ตอนที่ 490 ชะตากรรมของเฉิงเฉิง 2

เขามีหัวใจที่ละเอียดอ่อน มีความละเอียดอ่อนกว่า หยางหยาง เอาใจใส่และอ่อนโยน

แต่ก็แบกรับความกดดันมหาศาลและความเศร้า ไว้ด้วยเช่นกัน……

ในตอนนั้น เธอก็เข้าใจลูกชาย เข้าใจว่าเขากลัว อะไร เข้าใจว่าเขาอยากร้องไห้เพราะอะไร เธอดึงเฉิงเฉิงเข้ามาในอ้อมกอดอย่างตื้นตัน กอดเขาไว้แน่น

สูดดมกลิ่นนมอ่อนๆจากตัวของลูกชายอย่างแรง นํ้าตาหยดลงไปบนคอเสื้อของลูกชาย เธอกอด เขา แล้วร้องไห้สะอื้น “ร้องออกมาเลย ลูกรัก…..ร้องในอ้อมกอดของแม่

นะ.

เธอพูดด้วยเสียงแหบแห้งด้วยความละอายใจ “ขอโทษนะลูกรัก ที่แม่ละเลยความรู้สึกของลูก ในหลายปีที่ผ่านมา ที่แม่ไม่ได้ดูแลลูกให้ดี” เธอรู้สึกถึงความสั่นเทาของร่างเล็กในอ้อมกอด

เล็กน้อย เธอรู้ว่า ลูกชายกำลังร้องไห้อย่างเงียบ ๆ ขนาดร้องไห้ เขายังร้องอย่างเงียบกริบ

เฉิงเฉิงกับหยางหยางแตกต่างกันมาก ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เป้หมิงโม่อบรมสั่งสอนเฉิงเฉิ งมาเป็นอย่างดีจนไร้ที่ติ เหมือนกับหยก ไร้ตำหนิ

แต่ทําไมถึงโศกเศร้ากว่าหยางหยางถึงขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังคิดเป็นกว่าเด็กในวัยเดียวกัน สุขุมและสง่าไม่เหมือนเด็กเลยสักนิด “ลูกรัก…อยากร้องก็ร้องออกมาให้พอเลยนะ อย่าเก็บไว้ในใจ ลูกยังเป็นแค่เด็กอายุเจ็ดขวบ

กว่าเองนะ…..”

แต่เฉิงเฉิงกลับร้องอย่างไม่มีเสียงออกมาเลย แค่เอาหน้าซุกตรงไหล่แม่ แล้วสูดลมหายใจเข้า

อย่างแรง

นั่นเป็นวิธีการร้องไห้เฉพาะตัวของเขา

แม้ว่าจะเจ็บปวดหรือน้อยใจขนาดไหน เด็กคนนี้ก็

จะไม่ร้องจนเสียกริยา

การสั่งสอนที่ดีของตระกูลเป้หมิง ได้ค่อยๆซึมซับ เข้าไปในไขกระดูกของเขาแล้ว ทั้งชีวิตนี้ เกรงว่าเขาจะไม่สามารถทำตามใจได้

เหมือนกับหยางหยาง

เขาจำได้ว่าเมื่อสองปีก่อน ตอนที่เขาเศร้าที่สุด คือคืนวันนั้นที่แม่จากไป เขากับหยางหยางกลาย เป็นคนคนขี้แย

เฉิงเฉิงกลัวมาก ขนาดในช่วงเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ เขาไม่ได้เจอแม่ เขายังนับวันรอตลอด เขากลัวว่ามันจะเหมือนกับเมื่อก่อน ที่แม่ไม่ สามารถกลับมาได้แล้ว

แม่………ยังจะจากผมไปอีกไหม….. เสียง แหบของเฉิงเฉิง เขาสูดลมหายใจแล้วถามขึ้น นิ้วมือของกู้ฮอนสั่นเทานักถึงหกวันหลังจากนี้ ระยะเวลาการแต่งงาน แทนกับเป้หมิงไม่ก็จะสิ้นสุดแล้ว เป้หมิงไม่รับปากว่าจะคืนลูกหนึ่งคนให้กับเธอ

ซึ่งนั่นก็หมายความว่า ยังไงเธอก็ต้องแกจากอีก

คนไป

พอเฉิงเฉิงถามแบบนี้ เธอก็หลับตาลงด้วยความ

เจ็บปวด

ลูกทั้งสองต่างก็มีความสำคัญกับเธอมาก ไม่ว่าจะ เลือกคนไหน เธอก็ปวดใจไม่ต่างกัน

” ในตอนนี้ เธอไม่สามารถตอบคําถามไ

อาคารบริษัทเป็นมิ่ง

ประตูทางเข้าอาคารที่สวยงาม ในเวลานี้แออัด มาก เสียงผู้คนจอแจวุ่นวาย

เนื่องจากเข้า ดัชนีหุ้นของบริษัทเป่หมิงร่วงลงไป สิบหกจุด ทําให้วงการอุตสาหกรรมสั่นสะเทือน

อย่างรวดเร็ว

อันดับแรก บริษัทเป้หมิงเป็นบริษัทชั้นนําใน เมืองA ผลกระทบจึงค่อนข้างกว้าง แม้แต่รัฐบาล ยังให้ความสําคัญมาก อันดับสอง บริษัทเป่หมิง เป็นผู้นําด้านสถาปัตยกรรม พอเกิดความไม่

มั่นคง ต้องมีผลกระทบต่อชีวิตและเศรษฐกิจของ

อีกหลายคนอย่างแน่นอน

เพราะฉะนั้น ในวันนี้จึงยิ่งกระสับกระส่ายมากขึ้น กล้องถ่ายภาพจำนวนมากหันไปทางตึกสูงบริ

ษัทเปิหมิง

ผู้สื่อข่าวจากแวดวงเศรษฐกิจ การเมือง ชีวิตความเป็นอยู่ แม้แต่ผู้สื่อข่าวจากสถานีบันเทิงต่าง ก็มาประสมโรงด้วย

ไม่ใช่เพราะเหตุอื่นใดเลย แต่เพื่อที่จะได้

สัมภาษณ์กับท่านประธานสูงสุดของบริษัทเป มิง —-เปมิงโม่นั่นเอง

เพื่อขุดคุ้ยเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด

แต่ทว่าวันนี้ มันต่างไปจากวันปกติก็คือ นอกจาก การสกัดกั้นพวกนักข่าวและสื่อมวลชนแล้ว ยังมี การรวมตัวกันเป็นจํานวนมากของผู้ถือหุ้นอีกด้วย เรียกได้ว่าเป็นฝูงชนจํานวนมหาศาลในชั่วพริบ ตาเดียว

บริษัทเป มิงส่งพนักงานรักษาความปลอดภัย ออกไปจนเกือบหมด จึงจะสามารถหยุดคนที่ พยายามจะสร้างปัญหาที่ประตูได้

แม้แต่ที่จอดรถใต้ดินของบริษัทเป่หมิงก็ยังไม่เว้น มีผู้คนรวมตัวอยู่เป็นจํานวนมากเช่นเดียวกัน ในเวลานี้ ห่างจากอาคารของบริษัทเป่หมิงไปหนึ่ง ร้อยเมตร รถสีดำราคาแพงคันหนึ่งค่อยๆจอดอยู่ ข้างทาง

“คุณชายรอง ดูสถานการณ์ตอนนี้สิครับ ยังจะ เข้าไปอีกไหม…” เหล่าลี่คนขับรถของตระกูล เป่หมิงพูดขึ้นอย่างลำบากใจ

เหล่าลี่มองกระจกหลัง คุณชายรองที่นั่งอยู่เบาะ หลังสวมแว่นกันแดดสีเข้มบนใบหน้าเย็นชา เป็น ใบหน้าที่ไร้อารมณ์เช่นเคย ไม่สามารถเดาความ คิดของเขาได้เลย

“ไม่จำเป็น” เป้หมิงโม่พูดอย่างเย็นชา “โทรหาฉิงตัว แจ้งผู้บริหารระดับสูงของบริษัทว่าให้รีบมา ประชุมที่โรงแรมแมนดาริน

“ครับ คุณชายรอง

เหล่า พยักหน้า ในช่วงเวลาหน้าวหน้าขวาน แบบนี้ คุณชายรองไม่จำเป็นต้องไปสนใจกับนัก ข่าวพวกนี้

หลังจากนั้น รถเก๋งคันสีดำก็กลับรถอย่างเงียบๆ จนแทบไม่มีใครสังเกตเห็น แล้วค่อยๆเคลื่อนหาย ไปจากถนนที่ชุลมุนวุ่นวายอย่างรวดเร็ว ขับมุ่ง หน้าไปยังทิศตรงข้าม……..

*

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

โรงแรมแมนดาริน

ภายในห้องประชุมชั้นสามสิบสองของโรงแรม

นอกหน้าต่างสูงมีผู้ชายสูงหล่อคนหนึ่งยืนอยู่ นิ้วเรียงยาวคีบซิการหนึ่งมวน แล้วพ่นควันออกมา เบาๆออกมาจากริมฝีปากบางเย็น รสชาติที่ชวน

หลงใหลลอยออกมา

เสื้อนอกสีเทาเงินราคาแพงของเขา สวมทับเสื้อ กั๊กแบบอังกฤษรุ่นใหม่ล่าสุดที่ถูกรีดจนเป็นจีบ

สวย

เสื้อนอกถูกโยนลงบนพนักเก้าอี้

ตึกระฟ้าแห่งนี้ตั้งอยู่ในใจกลางที่เจริญที่สุดของ เมืองA ไม่น่าแปลกใจเลย นี่เป็นฝีมือของ สถาปนิกที่มีพรสวรรค์อย่างVicent Q มันแตกต่างจากบริษัทเป่หมิง ที่นี่มีป้ายชื่อของ