ตอนที่169 ผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด2

“โอเคค่ะๆ คุณก็เลิกสนใจได้แล้ว อะไรคือเป็นนักแสดง ไม่เป็นนักแสดง พูดอะไรไม่เข้าหูเลย! คุณไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่า ยันยันไม่ได้สนใจเรื่องธุรกิจ และยิ่งไปกว่านั้น อสังหาริมทรัพย์ของตระกูลเป่ยหมิง คุณคิดอยากจะให้ยัน ยันแย่งมาจากชายสองเหรอ?! “เจียงฮุ่ยซินไม่ได้ตำหนิ อะไร เธอมักจะเคารพการตัดสินใจของลูกชายเสมอ เธอ ไม่มีความทะเยอทะยานอะไร ขอเพียงแค่มีชีวิตที่มั่นคง เรียบง่ายเท่านั้น

“คุณโทษผมและเข้าข้างชายสองเหรอ?” คำพูดของเจียง ฮุ่ยซินทำให้ใบหน้าของชายชราขึ้นสี

เจียงฮุ่ยซินมองชายตรงหน้าด้วยความขุ่นเคือง “ใน สายตาคนนอก คุณอาจดูเหมือนว่าเอียงใจให้โม่ เพราะเขา เข้ามาดูแลอสังหาริมทรัพย์ของบริษัทเป่ยหมิง แต่ในสายตา ของฉัน ที่จริงแล้วคนที่คุณเอียงใจเป็นชายใหญ่ใช่ไหม?”

เป็หมิงเจิ้งเทียนพ่นลมออกมา ดูเหมือนจะถูก แทงใจดำ และไม่ได้พูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง

“ใช่ คุณชื่นชมความสามารถของโม่ และคุณชอบโม่! คุณทุ่มเทและฝึกฝนโม่ในฐานะผู้สืบทอดของบริษัทเป่หมิง และตอนนี้เขาก็ทำงานได้ประสบความสำเร็จแล้ว ใบหน้า คุณก็เบิกบาน แต่เจิ้งเทียน ฉันอยู่กับคุณมาหลายปี ที่ผ่าน มาคุณเอียงใจให้ชายใหญ่…เจียงฮุ่ยซินรับรู้มาโดย ตลอด “เอียงๆกับชอบ ไม่เหมือนกันนะคะ”
ก็เหมือนกับคนเป็นแม่ ตัวเองให้กำเนิดลูกเอง กับรับบุตร บุญธรรมมา ถึงบุตรบุญธรรมจะดีเพียงใด และแม่จะชื่น ชอบเพียงใด ถึงอย่างไรเธอก็เอียงใจให้กับลูกที่ให้กำเนิด อยู่ดี

นี่คือสิ่งที่เจียงฮุ่ยซินพูดเกี่ยวกับการเอียงใจและการชื่น ชอบ มันแตกต่างกัน

เป้หมิงเจิ้งเทียนร่างกายสั่น และนั่งลงข้างๆเจียงฮุยซิน

ถอนหายใจยาว “เห้อ…ฮุยซิน หลายปีมานี้ชายใหญ่ถูก

ชายสองบีบบังคับให้ไปอยู่ต่างประเทศและไม่กล้ากลับมา

ตอนนี้พอกลับมาแล้ว แม้แต่หุ้น 20% ในส่วนของเขา ผมก็ รักษาไว้ไม่ได้ แล้วผมจะมีหน้าไปสู้กับแม่ที่ตายไปแล้วของ ชายใหญ่ได้อย่างไร?” เจียงฮุ่ยซินขมวดคิ้ว มองเป่หมิงเจิ้งเทียนด้วยรอยยิ้ม : “ถ้าคุณไม่เสียหุ้น 20% นั้น โม่จะเห็นด้วยที่ชายใหญ่กลับ มาเหรอค่ะ? เจิ้งเทียน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้คุณและโม่ตกลง

อะไรกันไว้ แต่ฉันรู้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ในตอนท้ายเจ้า

สุนัขจิ้งจอกอย่างคุณ เป็นผู้ชนะทุกคน! เป็หมิงเจิ้งเทียนมองเจียงฮุยชิน ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้ว หัวเราะออกมา “ฮาฮ่าฮ่า…..”

ตามที่เจียงฮุ่ยซินพูด ใบหน้าของคุณท่านเป่หมิงดูแล้ว แม้ว่าเขาจะแพ้การเดิมพันกับเป่ยหมิงโม่ และสูญเสียหุ้น 20% ของชายใหญ่

แต่ในขณะเดียวกัน ไม่เพียงกำจัดคนข้างกายของชาย สอง ผู้หญิงอย่างซูยิ่งหวั่นที่เป็นเสี้ยนหนามมากว่าสิบปีออกมาเท่านั้น ก็เป็นเพราะชายใหญ่ถูกไล่ออกจากบริ ษัทเป่หมิง ชายสองถึงไม่มีใจระแวงชายใหญ่ และเห็นด้วย ที่ชายใหญ่กลับประเทศ

คุณท่านเป็หมิงทุกข์ใจเรื่องชายใหญ่ขนาดไหน เจียงฮุ่ย ซินรู้ดีกว่าใคร

“ฮุ่ยซิน ในชีวิตนี้ผมแต่งงานมาแล้วสามครั้ง มีเพียงคุณ เท่านั้นที่เข้าใจผมดีที่สุด” ชายชราหยุดยิ้ม แล้วถอน หายใจ “เราก็แก่กันแล้ว ตอนนี้เราหวังว่าคนรุ่นต่อไปจะ ละทิ้งความแค้นเคืองก่อนหน้านี้ และปรองดองกันซะที”

เจียงฮุ่ยชินถอนหายใจ และมองลีกลงไปที่เป่หมิงเจิ้ง เทียน “หวังว่าอย่างนั้นนะคะ”

ในเวลานี้ คนรับใช้ของตระกูลเปหมิงรีบวิ่งเข้ามา “คุณท่าน คุณผู้หญิงค่ะ คุณชายใหญ่และภรรยากลับมา

แล้วค่ะ!”

ทันทีที่เสียงของคนรับใช้เอ่ย เป้หมิงเจิ้งเทียนก็ยินขึ้น อย่างตื่นเต้น และเห็นชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามาในห้อง

โถง…

เจียงฮียซินรีบช่วยพยุงชายชรา

“พ่อครับ -” ชายที่ก้าวเข้ามาในห้องโถง คือทายาทของ ตระกูลเป็หมิง คุณชายใหญ่ตระกูลเป่หมิง เป้หมิงเฟย

หย่วน

เมื่อเป่ยหมิงเฟยหย่วนเห็นเหมิงเจิ้งเทียน เขาก็ดึงภรรยา และคุกเข่าลงบนพื้น น้ำตาไหลออกมา “ผมกลับมาแล้ว!พ่อครับ ผมขอโทษ ที่หลายปีที่ผ่านมาไม่ได้อยู่ดูแล!”

“แค่กลับมาก็พอแล้ว แค่กลับมาก็พอแล้ว.. คุณท่าน เปหมิงสะอื้น ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ในที่สุด เขาก็หยุดไว้ได้

เป่หมิงเฟยหย่วนเรียกเจียงฮุ่ยซินด้วยความเคารพ “ป้า

ซิน”

เจียงฮุ่ยซินยิ้มและพยักหน้า “เฟยหย่วน เสี่ยวหลัน ลุก ขึ้นเถอะ”

เป้หมิงเฟยหย่วนรีบเช็ดน้ำตา และพยุงหลันเนี่ยนภรรยา

ของเขาลุกขึ้น “ป้าซินครับ ขอบคุณที่หลายปีมานี้คุณช่วย “เด็ก ที่ ดูแลพ่อของคุณเป็นเรื่องสมควรอยู่แล้ว อย่าพูด ขอบคุณเลย มาเถอะ รีบนั่งลงโม่กับยันยันใกล้จะมาถึง

ดูแลพ่อ…”

แล้ว” เจียงฮุ่ยซินในใจรีบเร่ง

“ครับ ขอบคุณครับป้าซิน”

เป้หมิงเฟยหย่วนนั้นแตกต่างจากเป่หมิงโม่ บนร่างเต็มไป ด้วยความสง่าแบบนุ่มนวล แม้ว่าเขาจะอายุสี่สิบต้นๆแล้ว และเมื่อเขายกมือก็ยังแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ดั่ง ขุนนาง โดยสืบทอดสายเลือดที่ยอดเยี่ยมนี้มาจากตระกูล เป่หมิง หลันเนี่ยนเป็นภรรยาของเขา อายุน้อยกว่าเขา เพียงสองปี

ทั้งคู่อยู่ต่างประเทศมานานหลายปี และตอนนี้พวกเขา กลับมาแล้ว แต่ยังคงเหนียมอายและถ่อมตนมาก
เป้หมิงเจิ้งเทียนเม้มริมฝีปาก และพูดขึ้น “ชายใหญ่ ไม่ เจอกันไม่กี่ปี ลูกผอมลงไปเยอะเลยนะ ทั้งสองคนวางใจได้ พ่อสัญญาว่าจะชดเชยให้พวกลูกเอง…

เสียงของชายชรายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกขัดด้วยเสียงที่

ประตู

“ชดเชยอะไรครับ?”

“คุณชายสอง!” เสียงของเหล่าคนใช้ดังขึ้น

ร่างกายสูงใหญ่ของโม่ เข้ามาในห้องโถง ชุดสูทที่ ตัดเย็บ ความและแข็งแกร่ง ไม่แยแสเหมือนน้ำ แข็งยังคงเป็นอย่างนั้นสม่ำเสมอ

หลังจากที่เขาเข้ามาในห้องโถง บรรยากาศของ คฤหาสน์ตระกูลเป่ยหมิงอันหรูหรา ก็ดูอึมครึมอย่างรวดเร็ว

!

“โม่ คุณมาแล้ว?” หน้าให้เขาด้วยรอยยิ้ม และรีบมองไปข้างหลังเขา “แล้วเฉิงเฉิงล่ะ?”

โม่มองที่อย่างสุภาพ แต่ไม่ได้พูดอะไร ฉิงฮัวตามมาข้างหลัง และตอบอย่างสุภาพต่อเธอว่า “คุณหญิงครับ เฉิงเฉิงไปหาเบลล่าครับ คงจะกลับมาอีกสัก

พัก