ตอนที่ 114เด็กผู้ชายหัวฟู1

ตอนที่ 114 เด็กผู้ชายหัวฟู1

มีเพียงแค่ซูยิ่งวรรณลุกขึ้นมา ปรบมือขึ้นด้วย ความตื่นเต้น!

ทันใดนั้น บรรยากาศภายในงานก็เปลี่ยนไป

ท่ามกลางเสียงปรบมือครึกครื้น กู้ฮอนเห็นสีหน้า ของเป่หมิงโม่นิ่งขรึมจนเจื่อน

เม้มปากแน่น ราวกับกำลังแสดงถึงความไม่พอใจ อย่างมาก

แม้ว่าหล่อนกำลังเผชิญหน้าอยู่กับผู้หญิงดาวเด่น อย่างSoso แต่ในเมื่อหล่อนที่ถูกกระทำจนเจ็บปวด ใจมาตลอด หล่อนกล้าพูดความในใจออกมา ระบาย ถึงสิ่งที่เป็หมิงโม่ทำกับหล่อนอย่างไร้เยื่อใย! ดังนั้น หล่อนจึงช่วยให้ข่าวลือระหว่างเขากับSosoกระจ่าง เสียที!

ซูยิ่งวรรณเป็นคนปรบมือให้หล่อนเป็นคนแรก

ทุกอย่างก็เป็นดั่งที่เห็น

เพราะเหมือนกับว่ากู้ฮอนกำลังช่วยหล่อนอยู่

ดังนั้น การแข่งขันรอบที่สองในรอบคัดเลือกครั้งที่ สองก็เสร็จสิ้นลงเช่นนี้

กู้ฮอนจึงไม่ต้องท่องบทรายงานโครงการอันยาวเหยียดอีกต่อไป

เพียงแค่กล่าวพูดในเรื่องความรักของทั้งคู่ ลึกซึ้ง จนกินใจซูยิ่งวรรณ ทำให้หล่อนผ่านเข้ารอบไปได้

ตอนนี้จึงรอเพียงแค่ผลการแข่งขัน

การแข่งขันรอบที่สองผ่านไป จะมีเพียงแค่สอง บริษัทเท่านั้นที่จะได้เข้าไปในการแข่งขันรอบตัดสิน ไม่รู้ใครจะได้เป็นผู้โชคดีเข้ารอบ แต่สิ่งที่กู้ฮอน

สามารถมั่นใจได้ก็คือ ต้องติดสินบน มิฉะนั้นบริษัทกู้

ชื่อไม่มีทางรอดแน่นอน

เป่ยหมิงโม่จ้องมองมาที่หล่อนด้วยสายตาอันเฉียบ

แหลม

กู้ฮอนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศความเร่าร้อนลุกเป็น ฟืนไฟ

แต่ถึงอย่างนั้น สีหน้าของหล่อนยังคงซีดเซียว อ่อนแรงอยู่

ไม่มีอารมณ์มาใส่ใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง

เมื่อการแข่งขันจบลง ซุนจุนฮาว รีบวิ่งเข้ามาถาม หล่อน “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

หล่อนยิ้มอย่างอ่อนแรง จับท้องที่ปวดมากไว้ กัดฟันพูด “ไม่เป็นไร.”

หล่อนปวดท้องอย่างมาก สัมผัสได้ถึงของเหลวที่ ไหลออกมาตลอด จนทำให้สีหน้าของหล่อนซีดขึ้นเรื่อยๆ

ประจำเดือนมาครั้งนี้….ช่างปวดท้องเหลือเกิน!

เนื่องจากคนในการแข่งขันค่อนข้างเยอะ เป๋หมิง โม่จึงทำได้เพียงใช้สายตาจ้องมองไปที่หญิงสาวหน้า ซีดชุดกระโปรงสีชมพู ไม่กล้าทำอย่างอื่น

เขาควงซูยิ่งวรรณ เดินออกไปจากงานอย่างสง่า

งาม..

ขณะที่เดินผ่านกู้ฮอน เขายักคิ้วให้ เหลือบมองไป ที่ซุนจุนฮาว ด้วยสายตาเย็นชา หยุดนิ่ง “ฉันดูแบบ แปลนของนายแล้ว”

เขาหมายถึงรูปแบบแปลนที่ซุนจุนฮาว วาดไว้ใน การแข่งขันรอบแรก ในการแข่งขันนี้ใช้คอมพิวเตอร์ ในการวาด ดังนั้นเหมิงโม่สามารถตรวจสอบดูได้ ตลอดเวลา

ซุนจุนฮาว เกร็งไปหมดทั้งตัว “คงต้องให้ประธาน เป่หมิงแนะนำอีกเยอะเลยครับ”

แต่กลับคาดไม่ถึงเลยว่า เป่ยหมิงโม่จะตอกกลับเขา อย่างไม่ไว้หน้า “คิดว่าเอาผลงานของคนอื่นมาใช้แล้ว จะผ่านไปได้งั้นเหรอ? กู้ซื่อมีคนเก่งมากความสามารถ เต็มไปหมด!” เขาพูดเย้ย “ใช้กลวิธีสกปรกเข้าแข่งขัน บริษัทกู้ซื่อทำแบบนี้ไม่ต่ำกว่าสองครั้งแล้วนะ” เขามอง ไปทางกูฮอนที่เหงื่อออกเต็มหน้า “คุณว่าใช่ไหม ฮอน?”
เขาเน้นเสียงหนักไปที่คำว่า “ฮอน” เหมือนกับที่ หล่อนพูดเน้นเรื่องความสุขชั่วคราวเมื่อครู่

กู้ฮอนตกใจตะลึง

รีบหันไปทางซุนจุนฮาว ผลงานของคนอื่น? ไม่ใช่ สิ หล่อนเห็นเขาวาดเองอยู่กับตา….

ซุนจุนฮาว ไม่โกรธแต่กลับหัวเราะ ราวกับรู้เรื่องนี้ อยู่แล้ว “เหอะๆ ประธานเป่หมิงคงเข้าใจผิดไปแล้ว เข้า ร่วมการแข่งขันสำคัญขนาดนี้ ผมจะกล้าโกงได้ยังไง? อีกอย่าง ผมวาดรูปนี้ขึ้นมาตอนอยู่ในสนามแข่ง จะ โกงได้ยังไง?”

“อ๋อ?” เป้หมิงโม่พูดเสียงสูงพลางยักคิ้ว “พูดแบบ นี้ แสดงว่ามีผู้อำนาจบงการอยู่เบื้องหลังล่ะสิ”

“ห้ะ” ซุนจุนฮาว ไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงอะไร “ถ้ามีผู้มีอำนางบงการอยู่เบื้องหลังจริง คงต้องเป็นรอง ประธานกู้ แม้ว่าหล่อนจะมีความรู้ทางด้านก่อสร้าง เพียงน้อยนิด แต่หล่อนก็มักที่จะเป็นแรงบันดาลใจใน การสร้างผลงานให้เขาได้เสมอ….”

“หี..” เป่ยหมิงโม่กระแอม ไม่พูดอะไรต่อ

จูงซูยิ่งวรรณ เดินออกไป

น้ำหอมของซูยิ่งวรรณหอมโชยเข้าไปในลม หายใจของกู้ฮอน หล่อนตัวแข็งเกร็งขึ้นมาทันที

น้ำหอมกลิ่นนี้ เป็นกลิ่นเดียวกับตอนที่หล่อนนอน อยู่ในห้องพักของเป็หมิงโม่!
ที่แท้ตอนที่หล่อนกำลังเคลิมหลับ มีคนเข้ามา

จริงๆ!

คนๆนั้นก็คือ-ซูยิ่งวรรณ!

กู้ฮอนกุมขมับด้วยความปวด ปวดจนแทบจะทนไม่ ไหว และไม่มีแรงพอที่จะคิดถึงปัญหามากมายเหล่านี้

มีความสงสัยเพียงอย่างเดียว

“ที่ปรึกษากู้ ทำไมเป่หมิงโม่ถึงบอกว่ารูปแบบ แปลนของนายเป็นผลงานของคนอื่น?”

ที่ปรึกษากู้เหลือบมองกู้ฮอน และมองไปที่เป่หมิง โม่ที่เดินออกไปไกลแล้ว “รองประธาน ผมเคยบอกคุณ ไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ? จะมีคนมาทำให้คุณสมหวัง แทนคุณ! ดังนั้น จะเป็นผลงานของคนอื่นหรือไม่ จะไป สำคัญอะไรกัน?”

กู้ฮอนนิ่งเครียดไปทันที!

เหงื่อที่ไหลรินเต็มหน้าผากทำให้หล่อนไม่มีใจจะ ถามเรื่องซุนจุนฮาว ต่อแล้ว อีกทั้ง หล่อนกลัวว่าถ้าถูก ฉีกหน้ากากออกมาจริงๆ คนที่อยู่เบื้องหลังที่ซุนจุนฮาว พูดถึง จะเป็น…ยี่เฟิงจริงรึเปล่า แค่คิดหล่อนก็ไม่ อยากจะไปคิดต่อ!

“อื้ม…ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากกลับบ้านไปพัก นายช่วยลากับที่บริษัทให้ฉันด้วยนะ ฉันไม่กลับกู้ชื่อ แล้ว”

ซุนจุนฮาว ขมวดคิ้ว ถามด้วยความห่วงใย “รองประธาน ให้ผมไปสงที่โรงพยาบาลตรวจดูหน่อยไหม ครับ?”

“เอ่อ…ไม่ ไม่เป็นไร”

หล่อนจะพูดออกไปว่าปวดประจำเดือนได้ยังไง? มากไปกว่านั้นก่อนที่ประจำเดือนจะมายังถูกไอ้สาร เลวเป่หมิงโม่ดูถูกลวนลามอีก! ทำให้ตอนนี้ หล่อนปวด ท้องจนแทบจะทนไม่ไหว

หล่อนถือกระเป๋า บอกลากับทีมกู้ซื่อ จากนั้นกู้ฮอ นรีบเดินออกจากบริษัทเป่ยหมิง

เพียงแต่ หล่อนไม่ได้สังเกตเลยว่า ข้างหลังหล่อน มีสายตาเคียดแค้นคู่หนึ่งคอยจับจ้องอยู่….

โรงเรียนเด็กดาว

วันนี้อากาศดีช่างดี ท้องฟ้าสดใส