ตอนที่381 สิ่งที่ฉันจะเอา เธอให้มั้ย1
ตอนที่381 สิ่งที่ฉันจะเอา เธอให้มั้ย1
เขาโมโหมากก่ามัดไว้แน่น เหมือนกําลัง อดทนอะไรบางอย่างที่กำลังจะปะทุ “หล่อน คนนั้นตายไปแล้ว! ตั้งแต่วันที่หล่อนจากไป นน. ในใจฉันหล่อนก็ได้ตายไปละ! วันนั้นก็ เป็นวันครบรอบของหล่อน!
… หล่อนอึ้ง
ตกใจกับความแค้นความโกรธในสายตา
ของเขา
เขากัด นพูด แต่ทำไม ถึงแม้ฉันจะจุด ธูปให้หล่อนทุกปี แต่หล่อนนั้นอยู่ดี ทำไม?”
เสียงตะคอกที่เต็มไปด้วยความโกรธ แค้นและโดนทำร้าย
ทําให้ กู้ฮอนอึ้งมากจนไม่สามารถพูด
ออก สองปีก่อน ตอนที่หล่อนกับเป้หมิงไม่นั้น กำลังขึ้นศาลแย่งสิทธิ์เลี้ยงดูเด็ก หลักฐานใน โทรศัพท์หยินป้ฝันนั้นจู่ๆก็โดนลบเลยแพ้ไป ทันที ตอนนั้น หล่อนเพิ่งรู้นั้นเป็นแม่ของหยิน ฝันหวีหรู นท่า
ก็คือตอนนั้น กู้ฮอนถึงรู้ว่าชื่อแม่ของเปน มิงไม่คือหวีหรูเจี้ย
หล่อนจําได้ สองปีกอนไหนวันที่พวกเขา พนันกัน7วันในคืนที่สองของวันนั้น เขาเคย โอบอ้อมหลอนไว้ บอกกับหล่อน คืนนั้นเป็นวัน ครบรอบของแม่เขา
หล่อนจําได้อีก ปีนั้นที่ดอนจัดงานวันเกิด ให้เขา เขากอดหล่อนไว้ บอกว่ามีผู้หญิงคน หนึ่งจะอยู่จัดวันเกิดให้เขาทุกๆปี แต่ผู้หญิงคน นั้นผิดสัญญาไป20กว่าปี
สภาพแบบนั้นหล่อนคิดว่าเป้หมิงโม่รัก แม่ตัวเองมาคลอด…..
แต่ว่า เขารู้อยู่ว่าแม่เขายังไม่ตาย แต่ก็ ยังจะจุดธูปให้ทุกปี เหมือนเกลียดหล่อนจน อยากให้หล่อนตายๆไป…
“เป้หมิง โม่ เธอบ้าแล้วหรอ? นั้นเป็นแม่ เธอนะ!!”
หล่อนก็เป็นแม่ของลูกๆทั้ง3เหมือนกัน ฉะนั้นหล่อนชัดเจนมากกับการที่โดนลูกตัวเอง เกลียดมันเป็นความรู้สึกแบบไหน
“หล่อนทิ้งลูกกับสามีตัวเองไป แล้วซ่อน ตัวไวทีนี่ตั้ง20กว่าปี! หล่อนเหมาะที่จะเป็นแม่ ฉันหรอ?!”
สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของเขาก็ แดง ว
เขาตะโกนตะคอกทำให้หล่อนตกใจมาก
ความเกลียดแบบนั้นน่าจะมาจาก กระดูก เลยแหละ
มันลึกเข้ากระดูก ไม่มีใครชัดเจนเท่าเขา
บางครั้งป้าหรูเจี้ยอาจจะมีอะไรลำบาก ใจก็ได้…. จริงแล้วหล่อนเองนั้นก็ไม่ได้รู้เรื่อง ระหว่างหวีหรูเจี้ยกับตระกูลเป้หมิงสักเท่าไหร่
สองปีมานี้เพราะความสัมพันธ์ของโม้จึง เฉิง ก็เลยได้เจอป้าหรูเจี้ยไม่กี่รอบ
ในความทรงจําของหล่อน หวีหรูเจี้ยกับ โม้จ๋งเฉิงนั้นรักกันมาก เมื่อกับสามีภรรยา
อาจจะเพราะนี้แหละที่เป็นเหตุผลที่หวั
หรูเจี้ยไม่ยอมกลับตระกูลเป่หมิงแหละ เพราะเมืองซาบาห์มีผู้ชายที่หล่อนรัก…..
แต่ หล่อนมองเป่หมิงโม่
โดนแม่แท้ๆทอดทิ้งแบบนี้คงจะเจ็บปวด น่าดู?
ไม่งั้น เขาคงไม่เก็บไว้ในใจขนาดนี้ หลายปีแล้วก็ยังไม่สามารถวางลงสักที
“ความสาบากใจ?” เป้หมิงโม่หัวเราะ
“เธอเพิ่งรู้จักหล่อนนานเท่าไหร่? แล้วเธอ รู้มากเท่าไหร่? ก็มาช่วยหล่อนพูดคำดีๆแบบ หล่อนขมวดคิ้ว ด้านบนเตียง “ฉันยอมรับ ฉันไม่ได้รู้จักหล่อนนานเท่าเธอ! แต่เปหมิงไม่ เธอเกลียดหล่อนก็เรื่องของเธอ ฉันไม่เกี่ยว โอเค? ตอนนี้ ฉันไปได้ยัง?”
เขานิ่งสักพัก
เก็บความโมโหเข้าไป
รีบก้าวขึ้นไปจ้องมองหล่อนด้วยอาคม ถาม น—-
“บอกฉันมา ทําไมถึงมาที่เมืองซา บาห์ ? ”
หล่อนหลบตาเขา
จู่ๆก็นึกถึงสร้อยเพชรในกระเป๋า ฉะนั้น
รีบเอาออกมา—
“ฉันมานี้ก็เพื่อเอาสร้อย Diamond MIAI.นี้มาคืนให้ป้าหรูเจี้ย! ฉันถามแก๊งสาม บอกว่าหล่อนอยู่ ….. แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเธออยู่นี้ เหมือนกัน…..”
‘ไม่ใช่ว่าฉัน ก็ อยู่ที่นี่! ตรงนี้มีแค่ฉัน! เธอโดนโม้จึงเฉิงหลอกแล้ว!” เขากวาดมอง สร้อยเพชรนั่น!
ในขณะที่หล่อนเผลอ เขารีบไปจับสร้อย เพชรมา 2-3ก้าวเดินไปที่หน้าต่าง
โยนลงไป!
“อ้าว …..เพชร……” กู้ฮอนร้องตกใจ
หัวใจแทบหยุดเต้น!
เขาดันทิ้งซะงั้น!
เพชรที่ล้ำค่านี้มาจากแอฟริกาใต้ เป็น เพชรที่ป้าหรูเจี้ยมองเหมือนเพชรที่สะสมมา หลายปี….
ก็โดนเป้หมิงโม่ทิ้งลงอย่างสบายๆ
ไม่มีละ?
หล่อนบ้าละ! “เป้หมิงโม่ ! เธอมันบ้า เธอรู้รึเปล่าว่าเพชรนันแพงขนาดไหน…ฉัน คืนทั้งชีวิตก็คืนไม่หมดหรอก….
พูดไปแล้วรีบวิ่งไปดูตรงหน้าต่าง
ดูท่าหล่อนแล้วคงจะกระโดดลงไป เหมือนกัน!
เธอบ้าละหรอ !” เขารีบอุ้มหล่อนจาก ” ด้านหลัง!
“ฉันบ้าละ เพราะเธอทำให้ฉันบ้าไง!” หล่อนตกใจ ปล่อยฉัน! ฉันจะลงไปเก็บเพชร นั้น ไม่งั้นถ้าโดนคนเก็บไปมีซวย…..
ที่สําคัญคือ ถ้าไม่มีสร้อยแล้ว หล่อนจะ พูดยังไงกับป้าหรูเจี้ย ?
หล่อนด้านเวลา แต่โดนเขานั้นยิ่งกอด แน่นขึ้น
จะเอาหล่อนลงร่างเขาอยู่ละ เขาขมวด คิ้ว หายใจตรงระหว่างผมของหล่อน
“ฉันไม่ให้เธอไปเก็บ! ฉันไม่อยากเห็น ของผู้หญิงคนนั้นทั้งนั้น! ฉันยิ่งไม่อนุญาตให้ ผู้หญิงของฉันได้ใส่สร้อยของผู้หญิงคนนั้น
“พอยัง จบยังห้ะ! เธอไม่อยากเห็นก็ปิด ตา! เธอไปไม่รอดกับสร้อย เธอเงินเยอะนิ อีก อย่างเพชรนั้นไม่เหมือนอันอื่น มีเงินก็ไม่ได้ แปลว่าจะซื้อได้! เธอตั้งใจอยากให้ฉันตาย หรอ!” หล่อนโมโหมาก ใช้เล็บหยิกแขนเขา “ปล่อยฉัน ! ใครเป็นผู้หญิงของเธอกัน? ใคร อยากเป็นผู้หญิงของเธอ!”
“ฉันบอกแล้วห้ามเก็บ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ