นของบางสิ่ง ในมือเธอ…..

“สิ่งของ? ของอะไร?” ท่านไม่ขมวดคิ้วเข้มคู่นั้น เรียวนิ้วเรียว ยาวกโจ๊กใส่ปากก่อนบดเคี้ยวอย่างละเอียด

“เหมือน…….เหมือนจะเป็น……..งยางอนามัยครับ…….

ท่านไม่พ่นโจ๊กไก่ในปากออกมาด้วยความตกใจ!

ถุงยางอนามัย?

ให้ตายเถอะ อยู่ดีๆ เธอเอาถุงยางอนามัยออกไป เธอกำลัง คิดจะทําอะไร?

“ให้ตายเถอะ! ทำไมนายไม่บอกให้เร็วกว่านี้เล่า

“เจ้านายครับ…….บางทีคุณอาจจะแค่หยิบติดมือไป เท่านั้น…….

“หยิบติดมือไป? ผู้หญิงคนหนึ่ง อยู่ดีๆ จะเอาถุงยางอนามัย ออกไปทําไม?”

…….อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนี้… งฮัวคิดยังไงก็คิดไม่ออก

ทันใดนั้นท่านโม่ก็หวาดเสียงทุ้ม “ถ้าเธอยังกล้าที่จะกลับ

ไปหาดสี่คนนั้น ที่ขายหน้าตาหากินไปวันๆอีกละ!!” ไม่นึกเลยว่าจะถึงขั้นที่เตรียมถุงยางอนามัยไปเองด้วย

เขาวางซ้อนลงทันที เอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปาก ก่อนจะจ้องไปที่ฉิงตัว พร้อมลุกขึ้นทันควัน ก่อนจะเดินไปพลาง ตะโกนอย่างเดือดดาลว่า “ยังไม่รีบไปหยิบเสื้อผ้าจากห้องตรง ข้ามนั้นมาให้ฉันอีก! ”

ฮอนออกมาจากที่พัก

ดึงเสื้อกันหนาวให้แน่นขึ้น ฤดูหนาวปีนี้หนาวเอาเรื่องเหมือน

กัน

เธอกำนามบัตรในมือแน่น นี่คือนามบัตรของร้านที่เพิ่งเปิด ใหม่เมื่อหลายวันก่อน มีคนยัดใส่มือเธอ ตอนเธอเดินผ่านตรง

ปากช่อง

มีถุงยางอนามัยแปะอยู่บนนามบัตรด้วย

เหมือนเป็นของสัมมนาคุณเนื่องในวันเปิดร้านใหม่

เธอเดินไปตามที่อยู่บนนามบัตร เดินผ่านตรอกซอยไปสักพัก ก็มาถึงหน้าร้านที่มีชื่อว่า

ร้านยาสําหรับผู้ใหญ่

เธอดึงปกเสื้อขึ้น และมุดหัวเข้าไปในปกเสื้อนั้น ก้มหน้าลง เปิดประตูเดินเข้าไปในร้านอย่างลับๆ ล่อๆ เหมือนคนที่กำลังทำ เรื่องไม่ดี

“คุณผู้หญิง ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ ?” พนักงานใน ร้านถามขึ้นอย่างเป็นมิตร

ฮอนก้มหน้ามองไปยังตู้กระจกนั้น “รบกวนหยิบยาคุม กําเนิดให้ฉันกล่องหนึ่งค่ะ”

“ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะเอาแบบธรรมดาหรือแบบฉุกเฉิน

คะ ?”

“แบบฉุกเฉิน…… ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงติดๆ ขัดๆ

“ได้ค่ะ แล้วไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะเอาแบบ24ชั่วโมง หรือ72 ชั่วโมงคะ ?”

เธอรีบหลบหน้า เพราะไม่กล้ามองหน้าพนักงานในร้านคนนั้น เท่าไหร่ “….ยี่ ยี่สิบสี่ชั่วโมงค่ะ.….….. พูดแบบนี้ ทุกคนจะต้องรู้ว่าภายในวันนี้เธอไปมีอะไรกับ

ผู้ชายมาแล้วสินะ?

เป้หมิง โมไอ้คนเลว

หากไม่ใช่เพราะเขา เธอจะต้องมาอับอายขายหน้าแบบนี้

ไหม?

“ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะเอายี่ห้อไหนคะ มีหลายยี่ห้อให้ เลือก ลองมาเลือกดูเองก่อน?

เธอกวาดตามองปราดเดียว ก่อนจะผงกหัวเพื่อเลือกมากล่อง

หนึ่งจากทั้งหมด

ไม่ช้า พนักงานร้านก็หยิบยาคุมกำเนิดให้เธอหนึ่งกล่อง

ก่อนหยิบมาคมและคิดเงิน

เธอถือยาและน้ำให้มั่นก่อนเดินออกจากร้านยาไป

มองดูยาคุมกำเนิดในมือ ด้วยความรู้สึกหดหู่ใจ……

หากจะบอกว่าเฉิงเฉิงกับหยางหยาง เกิดมาเพราะความจําใจ งั้นลูกสาวคนนั้นก็เป็นความผิดพลาดสินะ !

เธอเคยพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง จะต้องไม่ให้เกิดขึ้นเป็นครั้ง ที่สองอีก!

อีกอย่าง เธอก็ไม่อยากให้กำเนิดลูกของไอ้คนเลวคนนั้นอีก

แล้ว!

คิดเสียว่าดื่มน้ำลืมรัก จากนั้นก็กินยาคุมกำเนิดลงไป